Πέρασαν κιόλας 15 χρόνια από την ημέρα που ο μοναδικός Άγγλος Παγκόσμιος Πρωταθλητής Ράλλυ, Richard Burns, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 34 ετών χτυπημένος από μια σπάνια μορφή όγκου στον εγκέφαλο.
Ήταν 25 Νοεμβρίου 2005, όταν η είδηση του θανάτου του Richard Burns (μπορείτε να διαβάσετε το αναλυτικό μας αφιέρωμα εδώ), Παγκόσμιου Πρωταθλητή Ράλλυ 2001, βύθισε στη θλίψη τον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού και ειδικά, των ράλλυ.
Ο Βρετανός οδηγός, που συμμετείχε σε 104 αγώνες του WRC πετυχαίνοντας 10 νίκες και τερματίζοντας 34 φορές στο βάθρο, σημείωσε τη μεγαλύτερή του επιτυχία του 2001, όταν κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Ράλλυ RAC, με συνοδηγό στο Subaru Impreza WRC τον Robert Reid. Γνωστός για την έμφαση στη λεπτομέρεια και την ικανότητά του να μένει εντός μάχης ακόμη και αν δεν ήταν ο ταχύτερος, κατέκτησε τον τίτλο σε μια από τις πιο ανταγωνιστικές σεζόν στην ιστορία του WRC, κατά την οποία 3 ακόμη οδηγοί (Colin McRae, Tommi Makinen, Carlos Sainz) διεκδικούσαν το πρωτάθλημα στον τελευταίο αγώνα.
Προφανώς όταν αναφερόμαστε σε οδηγούς τέτοιου επιπέδου, η ταχύτητα δεν έλειπε από τον Richard Burns, ωστόσο ήταν η δυνατότητά του να τη συνδυάζει με βέλτιστη προετοιμασία και στρατηγική, που τον κατέστησε σε έναν εκ των κορυφαίων οδηγών εκείνης της περιόδου. Μετά την κατάκτηση του τίτλου Οδηγών, ο νικητής του Ράλλυ Ακρόπολις 1999, μετακόμισε στην Peugeot, για λογαριασμό της οποίας οδήγησε το 2002 και το 2003.
Καθώς σε δύο χρόνια, οι Burns-Reid δεν είχαν κατακτήσει κάποια νίκη, ο οδηγός από το Reading αποφάσισε να επιστρέψει στη Subaru ενόψει 2004. Στο μεταξύ, έχοντας 7 τερματισμούς στο βάθρο και όντας για σημαντικό χρονικό διάστημα πρωτοπόρος της βαθμολογίας Οδηγών, έφτασε να ερίζει τον δεύτερο τίτλο του, το 2003. Ωστόσο, ένα απρόοπτο περιστατικό, δεν του επέτρεψε να τον διεκδικήσει μέχρι τέλους.
Στις δοκιμές του Ράλλυ Ουαλίας 2003 και ενώ οδηγούσε στην εθνική οδό έχοντας δίπλα του, τον Markko Martin που τότε βρισκόταν στη Ford, ο Burns έχασε τις αισθήσεις του. Αφού ο Martin σταμάτησε με ασφάλεια το αυτοκίνητο, ο Βρετανός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι πάσχει μια μορφή όγκου στον εγκέφαλο, το “αστροκύττωμα”. Αυτό, συνεπαγόταν πως η αγωνιστική καριέρα του Burns είχε μόλις ολοκληρωθεί.
Παρά το μικρό προσδόκιμο ζωής για τέτοιες περιπτώσεις, ο ιδιαίτερα αγαπητός “Burnsie”, που ήταν γνωστό πως διέθετε εξαιρετική φυσική κατάσταση, παρέτεινε τη μάχη πέρα από τα όρια, όπως είχε μάθει να κάνει και στις ειδικές διαδρομές. Εντέλει, ο επίλογος γράφτηκε στις 25 Νοεμβρίου 2005, ακριβώς 4 χρόνια μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Οδηγών. RIP Richard.
Θυμόμαστε τον Richard Burns όπως του αξίζει, με εντυπωσιακό onboard
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
