Πώς η νομοθεσία για ένα θέμα τεχνολογίας μπορεί στη χώρα μας να ακολουθήσει τον πλέον αναχρονιστικό δρόμο.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε αναφερθεί από αυτήν εδώ τη σελίδα στην ηλεκτροκίνηση και στις προοπτικές της, εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων. Επανερχόμαστε με αφορμή τη δοκιμή των Audi A3 e-tron και BMW i3 REx, αλλά και την πρόσφατη υπουργική απόφαση η οποία εκδόθηκε λίγες μέρες πριν από τις πρόσφατες εκλογές και αφορά τις προδιαγραφές για την εγκατάσταση φορτιστών ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε πρατήρια, χώρους στάθμευσης, συνεργεία και ΚΤΕΟ.
Αρχικά θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει θετική εξέλιξη μόνο και μόνο το γεγονός ότι το κράτος αποφάσισε να ασχοληθεί με ένα θέμα για το οποίο οι μέχρι σήμερα γκρίζες ζώνες της νομοθεσίας δημιουργούσαν αρκετά προβλήματα στην εγκατάσταση των φορτιστών. Εντούτοις, ο τρόπος που το προσέγγισε η πολιτεία αφενός δεν επιλύει τα προβλήματα που υπάρχουν στην εγκατάσταση φορτιστών σε δημόσιους χώρους, αφετέρου καθιστά πιο χρονοβόρα και ακριβή μια τέτοια υποδομή για τους ιδιώτες. Και αυτό γιατί η σχετική αδειοδότηση βασίζεται πλέον σε μια παραδοχή ότι η εγκατάσταση φορτιστών απαιτεί επιπρόσθετες προδιαγραφές ασφάλειας, πέραν δηλαδή των θεσμοθετημένων που ισχύουν για όλες τις συσκευές ηλεκτρολογικού εξοπλισμού χαμηλής τάσης. Έτσι, η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο που θεσμοθετεί μια συγκεκριμένη διαδικασία αδειοδότησης η οποία αφορά ιδιωτικούς χώρους, και μάλιστα για τέσσερις πολύ συγκεκριμένες κατηγορίες επιχειρήσεων.
Η νέα νομοθεσία απαιτεί, λοιπόν, την τοποθέτηση «κομβίων έκτακτης ανάγκης», η υιοθέτηση των οποίων συνηθίζεται σε μηχανικές συσκευές, όπως στις κυλιόμενες σκάλες, στα αυτόματα πλυντήρια αυτοκινήτων, στις αυτόματες πόρτες κτλ., για να επιτρέψουν τη διακοπή λειτουργίας τους από απόσταση σε ενδεχόμενο ατύχημα. Τι νόημα έχει να απαιτείται «εγκατάσταση χειροκίνητης διάταξης διακοπής της ηλεκτρικής παροχής προς το φορτιστή μέσω κομβίων έκτακτης ανάγκης, τοποθετημένων σε τουλάχιστον δύο θέσεις εντός των υφιστάμενων ή υπό αδειοδότηση εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης οχημάτων», κάτι που δεν προβλέπεται σε καμία άλλη χώρα, τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς οι σύγχρονοι φορτιστές διαθέτουν ενσωματωμένα συστήματα προστασίας (αυτόματους διακόπτες, ρελέ διαρροής κτλ.);
Αθάνατη Ελλάδα! Ακόμα και για κάτι που αποτελεί την πιο απλή διαδικασία για έναν πολίτη του υπόλοιπου κόσμου, εδώ πρέπει να ταλαιπωρηθείς μέσα από απίστευτη γραφειοκρατία, υπογραφές και κόντρα υπογραφές και, φυσικά, αμοιβές για τους επιβλέποντες μηχανικούς, οι οποίοι θα αναλάβουν τη σύνταξη και υπογραφή των απαιτούμενων εκθέσεων, σχεδιαγραμμάτων και δηλώσεων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η έγκριση των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών.
Αθάνατη Ελλάδα! Νομοθέτησαν πώς θα βάλει κάποιος φορτιστή σε ένα συνεργείο, και αγνόησαν εντελώς το θέμα της αδειοδότησης και των προδιαγραφών εγκατάστασης και ασφάλειας του εξοπλισμού φόρτισης σε δημόσιους χώρους, όπως σε πεζοδρόμια, πλατείες κτλ.
Αθάνατη Ελλάδα! Αντί, για παράδειγμα, να γίνει ένας σχεδιασμός ανάπτυξης της ηλεκτροκίνησης με δημόσιους φορτιστές που θα τροφοδοτούνται από φωτοβολταϊκά πάνελ, η έμπνευση του νομοθέτη εξαντλήθηκε στα «κομβία έκτακτης ανάγκης», δοκιμάζοντας την υπομονή και στερώντας χρόνο και χρήμα από τους ιδιώτες που θέλουν να επενδύσουν σε νέες τεχνολογίες, όταν για το ίδιο θέμα οι ξένοι προσφέρουν οικονομικά κίνητρα.
Αθάνατη Ελλάδα! Ας σταματήσουμε να μιλάμε για ανάπτυξη, αφού είναι προδιαγεγραμμένη η πορεία μας. Δυστυχώς, από εμάς τους ίδιους…_ Μ. Σ.
