top icon
Blog

Μοντερνιές

Όταν οι υποτιθέμενες ευκολίες των σύγχρονων αυτοκινήτων γίνονται δυνάστες.

«Δεν μπορείς να διδάξεις ένα γέρικο σκύλο καινούργια κόλπα», λέει η παροιμία, και κάπως έτσι σε κάνουν να αισθάνεσαι εκτός εποχής κάποιες καινούργιες τεχνολογίες που καθημερινά εισβάλλουν -θες δε θες- στη ζωή σου. Όλες αυτές οι καινοτομίες υπόσχονται βέβαια να εξυπηρετήσουν κάποιες ανάγκες, εντούτοις πολλές φορές δε βλέπουμε τη συνολική εικόνα. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη μείωση του κόστους, που -φυσικά- επιδιώκουν με κάθε τρόπο οι κατασκευαστές.

Κάπως έτσι, η μεγάλη οθόνη αφής στο ταμπλό μάς πλασάρεται ως η απόλυτη λύση για τον έλεγχο της πληθώρας των συστημάτων ενός σύγχρονου αυτοκινήτου. Μπορεί να εντυπωσιάζει η παρουσία της, και όντως να διευκολύνει στην περιήγηση των ολοένα και πιο περίπλοκων μενού των συστημάτων infotainment, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Οι υλοποιήσεις με ελάχιστους διακόπτες είναι σαφώς πιο δύσχρηστες (για να «πειράξεις» τη θερμοκρασία του κλιματιστικού μπορεί να χρειαστείς έως και τρεις κινήσεις αντί για μία σε έναν παραδοσιακό πίνακα οργάνων), οι οθόνες έχουν πολλές φορές κακή απόκριση, ενώ ο οδηγός θα χρειαστεί να πάρει το βλέμμα του από το δρόμο, τη στιγμή που ένας φυσικός διακόπτης εντοπίζεται μηχανικά από το χέρι του.

Ο πραγματικός λόγος μιας τέτοιας επιλογής; Ποιος άλλος, από τη μείωση του κόστους. Σκεφτείτε ότι μια οθόνη η οποία κοστίζει 15-20 ευρώ έρχεται να αντικαταστήσει μια πληθώρα διακοπτών και καλωδιώσεων, η τοποθέτηση των οποίων επιβαρύνει οικονομικά και στη διαδικασία της συναρμολόγησης.

Το ηλεκτρικό χειρόφρενο είναι ακόμα μία τέτοια περίπτωση, αφού ένα διακοπτάκι υποκαθιστά τη λειτουργία μίας ολόκληρης μηχανικής συνδεσμολογίας, ενώ ανάλογη περίπτωση είναι και αυτή των νέων τηλεχειριστηρίων, που επιτρέπουν την είσοδο και την εκκίνηση του αυτοκινήτου χωρίς το κλασικό κλειδί. Σαφώς πιο πρακτική λύση, κάνοντας συνάμα πιο δύσκολη την κλοπή του οχήματος – τουλάχιστον για τους ερασιτέχνες του είδους.

Από την άλλη… αυτή η αναμφισβήτητα πιο φτηνή επιλογή για τους κατασκευαστές ήταν η αιτία να προκαλέσω το χάος σε δύο υπαίθρια πάρκινγκ, έχοντας αποχωρήσει με το κλειδί στην τσέπη και τα αυτοκίνητα (ένα Prius και ένα αυτόματο «208») να στέκουν μπλοκαρισμένα στην είσοδό τους. Τη ρεβάνς την πήρε το σινάφι των παρκαδόρων, παραδίδοντάς μου ένα Astra χωρίς το κλειδί του. Φτάνοντας στον προορισμό μου, το αναζήτησα προκειμένου να ασφαλίσω το αυτοκίνητο. Μάταια… Το εντυπωσιακό είναι ότι ο κινητήρας πήρε στη συνέχεια τέσσερις-πέντε φορές εμπρός μέχρι να βγει η σχετική ένδειξη ότι απουσιάζει το κλειδί, λήγοντας έτσι και τυπικά τις έρευνες για την αναζήτησή του σε κάθε πιθανή κρυψώνα στο σαλόνι του αυτοκινήτου.

Σε κάθε περίπτωση, το εν λόγω γερμανικό μικρομεσαίο (που μάλιστα τώρα εξοπλίζεται με έναν εξαιρετικό 1.400άρη τούρμπο βενζινοκινητήρα 150 ίππων) δεν υιοθετεί στο σχεδιασμό τού πίνακα οργάνων τις τσιγκουνιές άλλων κατασκευαστών. Οι διακόπτες είναι πολύ λιγότεροι σε σχέση με το παρελθόν, εντούτοις επαρκείς για την πλειονότητα των λειτουργιών που ο οδηγός έχει ανάγκη να ελέγξει άμεσα. Το σύνολο είναι πολύ ευχάριστο -ιδανικό θα μπορούσε να πει κανείς-, αν εξαιρέσουμε κάποιες λειτουργίες στο software του αυτοκινήτου (που θα μπορούσε με κάποια αναβάθμιση να τροποποιηθεί) οι οποίες αποδεικνύονται κουραστικές στην καθημερινότητα.

Έπρεπε να εντρυφήσω για αρκετή ώρα στο εγχειρίδιο προκειμένου να αλλάξω τη λειτουργία που ενεργοποιούσε τη θέρμανση στο κάθισμα σε κάθε εκκίνηση του κινητήρα. Εντούτοις, η μελέτη του manual δε στάθηκε αρκετή για να κατανοήσω πώς ελέγχονται μια σειρά από άλλες λειτουργίες. Έτσι, για παράδειγμα, έχοντας απενεργοποιήσει τους ιδιαίτερα ευαίσθητους αισθητήρες στάθμευσης, το σχετικό σύστημα ξαναζωντάνευε με τη συνοδεία μιας διαπεραστικής ηχητικής προειδοποίησης, κάθε φορά που κάποιο μηχανάκι περνούσε κοντά στο αυτοκίνητο. Ακόμα, η θέση του οδηγού τραβιόταν πίσω με το σβήσιμο του κινητήρα, διευκολύνοντας έτσι την έξοδο, χωρίς όμως να επανέρχεται στην αρχική του θέση με την εκ νέου εκκίνηση του κινητήρα, ενώ η κεντρική οθόνη παρέμενε ενοχλητικά φωτεινή το βράδυ, αντί να χαμηλώνει η έντασή της με το άνοιγμα των προβολέων. Και, μη νομίζετε, ανάλογες ιδιαιτερότητες ανακαλύπτουμε καθημερινά σε όλα τα αυτοκίνητα, καθώς το λογισμικό τους γίνεται ολοένα και πιο περίπλοκο. Εν προκειμένω μπορεί να πιάστηκα αδιάβαστος, καθώς όλα όσα αναφέρθηκαν το πιθανότερο είναι πως έχουν τη λύση τους σε κάποιο κρυμμένο υπομενού, που παρά τη σχετική μελέτη δεν κατάφερα να ανακαλύψω. Γεγονός που με κάνει να ανησυχώ ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, μπαίνοντας σε ένα αυτοκίνητο (με ή χωρίς κλειδί), πριν μου επιτραπεί να οδηγήσω θα μου ζητηθεί να βγάλω μία κόλλα χαρτί…_ Μ. Σ. 

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ