Με το χέρι στην καρδιά: Οι “τρομοκράτες”

Τα ΤΤ

ΝSU τότε, το 1970, με τον Υψηλάντη και αργότερα με τον Λεωνίδα να δίνει το ρυθμό. Συνήθως με το Νίκο Ζουμπρούλη δίπλα του, με τον οποίο τερμάτισαν και 4οι γενικής στο ΡΑ του ‘69. Πρωταγωνιστές σε κάθε ελληνικό αγώνα και ευρύτερα στο Πρωτάθλημα. Με ΤΤ και η γνωριμία του Ιαβέρη με το χώρο, αλλά και του Παύλου Μοσχούτη. Με τις κλασικές βελτιώσεις. Το τιμόνι κάθετα τοποθετημένο, κιβώτιο ΖF με κλειστές σχέσεις, μπλοκέ και καλή ανάρτηση. Ξεχώριζαν οι κινητήρες με τα δύο μπουζί ανά κύλινδρο, όπως του Αρχηγού Alman και του Κρητικού Γαγάνη, που πετούσε στα χέρια του Τάσου. Ατού, το χαμηλό βάρος και η αξιοπιστία και στο χώμα, όπως πιστοποιούσαν και ικανοί βόρειοι, με αρχηγό τον Κώστα Χαμπή.

Alfa Romeo Alfasud

Απίστευτο κι όμως αληθινό. Αξιοπιστία από τον Ιταλό στο χώμα και εξαιρετικές επιδόσεις. Με συμπεριφορά που δε θα βρεις σε αυτοκίνητο με κίνηση εμπρός. Σε έκδοση εξελιγμένη για να αντέχει, αλλά και ακόμα περισσότερο, για να κερδίζει και να φιγουράρει πολύ ψηλά στη γενική. «Πρωτεργάτης» ο Μιχάλης Μοσχούς, που την οδήγησε όπως κανείς. Τη… φορούσε και δημιουργούσε με το πλαίσιο, το καλά δουλεμένο στο αγωνιστικό τμήμα της Μότορ Ελλάς ώστε να αντέχει. Συνήθως ο Νίκος Κελεσάκος δίπλα του, την εποχή της παντός εδάφους εμπλοκής. Στο χώμα τότε, τόσο με τον Αστερίξ σε Ακρόπολις, όσο και με τον Κώστα Χαμπή, ευρύτερα. Πλέον, ως Ιστορικό αυτοκίνητο τη βλέπουμε στα χέρια του κ. Λυμπέρη Παπάζογλου, σε διαφορά επίπεδα εξέλιξης. Τη λατρεύει αυτή την Alfa και δεν το κρύβει.

Renault 5 ΤS

Χαμηλές πτήσεις πάνω από τα όρια από τους Μοσχούτη-Σόμιτ, με έκδοση Group 1. Καθιερώθηκε στην εξελιγμένη του εκδοχή, έργο του Χρήστου Σμυρνιού και των συνεργατών του. Πρεμιέρα με Λεωνίδα – Φερτακη στο ΡΑ το ‘77 και η συνέχεια από τον αείμνηστο Γιάννη Λέκκα και τον κ. Κώστα Αποστόλου. Κρατάμε τις επιδόσεις του gentleman με τον Μιχάλη Κριάδη στο λευκό TS Gr Α και τις λεπτομέρειες από τον Γιώργο Πετρόπουλο, τον PetroRetro911. Ο χορός στα 1.300 -αργότερα η περιβόητη κλάση Α5-, είχε αρχίσει. Ο λόγος ώστε να πας ως θεατής για να απολαύσεις και να στηρίξεις, δεν είχε να κάνει μόνο με τους συνδυασμούς της γενικής. Είχε και ένα ηρωικό στυλ το πέρασμα του «Κωκα» με το 5άρι του που σε ενθουσίαζε. Τότε, ρωτούσες ποιος προηγείται και αμέσως μετά: Τι κάνει ο Αποστόλου;

Toyota Starlet

Αλλαγή δεκαετίας. Τότε, το ’82, πήγαινες στους αγώνες για… να πάθεις ταχυκαρδία παρακολουθώντας τον Μανώλη Παναγιωτόπουλο. Τον βασιλιά με το Starlet και συνήθως με τον Νίκο Γενεράλη. Ένα μικρότερο Escort, όπως το ονειρευόσουν και μόνο αφού το οδηγούσες αντιλαμβανόσουν το μεγάλο μέγεθος του οδηγού. Ακουμπούσε στην αξιοπιστία και δημιουργούσε, καταδικάζοντας τους πάντες να αναβαθμίσουν το επίπεδο της μηχανής, ώστε να διαχειριστούν τα αποτελέσματα σε επίπεδο γενικής. Βασιλιάς γενικώς ο Μανώλης, θα τον χαρακτηρίζαμε ιδρυτή της μικρής κατηγορίας-φονέα γιγάντων, που ακόμα λειτουργεί ως δυνατή βάση των ελληνικών αγώνων.

Lada Samara

Όταν εμπλέκονται σοβαροί, και τυχεροί βρίσκουν στο δρόμο τους έντιμους του χώρου, προκύπτει ένα όμορφο αποτέλεσμα. Ποιοτική ομάδα, με αξιόπιστο αυτοκίνητο και ανθρώπους. Ο Νίκος Τσάδαρης, οδηγός και όχι μόνο μιας ομάδας με τη σφραγίδα του Φοίβου Χριστοδουλίδη, είχε συνοδηγούς τον Ηλία Καφάογλου και τον Παντελή Μέξη. Στο άλλο Samara, οι Στάθης Μόκκας και Γιάννης Σταυρόπουλος. Η ομάδα, ένα καλά κουρδισμένο Safetrack – για όσους ξέρουν τον Ν.Τ. όταν παθιάζεται και δημιουργεί με αρχές. Ομάδα με απόλυτο οικονομικό έλεγχο, που της έδωσε χρόνο συμμετοχής ακόμα και στα δύσκολα. Το Lada: όπως το θέλει ένας έξυπνος οδηγός, που ξεκινάει από το καλό σασί. Δένουν οι σχέσεις μετάδοσης και αρκεί ο αξιοπρεπής κινητήρας για να πρωταγωνιστείς, με ατού την αξιοπιστία σε κάθε μέτρηση.

Toyota Corolla

Βλέπαμε στις ε.δ. τις ΚΕ25 που οδηγούσαμε με χαρά, όπως και τις εκδόσεις παραγωγής. Τρομοκρατηθήκαμε με την ΚΕ35 και τους ΡΟΝ-Χάρη Κοράκη (αείμνηστος) που έστειλαν πολλούς, με προσεγμένα εργαλεία, μετεξεταστέους. Σε κάθε περίπτωση, εστιάζουμε στην ΑΕ86 και ειδικά στην κατηγορία Ν. Έχουμε μεγάλο σεβασμό στον Βαγγέλη Γκάλλο, που τότε είχε μαζί του τον κ. Γιάννη Βασιλειάδη. Ο πιλότος, όμως, που την οδηγούσε ως WRC, ήταν ο Νότης Γιαγνίσης. Ήταν τα γάντια του, εμπιστευόταν το τραγούδι του Γιώργου Κεραντζάκη και ακόμα αναρωτιούνται διάφοροι παγκόσμιοι με Lancia και Mazda κατηγορίας Ν για το μέγεθος του συνδυασμού. Αυτή η Corolla, η Γιαννίτσας – EΛKO Bαγιωνής, χάρη στον πιλότο της, ήταν από τα πλέον σημαντικά γήινα όπλα των ελληνικών αγώνων. Κατηγορίας Ν, με τη δεύτερη σχέση να ξεπερνάει τα 100 χλμ./ώρα για να είμαστε σαφείς. Εδώ, με τον αείμνηστο Νότη, που μας λείπει και την Corolla του, συνδυάζεται περίφημα το ερώτημα που αφορά στο αυγό και την κότα. Καμία άλλη αναφορά – θα ήταν προσβολή για τον Αρχηγό.

Toyota Yaris

Αντικατέστησε επάξια το Starlet εκτός και εντός ειδικών διαδρομών. Φωτογραφίζουμε-κατατάσσουμε το «δικό» μας, το μαύρο «Γίνε Πρωταθλητής». Αξιοπιστία Toyota, εξέλιξη TRD και ως 4Τ πήγαμε Πρωτάθλημα, με τρεις εξαιρετικούς οδηγούς (ο Μάνια οδήγησε Corolla με Ηλία Καφάογλου). Συνοδηγός τους ο Νίκος Μουζάκης και στο συντονισμό ο κ. Κώστας Πρεζεράκος, που είχε ευρύτερα την ευθύνη. Μεγάλα πριμ, ποιοτικοί οδηγοί με απαιτήσεις και ο θεσμός ήθελε αποφασιστικό κόουτς, όπως ήταν ο Κ.Π.. «Κλειδί» το αυτοκίνητο και η εξέλιξή του, όπως και ο θεσμός· πρόδιδαν το μέταλλο της Toyota Ελλάς, που πίστευε στους αγώνες παρ’ ότι δεν τους χρειαζόταν. Δεδομένη η αξιοπιστία σε ένα ισορροπημένο σύνολο, που επέτρεπε στον ικανό να οδηγήσει έξυπνα και να διακριθεί. Ευρύτερα ταχύτερος στο χώμα ο Δημήτρης Ψύλλος, καλυτερότερο το «δικό» μας, του Κώστα Μαλιώρα. Yaris Πρωταθλητής στα έξυπνα χέρια του Νίκου Τσάδαρη, ιδιαίτερα ποιοτικό σύνολο, σε συνδυασμό με την παρουσία της καθηγήτριας, κ. Μαρίας Παυλή, στο μπάκετ του συνοδηγού.

Peugeot 205

Το κόκκινο Rallye της Lion, που οδήγησε ο Σωτήρης Κοκκίνης στο χώμα όπως κανείς στα Βαλκάνια και λίγοι στην Ευρώπη. Εξαιρετική βάση, δημιουργία PTS, αλλά ήταν αυτοί οι τύποι στη Δάφνη, στην Auto euroservice του Γιάννη Μπελέγρη που έκαναν τη διαφορά. Πρωταθλητής ο ίδιος, όντας και από τους πλέον ευφυείς Έλληνες οδηγούς αγώνων. Ατού ο αείμνηστος Γιώργος Φραγκουδάκης, μηχανικός πολλών καρατίων και τη σοφία στη συμμετοχή προσέθετε ο Στάθης Μόκκας. Ο Μr, Bridgestone – κύριος τότε, για πάντα κύριος. Αυτή την παρέα συνέδεε με τη Lion Ελλάς ο αείμνηστος Τάσος Λεγάκης, που έφυγε νωρίς και αδικημένος και τα αποτελέσματα αποτελούν λεπτομέρεια. Συμμετοχή 5άδας γενικής, έβλεπε με πάθος ψηλά, υποτιμώντας όμως την αξιοπιστία του ανταγωνισμού στα χαμηλά και γι’ αυτό δεν ήρθαν τίτλοι. Ζωγραφιές στο χώμα με ένα υπέροχο αυτοκίνητο, που δεν είχε κινητήρα ούτε 130 ίππων και χρόνοι που αδυνατούσαν να πλησιάσουν οι Σιμπέρα και Τρίνερ με τα εργοστασιακά Skoda 1.3. Τότε, που θεωρείτο προσβολή να χάνεις στο ΡΑ σε επίπεδο κλάσης.

Peugeot 206

Συνωστισμός στην άσφαλτο με τα γαλλικά σουπερμίνι, συνήθως εξέλιξης ΑPR. Πάμε όμως χώμα, με αντικειμενικά, αλλά και με υποκειμενικά κριτήρια. Υπεράνω τίτλων. Με ό,τι όμορφο προκύπτει όταν εξελίσσουν άνθρωποι με μεράκι. Συνδυάζεται με τη γνώση και πρέπει να δοκιμάσεις το κόκκινο Peugeot 206-1.6 Gr. Α του Σάββα Λευκαδίτη για να αντιληφθείς το πόσο σημαντική είναι η ισορροπία σε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο. Το βλέπεις στις ειδικές με Σάββα και Βαγγέλη Ακράτο ή με Θανάση Τσιούκα και αφού γνωρίζεις, σκέφτεσαι ότι το πλήρωμα σε ρυθμούς… ευθυγραμμίζω και δε σηκώνω κάνει τη διαφορά. Είναι το 75% της αλήθειας. Το υπόλοιπο, προκύπτει από το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Δεν έχει 200 ίππους, ούτε σειριακό κιβώτιο, αλλά οι 160 και το 6άρι δένουν με το σασί και αφού δε σπάει και προσαρμόζεται στις εντολές, κάνει τη διαφορά, παρά το βάρος. Το κυριότερο, απολαμβάνεις, και εξαρτάται από εσένα το να μη χαζεύει ούτε στην ανηφορική φουρκέτα. Αυτοκίνητο που ακονίζει το μυαλό και εξελίσσει τον οδηγό. Από την Peugeot άλλωστε και τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Nissan Micra

Επιλογή μας η έκδοση Κ11, η εξελιγμένη για το Challenge της Nissan. Ξεκίνησε ως περίπου Gr 1, με εξέλιξη βάσης, ώστε να μην προκύπτουν διαφορές και ο θεσμός να έχει γεύση ενιαίου. Η διεκδίκηση της Α5 αναβάθμισε την εξέλιξη και το καλό 1.300 ήταν και οδηγικά ευχάριστο. Καμία σχέση με το Kit-car, το κόσμημα της οικογένειας Μπάσδελη. Επρόκειτο για ένα ομοιογενές σύνολο, εξαιρετικό για κύπελλο, με ευρύτερες βλέψεις. Ξεχωρίζουμε του Σώτερ. Το λευκό ή μπλε της Nissan Κυριακούδης, με τα οποία οι Σωτήρης Σκαλτσάς-Γιώργος Πολυζώης, αλλά και Κώστας Σούκουλης, όπως και Φάνης Χασιώτης πέτυχαν αποτελέσματα υπεράνω Challenge. Ιδιαίτερα προσεγμένη συμμετοχή. Μόνο το αυτοκίνητο ήταν μικρό σε διαστάσεις. Η κατηγορία, όπως και η συμμετοχή ήταν πολύ υψηλού επιπέδου. Η προσοχή στη λεπτομέρεια ήταν το ατού και τίποτα δεν έμενε στην τύχη. Ευρύτερα, πρόκειται για θεσμό και κατηγορία με πρωταγωνιστή ένα αυτοκίνητο που δε φτιάχτηκε για να αγωνίζεται στα βουνά, αλλά για να πρωταγωνιστεί στην πόλη. Τη διαφορά έκαναν οι άνθρωποι και επί του προκειμένου αυτοί της Νικ. Ι. Θεοχαράκης και οι εξαιρετικοί συνεργάτες τους, που έβαλαν τις πινελιές, με την ομάδα Κυριακούδη – πρωταθλήτρια και στο πάθος που απαιτείται.