Peugeot 2008 1.6 e-HDi
Στα χνάρια άλλων πολλών, η Peugeot μετά το «3008» επιλέγει crossover εκδοχή και για τον αντικαταστάτη του 207 SW. Απλά πράγματα. Φουσκώνεις και ψηλώνεις το «208», κολλάς ακόμα ένα μηδενικό στην ονομασία, και ιδού το νέο γαλλικό μικρό, προσαρμοσμένο στα «θέλω» των αγορών.ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ θα μιλούσαμε για το λανσάρισμα ακόμα μίας γενιάς ενός μοντέλου. Εν προκειμένω, για το νέο στέισον «207». Οι καιροί όμως αλλάζουν, τα μηνύματα από την αγορά είναι σαφή και, τελικά, ολοένα και περισσότερο τα crossover μοντέλα κάθε κατηγορίας αυξάνονται και πληθύνουν. Εύλογα θα σκεφτεί κανείς πως εδώ η Peugeot πάει να χτυπήσει τη Renault, που επίσης πρόσφατα έκανε το άλμα στη μικρή κατηγορία με το Captur, ωστόσο οι της Peugeot κάλλιστα μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν μπήκαν σε άγνωστα νερά, μιας και την αρχή στο είδος την έκαναν νωρίτερα, με το «3008». Όπως και να έχει, το θέμα είναι ότι μ’ αυτά και μ’ αυτά τα πεζοδρόμια γίνονται όλο και πιο... προσβάσιμα, οι κακοτεχνίες των δρόμων όλο και πιο αδιάφορες και, γενικότερα, η αυτοκίνηση πιο χαλαρή, αφού για κάθε νέο GTi βλέπουμε και δύο, τρία καινούργια crossover.
Όσον αφορά τους διαθέσιμους κινητήρες για το ψηλωμένο γαλλικό σουπερμίνι, αυτοί ξεκινούν από την πιο «εκλεπτυσμένη» εκδοχή, ήτοι τον 3κύλινδρο ατμοσφαιρικό 1.200άρη VTI των 82 ίππων (αναμένεται και τούρμπο), που στις εκδόσεις με Stop/Start (99 γρ. CO2) απαλλάσσεται των τελών κυκλοφορίας -τουλάχιστον προς το παρόν, αφού υπάρχουν σκέψεις για μείωση του ορίου-, ενώ ανάμεσά τους βρίσκονται ο αργός ατμοσφαιρικός 1.4 (68 ίπποι) και 1.6 (120 ίπποι) βενζίνης και ο γνωστός πλέον 1.6 ντίζελ σε εκδόσεις 92 και 115 ίππων. Στη διάθεσή μας η ισχυρότερη έκδοση του ντίζελ, που οριακά (105 γρ. CO2) δε γλιτώνει τα τέλη, ωστόσο, χάρη στην επιπλέον ιπποδύναμη, «χαρίζει» στην οδηγική εικόνα του «2008».
Αεράτο
Το εσωτερικό είναι ανάλογο με αυτό του 5θυρου «208», με την προσθήκη όμως αρκετών εκατοστών στον αέρα πάνω από τα κεφάλια των πίσω επιβατών να γίνεται αμέσως αισθητή. Κατά τα άλλα, αναμενόμενα, αισθάνεσαι σαν να βρίσκεσαι σε ήδη γνωστό χώρο, αφού μόνο ελάχιστα στοιχεία, όπως οι ανασχεδιασμένοι αεραγωγοί, το διαφοροποιούν από το χαμηλότερο συγγενή του. Τα καλά σε εφαρμογή σκληρά πλαστικά και τα άνετα και σωστά σε στήριξη καθίσματα είναι γνωστά, και το μοναδικό εντελώς νέο στοιχείο είναι το χειρόφρενο με την πλατιά σαν χούφτα χειρολαβή, που, όσο μοντέρνο και αν είναι, εργονομικό δεν το λες.
Αναφορικά με την εργονομία, εκτιμήσαμε μεν τις φαρδιές θήκες για μικροαντικείμενα στα πλαϊνά των θυρών και τον επιπλέον διαθέσιμο χώρο εμπρός από τον επιλογέα ταχυτήτων, όχι όμως και τη στενή και βαθιά επιπλέον θήκη ανάμεσα από τα εμπρός καθίσματα, ενώ εντύπωση μας προκάλεσε -τουλάχιστον στο αυτοκίνητο της δοκιμής- η απουσία έστω και μίας ποτηροθήκης. Στο πρακτικό της υπόθεσης, το «2008» απευθύνεται σε τέσσερις επιβάτες, οι οποίοι στη διάθεσή τους έχουν και έναν αποθηκευτικό χώρο με επίπεδο κατώφλι φόρτωσης και μεγάλο άνοιγμα της πέμπτης πόρτας, της τάξης των 350 λίτρων, που αυξάνεται στα 1.194 λίτρα με την αναδίπλωση των πίσω καθισμάτων.
Εξωτερικά επικρατεί η λογική του «είτε σ’ αρέσει είτε όχι». ¶λλωστε, τον τελευταίο καιρό τα παραδείγματα όπου ένα εργοστάσιο εξαντλεί τα σχεδιαστικά του... αποθέματα στη χρήση μιας παρεμφερούς μάσκας για κάθε αμάξωμα (εδώ διαφοροποιημένα σε σχέση με του «208» είναι τα φανάρια εμπρός), χρησιμοποιώντας από εκεί και πέρα όλο και πιο απλές γραμμές για τα πλαϊνά και τα πίσω μέρη, είναι όλο και πιο πολλά.
Έτσι και εδώ, αρκεί να το κοιτάξεις από μπροστά για να διαπιστώσεις το DNA του. Προχωρώντας, απέναντί σου έχεις ένα αμάξωμα που μέχρι τις ράγες οροφής φτάνει το 1,5 μ. (96 χλστ. ψηλότερο από το «208» και επίσης 20 μακρύτερο και 90 πιο φαρδύ), κάτω από αυτές όμως, αντί για μια επίπεδη οροφή, διαθέτει ένα... καρούμπαλο αλά Skoda Roomster, που σημαίνει ότι ο επιπλέον αέρας για τα κεφάλια των πίσω προκύπτει από την υπερύψωση της οροφής από την κολόνα Β και πίσω. Αν και η χρήση αλουμινίου στο πλαίσιο των πίσω παραθύρων μάλλον έγινε με στόχο το καμουφλάρισμα αυτού του έξτρα όγκου, δε χρειάζεται φοβερή παρατηρητικότητα για να σταθείς σε κάτι, τελικά, όχι και τόσο αρμονικό. Πάντως, πέραν πάσης αισθητικής κρίσης, το αποτέλεσμα σε όλα τα επίπεδα εξυπηρετεί το σκοπό, που δεν είναι άλλος από την αυξημένη πρακτικότητα που οφείλει να παρέχει ένα crossover, ακόμα και αν μιλάμε για ένα αυτοκίνητο με διαστάσεις «πόλης».
Ειδικότερα
Ο ειδικός χαρακτήρας του «2008» γίνεται αντιληπτός ήδη από τα πρώτα μέτρα που θα διανύσεις πίσω από το -δυστυχώς- και πάλι μικρό σε διάμετρο τιμόνι του, που εξαφανίζει από το οπτικό σου πεδίο μέρος των οργάνων. Αυτό, βέβαια, αποτελεί εργονομική λεπτομέρεια, μιας που το γεγονός εδώ είναι ότι τα ψηλωμένα ΜακΦέρσον και τα αντίστοιχα πιο ψηλά και μαλακά, συγκριτικά με του «208», ελατήριά του, σε συνδυασμό με τις 16άρες ζάντες και τα ελαστικά με το... πλούσιο 60άρι προφίλ, συντελούν καθοριστικά στην άνεση που αποπνέει υπό όποιες συνθήκες κίνησης το «2008. Φυσικά, για τετρακίνηση ούτε λόγος. ¶λλωστε, το πνεύμα της κατηγορίας είναι η επιπλέον άνεση, και όχι οι εκτός δρόμου ικανότητες, οι οποίες, όπως και να έχει, ενισχύονται εν μέρει χάρη στο κατ’ επιλογήν σύστημα Grip Control, που κατανέμει περισσότερη ροπή στον έναν από τους δύο εμπρός τροχούς με την περισσότερη πρόσφυση (δεν περιλαμβανόταν στο αυτοκίνητο της δοκιμής), και στα στάνταρντ ελαστικά M+S.
Το... δικό μας «2008», πάντως, ήταν εφοδιασμένο με τον ισχυρότερο ντίζελ του εργοστασίου, που, τοποθετημένος σε μια σχετικά μικρή και ελαφριά καρότσα, δείχνει πως μπορεί να αντεπεξέλθει με χαρακτηριστική άνεση τόσο εντός όσο και εκτός πόλης. Με ατού του τα 27,5 χλγμ. ροπής από τις 1.750 σ.α.λ. και χάρη στη σωστή κλιμάκωση του χειροκίνητου κιβωτίου των 6 σχέσεων, καταρχήν δε θα προβληματίσει στην πόλη - υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι δε θα το αφήνεις να «κρεμάει» με μεγάλη σχέση στο κιβώτιο κάτω από τις 1.700 σ.α.λ., όπου δείχνει μια σχετική... αδιαφορία. Αμέσως πιο ψηλά, το σύνολο χαρακτηρίζεται από τη γραμμική και γεμάτη λειτουργία του και, τελικά, μπορεί το εύρος του να είναι μικρό (πετρελαιοκινητήρας γαρ), δε σε αφήνει όμως πουθενά εκτεθειμένο. Προφανώς και δε μιλάμε για πύραυλο, αλλά για αυτοκίνητο που θα σε ταξιδέψει με άνεση σε εν γένει χαλαρούς ρυθμούς, και αυτό προκύπτει από το στήσιμό του γενικότερα: η μαλακή ανάρτηση δε σε προδιαθέτει για το κάτι παραπάνω. Αν πιέσεις στη στροφή, πρώτα θα νιώσεις μια αυξημένη κλίση στο αμάξωμα και αμέσως μετά την υποστροφή, ενώ το τιμόνι, που αναγκαστικά τοποθετείται πολύ χαμηλά όταν αναζητάς τη σωστή θέση οδήγησης, δε βολεύει, αλλά ούτε και διευκολύνει τους σβέλτους χειρισμούς. Γενικότερα, τα πάντα «οδηγούν» προς έναν πιο χαλαρό και στρωτό ρυθμό, που τελικά αποζημιώνει με την υποδειγματική άνεση που παρέχει, αλλά και με την κατανάλωση, που, ακόμα και στο ταξίδι, δε θα ξεπεράσει τα 7 λίτρα.
Τυπικό
Αντιπροσωπευτικό δείγμα της κατηγορίας των crossover που διαρκώς διευρύνεται. Εδώ οι Γάλλοι δε χρειάστηκε να «ιδρώσουν», αφού από τη μία το δρόμο τον είχαν έτσι κι αλλιώς ανοίξει με το «3008», από την άλλη δημιούργησαν ένα αυτοκίνητο που τους χαρακτηρίζει: άνετο και πρακτικό. Στην παρούσα φάση, με το πλαίσιο που ορίζει τα crossover να είναι κάπως ελαστικό, δεν μπορείς να πεις με βεβαιότητα ποιος είναι ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής του «2008» (σίγουρα κάποιο ανάμεσα στα Nissan Juke, Renault Captur και Skoda Yeti), ούτε και ποιος είναι ο ηγέτης της κατηγορίας. Το βέβαιο είναι ότι το καθένα ξεχωρίζει αλλά και υστερεί σε κάτι, με το ατού του «2008» την παρεχόμενη άνεση και μείον του την απροθυμία του να ακολουθήσει μια πιο σπορτίφ οδήγηση. Πέραν αυτών, πάντως, μεγάλος του αντίπαλος αναμένεται να αποδειχθεί και το αδερφό «208», συγκριτικά με το οποίο σίγουρα υπερέχει σε επίπεδο παρεχόμενων χώρων. Το θέμα είναι το κατά πόσο τα παραπάνω «συν» μπορούν να αντισταθμίσουν τις κατά περίπου 3.000 ευρώ ακριβότερες εκδόσεις της crossover εκδοχής._ 4Τ
ΥΠΕΡ/ΑΝΕΣΗ/ΠΡΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ (ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ «208»)
ΚΑΤΑ/ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ ΤΙΜΟΝΙΟΥ/ΚΛΙΣΕΙΣ ΑΜΑΞΩΜΑΤΟΣ
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Το νέο Peugeot 2008 διατίθεται σε τρεις εκδόσεις (Access, Active και Allure), με τη βασική, Access, με τον 3κύλινδρο βενζινοκινητήρα να κοστίζει 15.600 ευρώ (13.640 με απόσυρση και bonus Peugeot). Αρκετά πιο πάνω, στα 17.400 ευρώ (15.440 με απόσυρση), το πετρελαιοκίνητο 1.4, ενώ για το ντίζελ των 1,6 λίτρων στην έκδοση Active, όπως αυτήν της δοκιμής, το κόστος ανεβαίνει στα 21.400 ευρώ (18.970 με απόσυρση) με τον εξοπλισμό (έξι αερόσακοι, ηλ. παράθυρα εμπρός/πίσω, ESP και ASR, σύστημα multimedia με οθόνη 7 ιντσών κ.ά.). Επιπλέον στοιχεία, όπως σύστημα πλοήγησης, διζωνικός κλιματισμός, συσκευή αναπαραγωγής CD κ.ά., διατίθενται είτε ως έξτρα είτε στην αρκετά ακριβότερη έκδοση Allure (23.400 ευρώ).