«Περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα να κλαις»… Η αποχώρηση του Sebastien Ogier από την M-Sport έχει σημαντικό αντίκτυπο στη βρετανική ομάδα, η οποία τη νέα χρονιά φυσιολογικά δεν θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Όσα βίωσαν στην M-Sport τα δύο τελευταία χρόνια μοιάζουν με παραμύθι. Ο Malcolm Wilson έκανε την υπέρβαση και κατάφερε να πείσει τον έξι -πλέον- φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή Sebastien Ogier να υπογράψει στην ομάδα του. Με τη συμβολή της Ford, αλλά και ακόμα περισσότερο της Red Bull, ο δαιμόνιος μάνατζερ κατάφερε για δύο χρόνια να επιστρέψει στο προσκήνιο και να κατακτήσει τίτλους. Αυτό, όμως, δεν ήταν αρκετό για να διατηρήσει το Γάλλο στο μπάκετ του Fiesta. Ο Ogier αποχώρησε για άλλες πολιτείες, και εκτός από την αύρα και τη δυναμική του, μαζί πήρε και τα χρήματα της Red Bull. Με αυτόν τον τρόπο, ο Wilson είδε μπροστά του να εμφανίζονται και πάλι τα… «πέτρινα χρόνια» προηγούμενων ετών, όταν και δεν είχε τον προϋπολογισμό να προσελκύσει κορυφαία ονόματα οδηγών.
Δεν είναι τυχαίο, ότι η FIA του έδωσε μεγαλύτερο περιθώριο να δηλώσει συμμετοχή στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, με τον Βρετανό να προσπαθεί να συγκεντρώσει τον προϋπολογισμό της χρονιάς μέχρι την τελευταία στιγμή. Φυσικά, η M-Sport δεν θα λείψει από το ραντεβού του Μόντε Κάρλο και της νέας χρονιάς, αλλά δεν είναι μυστικό ότι ο Wilson πιέστηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά να συμπληρώσει το παζλ. Βλέπετε, τα δύο τελευταία χρόνια με την παρουσία του Ogier στην ομάδα, και ότι συνεπάγεται αυτό στην εξέλιξη του αυτοκινήτου, είχαν σαν αποτέλεσμα να πρέπει φέτος να «σφίξει τα ζωνάρια». Η M-Sport λειτούργησε υποδειγματικά με τον Γάλλο, προσφέροντας του ότι χρειάζεται για να είναι ανταγωνιστικός και να διεκδικήσει τους τίτλους. Κάτι που ο Ogier κατάφερε με επιτυχία εις διπλούν. Όμως, αυτό είχε αντίκτυπο στο ταμείο της M-Sport και πλέον ο Wilson πρέπει να διαφυλάξει τη βιωσιμότητα της επιχείρησης του. Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, ότι ίδιος θα ασχολείται πλέον με το εμπορικό κομμάτι της εταιρίας και τη θέση του θα πάρει ο Richard Millener.
Τα πρώτα σημάδια της νέας πολιτικής έρχονται από τον αριθμό αυτοκινήτων, αφού τη νέα χρόνια η ομάδα θα έχει μόλις δύο σε όλους τους αγώνες, ενώ το τρίτο Fiesta θα διατίθεται προς… «ενοικίαση». Ακόμα ένα στοιχείο της νέας τάξης πραγμάτων είναι οι οδηγοί της ομάδας, με τους Teemu Suninen και Elfyn Evans να συνθέτουν το δίδυμο του 2019 και οι οποίοι δύσκολα θα φέρουν τα αποτελέσματα των δύο τελευταίων ετών, και συγκεκριμένα του Ogier. Αυτό, όμως δεν σημαίνει ότι στην M-Sport θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια και θα περιμένουν να δεχθούν τα χτυπήματα των αντιπάλων τους. Ήδη, το Fiesta WRC θα έχει αλλαγές στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο με στόχο να παραμείνει το ίδιο ανταγωνιστικό. Το αεροδυναμικό πακέτο στο πίσω μέρος που ήταν διαθέσιμο μόνο στο αυτοκίνητο του Ogier το 2018, θα το έχουν όλοι οι οδηγοί της ομάδας, ενώ θα έχει και βελτιώσεις σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Παράλληλα, όλα τα αυτοκίνητα θα διαθέτουν από το 2019 αμορτισέρ της ZF, μία συνεργασία που ξεκίνησε λόγω Ogier και κρίθηκε ως καλύτερη λύση από τα αντίστοιχα της Reiger. Ενώ είναι δεδομένο ότι μέσα στους επόμενους μήνες διαθέσιμη θα είναι και η νέα εξέλιξη του κινητήρα, που προτιμήθηκε να μην χρησιμοποιηθεί στο τέλος του ’18 για λόγους αξιοπιστίας.Είναι, όμως, αυτά τα στοιχεία ικανά να διατηρήσουν την M-Sport στο προσκήνιο; Υπό διαφορετικές συνθήκες και οδηγούς ναι, αλλά με το συγκεκριμένο δίδυμο οδηγών το βάθρο μοιάζει τη δεδομένη χρονική στιγμή με το ταβάνι της βρετανικής ομάδας. Πρώτος οδηγός δεν υφίσταται και οι Teemu Suninen, Elfyn Evans, θα διεκδικήσουν το συγκεκριμένο ρόλο κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Ο Φινλανδος είναι το μεγάλο στοίχημα του Malcolm Wilson. Εδώ και μία διετία εκφράζει ανοικτά και δημοσιά την πεποίθηση του, πως ο Teemu σύντομα θα κερδίσει αγώνες και στο άμεσο μέλλον τίτλους. Τίποτα από τα δύο δεν έχει συμβεί μέχρι στιγμής, με τον Φινλανδο να έχει περιοριστεί σε μερικά πυροτεχνήματα, χωρίς να δικαιολογεί το θόρυβο γύρω από το όνομα του. Σίγουρα, το 2018 ήταν η πρώτη του χρονιά πλήρους εμπλοκής, αλλά θυμηθείτε τι έκανε ο Esapeka Lappi στην ίδια περίπτωση το 2017, όταν κέρδισε τον αγώνα της πατρίδας του και σημείωνε κορυφαίους χρόνους σχεδόν σε κάθε αγώνα. Έχει πέσει τόσο πολύ έξω ο Wilson με την περίπτωση του Suninen; Η αλήθεια είναι ότι έχουν υπάρξει φορές στο παρελθόν που η κρίση του δεν αποδείχθηκε σωστή, όμως ακόμα και σήμερα ο ίδιος βάζει το χέρι του στη φωτιά για τον Φινλανδό. Πάντως, την ίδια γνώμη με τον Wilson έχουν και οι άνθρωποι της… «φινλανδικής μαφίας», με σπουδαία ονόματα του παρελθόντος να υποστηρίζουν το ταλέντο και τις ικανότητες του Suninen. Σίγουρα, ταχύτητα σε συγκεκριμένες συνθήκες και αγώνες έχει αποκτήσει μετά από μία χρονιά πλήρους εμπλοκής με το Fiesta WRC. Ειδικά στους χωμάτινους αγώνες είναι ικανός για εκπλήξεις. Από την άλλη, είναι δεδομένο ότι στην άσφαλτο χρειάζεται αρκετά αγωνιστικά χιλιόμετρα για να γίνει ανταγωνιστικός. Αυτό, όμως, που καθιστά ξεχωριστό τον Suninen είναι η συγκέντρωση και η προσέγγιση του στο στόχο. Ο Φινλανδός είναι εξαιρετικά φιλόδοξος και αποφασισμένος μία μέρα να κατακτήσει τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή. Η φετινή χρονιά θα είναι κριτήριο για τον ίδιο, για να μας αποδείξει αν έχει τα φόντα να το καταφέρει. Η ομάδα θα δουλεύει για λογαριασμό του και ουσιαστικά θα μπορεί να είναι το “πρώτο βιολί” στην M-Sport.
Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος, γιατί ο Suninen και όχι ο Evans! Διότι, ο Βρετανός εδώ και αρκετά χρόνια είχε τις ευκαιρίες του και δεν απέδειξε ότι διαθέτει τη στόφα του Πρωταθλητή. Φυσικά και είναι ένας πολύ γρήγορος οδηγός, που κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να κερδίσει ειδικές, και γιατί όχι αγώνα, όπως στη Μ Βρετανία το 2017. Αλλά υπό συνθήκες. Τότε για παράδειγμα, ήταν η διαφορά των ελαστικών της Dmack με τα αντίστοιχα της Michelin που του έδωσε ένα σημαντικό προβάδισμα. Το οποίο φυσικά ο ίδιος εκμεταλλεύθηκε με την ταχύτητα του! Το 2018 σε ελάχιστες περιπτώσεις έκανε τη διαφορά και αυτό συνέβη όταν ευνοήθηκε από τη σειρά εκκίνησης. Με δεδομένη τη λειψανδρία που υφίσταται σε επίπεδο οδηγών στο WRC, ο Malcolm Wilson δεν το σκέφτηκε και πολύ. Ο Evans είναι μία αξιόπιστη λύση που δεν θα του αδειάσει το ταμείο, θα προσφέρει βαθμούς στην ομάδα κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ενώ δεν θα δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα στο εσωτερικό της. Τώρα αν υπό συνθήκες καταφέρει να ανέβει και στο βάθρο, ακόμα καλύτερα και για τις δύο πλευρές. Δύσκολα πάντως θα δούμε κάτι διαφορετικό από τον Βρετανό τη νέα χρονιά. Εκτός αν και αυτός είχε ψυχολογικά -όπως πολλοί άλλοι- τα οποία και κατάφερε να ξεπεράσει, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί στο Μόντε μεταμορφωμένος. Πάντως, θεωρούμε δεδομένο ότι θα υπάρξουν περιορισμένοι αγώνες που θα είναι ανταγωνιστικός.
Με την οικονομική στενότητα που υφίσταται στην M-Sport, το τρίτο Fiesta WRC θα είναι διαθέσιμο σε όποιους κάνουν μία ενδιαφέρουσα πρόταση στην ομάδα. Ουσιαστικά το τρίτο μπάκετ είναι διαθέσιμο για όσους προσφέρουν το σχετικό αντίτιμο. Σε αυτό, για τους δύο πρώτους αγώνες της χρονιάς, θα βρεθεί ο Πρωταθλητής του WRC2 το 2017, Pontus Tidemand. Ο Σουηδός μέχρι πέρσι διατυμπάνιζε ότι δεν πρόκειται να “αγοράσει” μπάκετ και πως αυτό που θέλει είναι μία θέση σε εργοστασιακή ομάδα. Επειδή, όμως, αυτό είναι δύσκολο έως απίθανο να συμβεί, εκτός αν έχει το ταλέντο του Esapeka Lappi ή του Kale Rovanpera, ο Tidemand και οι χορηγοί του έβαλαν το χέρι στην τσέπη και εξασφάλισαν ένα Fiesta για τον Σουηδό σε Μόντε Κάρλο και Σουηδία. Ο Tidemand δεν είναι κακός οδηγός! Το αντίθετο μάλιστα. Δεν θεωρούμε ότι ο Craig Breen είναι ταχύτερος από τον Σουηδό, αλλά πρέπει και αυτός με τη σειρά του να αποδείξει αν έχει αυτό που απαιτείται για να ξεχωρίσει σε επίπεδο κορυφής. Η συμμετοχή του στο Μόντε θα έχει χαρακτήρα προπόνησης για τον ίδιο, έτσι ώστε να ταξιδέψει στην πατρίδα του μερικες εβδομάδες αργότερα και να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο δυνατόν. Τα περασμένα χρόνια στις χιονισμένες ειδικές της Σουηδίας με το Skoda Fabia R5 έμοιαζε ανίκητος, ενώ παλιότερα είχε εντυπωσιάσει όταν είχε λάβει μέρος με Ford Fiesta WRC. Σήμερα, όμως, η πίεση θα είναι πολύ μεγαλύτερη, αφού σε μόλις δύο αγώνες θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει μία θέση στο κορυφαίο επίπεδο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Αξίζει να σημειώσουμε, ότι οι φήμες αναφέρουν πως ο Σουηδός θα κάνει περισσότερους αγώνες με την M-Sport, αλλά δεν θα ανακοινωθούν μέχρι την δεδομένη εξασφάλιση του απαραίτητου προϋπολογισμού. Τέλος, “κλεισμένο” είναι το τρίτο Fiesta WRC για το Ράλλυ Πορτογαλίας, αφού θα το οδηγήσει ο Βρετανός Gus Greensmith. Ο πρώην τερματοφύλακας της Manchester City, ο οποίος πλέον κάνει καριέρα στο WRC, θα λάβει μέρος στο WRC2 Pro για λογαριασμό της M-Sport, αλλά στην Πορτογαλία θα δοκιμάσει της δυνατότητες του με το WRCar, με στόχο την αποκόμιση εμπειριών, και χωρίς να υπάρχουν απαιτήσεις από την ομάδα.
Εν κατακλείδι, στην M-Sport θα πρέπει να ξεχάσουν τα μεγαλεία των περασμένων ετών. Πλέον, σημασία έχει η βιωσιμότητα της εταιρίας και η εξέλιξη των αυτοκινήτων. Ήδη, εκτός από το WRCar , το αντίστοιχο Fiesta προδιαγραφών R5 θα δεχθεί μία σημαντική αναβάθμιση, η οποία θα το φέρει πιο κοντά στα Skoda Fabia, και όχι μόνο. Δεν κρύβουν στην M-Sport, πως οι πωλήσεις του συγκεκριμένου μοντέλου παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιβίωση της εταιρίας, με αυτές να ξεπερνούν τα 300 αυτοκίνητα. Στο αγωνιστικό μέρος, οι Teemu Suninen και Elfyn Evans, έχουν τη δική τους ατζέντα. Ο Φινλανδός θέλει να κάνει αισθητή την παρουσία του και να αφήσει το στίγμα του, ενώ ο Βρετανός θέλει να πετάξει από πάνω του τη… “ρετσινιά”, του καλού δεύτερου οδηγού που έχει ταβάνι στις επιδόσεις του. Δύσκολο να πετύχουν και οι δυο το στόχο τους. Και αν μας ζήταγαν να στοιχηματίσουμε για κάποιον, αυτός θα ήταν ο Suninen, διότι έχει το στοιχείο του απρόβλεπτου._Π.Τ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
