Συνέντευξη – Δημήτρης Μπρόζος: Restart – Η έξυπνη λύση

Ο δικός μας Γιώργος Παπαδόπουλος συναντάει τον κ. Δημήτρη Μπρόζο, έναν εξαιρετικό αθλητή και άνθρωπο που κοσμεί το δύσκολο χώρο των ελληνικών αγώνων, αλλά και ευρύτερα την κοινωνία μας._ Σ. Χ.

ΑΠΟΔΟΣΗ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Η επανεκκίνηση των αγώνων αυτοκινήτων στην Ελλάδα είναι προ των πυλών, με τους άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους να βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής για τις όποιες εξαγγελίες. Ένας αγώνας ανά θεσμό; Ανά μήνα; Με θεατές ή χωρίς; Με χορηγούς ή χωρίς; Όλα είναι στον αέρα και τα περισσότερα εν αμφιβόλω, με δύο όμως σταθερές για τα σωματεία που θέλουν να γίνει ο αγώνας τους. Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι η προετοιμασία που απαιτείται για την τέλεση ενός αγώνα αυτοκινήτου, όπως η σχεδίαση, η εύρεση χορηγών, οι άδειες από την Αστυνομία, την Πυροσβεστική, το Δήμο κ.ά. Το δεύτερο που προκύπτει λόγω της πανδημίας είναι η αδυναμία του οποιοδήποτε σωματείου, σε σχέση με άλλα αθλήματα, να αντεπεξέλθει οικονομικά σε μια παρεκτροπή από τα όποια υγειονομικά πρωτόκολλα ορίσει η πολιτεία. Τα ερωτήματα που αφορούν το μηχανοκίνητο αθλητισμό και το τέλμα στο οποίο περιήλθε ήταν πολλά, και η πανδημία προσέθεσε στην ήδη υπάρχουσα αβεβαιότητα μια γενικότερη ανασφάλεια για το μέλλον. Πως βλέπουν οι θεατές τα τεκταινόμενα, πώς βλέπουν οι αθλητές την κατάσταση που επικρατεί, και τα σωματεία το μέλλον τους;

Συναντήσαμε τον Δημήτρη Μπρόζο, ο οποίος δηλώνει και είναι πρωτίστως λάτρης του μηχανοκίνητου αθλητισμού, δευτερευόντως οδηγός αγώνων αυτοκινήτου, και πλέον ταμίας του Αυτοκινητιστικού Ομίλου Θεσσαλονίκης. Η συνάντηση έγινε στην πίστα Drive Park στο Νέο Ρύσιο, όπου μας μίλησε για τη δική του επανεκκίνηση, αλλά και την επανεκκίνηση του ΑΟΘ.

(Σ.Χ.: Σημαντικό, ότι πρόκειται για τον πολύ υψηλού επιπέδου βασικό συνεργάτη του Σωκράτη Τσολακίδη, που ευτυχώς για το χώρο, κρατάει το τιμόνι του ΑΟΘ και της ΕΠΑ).

Οι αγώνες αυτοκινήτου έχουν τελματώσει, σε επίπεδο θεατών και συμμετοχών. Πού εντοπίζεις το γιατί;

Τα γιατί έχουν να κάνουν κυρίως με το γεγονός πως υπάρχουν πάρα πολλοί αγώνες. Είμαι της άποψης πως δε χρειάζονται τόσοι αγώνες. Πρέπει να βρούμε έξυπνους θεσμούς και να δούμε πώς θα προβάλλονται και θα στηρίζονται όλοι οι αγώνες, ώστε να μην υπάρχουν διοργανώσεις με λιγότερες από 20 συμμετοχές.

Βέβαια, πέρσι τόσο οι χωμάτινοι όσο και οι ασφάλτινοι πρωταθληματικοί αγώνες είχαν μια μικρή αύξηση σε συμμετοχές, σε αντίθεση με το Κύπελλο, που έμεινε σε χαμηλά επίπεδα.

Είναι στο χέρι κάθε σωματείου να δυναμώσει, να βρει χορηγούς και να διοργανώσει έναν μεγάλο αγώνα-κίνητρο για τη συμμετοχή των αγωνιζομένων.

Τα μικρότερα σωματεία μπορούν να συνεργαστούν διοργανώνοντας από κοινού έναν μεγάλο αγώνα, κάτι που θα ωφελούσε τους ίδιους αλλά και τους αγωνιζόμενους, γιατί να μην ξεχνάμε πως οι αγώνες γίνονται για αυτούς.

Οι αγωνιζόμενοι δε φταίνε σε τίποτα· έχουν να διαχειριστούν τόσα πράγματα, όπως να βρουν χρήματα για να συμμετάσχουν σε έναν αγώνα που τους ενδιαφέρει, να προετοιμάσουν το αγωνιστικό τους αυτοκίνητο και άλλα διαδικαστικά, οπότε δε μένει χρόνος να ασχοληθούν με τον αγώνα του σωματείου τους.

Τα σωματεία πρέπει να εργαστούν για αυτούς, αφού ο λόγος ύπαρξης ενός σωματείου είναι οι αθλητές του. Το να υπάρχει σωματείο με δύο αθλητές είναι κακό για το ίδιο το σωματείο, για το μηχανοκίνητο αθλητισμό, και είναι στο χέρι της ΟΜΑΕ να κρίνει το πού, από ποιους και πόσοι αγώνες πρέπει να γίνουν.

Πώς βίωσες/βιώσατε τη διακοπή των αγώνων λόγω της πανδημίας;

Η απαγόρευση λόγω πανδημίας ήρθε στη χειρότερη περίοδο για το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Ήταν η εποχή όπου όλοι είχαμε μπει στη διαδικασία προετοιμασίας για τους επερχόμενους αγώνες, ο καθένας από τη δική του πλευρά.

Τα σωματεία για το πώς θα κάνουν τον αγώνα τους, οι αθλητές προετοιμάζοντας τα αγωνιστικά, αλλά και οι θεατές ανυπομονούσαν να ξεκινήσουν οι αγώνες.

Η διακοπή δεν ήταν μόνο ξαφνική, αλλά έγινε χωρίς να ξέρουμε πού και πώς τελειώνει. Ακόμα και τώρα λέμε ότι οι αγώνες θα εκκινήσουν, αλλά δεν ξέρουμε αν σε δεκαπέντε ημέρες χρειαστεί να διακοπούν ξανά.

Ο υπουργός έχει δώσει το ελεύθερο να γίνουν οι αγώνες, αλλά χωρίς θεατές. Πώς θα γίνουν αγώνες χωρίς θεατές; Χωρίς χορηγίες αγώνας δε γίνεται, και χωρίς θεατές δύσκολα θα υπάρξουν χορηγίες.

Το ίδιο ισχύει και για τους αγωνιζόμενους, αν δηλαδή οι χορηγίες που είχαν συνεχίζουν να ισχύουν ή όχι. Ίσως μπορέσουν τα σωματεία να βρουν κάποιες έξυπνες λύσεις, όπως για παράδειγμα μεταδίδοντας διαδικτυακά έναν αγώνα, αλλά ακόμα και αυτό για να γίνει πρέπει το σωματείο να μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά. Είναι δύσκολο για όλους, και δεν πιστεύω πως ένας χορηγός θα θέλει να συμμετάσχει σε έναν αγώνα χωρίς θεατές. Για παράδειγμα, πόσο άσχημο είναι να γίνει εκκίνηση-τερματισμός Ράλλυ Δ.Ε.Θ. στην Έκθεση χωρίς θεατές… Όλοι περιμένουμε το πρόγραμμα των αγώνων, κανείς δεν ξέρει τι και πώς, εμείς όμως δεν έχουμε επιλογή, συνεχίζουμε και «τρέχουμε» όλες τις διαδικασίες για το Ράλλυ Δ.Ε.Θ. Εργαζόμαστε για αυτό σαν να μην υπήρχε η διακοπή, αφού πρέπει να επιλέξουμε τις ειδικές διαδρομές και να φροντίσουμε για τις σχετικές αδειοδοτήσεις.

Με την Έκθεση μιλήσαμε από το Φεβρουάριο και, επειδή τιμώμενη χώρα είναι η Γερμανία, υπήρχε η σκέψη να καλέσουμε πληρώματα από εκεί.

Τώρα μαθαίνουμε πως υπάρχει η πιθανότητα να ανοίξει μόνο ως επιχειρηματική η Δ.Ε.Θ., γεγονός που αν συμβεί ακυρώνει από μόνο του όσες προσπάθειες έγιναν. Όπως και να έχει, δεν μπορούμε να τα αφήσουμε όλα αυτά για το τέλος Αυγούστου.

Αναλάβατε τον ΑΟΘ με στόχο την εξυγίανσή του σε ό,τι αφορά τις οικονομικές εκκρεμότητες, τη διαρροή αθλητών σε άλλα σωματεία, αλλά και τη φθίνουσα εικόνα του ομίλου. Σε τι βαθμό πιστεύεις πως το πετύχατε;

Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν οι κουβέντες καφενείου, πρέπει να αντιληφθούμε πως δε γίνεται να κρίνουμε κάποιον πριν δείξει έργο. Είναι κακό να μαλώνουμε στο μηχανοκίνητο αθλητισμό για την καρέκλα. Αυτός που θέλει να προσφέρει θα το κάνει από οποιαδήποτε θέση. Προσωπικά δεν ήθελα να εμπλακώ με τα διοικητικά. Δέχτηκα με τα χίλια ζόρια την πρόταση των Σωκράτη Τσολακίδη και Νικόλα Παυλίδη να συμμετάσχω, και αυτό διότι είδα πως μαζευτήκαμε μια παρέα που νοιαζόταν, μια παρέα που στενοχωριόταν με όσα είχαν γίνει στον ΑΟΘ.

Η προσπάθεια όλων μας ήταν και είναι να βγάλουμε το καράβι στην επιφάνεια, από το βυθό που το βρήκαμε.

Όταν αναλάβαμε είχαν φύγει αθλητές σε άλλα σωματεία, τα τηλέφωνα χτυπούσαν και εμφανιζόντουσαν διάφοροι στους οποίους ο όμιλος χρωστούσε χρήματα. Οι υποχρεώσεις ήταν υπερδιπλάσιες αυτών που πιστεύαμε πως πρέπει να διαχειριστούμε.

Παρά τις δυσκολίες, όμως, η εικόνα του ομίλου είναι καλύτερη, αθλητές επέστρεψαν, πολλά πράγματα μπήκαν σε μια σειρά, και αυτό ξεκινάει από το γεγονός πως όσοι εργαζόμαστε για αυτή την εικόνα είμαστε αγωνιζόμενοι.

Η σκέψη μας αφορά πρωτίστως το τι μας λείπει, ως αγωνιζόμενοι από μια διοργάνωση. Έτσι, προσπαθήσαμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα προς το καλύτερο, όπως για παράδειγμα την ασφάλεια. Διοργανώσαμε ένα Ράλλυ Θερμαϊκού με 29 ενδιάμεσους στα 10 χιλιόμετρα ειδικής διαδρομής, 30 αχυρόμπαλες σε επικίνδυνα σημεία και σε κολόνες, καθαρίσαμε το δρόμο, κλείσαμε τις μπούκες, τσιμεντάραμε τεράστιες λακκούβες, ήρθε ο δήμος έκανε ασφαλτόστρωση όπου υπήρχε ανάγκη, ήμασταν σε επικοινωνία με τους εμπλεκόμενους δημάρχους, τον περιφερειάρχη και όποιον άλλον χρειάστηκε.

Αυτά είναι όμως πράγματα που όλα τα σωματεία καλούνται να κάνουν. Το ερώτημα είναι αν ως διοίκηση κάνατε κάτι επιπλέον.

Κανείς μας δεν είχε πρωτύτερη εμπειρία σε θέματα διοίκησης. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε εντελώς ερασιτεχνικά, δεν είναι κανενός από εμάς η δουλειά. Έπρεπε να μάθουμε τα πάντα από την αρχή, πιστεύω όμως πως αν θέλεις να μάθεις μια δουλειά, θα τη μάθεις. Δε σταματήσαμε ούτε στιγμή να κάνουμε συμβούλια, εκτός απο τους δύο μήνες της καραντίνας.

Δεν απαξιώνουμε καμία προσπάθεια, είναι προφανές πως για να φτάσει ο ΑΟΘ μέχρι τη χρονιά που αναλάβαμε, οι προηγούμενες διοικήσεις έκαναν τα πάντα και προσπαθούσαν με τον οποιονδήποτε τρόπο να φέρουν εις πέρας το έργο που είχαν αναλάβει. Αυτό που εμείς προσπαθούμε να κάνουμε διαφορετικά στον Όμιλο είναι να τον διαχειριστούμε σαν μια επιχείρηση, και αυτό θα πρέπει να κάνουν όλα τα σωματεία, αλλά και η ΟΜΑΕ.

Δε θέλω να κρίνω κανέναν, η κάθε διοίκηση έκανε το καλύτερο δυνατό και ο καθένας προσθέτει κάτι σε όσα έκαναν οι προηγούμενοι.

Εμείς, για παράδειγμα, κάναμε το life timing, μια εφαρμογή με την οποία ο καθένας μπορεί να βλέπει στο κινητό του τα αποτελέσματα σε πραγματικό χρόνο. Έτσι οι συνοδηγοί μπορούν να δουν άμεσα το χρόνο τους και στη συνέχεια το χρόνο των υπολοίπων, οι θεατές μπορούν να παρακολουθούν τον αγώνα μέσω κινητού, και με ένα «κλικ» στο όνομα του πληρώματος να βλέπουν ακόμα και φωτογραφίες τους.

Δεν είναι για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά πρόκειται για ένα εργαλείο που βοηθάει όλους τους άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους. Αυτό είναι κάτι…

Πώς βλέπεις τα τεκταινόμενα στην ΟΜΑΕ, δεδομένων των συνθηκών;

Συσταθήκαμε σε σώμα το Φεβρουάριο, όταν δηλαδή είχε ήδη βγει το πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα το οποίο όμως έπρεπε να εκτελέσουμε. Δε μας δόθηκε η ευκαιρία να κάνουμε τις προτάσεις μας στην προηγούμενη διοίκηση, όχι μόνο διότι είχε βγει το πρόγραμμα, αλλά κυρίως επειδή δεν είχαμε χρόνο για τίποτα, καθώς δύο μήνες μετά έπρεπε να δώσουμε εξετάσεις στην πρώτη μας διοργάνωση. Με την προηγούμενη διοίκηση της ΟΜΑΕ κάναμε τέσσερις αγώνες χωρίς κανένα πρόβλημα, αλλά διαφωνούσαμε τόσο στον αριθμό των αγώνων όσο και στο σχεδιασμό των θεσμών, του Κυπέλλου και του Πρωταθλήματος.

Όπως και να έχει, οι εκλογές υπάρχουν για να κριθεί το έργο των διοικήσεων, είναι η στιγμή όπου κρίνονται οι σωστές ή λάθος επιλογές που πάρθηκαν, και αυτό συνέβη στις πρόσφατες εκλογές της ΟΜΑΕ.

Οι προηγούμενοι στη διοίκηση κρίθηκαν για το έργο τους, και οι επόμενοι πιστεύω πως είναι νωρίς για να κριθούν.

Εκείνοι που γνωρίζω προσωπικά ξέρω πως είναι άνθρωποι με διάθεση να υπηρετήσουν το άθλημα.

Τόσο η ΕΠΑ όσο και η ΟΜΑΕ μπορούν και είναι στο χέρι τους να δικαιώσουν όσους τους εμπιστεύτηκαν το τιμόνι της διοίκησης του σπορ. Τέλος, μπορούν και πρέπει να παραδειγματιστούν από τη λειτουργία αντίστοιχων επιτροπών και ομοσπονδιών άλλων χωρών.

Τι σχέσεις έχετε με τα υπόλοιπα σωματεία;

Τα σωματεία πρέπει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε, πρέπει να βοηθάμε το ένα το άλλο, δε γίνεται να τα περιμένουμε όλα από την ΟΜΑΕ. Εμείς δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι, για παράδειγμα, με τη Βέροια ή την Αλεξανδρούπολη, αν μπορούμε να βοηθήσουμε και μας ζητηθεί θα το κάνουμε, και αν μπορούν να μας βοηθήσουν θα δεχτούμε τη βοήθειά τους.

Ποιον ωφέλησε η κατάσταση που επικρατούσε με τις «μεταγραφές» όπου η μία λέσχη έπαιρνε τον αθλητή της άλλης λέσχης και τανάπαλιν; Αν θέλουμε να κάνουμε σωστούς αγώνες, πρέπει να μαζευτούμε τα σωματεία ανά περιοχή και να αποφασίσουμε από κοινού τι είναι καλύτερο για μας. Υποστηρίζουμε πως όλα τα σωματεία πρέπει να μιλήσουν με τους αθλητές τους, με τον ΣΟΑΑ και τον ΣΟΑΑΒΕ, αντίστοιχα, για να βρεθούν λύσεις, καθώς αυτά που μας ενώνουν είναι πιο πολλά από όσα μας χωρίζουν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο κύριος λόγος ύπαρξης ενός σωματείου είναι οι αθλητές, το να υπάρχει όμως σωματείο με δύο ενεργούς αθλητές είναι κακό τόσο για το σωματείο όσο και για το άθλημα. Φυσικά, είναι η ΟΜΑΕ αυτή που κρίνει και αποφασίζει πού, πότε, από ποιους και πόσοι αγώνες πρέπει να γίνουν.

Ποιο θα ήταν το ιδανικό σενάριο για τους αγώνες, αν υποθέσουμε πως δε θα υπάρξει καμία διακοπή και πως όλα προχωρούν κανονικά;

Στον ΑΟΘ, αλλά και γενικότερα στους αγώνες, σήμερα είμαστε εμείς, αύριο είναι κάποιοι άλλοι. Ο ΑΟΘ είναι τα μέλη του. ΑΟΘ είναι οι ίδιοι οι οδηγοί, οπότε το ιδανικό θα ήταν να βρεθεί ένας έξυπνος τρόπος διαχείρισης του προβλήματος, να δούμε προς τα πού πάει, να δούμε ποιοι έχουν τη δυνατότητα και τη θέληση από εδώ και πέρα να συμμετάσχουν σε αγώνες.

Αν εννοούμε τη διοργάνωση αγώνων σε πανελλαδικό επίπεδο από το Σεπτέμβριο μέχρι το Νοέμβριο, μιλάμε για 12 Σαββατοκύριακα.

Τι και πόσοι αγώνες μπορούν να γίνουν, ποια σωματεία μπορούν να αντεπεξέλθουν;

Το ιδανικό για μας θα ήταν να μιλήσουμε όλοι μεταξύ μας, σωματεία, αθλητές, όργανα των αθλητών, για να αποφασίσουμε από κοινού τι μπορούμε να κάνουμε στο χρόνο που έχουμε.

Αν μπορούμε να κάνουμε έναν δυνατό αγώνα, να το κάνουμε. Είναι προτιμότερο από πέντε αδύναμους αγώνες. Αν ο αγώνας αυτοκινήτου δεν είναι γιορτή, δεν υπάρχει λόγος να γίνει.

Πώς μπορεί να «πουλήσει» ένα σωματείο το προϊόν του, που είναι στην προκειμένη ένας αγώνας αυτοκίνητου;

Δε νομίζω πως μπορούμε να «πουλήσουμε» τους αγώνες με τα σημερινά δεδομένα, και αυτό διότι καταρχήν απαγορεύεται ο συνωστισμός. Βλέπουμε τι γίνετε στα καταστήματα, με τις υπηρεσίες που τα ελέγχουν και τα πρόστιμα που επιβάλλονται για το συνωστισμό. Δεν έχουμε τον τρόπο να διοργανώσουμε έναν αγώνα διασφαλίζοντας πως θα τηρηθούν οι αποστάσεις ανάμεσα στους θεατές, ούτε όμως μπορούμε να ελπίζουμε στην καλή τους θέληση. Οποιαδήποτε παρατυπία θα σημαίνει όχι μόνο την οικονομική καταστροφή του σωματείου, αλλά και τη δυσφήμηση του αθλήματος.

Από την άλλη, μπορεί να είναι και πρόκληση αυτό που μας συμβαίνει, αλλά προφήτες δεν μπορούμε να γίνουμε, αφού μπορεί σε ένα μήνα να μην υπάρχει πρόβλημα και να γίνεται όλη αυτή η κουβέντα αδίκως.

Στον ΑΟΘ αναζητούμε τον τρόπο να αντεπεξέλθουμε στην πρόκληση της εποχής.

Ευλογία ή κατάρα η πανδημία για το μηχανοκίνητο αθλητισμό;

Σε μερικά πράγματα μπορεί να μας έκανε καλό η αποχή από τους αγώνες, γιατί μπορέσαμε να δούμε κάποιες αλήθειες από απόσταση, όπως για παράδειγμα πόσο μας έλειψαν, αφού δεν έχει ξαναγίνει να περάσει η άνοιξη χωρίς να δούμε, να συμμετάσχουμε ή να διοργανώσουμε έναν αγώνα.

Όπως και να έχει, ευχής έργο θα είναι να γίνουν 2-3 αγώνες ώστε να μη χαθεί η επαφή – εξάλλου οι περισσότεροι αγωνιζόμενοι μιλούν για μια ανασυγκρότηση με το βλέμμα στραμμένο στο 2021.

Να ευχηθούμε υγεία, και με καθαρό μυαλό να αντιμετωπίσουμε την επιστροφή στους κανονικούς ρυθμούς που μας έλειψαν.