Πλημμύρα χθες στο Μέγαρο, στην πίστα καρτ που ζει δίπλα σε αυτήν για αυτοκίνητα.
Η βροχή-καταιγίδα του Σαββάτου όπου άστραφτε και βροντούσε αφήνοντας και εκτεθειμένους όσους έχουν την ευθύνη για ατέλειες προς κάθε κατεύθυνση, έδωσε τη θέση της σε καθαρά αγωνιστικό καιρό, με τη σωστή θερμοκρασία.
Δοκιμές και αγώνας, λοιπόν, την Κυριακή, με 4 κατηγορίες και υπολογίστε 3 σειρές αγώνων με υπέροχους αθλητές όλων των ηλικιών, θεατές με γνώση, αλλά και νεοφερμένους, όπως και υπέροχες ομάδες με σημαντικούς στα laptop και στα συμβατικά εργαλεία, για να κατανοήσετε το σχόλιό μας περί πλημμύρας.
Οργάνωση από την πολύπειρη Start Line που κατέθεσε την ποιότητά της σε συνδυασμό με την ευαισθησία που απαιτείται επί του προκειμένου. Αρμονική η συνεργασία με τους ανθρώπους της ROTAX, με εμπειρία περίπου 20 ετών και είναι ο Δημήτρης Γαλάτσης που έχει την ευθύνη της δύσκολης συνεννόησης με τον “Πιστάρχη” και τους επαγγελματίες περίπου συναδέλφους του, όλοι τους στο ρυθμό που επιβάλλει ο μεγάλος, ο χρυσός χορηγός. Οι γονείς των αθλητών είναι αυτοί που κρατούν όλον αυτό το μηχανισμό ζωντανό και δυνατό και σε συνδυασμό με το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα που κοσμεί το Ελληνικό Motosport, δημιουργούν προϋποθέσεις για καλύτερες μέρες σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Τα πάντα όλα με τη σφραγίδα της ΟΜΑΕ και είναι σαφές πως όπως εξελίσσονται τα ράλλυ, είναι μονόδρομος η στήριξη των πιστών για αγώνες καρτ και ενιαίου, οπότε θα προκύψει και η συνέχεια.
Σε σχέση με τους αγώνες, αν το θέαμα και ο ανταγωνισμός στα όρια και με τζαρτζαρίσματα για κίτρινη κάρτα (ή μήπως και κόκκινη) προέκυψε στα μεγάλα, εμείς μείναμε “παγωτό” στα μικρά – για τα μωρά. “Ζουζούνια” από 8-10 και από 10-12 ετών, με απορίες του άσχετου, όπως ο υπογράφων, για το πού μετρούν τα συν-πλην 10, δηλαδή αν μετράει το έτος ή και ο μήνας, πού οδηγούν διαφορετικά, πώς συμπεριφέρονται στα paddocks… Παιδιά εκτός κόκπιτ, σοβαροί, πειθαρχημένοι με ταλέντο και γνώση, όντας σοφά εκπαιδευμένοι, στην πίστα, μας κράτησαν για 3 δεκάλεπτα όρθιους. Μωρά για φίλημα με τέλεια πατήματα και συνέπεια στο γυρολόγιο, αξιοποιούν περίφημα τις οδηγίες-εντολές τεράστιων του χώρου, όπως ο Γιάννης Αντωνιάδης, οι Νίκος και Βασίλης Ζάχος, ο Φώτης Μαϊτός με τον αδελφό του Κώστα και οι πολύπειροι Κώστας Χατζής, Γιώργος Πολυχρονίδης κ.ά., ικανοί, έμπειροι, ειδικοί σε σχέση με το καρτ αλλά και με τα παιδιά που εμπλέκονται.
Σε σχέση με ό,τι είδαμε και πέρα από το τυπικό κομμάτι και τα αποτελέσματα που αναμένουμε, χειροκροτήσαμε με ενθουσιασμό, πάθος και σεβασμό τους Γιώργο Καλυφατίδη, Ανδρέα Σπανό, Γιάννη Περιστερά, χωρίς να υποτιμούμε την προσπάθεια όλων των παιδιών, όπως και του δικού μας Αλεξάνδρου Παπαευθυμίου που ολοκλήρωσε και τους τρεις αγώνες φορτώνοντας εμπειρία σε όλα τα επίπεδα.
Μαθαίνεις στο καρτ κάθε μέρα, κάθε στιγμή, και ποτέ μην πεις πως ξέρεις και πως έμαθες, με τον ημιμαθή να διεκδικεί και τον τίτλο του πλέον επικίνδυνου.
Μια εικόνα χίλιες λέξεις, με τον Ανδρέα Σπανό, που κoουτσάρουν οι αδελφοί Ζάχοι, στην αγκαλιά του Χρήστου Παπαχριστόπουλου. Ένας gentleman εντός και εκτός πιστών και ειδικών διαδρομών. Ένας ώριμος πρεσβευτής του Ελληνικού Motorsport με το αύριο του χώρου μας.
Ρισκάροντας την παρεξήγηση, αλλά χαλάλι, μας εντυπωσίασαν οι τροχιές, η άνεση του "ζωγράφου" Χρήστου Σαγανά με το "λευκό-κόκκινο" του Στάθη Ξηνταβελώνη και η συνολική ποιότητα εντός και εκτός πίστας του Ιωάννου jr που ξέρει να κερδίζει.
Ολοκληρώνοντας και από εκεί και πέρα, σκέφτεσαι πόσο ψηλά μπορεί να πάει το καρτ στη χώρα μας και πόσο διαφορετική θα μπορούσε να είναι η σκηνή εκεί, μέσα από συνεννόηση ανθρώπων επιχειρηματιών του χώρου με δεδομένη και την εξαιρετική σχέση του Μr Rotax με τον Πρόεδρο της ΟΜΑΕ. Αθλητής-πρωταθλητής, γέννημα-θρέμμα του καρτ και των αγώνων ενιαίου με ίδια αυτοκίνητα ο Δημήτρης Μιχελακάκης, και σε συνδυασμό με την πετυχημένη επιτροπή καρτ να η ευκαιρία για ακόμα καλύτερες μέρες, που οδηγούν σε πτήση με προοπτική.
Καταδικασμένοι να βλέπουμε το ποτήρι γεμάτο και να προβάλλουμε το χώρο με σεβασμό στους γονείς που στερούνται και πληρώνουν με συνέπεια για τα παιδιά τους-παιδιά μας, αλλά έχεις απαιτήσεις από ικανούς ανθρώπους και δυνατούς θεσμούς, οπότε αναζητάς την καλύτερη δυνατή προσπάθεια προς κάθε κατεύθυνση.
Από την πίστα και το χώρο των πιτς, μέχρι την προβολή και την επικοινωνία, που κακά τα ψέματα, δεν είναι επιπέδου Πανελλήνιου Πρωταθλήματος, όταν θα έπρεπε να το ξεπερνάει μέσα από την ευελιξία του ιδιώτη που οφείλει να προστατεύει επιθετικά το χώρο που επιχειρεί. Καλή συνέχεια_ Σ. Χατζηπαναγιώτου
