Alain Prost: Ο Καθηγητής της Formula 1

Ο Alain Prost γεννήθηκε στις 24 Φεβουαρίου 1955 στο Saint Chamond, μία περιοχή στην κεντρική Γαλλία. Από μικρός είχε ασχοληθεί με τον αθλητισμό, και ό,τι του έλειπε σε ανάστημα, το κάλυπτε και με το παραπάνω σε ενέργεια και δυναμισμό. Ασχολήθηκε με την πάλη, το roller skating, ακόμα και το ποδόσφαιρο. Για ένα διάστημα, μάλιστα, σκέφτηκε σοβαρά να ακολουθήσει την καριέρα του ποδοσφαιριστή, μέχρι που γνώρισε τον κόσμο του καρτ στα 14 του, κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών στη νότια Γαλλία.

Στην αρχή οδηγούσε για διασκέδαση, αλλά γρήγορα άρχισε να δένεται με το σπορ, να το παίρνει σοβαρά και να βελτιώνεται ραγδαία, σε σημείο που άρχισε να στέφεται πρωταθλητής σε εθνικό επίπεδο.

Το 1974, παρατά το σχολείο και γίνεται επαγγελματίας οδηγός αγώνων, βγάζοντας τα προς το ζην είτε αναλαμβάνοντας να τροποποιεί κινητήρες, είτε πουλώντας καρτ σε άλλος αγωνιζόμενους.

Το 1975 κατακτά το μεγαλύτερο πρωτάθλημα καρτ της Γαλλίας, κάτι που του εξασφάλισε την προαγωγή του στη Formula Renault, στην οποία και θριάμβευσε με δύο τίτλους οδηγών.

Το 1978 και το 1979 είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στις Formula 3 κατηγορίες, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον διάφορων ομάδων της Formula 1.

Αυτή που του έδωσε την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του στο κορυφαίο επίπεδο ήταν η McLaren, το 1980. Στην πρώτη του χρονιά, βαθμολογήθηκε τέσσερις φορές, αλλά είχε κι αρκετά ατύχηματα. Σε ένα εξ αυτών έσπασε τον καρπό του, ενώ σε άλλο υπέστη διάσειση. Η σχέση του με την ομάδα γινόταν αγώνα με τον αγώνα όλο και χειρότερη, γιατί ήξερε πως αρκετά από τα συμβάντα ευθύνονταν σε μηχανικά προβλήματα, ενώ είχε αρχίσει να έχει και σαφέστατες διαφωνίες με το πώς διαχειρίζονταν οι ιθύνοντές της διάφορες καταστάσεις.

Αποφάσισε, λοιπόν, να σπάσει το διετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει με τους Βρετανούς για λογαριασμό της Renault, με την οποία υπέγραψε το 1981. Τότε ήρθε και η πρώτη νίκη, στην πατρίδα του, στον αγώνα της Ντιζόν, οδηγώντας για μία γαλλική ομάδα. Έτσι άλλαγε και όλη η νοοτροπία του, καθώς όπως θα έλεγε κι ο ίδιος: «Πριν, πίστευα ότι μπορούσα να το κάνω. Τώρα το ήξερα».

Στα τρία χρόνια που πέρασε στη Renault θα κέρδιζε άλλες εννιά φορές, αλλά η σχέση του με την διοίκηση της ομάδας είχε πάρει την κατιούσα. Όχι μόνο επέρριπταν σε εκείνον τις ευθύνες για την αδυναμία τους να εξασφαλίσουν έναν τίτλο (παρά τη σαφέσταστη δυναμική που είχαν εκείνη την περίοδο), αλλά έδειχναν και την προτίμησή τους στον teammate του, και έτερο Γάλλο, Rene Arnoux.

Ο Prost ένιωσε αδικημένος, και με το τέλος του 1984, αποφάσισε να επιστρέψει στη McLaren, της οποίας πλέον ηγείτο ο Ron Dennis.

Χωρίς να το γνωρίζει, θα ξεκινούσε την πιο επιτυχημένη και την πιο περιπετειώδη περίοδο της μακράς καριέρας του.

Μέχρι το 1989, όταν και θα αποχωρούσε από την ομάδα, θα κατακτούσε 3 τίτλους οδηγών, 30 νίκες, και θα έμπαινε στην πιο έντονη μάχη, εντός κι εκτός πίστας, στην ιστορία του σπορ.

Μέχρι να εμφανιστεί στο προσκήνιο ο νεαρός Ayrton Senna, ο Prost κατέκτησε τον τίτλο του 1985 έναντι του Niki Lauda, καταφέρνοντας να γίνει ο πρώτος Γάλλος πρωταθλητής. Θα επαναλάμβανε το κατόρθωμά του το 1986, και θα γινόταν ο πρώτος back-to-back πρωταθλητής μετά τον Jack Brabham.

Το 1987 ηττήθηκε από τον Nelson Piquet, αλλά είχε ακόμα τη φλόγα μέσα του, και με τη Honda να έρχεται την επόμενη χρονιά, ο Γάλλος ήταν έτοιμος να επιστρέψει στην κορυφή.

Τότε καταφτάνει ο Senna, ο άνθρωπος που θα επισκίαζε εν πολλοίς τον Prost στην κοινή θητεία τους. Ο νεαρός Βραζιλιάνος θα κατακτούσε τον τίτλο του ’88, σε εκείνη την μνημειώδη σεζόν για τον συνδυασμό McLaren-Honda, που είδε την ομάδα να κατακτά 15 νίκες σε 16 αγώνες.

Η μάχη τους για τον τίτλο του 1989, και το συμβάν στη Suzuka ήταν που στην ουσία καταρράκωσαν την υστεροφημία του Prost, την εικόνα του σε μεγάλη μερίδα του κοινού. Όσο ο Senna αύξανε τη δημοφιλία του με την εξωστρέφειά του και την προσωπικότητά του, που έμοιαζε να ξεπερνά και το ίδιο το σπορ πολλές φορές, ο Prost παρέμενε ο «Καθηγητής» – ο μετρημένος, μεθοδικός οδηγός που απέφευγε τα αχρείαστα ρίσκα και οδηγούσε όσο έπρεπε για να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε.

Έτσι, το 1990, και αφού κατέκτησε το πρωτάθλημα την περασμένη χρονιά, αυτομόλησε στη Ferrari, έχοντας για teammate έναν ακόμα σπουδαίο της εποχής, τον Nigel Mansell. Κατέκτησε 5 νίκες και ο τίτλος έμελλε και πάλι να κριθεί στη Suzuka, ανάμεσα σε εκείνον και τον Senna. 

Εκεί έλαβε χώρα και το αποκορύφωμα της αντιπαλότητάς τους, όταν ο Βραζιλιάνος έπεσε πάνω στον Γάλλο στην κάθοδο για την πρώτη στροφή, θέτοντας αμφότερους εκτός αγώνα, με αποτέλεσμα εκείνος να στεφθεί πρωταθλητής για 2η φορά στην καριέρα του.

Η αδυναμία του Prost να φέρει τον πρώτο τίτλο στη Ferrari μετά το 1979, καθώς και η καθοδική πορεία που πήρε η ομάδα αγωνιστικά το 1991, οδήγησε στη δημόσια κριτική του ίδιου προς την ομάδα, και στην πρόωρη αποχώρησή του από αυτήν. Ήταν η πρώτη φορά που ο Prost απολυόταν, δεν έφευγε με δική του θέληση, αν και είναι βέβαιο πως οι σχέσεις του με τη Scuderia ήταν πια σε κάκιστο επίπεδο.

Θα επέστρεφε στο σπορ το 1993, για λογαριασμό της Williams, με την οποία και κατέκτησε τον 4ο τίτλο του, αποχωρώντας οριστικά από το σπορ ως οδηγός. Η επιστροφή του στα paddock θα γινόταν με την Prost GP, από το 1997 ως και το 2001, όταν και πτώχευσε.

Ο Prost πλήρωσε δύο πράγματα στην καριέρα του: την διάθεσή του να παίξει τα πολιτικά παιχνίδια προς όφελός του, αδιαφορώντας για την εικόνα που έβγαζε προς τα έξω, και το γεγονός ότι ήρθε αντιμέτωπος σε σημείο μίσους με τον πιο αγαπημένο οδηγό όλων των εποχών. Σπίλωσε την φήμη του, την κληρονομιά του, αλλά δε μείωσε ποτέ τα αγωνιστικά του επιτεύγματα.

Υπήρξε ένας σταθερός οδηγός, ολοκληρωμένος όσο ελάχιστοι στην ιστορία της Formula 1, με άψογη αίσθηση των αναγκών του αυτοκινήτου και τη δυνατότητα να παίρνει τις σωστές αποφάσεις ανάλογα με την περίσταση.

Στο πάνθεον των πρωταθλητών, ο Alain Prost έχει -το δίχως άλλο- περίοπτη θέση._Δ.Μ.

Στατιστικά της καριέρας του στη Formula 1:

• Σεζόν: 1980–1991, 1993

• Ομάδες: McLaren, Renault, Ferrari, Williams

• Εκκινήσεις: 202

• Πρωταθλήματα: 4 (1985, 1986, 1989, 1993)

• Νίκες: 51

• Βάθρα: 106

• Pole positions: 33

• Ταχύτεροι γύροι: 41