Μακριά από το μυαλό αυτός ο Καρανίκας και οι όμοιοί του. Αδύνατον να συνεννοηθούμε. Άλλος κόσμος. Άλλα βιώματα. Ο μπαμπάς μου ήταν μηχανικός, όπως και ο πατέρας μας, ο ιδρυτής του περιοδικού μας. Άλλωστε ο κ. Κώστας Καββαθάς ως ο πλέον αρμόδιος και οι αναγνώστες μας καταδέχτηκαν και απάντησαν στο θολό αυτό φαινόμενο.
Απλά, όταν ταξιδεύεις φεύγεις και σήμερα εννοείται πως ανησυχείς, αφού ο σχεδιασμός είναι αμυντικός.
Προχθές, λοιπόν, σε μια πολύ σοβαρή συνάντηση με στελέχη που εκτιμώ και σέβομαι, “άκουσα” και κατάλαβα πως σε πρώτο πρόσωπο είμαι εκτεθειμένος. Ως Σ.Χ. και ευτυχώς, όχι λιγότερο το περιοδικό μας, οπότε και οι συνεργάτες μας. Εκτίμησα την ειλικρίνεια του συνομιλητή που με χαρακτήρισε εξειδικευμένα Γαλλόφιλο, αλλά και προβληματίστηκα. Αφού έτσι το νοιώθει ένας 40ρης πολεμιστής με άποψη, τι να εξηγήσεις; Άλλωστε, είναι και ευγενής και σοβαρός, οπότε δε γίνεται να του αλλάξεις γνώμη με τα θλιβερά “ναι, ξέρεις, μάλλον και ίσως”. Ψυχραιμία, λοιπόν, και αρρώστια στη συνέχεια. Καμιά σχέση με πισωγυρίσματα και αναθεωρημένες ισορροπίες. Μου αρέσει πολύ, πάρα πολύ, το 3008 ως η εξέλιξη από το RAV μέσω της σταθερής αξίας του Qashqai και αυτό, το 1.6d (120hp) με το αυτόματο κιβώτιο, αντίπαλο δεν έχει. Ο… μουράτος, όπως ο λατρεμένος μου γιατρός Νικόλας, θα πάρει – πήρε GLA με 109 ίππους και μέχρις εκεί… Να καταλήξω όμως: Τα στελέχη των εταιρειών και ειδικά αυτοί οι 7 top εμπορικοί (μπιρίμπα), που διδάσκουν αυτοκίνηση και εμάς πλέον, έχοντας εκτοξεύσει τον πήχη της γνώσης, δοκιμάζουν τον ανταγωνισμό; Έχουν κάνει τα πάντα ώστε οι αντίστοιχοι 7 δικοί μας, οι opinion leaders μέσα από τα πλήκτρα τους να έχουν αντίστοιχη γνώση; Δίδαξε παρουσίαση ο Μπέρναρντ της Audi με το Q2, πήγε άλλου το λανσάρισμα του Peugeot του ο Πιπερίδης, διαχρονικά η Toyota παραμένει η κορυφαία σε γραφείο Τύπου και σε στήριξη θεσμών, αλλά απαιτείται συνολικά πλέον διαφορετική αντιμετώπιση.
Το σχολιάζει πολλά χρόνια τώρα ο Δημήτρης Καβούρης. Φίλος μου. Ούτε συνεργάτης, ούτε γνωστός. Φίλος. Σήμερα στη Citroen, λοιπόν, και πάντα έλεγε και λέει πως ο κατασκευαστής και οι εκπρόσωποί του τοποθετούν το προϊόν στη θέση για την οποία το σχεδίασαν, ενώ ο ανταγωνισμός οριοθετείται ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες κάθε χώρας. Μακάρι, λοιπόν, με επικοινωνία κλάσης Μπέρναρντ και επιπέδου Nissan -όπως προέκυψε στο Ντουμπρόβνικ με την ευκαιρία παρουσίασης του Micra, να μιλάμε την ίδια γλώσσα. Έτσι, πιθανόν να μειωθεί η δυσπιστία του καταναλωτή που σήμερα κλικάρει με πάθος. Ωστόσο, με σεβασμό και αγάπη στους… κλικ για τα κλικ συναδέλφους, άποψη δε διαμορφώνει.
Άλλωστε η αγαπητή κ. διευθύντρια μάρκετινγκ του ομίλου μας, ήθελε χώρους, θεώρησε κομψό το 3008, αλλά κατέληξε στο Q2 και ειλικρινά δεν ξέρω αν μας διαβάζει. Της άρεσε, το “χτύπησε” και καλές διαδρομές και άντε εσύ τώρα να αξιολογήσεις και να συγκρίνεις με τη λογική.
Σε κάθε περίπτωση, η ζωή μας θα είναι πιο δημιουργική όταν αντίστοιχα και σωστά ενημερωμένοι, μιλάμε επιτέλους την ίδια γλώσσα. Να συμφωνήσουμε ότι τα δεδομένα άλλαξαν, τα ενδιαφέροντα τροποποιήθηκαν, η αντικειμενικότητα όμως παραμένει χωρίς μετρήσεις και “ναι μεν, αλλά”. Κάποτε έγραφε, (πριν μας “γράψει”): “γιατί έτσι”. Η αγορά το δεχόταν, ο αναγνώστης το χαιρόταν, αλλά σήμερα πρέπει να εξηγήσεις γιατί π.χ. Je suis 3008 και αφού σε σοκάρει η ευθεία βολή, ενημερώσου, ζήσε και κρίνε…
Είπαμε, σημαντικό να μιλάμε την ίδια γλώσσα._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
ΥΓ: Στο δρόμο για τη Νάπολη, αναρωτιέμαι αν αυτοί οι άνθρωποι, οι Ιταλοί, έχουν αντιληφθεί ότι το χρυσάφι, η Giulia, θέλει μπουτίκ-κοσμηματοπωλείο για να προωθηθεί-πουληθεί. Στο σούπερ μάρκετ πλέον πουλάς Tipo και αν…
