Μετά τα δύο Ακρόπολις, μονόδρομος η επίσκεψή μας στο Διαδρόμιο με παλιούς και νέους φίλους, και ποιοτικά αυτοκίνητα συνδεδεμένα και με την αξιοπιστία πληρωμάτων και μηχανικών.
Το έλεγε πολλά χρόνια πίσω ο δάσκαλός μας ο «Ιαβέρης». Όσοι χώμα, έχουμε άλλο, έχουμε διαφορετικό τρόπο.
Εδώ η παρέα μας σήμερα, στου Ηρακλή και στης Χριστίνας, με ήρεμη δύναμη τον Άλεξ και τον Παναγιώτη, πάει παντού. Άσφαλτο και χώμα, αλλά δεν κρύβει την ευαισθησία της στο γλιστερό, στο μπόσικο, στο τερέν που αναβαθμίζει την ευχαρίστηση – και αν μάλιστα το κάνεις ασφάλτινα και με ακρίβεια, τότε εκτοξεύει και την αδρεναλίνη.
Εργαλεία τα δύο ΜG του Κόλιν, η «Κλειώ» του Δημητρίου Μελένιου και το ΜΚ1 που κατεδίωκε την Integrale προχθές στο Ιστορικό.
Τους βλέπεις όλους τέλεια οργανωμένους, πειθαρχημένους αλλά και χαλαρούς, και αισθάνεσαι όμορφα. Σε εμπιστεύονται, και τι άλλο να ζητήσεις. Ίσως μια μέρα βόλτα δίπλα στον Πανουργιά, στον Γιάννη μας, στον Δημήτρη, και βέβαια στον Παναγιώτη Παραδείση, στο ΜΚ1 που χειροκρότησα με πάθος στο Ιστορικό. Όχημα που εξελίσσει-συντηρεί ο Δημήτρης Γιαλούρης. Αίμα μου. Ο δικός μου άνθρωπος την εποχή της αθωότητας…
Βλέπετε, η εμπιστοσύνη για να αντέχει πρέπει να είναι αμοιβαία.
Τι άλλο; Τον Αύγουστο στις ειδικές διαδρομές για αυτοκίνητα και ανθρώπους. Πήραμε χαρά σήμερα._ «Στρατισίνο»
