top icon
Αγώνες

Με το χέρι στην καρδιά: 10+1 αγαπημένες ειδικές διαδρομές (μέρος 1ο)

Αρχή με χώμα (η ζωή μας όλη) και στο δεύτερο μέρος θα ακολουθήσει η άσφαλτος, το πεδίο βολής που κάνει τη διαφορά.

Συλλογική προσπάθεια τα ράλλυ. Οι άνθρωποι, οδηγός-συνοδηγός, τεχνικοί, οργανωτές και το περιβάλλον που κρίνει την παράσταση…

Επιλέγουμε με το χέρι στην καρδιά τις βραβευμένες Καρούτες και ακόμα δέκα ειδικές διαδρομές, αρχικά 5 χωμάτινες και έπειτα 5 ασφάλτινες, μέσα από τις αναμνήσεις μας. Διαδρομές όπου οι πρωταγωνιστές-αθλητές δίνουν χώρο στο περιβάλλον, με άποψη που σφραγίζει το μέγεθός τους. Για τον θεατή… ρε γαμώτο.

Giannis Papadimitriou

Hall of Fame Ράλλυ Ακρόπολις

Καρούτες – Γιάννης Παπαδημητρίου

Η χωμάτινη ειδική διαδρομή πάνω από την Ιτέα που οι θεατές και όχι μόνο επέλεξαν για μια θέση στο Hall of Fame του Ράλλυ Ακρόπολις. Επιλογή μας με την ορθόδοξη φορά, από το Λιδωρίκι ή από την Ιτέα στις Καρούτες, όπου και η αφετηρία, με τερματισμό στο δρόμο από την Άμφισσα στην Αγ. Ευθυμία. Η Ιτέα, του Ανδρέα Καλαφάτη και πλέον του Γιάννη Αναγνωστάκου. Πρωταθλητής, μέλος μιας παρέας σημαντικών που θα απασχολήσει τα Μέσα και τους αναλυτές του FB τα επόμενα χρόνια.

Stratissino

“Στρατισίνο”-Κώστας Φερτάκης, στο Ράλλυ Ακρόπολις 1986 με Nissan 240RS

Λεπτομέρεια το σημείο της αφετηρίας που καθορίζει τα πρώτα από τα 18 της χιλιόμετρα. Σημαντικό να έχεις ζήσει εκεί. Ως πλήρωμα σε αγωνιστικό, αλλά και ως θεατής. Πήγαινες θεατής εκεί, πιτσιρικάς στα 17-18, ειδικά στο ΡΑ και αναμένοντας τον Ιαβέρη, τον Γκάλο και τον Μοσχούτη και έκανες όνειρα. Θα τρέξουμε κάποτε χώμα σκεπτόσουν. Την εξέλιξη και την εμπειρία σου εκεί, αποτέλεσμα της σχέσης-όνειρο, των χιλιομέτρων με το χρονόμετρο, ό,τι πληγώνει και φουντώνει συμπλέγματα, δεν μπορούσες να την προβλέψεις και η ευγνωμοσύνη έχει να κάνει με όσους μας εμπιστεύτηκαν.

Ανέβασμα, στην αρχή χωρίς φουρκέτες, με προσοχή (λέμε τώρα) στο στενό πρώτο κομμάτι με πολλές ευθυγραμμίσεις και άφιξη στο οροπέδιο, πριν πάμε αέρα για την ουσία, συνδεδεμένη με την ταχύτατη κατηφόρα, πριν και μετά τη διασταύρωση για το Προσήλιο. Πολύς κόσμος εκεί και παντού, σε ΡΑ και Ολύμπιο. Στον 3ο σημαντικότερο αγώνα της εποχής, έργο ΕΛΠΑ από το χέρι της κ. Πασαλή, με τη σφραγίδα του Τάσου Αθανασίου. Άστοχος ως παράγων, αλλά υπόδειγμα οργανωτή, με σεβασμό τότε στους αθλητές. Ειδική διαδρομή για την οποία αν μελετήσεις αποτελέσματα και ακονίσεις μνήμη διαπιστώνεις ότι περιλαμβάνει χρυσό κεφάλαιο της ιστορίας-εγκυκλοπαίδειας «Κωστής Στεφανής». «Τραγούδι» by Κ.Σ., λοιπόν, και πετούσαν οι Ιαβέρης, Τζίγγερ, Dim. Μεταμόρφωνε τον Μέλα με το Escort, ενώ έκαναν θαύματα με Πάνο Χατζητσοπάνη, κερδίζοντας τους Παγκόσμιους με Ν. Πρωταθλητής με Γιάννη Παπαδημητρίου που τη μελετούσε και τη διαχειριζόταν και αυτήν τη διαδρομή με τον τρόπο του. Προσοχή και στο στήσιμο του αυτοκινήτου και είναι γεγονός ότι ακόμα την αντιμετωπίζει με την ποιότητα που τον χαρακτηρίζει, με το μεράκι που απαιτείται. Υπέροχος τότε κατηφορίζοντας, εξαιρετικός και το 2019, στα 50 του, ανηφορίζοντας.

Giannis Papadimitriou

Γιάννης Παπαδημητρίου-Allan Harryman με Skoda Fabia R5

Σήμερα χωρίς Ακρόπολις, το σημείο αναφοράς, οι Καρούτες σε εκδοχή με αφετηρία από την Ιτέα, παραμένουν ζωντανές και υγιείς με τον οργανωτικό σεβασμό που απαιτεί το γεγονός. Έργο του Σωματείου ΑΣΜΑ που οργανώνει υποδειγματικά και με συνέπεια εκεί, το Φθινοπωρινό Ράλλυ.

ΥΓ1.: Θυμάμαι Τίμο Σάλονεν στο τελευταίο S με το Violet σε ένα τέλειο «από τη μία στην άλλη». Άσκηση μη αντιγράψιμη. Ακόμα, πάτημα-υπόδειγμα από Παπατζίμ και Παγκόσμιο Νικόλα Πετρόπουλο με Impreza, κατηφορικά, μαζί με Βωξίτες, και ανέβασμα με στυλ το 2019 με το Fabia. Εξαιρετικός και με Γιάννη Μπίντζο με το Escort.

ΥΓ2.: Δεν ξεχνώ κατέβασμα ως συνοδηγός του Τζίγγερ στην μπλε-λευκή Κεράνης Integrale by Νίκος Πάνος της Genesis (ομαδάρα), από τη διασταύρωση για Προσήλιο μέχρι τον κλασικό τερματισμό, με όλα τα κλασικά S. Άψογη εκτέλεση, με χρήση του φρένου με το αριστερό πόδι για σεμινάριο. Ο κύριος Γιάννης!

Panos Chatzitsopanis

Μακρυράχη – Πάνος Χατζητσοπάνης

Αν ρωτούσες τον Γιώργο Μοσχού θα διάλεγε τη Μοσχοκαρυά. Ο Ιαβέρης τη Μακρυράχη. Οπότε είναι και θέμα σχολής. Άλλωστε, όντας στο επίκεντρο της δικής μας Φινλαμίας, επιδεικνύεις σεβασμό. Στα ιερά τέρατα, όπως ο αείμνηστος Γιάννης Ανδρικόπουλος με κλάση ευρωπαϊκού επιπέδου και βέβαια οι Χρήστος Πανουργιάς, Σωτήρης Χατζητσοπάνης, Τάσος Γεμενής, όπως και στα παιδιά τους, που μας ξεπέρασαν. Το μεγαλείο τους στη μέγιστη διάσταση εκεί και το εισέπραττες από τις αντιδράσεις των θεατών στο πέρασμά τους στο ΡΑ. «Παιδιά SOS έρχεται ο Μίκολα». Καμία σχέση και αν δεν ήταν ο Χρήστος Πανουργιάς με ένα από τα Renault του, ήταν ο Χατζητσοπάνης. Ο Σωτήρης, με Νίκο Κοτσονόπουλο, Θάνο Παπαγεωργίου κ.ά. δίπλα του σε Escort, Opel, Mazda και Lancia.

Τα επόμενα χρόνια, το ξεσήκωμα των θεατών το έβλεπες στο πέρασμα του Πάνου Χατζητσοπάνη. Ο αληθινός Πρωταθλητής, ένας από τους δέκα καλύτερους Έλληνες rallyman ever, είχε δίπλα του Στεφανή, Πετρόπουλο κ.ά., αλλά ήταν με το Φίλιππο Τζεφεράκο που γυάλιζε το μάτι του. Τεχνίτης και υπέρ-ταχύς ο Πάνος, οδηγός παντός εδάφους, συνδύαζε δυο γενιές. Την εποχή με τους ήρωες όλων μας, όπως ο Γ. Μοσχούς και ο Ιαβέρης, που έδωσαν τη σκυτάλη σε Μοσχούτη, Γιαγνίση Ρον κ.ά., που αποχώρησαν με αρχοντιά πριν φθαρούν, και την εποχή του. Με Λεωνίδα Κύρκο, Άρη Βωβό, Λάμπρο Κύρκο, Άγγελο Ζήβα και βέβαια Γιάννη Παπαδημητρίου. Ομαδάρα. Εθνική Ελλάδος. Ό,τι καλύτερο για τον θεατή. Αναβάθμισαν τις φτερούγες τους και πετούσαν. Τυχερός ο Πάνος, όπως και ο Κωνσταντίνος Ιαβέρης με τη δική του σημαντική διαδρομή, που πέρασαν με άριστα το μεταπτυχιακό τους στη Fiat. Έργο του Νίκου Ταγκούλη, κοινοί παρονομαστές που αναβάθμιζαν το σύνολο ο Κωστής Στεφανής και ο Στάθης Μάγος. Πανεπιστήμιο. Με τον Στάθη να ξεχωρίζει σήμερα, ως ο καλύτερος μηχανικός Ferrari στα Βαλκάνια. Τον εμπιστεύονται απαιτητικοί. Η Ferrari, o Ceasar της αυτοκίνησης.

Panos Chatzitsopanis

Παρασυρθήκαμε, αλλά οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά, κυρίως σε ε.δ. κλάσης Μακρυράχης. Απίστευτες κεκτημένες, ελάχιστη ανηφόρα, με ερωτήματα που αφορούν στο πού δεν αφήνεις και όχι στο πού φρενάρεις, γνωρίζοντας και πού και πώς πατάς. Τέλειο οδόστρωμα, με εναλλαγές στο πόσο κρατάει το χώμα, σύνολο που σφράγιζε το ταλέντο και ήταν αυτή η διαδρομή που νικούσε ιπποδυνάμεις και έκανες τη διαφορά. Θα μπορούσε να είναι ετάπ και του Ράλλυ Χαλκιδικής. Διαδρομή βούτυρο στο ψωμί και έξυπνων οδηγών με τσαγανό, όπως ο Δημήτρης Ψύλλος και ο Παντελής Τοψής.

Δικαιωματικά ε.δ. «Πάνος Χατζητσοπάνης» – ο καλύτερος των.. Φινλαμών. Το διαβατήριο σήμερα σε ωραίους -καταρχήν- ανθρώπους, όπως ο «δικός» μας Πανουργιάς Πανουργιάς, με βαρύ όνομα και χέρι-πόδι σε σύνδεση με το μυαλό του, έχοντας δίπλα του χρυσάφι: Τον κ. Ανδρέα Βίγκο, που διαχειρίζεται την υπέροχη διαδρομή του με ήθος. Μαζί τους ο Colin, εραστής της εξέλιξης. Σύγχρονος Φινλανμός χρυσοχέρης, ο κ. Χρυσόστομος Καρέλλης, οδηγός με ποιότητα, άνθρωπος με ήθος και αρχές και από τους πλέον δυνατούς παίχτες της αγοράς αυτοκινήτου σε πανελλήνιο επίπεδο. Μια ωραία παρέα και σήμερα στη Λαμία, με την ΑΛΑΛ να αντιστέκεται γνήσια και με στυλ, όπως ταιριάζει στους ιδρυτές της.

Kostas Tanoussis

Σήμαντρα – Κώστας Τανούσης

Οι Καρούτες αντικειμενικά στην κορυφή, είναι όμως τα Σήμαντρα η «ε.δ.» για τον υπογράφοντα, που ανδρώθηκε αγωνιστικά ακούγοντας τον Ιαβέρη να τα περιγράφει και να τα ζει σχεδιάζοντας. Πώς με 8 βαλβίδες και 1+1 σούστα πίσω, θα… βλάψει τους 16βάλβιδους με ανεξάρτητη ανάρτηση και πίσω, εκεί. Τυχερός, τα γνώρισα «από την καλή» με τον Φέρτακα, που ήξερε το δρόμο το σωστό, έχοντας πολεμήσει εκεί με τον Γιώργο Μοσχού. Τα λάτρευε η Γιωργάρα. Ταίριαζαν στο στυλ του. Του άρεσε να απλώνει τη μηχανή του και στο χώμα, να ξεχνάει να σηκώσει στα «ίσως» και να ευθυγραμμίζει στα «κάπως». Είχε τον τρόπο ώστε να ερμηνεύει αυτοσχεδιάζοντας τα ακούσματα από κορυφαίους. Δίπλα του, Αλέξης Κωνσταντακάτος, Παππούς Κ.Φ., Μανώλης Μακρινός με βαρύ πτυχίο, Σιρόκο στις αποσκευές και Δημήτρης Βαζάκας, ο φίλος. Μας δίδαξαν λοιπόν ο Μοσχούς, με τους χρόνους του και ο Φέρτακας με γραπτά-διάβασμα, ότι εδώ, όπως και ευρύτερα στη Χαλκιδική, οι διαδρομές έχουν δύο ταχύτητες: Της λογικής, συνδεδεμένη με την αξιοπρέπεια, και του άλλου ρυθμού, που υπό τη σωστή γωνία βλέπεις ευθεία τις καμπές και μέτριες της 3ης ή και 4ης, τις περίπου ορθές γωνίες. Ορμύλια, Πλανά, Σήμαντρα, Μεταγγίτση και βέβαια Μεταλλεία Βάβδου, ήθελαν την ασφάλτινη προσέγγιση. Το απολαύσαμε όλο αυτό με την Τώνια Παυλή και το GTiR, έχοντας απέναντί μας τους καλύτερους. Όπως τους Κώστα Αποστόλου-Σάκη Μπέλα με το Golf ή τους Μανώλη Παναγιωτόπουλο-Νίκο Πάνου με Celica και Legacy.

Ειδικότερα τα Σήμαντρα, απαιτούσαν ακριβώς τον τρόπο που επέλεξαν οι Κώστας Τανούσης-Νικόλας Παυλίδης ώστε να γράψουν συγκλονιστικό χρόνο με Renault 5 GT Turbo. Δεν ήταν το σασί, ούτε η μηχανή, αλλά οι άνθρωποι. Έκανε τη διαφορά ο Παυλίδης δίπλα στον Κωστάκη, από τα πλέον αυθεντικά ταλέντα των ελληνικών αγώνων, που έφυγε νωρίς, αδικώντας τον εαυτό του. Ο Τανούσης, που έλαμψε με εκείνο το κόκκινο 12βάλβιδο Starlet, όπως ήταν και το λευκό του Άγγελου Ζήβα. Ο Τανούσης, που καθιερώθηκε στο Starlet Cup με τον Σάκη Βασιλόπουλο δίπλα του. Από την άλλη, ο Άγγελος με σημαντική διαδρομή, αλλά εδώ, στη Χαλκιδική, όπως και στο ΡΑ έκανε τα απίστευτα με την Corolla της Α6. Ένα made in Greece σύνολο που του ταίριαζε, όπως και ο κ. Μιχάλης Πατρικούσης στο πλευρό του.

Τα Σήμαντρα για εμάς είναι η ε.δ. «Κώστας Τανούσης», γιατί έφτανε πάντα τάπα στο «Τ» χωρίς να χάσει χρόνο νωρίτερα στις δυο μέτριες αριστερές με τη διαφυγή, τοποθετούσε σωστά παντού, περνούσε χωρίς να κόψει στο πήδημα-σκαλοπάτι, έχοντας σχεδιάσει από πριν τη σωστή προσγείωση και ολοκλήρωνε με χαμόγελο. Απορούσε μάλιστα και για το μπράβο που άκουγε σε σχέση με το χρόνο του. Αείμνηστος. Για πάντα στην καρδιά μας, με ερωτηματικό για το πώς του φερθήκαμε ως χώρος. Χειροκροτήσαμε, φωτογραφίσαμε τον Τανούση, δεν αγκαλιάσαμε όμως τον Κωστάκη και τον χάσαμε νωρίς.

Aris Vovos

Σκούρτα – Άρης Βωβός 

Λιγότερο ρετρό τα Σκούρτα, όντας η πλέον σύγχρονη από τις επιλογές μας. Η χωμάτινη διαδρομή στα Δερβενοχώρια. Κλασικά, την αποκάλυψε η κ. Καίτη Κυρίτση της ΑΛΑ, «χάθηκε» από την υπερκατανάλωση -όντας και σημαντική διαδρομή του ΡΑ- και επανήλθε πρόσφατα από την κ. Φωτεινή Ψαρράκου. Boss του ΕΛ.Λ.Α.Δ.Α., στέλεχος που έχει επιλέξει να δημιουργεί, απαντώντας με έργο στη φτηνή πολιτική της εμπάθειας.

Ειδική διαδρομή-χαρά του οδηγού, αφού ουσιαστικά δεν είχε κακά κομμάτια. Η ευτυχία του πρωταθλητή που ήξερε να διαχειρίζεται τα πολλά χιλιόμετρα, χωρίς να αδιαφορεί στα πιο κλειστά, που λίγο εδώ, πολύ εκεί, έκαναν τη διαφορά. Διαδρομή και για… τους τρομοκράτες της Α5, με τον Σώτερ Σκαλτσά να μη χάνει, τον Δημήτρη Βαζάκα να πιστοποιεί την ευφυία του, τον Σωτήρη Ζιάκα την ταχύτητά του, τον Δημήτρη Μίχο τις δυνατότητές του και στο χώμα, ενώ κάπου εδώ, ο Θέμης Χαλκιάς ήρθε για να μείνει.

Aris Vovos

Προέκυπταν, μάλιστα, σημαντικές διαφορές σε αυτά τα Σκούρτα, ενώ εύκολα έχανες τα φρένα στις 2-3 διασταυρώσεις. Από τα πολλά στα λίγα, όπως στην κλασική αλλαγή πορείας, όπου… βαθμολογούσαν οι ειδικοί θεατές. Αμέσως μετά, έτοιμοι για τα πολλά χλμ. που ακολουθούν, με την υπερστροφή όπου προκύπτει να ελέγχεται και να αξιοποιείται, όταν, λογικά, επιβραδύνει. Άποψη Αγγελίδη λόγω και Mercedes, τεχνική Άρη Βωβού, που οδήγησε το Ν ξεκολλημένο όπως τα γκρουπ Α και τα WRC αξιοποιώντας την υπερστροφή, διατηρώντας πολύ ψηλά την ταχύτητα. Χιλιόμετρα όπως μόνο αυτός. Ο πραγματικός μαέστρος, ο ταχύτερος μιας ολιγομελούς ομάδας με πολύ σημαντικούς Έλληνες οδηγούς της εποχής του. Ο Αρμόδιος με το αφοπλιστικό χαμόγελο, το στυλ και το μηδέν ύφος – στη δική μας πρώτη ομάδα όλων των εποχών. Με Γιώργο Μοσχού, Ιαβέρη, Λεωνίδα Κύρκο, Πάνο Χατζητσοπάνη και Γιάννη Παπαδημητρίου. Αθλητές-πρωταθλητές που έχουν τον απόλυτο, το συνολικό σεβασμό στο χώρο των ελληνικών αγώνων.

Ειδικότερα για τον Άρη Βωβό, πρόκειται για τον δικό μας Mr. Σκούρτα, που οδήγησε αέρα πυραύλους και αξιοποίησε συνοδηγούς χρυσάφι, όπως ο Γιάννης Αλβανός και ο ΕΛ-ΕΜ. Χαρακτηρίστηκε και από τη θαρραλέα επιλογή του να κατεβαίνει κατηγορίες ώστε να βρει ανταγωνισμό, όπως ο Ιαβέρης εξ ανάγκης παλιότερα. Σε συνδυασμό με την ταχύτητά του, μια σπάνια, πολύ ειδική περίπτωση που σεβόμαστε.

Lambros Athanassoulas

Κινέτα – Λάμπρος Αθανασούλας

Επιλέγουμε τον «Αέρα» των 26 χλμ., από Άγιο Ιωάννη μέχρι Κινέτα, με τα πάντα όλα στο μενού. Ανηφόρα με περίπου καλό οδόστρωμα, κατέβασμα σε κακό στενό με ύπουλα σημεία που σε ανέβαζαν στο βράχο για να φαρδύνεις τη στροφή. Στο τέλος, 6 χλμ. «1000 λίμνες». Πριν τον τερματισμό, με κουρασμένους ανθρώπους και μηχανές είχες να διαχειριστείς την ανθρωπομπαριέρα, σε οδόστρωμα για έμπειρους και εξαιρετική ανάρτηση, αφού πλέον δεν έχεις λάστιχα.

Επιλογή μας, με σεβασμό και στη φανέλα μας του Ντατσουναίου. Ειδική που σε Αττικοβοιωτία και Κορινθία έκανε τη διαφορά. Σχεδίαση του αρχικού πλάνου, του αγαπημένου μας, από την κ. Καίτη Κυρίτση. Ήθελε την τέχνη του Ιαβέρη και το ταμπεραμέντο του Γιώργου Μοσχού, που αξιοποιούσε υποδειγματικά το Nissan και την ομάδα μας-έτοιμη για όλα. Στις παραλλαγές της σε υπέροχα κομμάτια, από και μέχρι του Λουτράκι, τα νεότερα χρόνια, είδες live Γιάννη Μπαντούνα με Κώστα Σούκουλη και οπισθοχώρησες στο πέρασμα του κόκκινου EVO. Διαδρομή που άρεσε και στον Χαλι Jr. και δεν το έκρυβε, τοποθετώντας το ΕVΟ του περίτεχνα στα γρήγορα κομμάτια. Ξέρετε, η ποιότητα του αθλητή εκτός μπάκετ αντικατοπτρίζεται και οδηγώντας και εδώ έχουμε άνθρωπο διαμάντι, με ταλέντο και κλάση.

Lambros Athanassoulas

Αντίστοιχα, η αγωνία στο κόκκινο και το συναίσθημα πλημμύρα παρακολουθώντας Λάμπρο Αθανασούλα εκεί, αλλά και οπουδήποτε. Με το Skoda και τον Νίκο Ζακχαίο στο δρόμο για τη νίκη σε Παγκόσμιο στην κατηγορία S2000 ή για την επίδοση με το Fiesta WRC, όπως και σε Ακρόπολις-Ευρωπαϊκό με τον Ηλία Παναγιωτούνη στο Skoda R5, όντας 2οι overall! Στο ΡΑ και δεν είναι πρωταπριλιά. «Συμφοιτητές» ο Λ.Α. με Λευτέρη Μανιαδάκη και Γιάννη Αναγνωστάκο. Τριάδα που μας ξεπέρασε και τη συνδυάζεις ως πρώτη 5άδα του Γίνε Πρωταθλητής, θεσμούς Toyota-4T με τον Γιάννη Άκρατο και τον Σάββα Λευκαδίτη, χωρίς να υποτιμούμε τον Νίκο Κούλη κ.ά. Κυρίως… τον Γίνε-Συνοδηγός, Νίκο Μουζάκη. Σε σημαντικό ρόλο, όπου συμμετείχε εθελοντικά, με την εντιμότητα που τον διακρίνει, και κρίμα που τον ξεπέρασε και δεν κατάφερε να διαχειριστεί τη μαγεία που δημιούργησε με την εμπιστοσύνη μας.

Οι “Γίνε” Πρωταθλητές, κοσμήματα του χώρου, με ποιότητα και εκτός ε.δ.

Lambros Kirkos

Ελάτεια – Λάμπρος Κύρκος 

Έχουν περάσει τα χρόνια. Την ε.δ τη βρήκαν η κ. Πασαλή με συνεργάτη της… ειδικό στο ξεχορτάριασμα των δρόμων, αλλά την καθιέρωσε ο Κώστας Τσέτσος, της Λιβαδειάς. Έντιμος άνθρωπος και σοβαρός οργανωτής, σήμερα εξαιρετικό στέλεχος, μακριά από διαπλοκές και χαρτζιλίκι. Επιλέγουμε την ανηφορική εκδοχή ως σημείο αναφοράς, παρά το οδηγικό ενδιαφέρον ανάποδα, κατεβαίνοντας. Εκεί, προς το τέλος, όπου είδαμε Πίτσο-Καραπαπάζη και ανατριχιάσαμε από το πάθος του ανδρός. Τέρμα γκάζι και στρίψιμο με το φρένο, όπως ο Βωβός και οι Α5. Οι τρομοκράτες. Το ανηφορικό, όμως, ήταν απολαυστικό και ταίριαζε σε οδηγούς με ζητούμενο την ουσία. Όπως π.χ. οι Γρηγόρης Νιώρας-Κώστας Κακαλής με το Σούμπι τους. Στο κλασικό χάσιμο πριν την έντονη ανηφόρα στα 3/4 της διαδρομής, τέζα μόνο οι Βωβός – ΕΛ-ΕΜ με ΕVO.

Lambros Kirkos

Δεν έχουμε αμφιβολία ότι έτσι θα περνούσαν και οι Λάμπρος Κύρκος-Γιώργος Πολυζώης με το ΕVΟ της Kirkos Racing. Ικανοί, όντας πολλάκις Πρωταθλητές, σε κάθε έδαφος, αλλά σε τέτοια εδάφη τύπου Pikes Peak έβγαζαν επιδόσεις που απογοήτευσαν τους ανταγωνιστές τους. Ο Λάμπρος Κύρκος, ο μικρότερος αδελφός του Λεωνίδα, ο θείος του Παναγιώτη. Σπάνιος άνθρωπος, χωρίς συμπλέγματα, ικανός με το τιμόνι και με τα όπλα του μηχανικού. Χαρισματικός, με όνειρα που ξεπερνούν τις ε.δ. και έχουν να κάνουν με τον τρόπο του, με το πάθος και την αγάπη προς τα παιδιά του. Έχει το σεβασμό μας και συνεχίζοντας τη συμβολική ονοματολογία, του «χρεώνουμε» την Ελάτεια του Λάμπρου Κύρκου, χωμάτινη διαδρομή για το ασφάλτινο στυλ, που γοητεύει τον ειδικό και χαρακτηρίζει τον εξαιρετικό, όπως είναι οι Κυρκαίοι.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΡΧΕΙΟ 4Τ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ