ΚΡΑΤΑΕΙ χρόνια το «πρόβλημα». Τη δεκαετία του ’80 η τότε ΕΘΕΑ είχε την επιτροπή της, ενώ για τουλάχιστον δύο δεκαετίες τη «βρόμικη» δουλειά την έκαναν οι φωτογράφοι μέσα από τις εφημερίδες της Τετάρτης.
Τα περιοδικά κάλυπταν σε μηνιαία βάση και οι φωτογράφοι στην πορεία βρήκαν συμμάχους σε τηλεοπτικές παραγωγές με ανιαρά βίντεο, καλής ποιότητας τεχνικά.
Τηλεοπτικές εκπομπές δεν έλειψαν, με τον Στράτο Φωτεινέλη να ξεπερνάει τον εαυτό του σε κόπο, αλλά ουδέποτε ήταν προσανατολισμένες στο να προβάλλουν πραγματικά, με στόχο την αναβάθμιση.
Σήμερα είναι αλλιώς. Το άθλημα συντονίζει η Ομοσπονδία (ΟΜΑΕ) μέσω της ΕΠΑ, που εποπτεύει (ή θα έπρεπε) τα σωματεία-οργανωτές και σε θέματα επικοινωνίας.
Δυστυχώς, η δουλειά μένει στη μέση και, με εξαίρεση λίγα σοβαρά σωματεία με γραφεία Τύπου, όπως η Start Line, το ΑΣΜΑ, η ΑΛΑΚ, ο ΑΟΘ και η ΛΑΒ, που περιορίζονται -και πάλι καλά- στην τυπική διεκπεραίωση, δεν προκύπτει επικοινωνία. Ένα πρακτορείο με σοβαρούς επαγγελματίες, το Photo Rally Press, προμηθεύει με φωτογραφίες, φίλοι ερασιτέχνες φωτογράφοι που λατρεύουν το σπορ φορτώνουν το FB, το GRally οργώνει τη χώρα έντιμα και με συνέπεια, και μέχρις εκεί. Δεν υποτιμούμε τα in-car και άλλα βίντεο φίλων στο ίδιο περιβάλλον, αλλά έτσι η δουλειά, το έργο, έχει πολύ χαμηλά τον πήχη. Οριακά αναπνέει.
Εξαίρεση η Επιτροπή Καρτ της ΟΜΑΕ, με ενημέρωση που ξεπερνά και αυτήν του Ακρόπολις, αφού συνεχώς αναβαθμίζουν, προσθέτοντας στη δουλειά τους νέα στοιχεία. Συνέπεια με δελτία Τύπου και σοβαρή παρουσία στα social media από νέους, ωραίους ανθρώπους, που παρασύρουν στο ρυθμό τους σε επίπεδο ενημέρωσης και τον οργανωτή, όπως στην περίπτωση του Ε.Λ.Λ.Α.Δ.Α. Έλαμψε η πρεμιέρα του Πρωταθλήματος Καρτ. Ξύπνησε και ευαισθητοποίησε Μέσα με πολύ υψηλή επισκεψιμότητα, χάρη στην «πίεση» με δελτία και επαγγελματικές εικόνες στην ώρα τους.
Δίδαξαν χθες εκεί από το φιλόξενο Kartodromo, και άνθρωποι άσχετοι με το χώρο ανακάλυψαν ότι υπάρχει στη χώρα μας και ελληνικό καρτ. Με ταλέντα-πιλότους, από μωρά μέχρι εφήβους, με γονείς που τους υποστηρίζουν με παθιασμένο πείσμα χωρίς «εξωτερική» βοήθεια και με καλά οργανωμένες ομάδες πολύ υψηλού επιπέδου. Συντηρούν, αλλά κυρίως εξελίσσουν και προσαρμόζουν, δίνοντας το σωστό «όπλο» στον πιλότο τους. Όλοι βλέπουν παραπέρα και έξω από εδώ, όπου γίνονται μεγάλοι διεθνείς αγώνες με καλά δουλεμένους αθλητές. Έχει αποδειχθεί ότι και οι δικοί μας μπορούν, ενώ είναι δεδομένο πως ένα σωστά προβεβλημένο Πρωτάθλημα αναβαθμίζεται ως θεσμός, απογειώνοντας τους αθλητές του. Έτσι ελπίζεις πως οι νεότεροι, οι σύγχρονοι Γιάννης Αντωνιάδης και Στέφανος Καμιτσάκης, μπορούν να ξεπεράσουν το χθες και να πάνε πιο μακριά. Φωτισμένο το καρτ, με νεκρή την εσωστρέφεια που το χαρακτηρίζει κατά περίπτωση και περιορίζοντας τις διαφωνίες και άνευ ουσίας αντιδικίες για το τίποτα ή για το «γαμώτο», μπορεί να επιβάλει τη γενικότερη αλλαγή στο ελληνικό motorsport.
Δεν είναι η στιγμή για σχόλια σε σχέση με τα διεθνή μας ράλλυ, με την προσπάθεια ώστε να γίνουν να βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα ήταν ύπουλο χτύπημα. Έχουμε όμως υποχρέωση να στηρίξουμε τη στρατηγική αλλαγής, που πρέπει να προκύψει μέσα από το χθες, με τα ιερά και όσια του χώρου, και το σήμερα-αύριο, που είναι το καρτ και το Ενιαίο, χωρίς να υποτιμούμε το Dirt game, χάρη στους δημιουργούς του. Τα παραπάνω, όπου η στήριξη του Ιστορικού μας Ράλλυ συναντά αγώνες για μωρά στην πίστα, με εξαίρεση τον Πρόεδρο της ΟΜΑΕ, δεν ταιριάζουν με τη φιλοσοφία ανθρώπων που σήμερα συντονίζουν(;) ή οργανώνουν αγώνες είτε για το εύκολο κέρδος είτε γιατί μέχρις εκεί βλέπουν και έτσι μπορούν, και ουσιαστικά επιβραδύνουν την εξέλιξή τους.
Κουρασμένοι και ξεπερασμένοι, όπως όλοι μας άλλωστε, στη διοίκηση, έχουν δεθεί καλά με ζώνες 6 σημείων σε πλαστικές καρέκλες που βρίσκεις στην Αγία Βάρβαρα, έχουν μαλώσει με τον καθρέφτη τους και ακόμη πιστεύουν πως προσφέρουν ηρωικά μαχόμενοι.
Δείγμα γραφής τους η επικοινωνία σε όλα τα επίπεδα και κάθε μέρα, με παράδειγμα κακής προβολής ράλλυ στην Αττική, που ακολουθεί πιστά την «εξουσία» στην επικοινωνία της «ξεπέτας».
Συνειδητά δεν «ονοματίζεις» – δε θα γίνεις αντιληπτός και θα παρεξηγηθείς, αφού πιστεύουν πως «όλα τέλεια», και οι χαρακτηρισμοί που θα εισπράξεις θα είναι αντίστοιχοι με την τουλάχιστον τριτοκοσμική συμπεριφορά στελέχους ιστορικής λέσχης σε θεσμικό εκπρόσωπο με ιστορία που ξεπερνά το ΟΑΚΑ μαζί με τον Πύργο των Αθηνών.
Καλή συνέχεια, με συνέπεια, αγαπητοί. Αν η αλλαγή στρατηγικής θέλει το χρόνο της και τον μάστορα «θείο» της, η αναβαθμισμένη επικοινωνία μπορεί να προκύψει από σήμερα. Με οδηγό το πώς το κάνουν ο Κώστας Λεώνης με τον Νώντα Δουζίνα και τους συνεργάτες τους, σε φακούς και κάμερες.
Τόσο απλά και τόσο αποτελεσματικά, που, αν συγκρίνεις, νομίζεις πως ονειρεύεσαι._Σ. Χατζηπαναγιώτου
