Για το σχεδιασμό ο τίτλος, με την ευκαιρία της δοκιμής του VW Scirocco με τον κωδικό GTS, που προδίδει εξοπλισμό και «τσιμπημένο» κινητήρα.
Αναμενόμενα πολύ γρήγορο με το δίλιτρο βενζίνης ρυθμισμένο στους 220 ίππους, αλλά και λαίμαργο, με πάτημα άλλου επιπέδου σε σχέση με το Golf, αλλά είναι η σχεδίασή του που σε συναρπάζει.
Το σταθμεύεις και πας απέναντι για να το χαζέψεις. Σε ξεπερνάει και θέλεις να το «τσουλάς» αντί να το οδηγείς -όπως επιβάλλουν τα μηχανικά του μέρη-, ώστε να το απολαμβάνουν. Να περνάς εσύ απαρατήρητος και η προσοχή να στρέφεται σε ένα χάτσμπακ περισσότερο κουπέ, όντας και αλλού συγκριτικά με ό,τι γνωρίζουμε από την κατηγορία. Ξεφεύγεις, μάλιστα, και σκέφτεσαι πως το Golf πρέπει να παράγεται μόνο 5θυρο ώστε το Scirocco να πάρει την πραγματική του διάσταση στην γκάμα ενός ομίλου που ξέρει να προστατεύει πολύ καλά, έξυπνα και με συνέπεια, το οπλοστάσιό του. Μπορείς να το χαρακτηρίσεις ακόμα και ευρύχωρο, όπως και λιγότερο σπορ-κουπέ από το ΤΤ – για να είμαι ακριβής και χωρίς να καμουφλάρω συναισθήματα. Πρόκειται για σύνολο που χάρη στη σχεδίασή του θα έπρεπε να αποκαλείται “Scirocco by VW group” εκφράζοντας και το βάθος της Audi.
«Τι οδηγείς»; «Scirocco» απαντάς περήφανα και βάλε εσύ και το έμβλημα όποιας μάρκας του γκρουπ προτιμάς. Στη Skoda το ονειρεύονται, στην Audi το ζηλεύουν, στη Seat το θαυμάζουν, αφού τους ταιριάζει, ενώ στη VW, κλείνουν το μάτι, χαμογελούν και υπενθυμίζουν “who is the boss”.
Από τις περιπτώσεις που το σύνολο κινητήρας-κιβώτιο ξεπερνιέται από το αμάξωμα, σήμερα, που όλα είναι σε σχεδίαση τόσο ίδια, όσο και αδιάφορα. Είτε οδηγείς το 1.4 με τους 125 και χειροκίνητο κιβώτιο, είτε το R με DSG, η ευχαρίστηση δεν είναι σε διαφορά ανάλογη του χάσματος των κινητήρων. Σε κάθε περίπτωση κάθεσαι χαμηλά, το φοράς και το οδηγείς εμπνευσμένος ακόμα και από ό,τι έχεις απλά δει απολαμβάνοντάς το σταθμευμένο. Τόσο ο ίδιος, όσο και παρατηρώντας πώς γυρνάει τα βλέμματα στο διάβα σου.
Ακόμα και την υποστροφή που δε λείπει από το πλούσιο GTS που δοκιμάζουμε τη βρίσκεις διασκεδαστική και κυριολεκτούμε. Δεν αφαιρείς το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης, αξιοποιείς το εξαιρετικό σύστημα διεύθυνσης και οδηγείς πολύ γρήγορα «ακουμπώντας» στο πλαίσιο. Στρίβεις όσο χρειάζεται, ρυθμίζοντας τις τροχιές σου και κρατάς ψηλά τη μ.ω.τ. χρησιμοποιώντας και το μυαλό σου, διατηρώντας τη φόρα που αποκτά το σύνολο σε κάθε είδους διαδρομή.
Μας άρεσε το πρώτο τότε, μας ενθουσίασε το επόμενο με τον G60 και σήμερα το χαιρετάς στρατιωτικά και με σεβασμό, αφού παραμένει φρέσκο, υγιές και επί του προκειμένου και δυνατό, ενώ σου φτιάχνει τη διάθεση με 30.500 ευρώ. Η τιμή εκτοξεύεται αν το φορτώσεις, ενώ χάνεις και το μέτρημα των καυσίμων αν το πιέσεις αλλά χαλάλι.
Αν προσφέρεται με τα μηχανικά μέρη του GTD που δίνουν στυλ στην Octavia και ύφος στο ΤΤ; Συλλαμβάνομαι αδιάβαστος, αν και αυτό θα ήταν σωστό και μάλιστα με χειροκίνητο 6αρι, όπως στο καλύτερο ΤΤ της σειράς. Επιμένουμε, γιατί απλά το Scirocco δεν είναι ακόμα ένα χάτσμπακ από αυτά που κινδυνεύουν να τα στραπατσάρουν οι κατασκευαστές προσθέτοντας πόρτες ώστε να τα κάνουν ενδιαφέροντα στην αγορά, αλλά και αποκρουστικά για τον λάτρη του ωραίου και στην αυτοκίνηση, οπότε η αισθητική προσμετράει με ατού.
Με τη σιγουριά ότι θα το ανανεώνουν προσεχτικά, δηλώνουμε λάτρεις του συνόλου, κυρίως χάρη στο αμάξωμα που δείχνει και το σεβασμό των Γερμανών στον petrol-head, σήμερα στο δρόμο για το 2020 και τα 50 χρόνια του περιοδικού μας._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
