Η ΟΜΑΕ ζητάει σοβαρά και τεκμηριωμένα την επιστροφή του Ράλλυ Ακρόπολις στο WRC ως οφείλει να το κάνει, ενώ έχει την υποχρέωση να πιέζει και να διεκδικεί την παραχώρηση του pouvoir sportive από τη FIA. Απευθείας και χωρίς τη μεσολάβηση της ΕΛΠΑ, που το έχει σήμερα και το κρατάει και αντιστέκεται, “αξιοποιώντας” και την 90χρονη σχέση της με τη FIA που εξαργυρώνεται και με δύο ψήφους στην εκλογή Προέδρου της διεθνούς Ομοσπονδίας.
Κρίνοντας μάλιστα από το πώς το Ιστορικό Ράλλυ από Ακρόπολις εξελίχθηκε σε αγώνας με επίκεντρο το Ναύπλιο, εκτιμούμε ότι η ΕΛΠΑ το “δικαίωμα” δεν το διαχειρίζεται σωστά. Δεν ενδιαφέρει το πώς και το γιατί, αλλά είναι γεγονός ότι το αποτέλεσμα του αγώνα χωρίς όνομα, δεν ήταν αντίστοιχο του επιπέδου που επιβάλλεται να έχουν οι διεθνείς μας αγώνες, παρά τις ενδοοικογενειακές μας απρέπειες…
Συνολικά, πρόκειται για μια στενάχωρη κατάσταση που απαιτεί ψυχραιμία και θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε κάθε κατεύθυνση πως δεν πρόκειται για παιχνίδι και πως τα ιερά και τα όσια κάθε χώρου δεν έχουν ιδιοκτήτη με ονοματεπώνυμο.
Οφείλουν στην ΟΜΑΕ να σκοτώσουν την εμπάθεια που τους χαρακτηρίζει και να αναγνωρίσουν τον Ιστορικό ρόλο της ΕΛΠΑ, επιδεικνύοντας και σεβασμό στους ανθρώπους που τη διοικούν σήμερα ως ομάδα σωτηρίας – όντας πνιγμένη η ΕΛΠΑ σε εξακριβωμένα χρέη ετών.
Την επιμονή πάλι αυτών των ανθρώπων που τη διοικούν -την ΕΛΠΑ- σε σχέση με τη διεθνή εκπροσώπηση, τη χαρακτηρίζεις σύμπλεγμα πονηριάς, με στοιχεία που διακρίνουν αμετανόητους απόστρατους. Στοιχεία που δεν ταιριάζουν σε έναν φίλο από τα παλιά. Στον Πρόεδρο Άγγελο Μπαβέλα, έναν μορφωμένο, έντιμο άνθρωπο που δεν έχει εκλεγεί με πληρεξούσια και άνωθεν υποστήριξη από το ταβερνάκι της κυρά Μαρίας στο Χαλάνδρι. Μόνος του παλεύει. Ζει το όνειρό του θα πει κάποιος. Ρισκάρει, παίζει τα ρέστα του, είναι πολύ μόνος και αφήστε τον ήσυχο να κάτσει να τα βρει με την ΟΜΑΕ είναι το δικό μου σχόλιο.
Στην ΕΛΠΑ υποστήριξαν την ίδρυση της ΟΜΑΕ και μας ξεπερνάει ότι σήμερα, ενώ η λέσχη χαροπαλεύει, στελέχη της με φτηνές δικαιολογίες δε δέχονται την εξέλιξη των πραγμάτων, επειδή η ΟΜΑΕ δε διοικείται από “δικούς” τους ανθρώπους. Έλεος. Αφήστε ήσυχους τους αγώνες, εθνικούς και διεθνείς, μην παίζετε με τη νοημοσύνη όσων σας ανέχονται, διεκδικείστε διεθνείς πολυθρόνες και εδώ στα καθ' ημάς, πάνινες καρέκλες, με σκληρή δουλειά και τρόπο και χρόνο και γνώσεις και πρόταση, αφήνοντας χώρους σε νέους ανθρώπους που σας βλέπουν και αλλάζουν πεζοδρόμιο.
Προσοχή: αηδιάζουμε και δε θα βάλουμε σε ζυγαριά, σε διεθνές μάλιστα επίπεδο, από τη μία τα χιλιόμετρα της Laguna, τα ταξίδια του Προέδρου και το άδειο (;) ταμείο της ΟΜΑΕ ή την τυπική αμφισβήτηση μέσα από διαιτητές και ασυμβίβαστα, και από την άλλη τα δηλωμένα μη αμφισβητούμενα χρέη της αρχαίο-“τέρας” του πλανήτη. Μένουμε ψύχραιμοι. Δε ζητάμε συναίνεση. Ζητάμε κατανόηση ρόλων και αρνούμαστε να διανοηθούμε ότι παρόντων και ανθρώπων όπως η κ. Ανίτα Πασαλή και ο κ. Χρήστος Τράκκας, μπήκαν χθες στο τραπέζι με τους ανθρώπους της FIA θέματα που ξεπερνούν τον πολιτισμό, την ευγένεια και τη δεοντολογία.
Δεν είμαστε προβληματισμένοι, αλλά τα μέγιστα θυμωμένοι. Τόσο με την αδιαφορία της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων στο χώρο, όσο και με το σκοτάδι και την αβεβαιότητα σε σχέση με τη στρατηγική που έχει ο Πρόεδρος της ΟΜΑΕ, αλλά και σε σχέση με ό,τι δεν έχει η θεωρητικά “άλλη πλευρά”. Βλέπετε, μας είναι αδιανόητο να είναι σε διαφορετικές πλευρές του χώρου που λατρεύουν άνθρωποι όπως τα μέλη του ΔΣ της ΟΜΑΕ με ρίζες στα μπάκετ, αλλά κ.ά., όπως ο Νικόλας Πασαλής που ήρθε η ώρα να αναλάβει τις ευθύνες του όντας ο “mr Ελληνικοί αγώνες” σε οργανωτικό επίπεδο – αφού τον προσβάλει το “επιχειρηματικό”, κάτι που δεν είναι ο σκοπός του σημειώματος. Από την άλλη πλευρά, ο Πρόεδρος της ΕΛΠΑ, ο Μότο-επαναστάτης Μπαβέλας και ο δημιουργός της ΟΜΑΕ, ο φίλος μου, Μανώλης Ρον Χαλιβελάκης, που πάντα έχει δίπλα του έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο, έναν σοφό του χώρου μας όπως ο Αντώνης Παρταλιός.
Ρε σεις, Δημήτρηδες και Παπ, το κουράσατε. Ξεχάσατε το πηδάλιο και μέσα στο σπίτι μας, σας επηρεάζουν και κάνουν κουμάντο, ποιοι; Εσείς, οπότε έχετε και την ευθύνη.
Από την άλλη και με σεβασμό: Ανίτα, έτσι που πάμε; Τι κάνεις; Τι περιμένεις; Αγρίεψε. “Βρείτε τα ή άντε γεια” και με την ευκαιρία, αναθεώρησε-αναβάθμισε την επικοινωνία γιατί το ήθος σου χωρίς ενημέρωση δεν αρκεί ώστε το Ν1, 2 ή ό,τι Ν τέλος πάντων, να εξελιχθεί από μακριά και εκ των υστέρων σε Α6 ή κάπως έτσι. Σε πρόδωσαν και τσαντίστηκες, όμως εκτέθηκες!
Στου κουφού βαράω, απλά το ρεπορτάζ σε σχέση με τη Γερμανία μας προσβάλλει όλους και κυρίως εμάς που θέλουμε να σας έχουμε αλλού πολύ πιο ψηλά από βλάκες όπως ο Αντωνάκης και ο Αλέξης.
Συγκεντρωθείτε. Γιατί “θείε” το ξέρεις καλά ότι πλάνο δεν υπάρχει, αλλά μπορεί και να προκύψει, όταν η πίεση αυξάνεται και οι προσβολές απογειώνονται. Η “χρησιμοποίηση” του ΡΑ είναι προσβολή. Κακά τα Ψέματα. _Στρατισίνο
