Σχεδόν μεσάνυχτα, και αφού ολοκληρώθηκαν οι όποιες υποχρεώσεις έχουν να κάνουν με το κλείσιμο του τεύχους προσπαθείς να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη μετά από τρεις μέρες μακριά από την Αθήνα και τη συνηθισμένη σου… “ρουτίνα”.
Ξεκίνησε ως ευκαιριακός αγώνας, αφού ο Νικόλας Χαλιβελάκης αναζητούσε συνοδηγό για το Ράλλυ Αμαρύνθου. Από τότε, μεσολάβησε το Ράλλυ Λαμίας, για να καταλήξουμε πριν από μερικές μέρες στην εκκίνηση του Ράλλυ Σπριντ Μπράλου. Φυσικά, και δεν πρόκειται για περίπτωση αγνώστων μεταξύ τους, αφού η σχέση με τον ίδιο, όσο και με τον αδελφό του Κωνσταντίνο κρατάει περισσότερο από μία δεκαετία. Και αν ο “μικρός” όπως τον αποκαλώ είναι ένας από τους πολύ στενούς μου φίλους, με το Νικόλα παραδοσιακά περνάγαμε καλά όποτε βρισκόμασταν με κοινή παρέα εκτός χώρου. Κάπως έτσι, η προσαρμογή στο αγωνιστικό μόνο δύσκολη δεν ήταν. Στην Αμάρυνθο ακόμα ψαχνόμασταν μεταξύ μας, αλλά και με το Peugeot 206, ενώ στη Λαμία το δυναμό δεν μας επέτρεψε να εφαρμόσουμε όσα είχαμε δουλέψει στις δοκιμές. Και ο Μπράλος ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να διαπιστώσουμε του λόγου το αληθές. Βασικά, αν ο “μικρός” δεν είχε φροντίσει να μας τρομάξει όλους ('Οταν μου έστειλε μηνυμα μεσάνυχτα ενώ βρισκόμουν στην Ισπανία πως τον “πάτησε” αυτοκίνητο, αλλά είναι καλά, φρόντισε να κόψει μερικά χρόνια από τη ζωή μου), θα είχαμε ξεκινήσει και στο Αττικό, αλλά λίγη σημασία έχει. Ο Μπράλος έμοιαζε ιδανικός, αφού είχαμε προετοιμαστεί καλά για το Λαμίας, ενώ είναι μία ειδική που άρεσε και στους δυο μας.
Κάπως έτσι, με το Νικόλα ξεκινήσαμε διατηρώντας όπως πάντα χαμηλούς τόνους. Μόνο που αυτή τη φορά είχαμε σκοπό να πιέσουμε. Για εμάς. Να δοκιμάσουμε τους εαυτούς μας και για κανέναν άλλον. Με αυτή τη λογική δουλέψαμε στις δοκιμές, συγκεντρωμένοι και σοβαρά, αλλά και στον αγώνα. Και πάντα με το κέφι και το “χαβαλέ” που επιβάλλεται για να ελαφρύνει η ατμόσφαιρα στο αυτοκίνητο δοκιμών, αλλά και το αγωνιστικό. Την ίδια ώρα με την ομάδα του Λευτέρη Σωτήρχου να έχει την ευθύνη προετοιμασίας, είναι ευλογία να έχεις έναν από τους ταχύτερους οδηγούς των τελευταίων ετών να σε συμβουλεύει, αλλά και να προετοιμάζει το αυτοκίνητο σου. Η ηρεμία του μπορεί να είναι εκνευριστική για κάποιους, αλλά επί προσωπικού που τον γνωρίζω περισσότερο από μία δεκαετία μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογική, αφού παραμένει ίδιος. Δίπλα του, όλα τα παιδιά εργάζονται στο ίδιο μοτίβο, με συνέπεια και σχολαστικότητα, με αποτέλεσμα να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε “ημι-εργοστασιακή” ομάδα. Άξιος αναφοράς; Ο Ρένος Αρβανιτάκης, ένας από τους κορυφαίους μηχανικούς της εποχής μας, που υπερέβαλλε εαυτόν και παρά τα όσα προσωπικά προβλήματα αντιμετώπιζε ανέβηκε στη Λαμία.
Και κάπως έτσι, σε αυτή την ατμόσφαιρα, το αποτέλεσμα ήρθε ουσιαστικά από μόνο του. Ο Νικόλας οδήγησε πιέζοντας εαυτό και αυτοκίνητο, ο τόνος της φωνής από δίπλα ανέβηκε, το 206… “ξάκρισε”, αυτά που είχαν σημειωθεί ως “Περνάει” πέρασαν, στο άλμα πήδηξε και ανταλλάχθηκαν συγχαρητήρια την ίδια στιγμή, και όταν παραδώσαμε καρνέ η μπαλακλάβα ήταν μούσκεμα. Ποια είναι η επιβράβευση; Όχι τα αποτελέσματα και η θέση στην κατηγορία. Σίγουρα, οι παλμοί της καρδιάς και η αδρεναλίνη που ανέβηκε στα ύψη όταν αισθάνεσαι ότι πιέζεις. Πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο να περνάς με 160 στον κόφτη μία τυφλή κατηφορική καμπή σε ένα δρόμο που ίσα χωράει ένα αυτοκίνητο, και ας ξέρεις ότι δεν ακολουθεί στροφή… Και μετά το χαμόγελο και η χαρά του Νικόλα, που ήθελε όχι τόσο το αποτέλεσμα, όσο μία καλή επίδοση, έναν καλό χρόνο. Που θα μπορούσε να ήταν ακόμα καλύτερος αν είχαν αποφευχθεί μικρά λάθη και στα δύο περάσματα. Θέλει δουλειά, ψυχή και εν τέλει πίστη στις σημειώσεις, αλλά και στις δυνατότητες σου για να έρθει ο χρόνος. Αυτό δεν έρχεται από τη μία μέρα στην άλλη, όμως δεν σε εμποδίζει να το απολαμβάνεις. Και το Ράλλυ Σπριντ Μπράλου μας άφησε στο τέλος μία απολαυστική γεύση. Τόσο καλή, που το τσιγάρο από την απλή προς τον τερματισμό ήταν αντίστοιχο με αυτό άλλων περιπτώσεων και περιστάσεων. Ναι, ενθουσιαστήκαμε. Και μετά την απονομή σκεφτήκαμε να κάνουμε τον κύκλο, ανεβαίνοντας ακόμα μία φορά τον Μπράλο με το “μουλάρι”, αλλά τότε κάτι ειπώθηκε για χωμάτινο σπριντ με Lancer EVO XI, και αλλάξαμε θέμα συζήτησης…_Π.Τ.
