Live your myth in San Marino

Η φετινή συνταγή του Rally Legend,που φέτος γιόρταζε τα 15 του χρόνια, ήταν ίσως ότι καλύτερο μπορούσε να φανταστεί ο καθένας από εμάς τους ένθερμους υποστηρικτές των αγώνων ραλλυ. Οι οργανωτές φρόντισαν ώστε αυτή η επέτειος να μείνει στο μυαλό όσων βρεθήκαν στο San Marino και όχι μόνο αυτών. Στα πλαίσια της επετείου αυτής τιμήθηκε και η μνήμη του αδικοχαμένου Colin McRae. Αποκορύφωμα αυτού ήταν το Parade της Κυριακής όπου και παρέλασαν τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Παράλληλα οι Ιταλοί δεν θα μπορούσαν να μην τιμήσουν τα 30 χρόνια από την πρώτη Delta, την βασίλισσα των ράλλυ. Οι ελληνικές παρουσίες στον αγώνα αποτέλεσαν επιπλέον κίνητρο μιας και οι Αθανάσουλας Θάνος και Σταμάτης (υιός και πατήρ) με το Impreza 555 και οι Βασιλάκης Γιώργος – Κολτσίδας Σπύρος με Lancia Delta HF έδωσαν το “παρών” στο μεγάλο αυτό event. Μάλιστα, οι πρώτοι είχαν την τιμή της συμμετοχής στο Parade προς τιμήν του αείμνηστου Σκωτσέζου.

Έχοντας ενημερωθεί αρκετό καιρό πριν για το πρόγραμμα του αγώνα, πάρθηκε η απόφαση για το ταξίδι στο San Marino 2 περίπου μήνες πριν. Και να 'μαστε την 18^η του μηνός στο Ελευθέριος Βενιζέλος με προορισμό την πόλη της Μπολόνια. Η πρώτη μέρα του ταξιδίου περιελάμβανε επίσκεψη στο μουσείο και εργοστάσιο της Ferrari στο Maranello. Ναός για κάθε petrolhead που σε κάνει απλά να υποκλίνεσαι στην Ιταλική κατασκευάστρια ονείρων σε τροχούς. Είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε από κοντά τα πιο ιδιαίτερα δείγματα της φίρμας με εξέχουσα παρουσία την F40.

Η συνέχεια του προγράμματος περιελάμβανε επιστροφή στη καρδιά του αγώνα για την πανηγυρική εκκίνηση. Αυτοκίνητα όλων των εποχών από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και WRC του 2016 έδωσαν το “παρών” και δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα που κάθε φίλαθλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού οφείλει να ζήσει. Ο θεατής είχε την επιλογή να παρακολουθήσει τα δρώμενα εντός του σταδίου όπου βρισκόταν η ράμπα εκκίνησης είτε στον περιβάλλοντα χώρο. Όντας πρωτάρηδες στον αγώνα, διαλέξαμε την δεύτερη επιλογή. Άνθρωποι όλων των ηλικιών είχαν συγκεντρωθεί στον κυκλικό κόμβο για να θαυμάσουν από κοντά τα θηρία του παγκοσμίου πρωταθλήματος, όπως για παράδειγμα την Delta S4 και τα Quattro. Προσωπική μου άποψη, πως το συγκεκριμένο κομμάτι του αγώνα θα μπορούσε να παραλειφθεί, μιας και δεν συνάδει με την φιλοσοφία του αγώνα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ανόητοι θεατές, υπό την επήρεια αλκοόλ έφταναν σε απόσταση αναπνοής από τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, κίνηση που θα μπορούσε να επιφέρει σοβαρά προβλήματα στους ίδιους και στην διοργάνωση συνολικά.

Η επόμενη μέρα ξεκινά με το καθιερωμένο Shakedown, μια πρόγευση για τη συνέχεια του αγώνα. Στενό σε όλο το μήκος του, με μεγάλο πλήθος θεατών να κατακλύζουν την πλαγιά του βουνού στο πιο χαρακτηριστικό σημείο της διαδρομής.

Εικόνες από το παρελθόν άρχισαν να περνούν μπροστά από τα μάτια μας κάνοντας μας να αδημονούμε για τη συνέχεια. Δυστυχώς όμως, το θέαμα ήταν κάτω του μετρίου και ταυτόχρονα υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από θεατές και διαπιστευμένους δημοσιογράφους λόγω αλλαγής των μέτρων ασφαλείας, που φέτος ακολούθησαν τα πρότυπα της FΙΑ. Με εναλλαγή σημείων θέασης και τις κάμερες να έχουν ήδη καταγράψει αρκετό υλικό, φύγαμε από το shakedown και άρχισε η αναζήτηση του ιδανικού σημείου για τη βραδινή ειδική. Η συγκεκριμένη απαιτεί ιδιαίτερη τεχνική, με πολλά σημεία ικανά να ξαφνιάσουν ακόμη και τους «μαέστρους» των τεσσάρων τροχών. Εν τέλει καταλήξαμε κοντά στο κάστρο του San Marino, όπου το κρύο είχε κάνει μεν αισθητή την παρουσία του, αλλά η ατμόσφαιρα του αγώνα ήταν τέτοια που δεν σε ενοχλούσε επ ουδενί. Το 2^ο σκέλος της εν λόγω ειδικής ξεκινούσε στις 12 το βράδυ , φαινόμενο ασυνήθιστο για τις εποχές που διανύουμε. Εντύπωση μας προκάλεσε η τακτική των «reserved» θέσεων στην εξωτερική κάποιων στροφών σε πολυσύχναστα σημεία. Ο ρυθμός ήταν καταιγιστικός, τα περάσματα εντυπωσιακά και το πλήθος που χειροκροτούσε και φώναζε συνεχώς δημιουργούσαν ένα εξωπραγματικό σκηνικό.

Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι και σε αυτό το κομμάτι του αγώνα, τα μέτρα ασφάλειας ήταν ακόμη πιο αυστηρά με κριτές κάθε 100 μετρά και αστυνομία να εποπτεύει την σωστή κατανομή των θεατών. Μετά το πέρας του 1^ου σκέλους, η άποψη μας είχε αλλάξει ολοκληρωτικά σε σχέση με το πρωινό shakedown. Ο συνδυασμός ειδικής σε πόλη τις νυχτερινές ώρες αποτελεί πόλο έλξης σε οποιονδήποτε αγώνα, πόσο μάλλον στο Legend. Δυστυχώς το δεύτερο πέρασμα διεκόπη μετά από έξοδο μιας Delta πάνω σε τοίχο σπιτιού. Τα όσα είδαμε στην νυχτερινή ειδική μας γέμισαν ανυπομονησία για την συνέχεια του αγώνα.

Η ειδική του Σαββάτου περιελάμβανε κατηφορικά κομμάτια με προτίμηση στα «κλειστά» μιας και στο Legend πρόκειται για τη σίγουρη επιλογή για θέαμα. Για ακόμη μια φορά η συνύπαρξή μας με τους κριτές ήταν περίπλοκη, αλλά η παραμονή μας στην εσωτερική μιας δεξιάς κατηφορικής φουρκέτας αποτέλεσε το πεδίο βολής μας για την πρώτη ειδική της ημέρας, με την γαλανόλευκη να έχει πάρει τη θέση της στην απέναντι πλευρά. Σημείο που χορταίνει το μάτι σου και βλέπεις την ιστορία να παίρνει από μπροστά σου διαπιστώνοντας διαφορές μεταξύ γενεών. Από βιδωμένα στην άσφαλτο Group B όπως η Delta S4 μέχρι το 131 του τοπικού ήρωα Paolo Diana που δεν ίσιωσε ποτέ, το θέαμα ήταν κάτι παραπάνω από χορταστικό.

Στη συνέχεια, είχε φτάσει η στιγμή να επιλέξουμε το σημείο για το δεύτερο πέρασμα. Ιδέες για γρήγορα πατημένα κομμάτια έκαναν φτερά αμέσως μιας και οι κριτές μας απαγόρεψαν να καθίσουμε οπουδήποτε αλλού πέραν της ευθείας. Καταλήξαμε λοιπόν σε μια πιο ανοιχτή αριστερή κατηφορική στροφή, η οποία απέκτησε ενδιαφέρον ήδη από το πέρασμα του πλοηγού. Πολλά ωραία περάσματα και εδώ με φλόγες να κάνουν συχνά την εμφάνιση τους και αποτυπώματα από λάστιχα να γεμίζουν την άσφαλτο. Το ωράριο της ειδικής ήταν τέτοιο που μας επέτρεψε να απολαύσουμε το θέαμα τόσο υπό το φως της ημέρας, όσο και μετά τη δύση του ηλίου. Φυσικά, οι προβολιέρες έκαναν την εμφάνιση τους δίνοντας διαφορετική νότα.

Μετά το πέρας και αυτής της ειδικής, απέμενε μόλις μια παράσταση την Κυριακή στην ΒΙ.ΠΕ. του San Marino. Ειδικότερα φέτος παρουσίαζε ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον λόγω του Parade των πρωταθλητών, μέρος του Colin McRae Tribute. Την εμφάνιση τους έκαναν οι καλύτεροι οδηγοί του παγκοσμίου πρωταθλήματος και κάποια από τα σημαντικότερα αγωνιστικά αυτοκίνητα, μερικά εκ των οποίων είχε οδηγήσει ο Σκωτσέζος.

Με διαφορά, το πιο συγκινητικό κομμάτι όλου του τριήμερου του αγώνα ήταν η στιγμή που αποδόθηκε φόρος τιμής στον Colin McRae. Το “παρών” έδωσαν η κόρη του και ο αδερφός του που αναβίωσαν το θρυλικό πανηγυρισμό του Colin στην Ελλαδα το 1992.
Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε η εμπειρία του Rally Legend 2017. Πλούσιο θέαμα, όμορφες διαδρομές, θρυλικά αυτοκίνητα και οδηγοί και έντονη συναισθηματική φόρτιση είναι λίγες μόνο λέξεις για να περιγράψουν το ταξίδι αυτό. Ένα υπερθέαμα εικόνας και ήχου, στο οποίο αξίζει να συμμετέχει κάθε φίλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού. _Δημήτρης Ρούμελης