Έχει την τιμητική του ο Οκτώβριος για τους 4Τροχους. Οκτώβριο του 1970 ο Κώστας Καββαθάς και οι συνεργάτες του έφεραν στη ζωή το πρώτο τεύχος που άλλαξε την πορεία του ειδικού Τύπου και έδωσε χρώμα στην αυτοκίνηση, προσθέτοντας άρωμα για τα επόμενα 46 χρόνια. Η τέλεια διαδρομή, με ειδικές διαδρομές-σταθμούς όπως τα επετειακά τεύχη στα 25 και στα 40 χρόνια και ο στόχος παραμένει. Να γιορτάσουν αναγνώστες και δημιουργοί τα 50 χρόνια μιας προσπάθειας που χαρακτηρίστηκε πολιτικό-κοινωνικό έργο και παίρνει τις διαστάσεις της μέσα από τους Τροχούς. Τέσσερις και δύο.
Οκτώβριος του 1980 ήταν όταν δημοσιεύτηκε το πρώτο μου άρθρο, η περιγραφή του Ράλλυ Φθιώτιδας. Οκτώβριος και φέτος, οπότε βρεθήκαμε οικογενειακώς στην «εντατική» διασωληνομένοι, όντας ωστόσο οικονομικά τακτοποιημένοι – για να είμαστε σωστοί και με την ιστορία και με τον επικεφαλής των Αττικών Εκδόσεων. Ο κ. Θεοχάρης Φιλιππόπουλος, ο επιχειρηματίας «λίρα εκατό», ο άνθρωπος εγγυώμαι ένα και κάνω δύο και πλέον επιχειρώ για να αμείβονται οι συνεργάτες μου, επανέφερε στη ζωή τους 4Τροχούς το 2013 και τους κράτησε όρθιους σήμερα, που μια δικαστική απόφαση που αφορά εργαζόμενους των Εκδόσεων Λυμπέρη, έβαλε τίτλους τέλους. Το πίστεψε, μας πίστεψε, το πήρε πάνω του, αξιοποίησε όλες τις παραμέτρους που έχουν να κάνουν με ανθρώπινες συμπεριφορές -οπότε η ευαισθησία παίζει το ρόλο της- και αυτή η διαδρομή-σπαστήρι με τη λάσπη να μηδενίζει την ορατότητα, αποδείχθηκε ότι είχε επιστροφή στις Καρούτες. Στη flat κατηφορική ειδική του Ράλλυ Ακρόπολις που μας εκφράζει απόλυτα και ως τρόπος ζωής. Στα δύσκολα το μυαλό πάει στο κλειστό της Κινέτας και στα δημιουργικά, εκεί στη Φωκίδα πάνω από την αγαπημένη μου Ιτέα. Ένας εκπληκτικός δρόμος που σου επιτρέπει και να αυτοσχεδιάσεις, ξετυλίγοντας το κουβάρι με μυαλό, τέχνη και ψυχή, πάντα σε συνδυασμό και με την εμπειρία, αφού αν παρασυρθείς δε θα ολοκληρώσεις. Ταχύτητα, αλλά με ρυθμό. Όπως ο χορευτής που «φεύγει», «ζωγραφίζει», ρισκάρει, αλλά αφήνει και ένα περιθώριο ώστε να μην πέσει και καταστραφεί.
Στις Καρούτες λοιπόν, με χαραγμένα racing στο 7θεσιο Tesla, καλά δεμένοι και σφιχτά αγκαλιασμένοι οι 13 που μαζί πορευόμαστε και συνεννοούμαστε με τα μάτια και πάμε όλα για όλα, απλά, γρήγορα και δημιουργικά, με εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Κανείς δε χρωστάει σε κανέναν, αλλά όλοι οφείλουμε στους αναγνώστες που ακόμα μια φορά ήταν δίπλα μας με ένα σπάνιο, πολύ ειδικό τρόπο που δε χαρακτηρίζει απλά, αλλά σημαδεύει τη συνέχεια.
Συνεχίζουμε, έχοντας στο παλμαρέ μας ακόμα ένα -πολύ προχωρημένο- μάθημα ζωής, που μας καταδικάζει να σκοτώσουμε τα απομεινάρια του μίζερου και να πορευτούμε με αρχοντιά όπως μας δίδαξε ο δάσκαλός μας, ιδρυτής των 4Τροχών και ισόβιος εκδότης, αφού επί του προκειμένου η ιστορία ξεπερνάει τους τύπους.
Με αρχοντιά, λοιπόν, ευχαριστούμε προς κάθε κατεύθυνση, δεν αναλύουμε συμπεριφορές, δε μετράμε απουσίες και μετά από 25 χρόνια-Ράλλυ θεωρούμε και ανθρώπινο στοιχείο τις όποιες αρνητικές σκέψεις κάποιων, που πιθανόν στη δική μας κακή εξέλιξη είδαν κάτι θετικό για τους ίδιους. Ανθρώπινα όλα, αφού θεωρούμε εκτός πραγματικότητας ότι υπάρχει άνθρωπος που θα ήθελε ψυχρά και αδιάφορα το τέλος, κάτι που άλλωστε ουσιαστικά αποδείχθηκε. Απλοί άνθρωποι, συνάδελφοί μας άλλωστε διαπραγματεύτηκαν, αποφάσισαν και συνεχίζουμε. Εννοείται πως ο αγώνας συνεχίζεται για την Auto Bild, του Γιάννη Κακούρη και τους υπέροχους συνεργάτες του, με δεδομένο ότι πλέον δε θα είναι ίδιο με χθες.
Θα τα λέμε. Άλλωστε, αυτές οι 8 ημέρες ισοδυναμούν με 80 χρόνια, όποτε, ξαναγεννιέσαι αγαπημένοι. Κακά τα ψέματα._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
ΥΓ. Ευχαριστούμε όλους. Όμως κάποια μηνύματα ουσίας και ενέργειες, όπως τα σήματά μας σε όλα τα αγωνιστικά αυτοκίνητα στην Αμάρυνθο από το ΑΣΜΑ, το Σωματείο μας, με ξεπέρασαν και ήταν αυτά που έδωσαν δύναμη να κοιτάω τον Μανώλη και τον Παναγιώτη στα μάτια με αισιοδοξία, με τον Θάνο να μη φεύγει ποτέ από το μυαλό μου._ Στρατισίνο
