Ήρθε το Γιάρις, ο αυτοκράτορας, που πλαισιώθηκε από την Κλειώ, με τη δική μας "ψήφο" να πηγαίνει στο Φιέστα κλείνοντας μάτι στο 208. Φίεστα και Πεζώ, τα οδηγοκντρικά. "Είδη" που αδιαφορείς για τους κινητήρες και τα "φοράς" με λαχτάρα. Ακούγεσαι υπερβολικός, αλλά ένα χιλιάρι Φιέστα αρκεί ώστε να σου φτιάξει τη διάθεση και να σε ταξιδέψει, εξελίσσοντας σε τέλεια, μια αδιάφορη διαδρομή. Με το Πεζώ, η αίσθηση είναι αντίστοιχη αλλά επειδή κοστίζει, η λαχτάρα μπαίνει σε προδιαγραφές και χάνεται η μαγεία. Κοινός παρανομαστής στην παραπάνω λίστα που σε παρένθεση ως "vallue for money" θα κατατάξεις και το Κόρσα, η ήρεμη δύναμη της κατηγορίας:
Το Πόλο. Το σημερινό και μέχρι να προκύψει το νέο. Διαλέγεις και παίρνεις. Με τον καλύτερο χιλιάρι κινητήρα βενζίνης και πετρέλαιο που απογειώνει τον θεό, το Q2, το καλύτερο σήμερα αυτοκίνητο της αγοράς μέχρι τα 30 χιλ. ευρώ, χωρίς να υποτιμούμε 3008 και C-HR.
Οι Γερμανοί έχουν και κιβώτια που ψάξε, αλλά μιμητές τους δεν θα βρεις. Το DSG το κοιτάς, το χαϊδεύεις με το μάτι και αλλάζει. Το εμπορεύονται οι καλύτεροι και ψάξε αλλά για ζημιές δεν θα μάθεις, αφού έχουν τρόπο και είτε τις προλαβαίνουν, είτε τις σβήνουν. Με δεδομένη την αξιοπιστία της Τογιότα που δημιούργησε το after sales στη χώρα μας, στην Κοσμοκάρ πήραν τη σκυτάλη και τηρουμένων των αναλογιών τους κατατάσσουμε στην κορυφή.
Διαχειρίστηκαν με μαεστρία την κρίση ξεπερνώντας το Βόλφσμπουργκ, ενώ διδάσκουν και στην καθημερινότητα με το βάρος να πέφτει στη VW. Δεν πρόκειται για πριγκίπισσα, αλλά για τη βασίλισσα στο παλάτι που λειτουργεί συνδυάζοντας την ευελιξία και ανθρωπιά του ιδιώτη με τις προδιαγραφές μιας πολυεθνικής με έδρα την Ιαπωνία. Μιλούν λίγο, δημιουργούν με συνέπεια και πάθος και οι επιμέρους διαφωνίες μας όλο και πιο πυκνά πλέον, δεν μπορεί να μετριάσει την ποιότητα μιας πολύ καλά δομημένης προσπάθειας.
Την παραπάνω, καλά ισορροπημένη συντροφιά στο "Ράλλυ των πωλήσεων" σε επίπεδο διαχρονικής πορείας στην κορυφή, όντας οι παίχτες πρώτης σειράς, οι βασικοί όπως λέγονται, καλούνται ν’ αναστατώσουν σημαντικές "προσθήκες".
Σε κορυφαίο επίπεδο. Το C3 μάλιστα, που ήδη ορθά βραβεύτηκε, προσεγγίζει με άλλο, με δικό του τρόπο. Έχει τα κλασικά και απαραίτητα, έχει όμως και το κάτι διαφορετικό που απαιτείται και είναι το ζητούμενο σε μια κατηγορία για νέους και νέες. Διαθέτει χαρακτήρα και στιλ σε μια εποχή που όλα είναι "καλούτσικα" και πολλές φορές μάλιστα, όσοι τα εισάγουν και τα εμπορεύονται τα ξεπερνούν.
Άνθρωποι τα φτιάχνουν, αλλά και άνθρωποι τα προωθούν και τα πουλάνε και αυτή τη φορά, το C3 θα αποδειχθεί παίχτης με ατού και βάθος αφού είναι σαφές πως θα υποστηριχθεί από έναν όμιλο που ξέρει να διαμορφώνει μερίδιο σε ανοδική πορεία χωρίς να χάνει χρήματα.
Άγνωστη δύναμη το Μίκρα που έρχεται φουριόζο; Καμία σχέση. Έρχεται για να κερδίσει. Μια εμπορική διεύθυνση και μια διοίκηση που έχουν κερδίσει τον άτυπο τίτλο της τριετίας μέσα από την πορεία τους φέρνοντας τα πάνω κάτω με πείσμα και εντιμότητα, έχει πλέον ένα ακόμα ατού να τοποθετήσει δίπλα στο "άχαστο". Στο GTiR των πωλήσεων. Κασκάι λέγεται. Το όνειρο του αστού, ο εφιάλτης του ανταγωνισμού που αποκτάει μικρό απαιτητικό αδελφό. Το δοκιμάσαμε. Είναι ότι το πλέον ποιοτικό στην κατηγορία. Η Μερσεντές του segment σε ποιότητα για όσους δεν έχουν τη δική μας εμπειρία στο "δεν σπάει και δεν χαλάει" που χαρακτηρίζει τη Νισάν, όπως και την Τογιότα, άλλωστε και κακά τα ψέματα.
Τεράστιο το ποσοστό του Γιάρις που ανανεώνεται, στην πλέον σημαντική κλάση αυτού του θεσμού που τον χαρακτηρίζει η αγριότητα. Στο τέλος βέβαια κερδίζει πάντα ο Άρης Αραβανής που δεν υποτιμάει κανέναν και τους σέβεται όλους ακολουθώντας με συνέπεια το πλάνο του. Αν όλοι στα μεσαία κυνηγούν το Κασκάι, στα μικρά-μεσαία που βγάζουν τον πρωταθλητή, στοχεύουν στα νούμερα, στους "χρόνους" του Γιάρις και ψάξε αλλά επιφανειακά, το γιατί δεν θα το βρεις. Στη Νισάν το ξέρουν, ότι ψάχνοντας δεν κερδίζεις και έχουν τη γνώση ώστε να αξιοποιήσουν τη φρεσκάδα, την ποιότητα του νέου Μίκρα. Έχουν κινητήρες, θα έχουν τιμές και διαθέτουν πλέον και ένα καθαρό δίκτυο που γνωρίζει την υπέρβαση.
Για το τέλος, Ιμπίθα. Δίνεις βραβείο σε ένα περιτύλιγμα (αμάξωμα) με στοιχεία Λεόν και τη σχεδιαστική φιλοσοφία που συνδέει το Πόλο με το Γκολφ και το νέο Μίκρα με το Pulsar. Το κοιτάς και σε παρασύρει ώστε να το χαζέψεις. Για την ποιότητα και για τον πλουραλισμό σε μηχανικά μέρη "αγορασμένα" από τη VW δεν χωράει κριτική και σχόλιο. Είναι μάλιστα σαν να το έχεις οδηγήσει ακόμα και αν δεν έχουν ακολουθήσει τη φιλοσοφία Λεόν και Ατέκα σε ρυθμίσεις συνδεδεμένες με την ευχαρίστηση. Ακόμα και αν είναι πιο "άνετο" -η απάντηση τον Μάρτιο- και ακολουθεί τη λογική Πόλο, Φάμπια και πάλι θα είναι αποδεκτό και ανταγωνιστικό με δεδομένη τη διαχρονική δύναμη της Τεχνοκάρ. Αν το καταπληκτικό Λεόν απογοητεύει και το Ατέκα δεν εμπνέει, το Ιμπίθα όπως το είδαμε χθες στη Βαρκελώνη συνθέτοντας και με ότι ακούσαμε, επιβάλλει το ξύπνημα του γίγαντα που λέγεται Τεχνοκάρ και οφείλει να επιτεθεί. Δείχνει, εξελίχθηκε σε "ευκολάκι" η κυριαρχία της Hertz, όγδοο θαύμα η Aegean, με τη Σέατ στο 2% να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Δεν έχω την εμπειρία, ούτε το μέγεθος ώστε να κρίνω τη στρατηγική σοφών όπως οι επιτελείς ενός ομίλου που εξελίχθηκε σε αυτοκρατορία παγκόσμιας εμβέλειας από ένα σεμνό και ταπεινό συγκρότημα στην Κρήτη. Αντίστοιχα, δεν μπορώ, δεν δικαιούμαι ως αρθογράφος να αξιολογήσω για το αν είναι ανάγκη ώστε να γράφει πωλήσεις η Σέατ, η στρατηγική συνδεδεμένη με το στρίμωγμα ανταγωνιστών, η σχέση Σεατ-Hertz. Γνώμη μου ότι την πνίγει, αλλά είπαμε, όσοι αποφασίζουν έχουν και την εμπειρία και βέβαια την ευθύνη, ενώ είναι αυτοί οι αποδεδειγμένα πετυχημένοι και όχι βέβαια εμείς που πληκτρολογούμε, εκ του ασφαλούς. Σχετικό το τελευταίο, αλλά η ερμηνεία-ανάλυση, συνδεδεμένη με τα χρέη της Χιουντάι-ΚΙΑ στα περιοδικά μας, δεν είναι της στιγμής.
Σε κάθε περίπτωση, τώρα πλέον, με το σύγχρονο Ιμπίθα, υπάρχει κίνητρο ανάκαμψης, ακόμα και αν οι Γερμανοί που έβαλαν εκεί Ιταλό πιλότο, απογειώσουν τις τιμές θεωρώντας πως έφτιαξαν mini-Bentley στο Μαρτορέλ. Πρόκληση για ικανούς, πονοκέφαλος για πετυχημένους, το Ιμπίθα μπορεί να ξεπεράσει τη διαδικασία του αναστατώνω και να μπει στη λογική του διεκδικώ, χάνοντας μόνο χρόνο από το εξαιρετικό και στο δρόμο Μίκρα κυρίως με τον 0.9 βενζίνη.
Τα SUV στρίμωξαν τις "κούρσες" της μεσαίας κατηγορίας και δεν υπερβάλλουμε πως στο δρόμο του Γιάρις που δεν το ακολουθεί η Κλειώ όπως θα έπρεπε, άμεσα θα βρεθούν και άλλοι ικανοί. Όλοι τους βλέπουν και παραπάνω και δεν είναι υπερβολή το ερώτημα: πλούσιο Πόλο, η "φτηνό"-γυμνό Γκολφ, σήμερα που η διάθεσή μας έχει ανάγκη από βιταμίνες; Το παράδειγμα ίσως άστοχο απλά πρόκειται για υποθετικό παράδειγμα για μάχη και ανάμεσα στις κατηγορίες.
Περισσότερα για τα παραπάνω, δοκιμάζοντας και συγκρίνοντας που είναι και το ζητούμενο. Σε κλικ δε στοχεύουμε, σαμπάνια πίνουμε μόνο με τη σύντροφό μας, το Νικόλα μου και μεταξύ μας, εδώ στο υπόγειό μας, αλλά τη δουλειά, μας τη δίδαξε ο καλύτερος.
Ας μας "αδικεί" ο φίλος μου Ανδρέας Τσούκας σχολιάζοντας πως έχουμε την τέχνη να ανακαλύπτουμε ελαττώματα. Τιμή μας._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
