ΕΚΛΟΓΕΣ μεθαύριο, και ταξιδεύεις χρόνια πίσω, όταν η δημιουργία της Ομοσπονδίας ήταν το όνειρο για την αλλαγή. Πιστεύαμε ότι η ΕΛΠΑ δίνει το βάρος της στις διεθνείς υποχρεώσεις και αδικεί τους ελληνικούς αγώνες. Μας χρησιμοποιεί και δεν αξιοποιεί τη δυναμική μέσα από την παρουσία στελεχών της στη FIA, όπου η εμπλοκή είχε αποδειχθεί προσωπική υπόθεση, και όχι συλλογική. Αυτή η δήθεν γκλαμουριά μέσα από διεθνείς σχέσεις άγγιζε επιδερμικά τον Έλληνα οδηγό που είχε συμμετοχή σε διεθνείς αγώνες, και ορθά κάποιοι σχολίαζαν πως «βλέπετε το τυρί, και όχι τη φάκα».
Εμείς, καλά βολεμένοι στα εργοστασιακά μας μπάκετ, θεωρούσαμε υπερβολή τις εντάσεις, εκτιμώντας πάντως ότι Ομοσπονδία επιβάλλεται να δημιουργηθεί, και, στο τέλος, η ΕΛΠΑ ας παίξει το ρόλο της έχοντας την ευθύνη οργάνωσης των διεθνών αγώνων από το Αγωνιστικό της.
Λεπτομέρεια μικρής ιστορικής σημασίας ο πρόλογος. Απλώς τότε, το '91, οι οδηγοί, θεσμικά οργανωμένοι μέσα από τον ΣΟΑΑ, πρωτοστατήσαμε ώστε να δημιουργηθεί η Ομοσπονδία έχοντας τον πρωταγωνιστικό μας ρόλο, ενώ σήμερα έχουν αλλάξει τα δεδομένα.
Οι οδηγοί πλέον δικαιούνται να μιλούν και να τοποθετούνται μέσα από τα σωματεία τους, και αυτό βέβαια απαιτεί παιδεία, διάθεση και θέληση τόσο από το σκληρό κομμάτι των οργανωτών, που έχουν το πάνω χέρι στα Σωματεία, όσο και από τους οδηγούς, που αρνούνται να ανησυχήσουν, όσο και αν αυτό τους κοστίζει.
Με μαεστρία και με μέθοδο, και όχι ως φυσική εξέλιξη, όπως το εμφανίζουν, ο ΣΟΑΑ υποβαθμίστηκε, παρά το μέγεθος του Προέδρου του, ο ΣΟΑΒΕ αγνοήθηκε και η ΟΜΑΕ από την πρώτη ημέρα ίδρυσής της ασχολείται με το συντονισμό των Σωματείων. Η κουβέντα άρχισε και τελειώνει στο ταμείο. Στα φράγκα. Στα γιούρα. Στον τζίρο. Πρώην οδηγοί και φίλοι τους, στην πρώτη -κακά τα ψέματα- και στη δεύτερη διοίκηση, επιδόθηκαν σε αγώνα δρόμου ώστε το θεσμικό όργανο που διοικεί να έχει ταμείο με ζεστό χρήμα – και κανένα υπονοούμενο στο σχόλιο-διαπίστωση.
Στην πρώτη φάση από τη διοίκηση Χαλιβελάκη, με σύνεση και σοφία για την άμυνα, αλλά και για την προοπτική, που όμως έμεινε κρυφή. Στη δεύτερη φάση από τη διοίκηση Μιχελακάκη, που συνεργάζεται με πάθος με τους ΕΛΠΑτζήδες που κατηγορούσε, για τη δημιουργία μέσα από τη δική τους λογική, η οποία πιστοποιεί αντιπάθεια στις διαδικασίες, χωρίς να υποτιμούμε την ευαισθησία στις υποδομές.
Δυστυχώς, σήμερα η κριτική και η συζήτηση δεν αρχίζει με το πώς θα τηρούνται οι κανονισμοί και πώς δε θα προκύπτουν ασυμβίβαστα μεταξύ των στελεχών, και δεν τελειώνει με δημιουργικές προτάσεις συνδεδεμένες με την προβολή και την αναβάθμιση μέσα από μια προκήρυξη σχεδιασμένη έντιμα και με πλάνο που να καλύπτει την ελληνική πραγματικότητα, ανοίγοντας δρόμο σε διεθνή εκπροσώπηση με πλάνο.
Η «κουβέντα» εξελίσσεται με λάσπη-καπνό, όντας συνδεδεμένη με οικονομικές ατασθαλίες που δεν αποδεικνύονται και δεν τις καταγράφεις ούτε ως υποψία, από τη στιγμή που γνωρίζεις καλά την εντιμότητα των ανθρώπων που έχουν την ευθύνη.
«Σε λάθος δρόμο οι επενδύσεις», σχολιάζουν αυτοί που πληρώνουν, αλλά οι ίδιοι συμμετέχουν και ξυπνούν αν κάτι δεν τους αρέσει ή δεν τους συμφέρει, για να είμαι ακριβής. Αντικειμενικά, σημειώνεις πως η διαχείριση των χρημάτων γίνεται με λάθος τρόπο, λες και πρόκειται για ιδιωτική μονοπρόσωπη επιχείρηση.
Στα αρνητικά σχόλια απαντούν διοικούντες φίλοι από τα παλιά, πως τα κενά και οι γκρίζες ζώνες προκύπτουν για λόγους ευελιξίας, και μάλιστα πείθουν το σώμα της ΓΣ, που τυπικά τους απαλλάσσει, αλλά η κουβέντα συνεχίζεται και το σπορ βρίσκεται νύχτα στο Ξηρονομή-Πρόδρομος με χαλάζι που νομίζουν πως είναι νερό από τα πιτσιλιστήρια, εκτιμώντας και ερμηνεύοντας ότι η κριτική δε φτάνει ούτε στο Twitter και μόλις που ξεπερνάει το FB, που όλοι το μισούν αλλά και το «μελετούν» και -πλην Προέδρου- επηρεάζονται.
Απλώς αναρωτιέσαι αν αυτοί οι άνθρωποι, που θέλουν να συνεχίσουν, κοιμούνται ήσυχοι και μέχρι πού θα φτάσει σε διάρκεια η εμπιστοσύνη, με δεδομένη την εντιμότητα που τους χαρακτηρίζει ως μέλη της κοινωνίας μας. Είναι ο εαυτός τους αυτός; Πιστεύουν ότι έτσι υπηρετούν σωστά το σπορ; Χωρίς χατίρια και παζάρια και χωρίς το παιχνίδι, «πολλοί αγώνες χωρίς ενδιαφέρον» θα παραμείνουν άραγε «έντιμοι, σωστοί και ωραίοι και μάγκες» και για τους συνεργάτες τους που τους ψηφίζουν και τους στηρίζουν ή θα είναι αυτοί που πρώτοι θα τους σταυρώσουν; Τους κακομάθανε και πώς θα τους συντονίσουν-διοικήσουν χωρίς εκδηλωσούλες;
Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, αναρωτιέσαι αν υπάρχει η δυνατότητα ξεκαθαρίσματος ρόλων και αν υπάρχουν τα νέα, υγιή στελέχη που θα στηρίξουν σύγχρονες επιλογές και αποφάσεις στο τραπέζι του ΔΣ. Λεπτομέρεια τα ονόματα, αφού ένα σχήμα δεν αρκεί να είναι δυνατό μέσα από την προσωπικότητα των στελεχών του, που θα πρέπει να ταιριάζουν και να εξελιχθούν σε ομάδα που ο ένας να συμπληρώνει τον άλλον.
Το ΔΣ θέλει μέλη με άποψη, που μπορούν να κρίνουν αντικειμενικά και οι προτάσεις τους-αποφάσεις να αναβαθμίσουν το χώρο, ο οποίος δεν ευημερεί με εσωτερικά και εξωτερικά, αντικειμενικά προβλήματα.
Αναρωτιέμαι πάντως, σε πρώτο πρόσωπο, αν γενικότερα ο Έλληνας με ισχυρή προσωπικότητα μπορεί να συζητήσει και να αποφασίσει συλλογικά. Να ακούει, να συζητάει και να ενημερώνει. Δεν το έκανε ο ΑλΜαν, που αγόρασε χρόνο με αίμα και τον έφτυσαν οι φίλοι του και δεν άφησε πίσω του τίποτα, δεν το έκανε ούτε ο Μανώλης, που την έφτιαξε την Ομοσπονδία και άφησε γεμάτο το ταμείο, δεν το κάνει ο Δημήτρης, που έχει απαντήσεις γενικώς, αλλά και για το ταμείο τους.
Εννοείται πως δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις τον Μιχελακάκη επειδή αποκτήσαμε γραφεία, υπαλλήλους, αυτοκίνητο και έγιναν και διεθνείς αγώνες. Κακά τα ψέματα.
Άλλωστε, έχεις πολλά άλλα, συνδεδεμένα με συνεργάτες του, και όχι μόνο, αφού η δική του Ομοσπονδία παίρνει μηδέν στην επικοινωνία, παρά το κόστος.
Σε κάθε περίπτωση, απογοητεύομαι που άνθρωποι σημαντικοί λειτουργούν εγκλωβισμένοι από ανύπαρκτους κακούς επαγγελματίες, και οι τελευταίοι δεν είναι οι υπάλληλοι που τον εκθέτουν, αλλά τα μέλη του ΔΣ που τολμούν και αποφασίζουν, όταν ζουν από τους αγώνες. Αυτή είναι η δουλειά τους.
Δεν ήταν αυτό το όραμα, πάντως. Δεν ήταν τα γιούρα, αγαπητοί, και αφού για όλους εσάς αυτό είναι, βγείτε, πείτε το, καταθέστε το πλάνο σας και θα κριθείτε.
Από το αποτέλεσμα μέσα από το συμφωνημένο Excelάκι. Να το ζήσουμε αυτό, αλλά με αξιοπρέπεια που απέχει από την αρχοντιά, αλλά θέλει μια προσπάθεια και χαμόγελο και το κεφάλι ψηλά, ρε γαμώτο. Η μιζέρια δε χωράει σε χώρους με υψηλές μ.ω.τ. Αποτελεί προδοσία._ «Στρατισίνο»
ΥΓ: Καταδικασμένος να κρίνω, λόγω της δουλειάς μου, δεν μπορώ να διεκδικήσω ούτε την ψήφο μου στην οποιαδήποτε διαδικασία, οπότε μείνετε ψύχραιμοι…
