Η Mercedes που φέρθηκε πανέξυπνα, η Ferrari που διέπραξε την τέλεια αυτοχειρία, ο Bottas που γίνεται το καλύτερο Nο.2 των τελευταίων ετών και ένας τίτλος που χάνεται. Βάζουμε το Ιταλικό GP «στο μικροσκόπιο».
Σε μία σεζόν γεμάτη ανατροπές, έντονο ανταγωνισμό και πολλά λάθη, ο αγώνας στη Monza δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Το σπίτι της Scuderia έμελε να γίνει ο τόπος της ιδανικής αυτοχειρίας της, που δεν περιορίζεται μόνο στη μάχη Vettel-Hamilton, αλλά και στη στρατηγική που ακολούθησαν μετά για τον Raikkonen.
Ο μισός αγώνας κρίθηκε στη Variante della Roggia
Πριν την εκκίνηση, ήταν σαφές πως αυτός ο αγώνας θα είχε ιδιαίτερη βαρύτητα στην τελική έκβαση του πρωταθλήματος, καθώς η διαφορά μεταξύ των δύο πρωτοπόρων ήταν στους 17 βαθμούς υπέρ του Hamilton, και με τη Ferrari να μοιάζει το απόλυτο φαβορί στην πατρίδα της, η ψαλίδα θα μπορούσε να μειωθεί έτι περαιτέρω.
Ωστόσο, μέσα σε τέσσερις στροφές, όλο το σκηνικό ανατράπηκε, προς όφελος του Hamilton. Ο Vettel αφήνει την πόρτα ανοιχτή στον Βρετανό στην Curva Grande, στα φρένα για το δεύτερο σικέιν οι δυο τους είναι πλάι-πλάι, και η μικρή τους επαφή οδηγεί τον Γερμανό σε ένα τετακέ που θα τον αναγκάσει να «επανεκκινήσει» τον αγώνα του. Στάθηκε τυχερός στην ατυχία του, και με το Αυτοκίνητο Ασφαλείας που βγήκε για το συμβάν με τον Hartley στην εκκίνηση, έχασε λιγότερο χρόνο και μπόρεσε να ξεκινήσει την ανάκαμψή του από το πίσω μέρος του grid πολύ πιο γρήγορα.
Στην πραγματικότητα όμως, είχε καταφέρει να χάσει μία πολύτιμη θέση μέσα στην πρώτη τριάδα. Δεν φταίει κανείς για αυτό το συμβάν, και οι αγωνοδίκες το αναγνώρισαν αυτό. Απλώς ο Vettel βρίσκεται χαμένος σε αυτήν την υπόθεση, πιέζοντας υπέρ το δέον, μην τοποθετώντας σωστά το μονοθέσιό του για αυτά τα κρίσιμα φρένα, ανοίγοντας την πόρτα στον αντίπαλό του.
Από εκεί, πάλεψε, με τη μαλακή και μετά την πολύ μαλακή γόμα, ανέβηκε 5ος και κατετάγη 4ος μετά την ποινή του Max Verstappen για την επαφή του με τον Valtteri Bottas. Ήταν το μέγιστο που θα μπορούσε να πάρει μετά το καταστροφικό ξεκίνημα, αλλά δεν ήταν το ιδανικό. Με τη διαφορά στους 30 βαθμούς, τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά δύσκολα για τον ίδιο. Χρειάζεται ατυχία ή λάθος του αντιπάλου του για να αναγεννήσει τις ελπίδες του για τον φετινό τίτλο.
Το δόλωμα (και το τείχος) έπιασε
Η έτερη Ferrari, αυτή του Kimi Raikkonen, παρέμενε στον αγώνα, κι ήταν η μοναδική ελπίδα των Ιταλών για τη νίκη στον εντός έδρας αγώνα τους, όντας πρώτος, μπροστά από τον Hamilton. Ο ρυθμός του όμως δεν ήταν αρκετός για να του επιτρέψει να ανοίξει τη διαφορά του από τον οδηγό της Mercedes, και από τον Bottas, τον οποίον οι Γερμανοί θα «χρησιμοποιούσαν» αργότερα.
Όταν ο pole man έκανε τη δική του αλλαγή, στον 20ο γύρο, ο Bottas βρέθηκε μπροστά του, και η οδηγία ήταν σαφής: να κρατήσει τον συμπατριώτη του, μέχρι να μπορέσει να τον φτάσει ο Hamilton. Θεμιτό ή όχι, αποτελεί μία τακτική που δεν βλέπουμε για πρώτη φορά στην F1, και δείχνει το πόσο γρήγορα είναι τα αντανακλαστικά της Mercedes. Έχει αναγκάσει τον μοναδικό της αντίπαλο να μπει στα pits, μετά από «μπλόφα» των δικών της μηχανικών (την οποία ο Charlie Whiting, αλυτάρχης της F1, βρίσκει καθόλα νόμιμη), και μετά τον καθυστερεί επί τούτου για να πετύχει τον σκοπό της.
Πράγματι, ο Hamilton μπαίνει 8 γύρους μετά για τη δική του αλλαγή, μεγιστοποιώντας το σετ της πολύ μαλακής με το οποίο ξεκίνησε τον αγώνα, τη στιγμή που ο Bottas μπαίνει στον 36ο γύρο, έχοντας πετύχει την αποστολή του.
Αυτή η στρατηγική ήταν ίσως ο μοναδικός τρόπος των Γερμανών να πάρουν τη νίκη από τα χέρια του Raikkonen. Ο ρυθμός του με τη μαλακή γόμα ήταν αρκετά καλός, ακόμα και πίσω από τον Bottas, αλλά το γεγονός πως πίεσε για να μείνει κοντά του και να τον περάσει, έφθειρε υπέρμετρα τα ελαστικά του, αφήνοντάς τον ανήμπορο να αντιδράσει στην επίθεση του Hamilton.
Πρόσκαιρη αναγέννηση
Η φετινή χρονιά για τη Williams μπορεί να χαρακτηριστεί χωρίς καμία υπερβολή και ως «απολύτως καταστροφική». Με ένα μονοθέσιο πολύ κατώτερο των προσδοκιών κι ένα οδηγικό δίδυμο ανίκανο να βοηθήσει στη βελτίωσή του, το Grove πάσχει σε πολλούς τομείς.
Στη Monza όμως, η διπλή βαθμολόγηση έμοιαζε σαν νίκη. Από το 2014 και μετά, η Williams είναι πάντοτε ανταγωνιστική επί ιταλικού εδάφους, και αυτό ήταν που της χάρισε μερικούς ακόμα βαθμούς.
Πλέον, με επτά αγώνες να απομένουν, η τύχη του πρωταθλήματος βρίσκεται στα χέρια του Hamilton. Αν μπορέσει να πάρει αποτελέσματα ακόμα και στην «κακή» του μέρα, κλειδώνει τον τίτλο. Αν κάνει λάθη και χάσει πολύτιμους βαθμούς, ο Vettel έχει την ευκαιρία να σώσει μία χρονιά, που -κανονικά- του ανήκει._Δ.Μ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
