Οδηγώντας το σύγχρονο Range Sport με τον καλό δίλιτρο ντίζελ των 240 ίππων, καταρχάς θέλεις να γνωρίσεις τον εμπνευστή. Να του απονείμεις ένα βραβείο μάρκετινγκ, και στη συνέχεια το δημιουργό.
Oφείλεις “συγχαρητήρια” για το πώς κυλάει αυτό το Rover – όλα τα Range μαζί. “Δεν είναι όπως το μεγάλο” ψιθυρίζει η αρχισυντάκτρια που τα έχει στο αίμα της, και της χαμογελάς. “Ευτυχώς”, σκέφτεσαι και την ίδια ώρα θέλεις να πας να βρεις τους γνωστούς και φίλους που τα οδηγούν και να τους συγχαρείς. Είναι διαφορετικό και δεν έχει αντίπαλο. Αντικειμενικά και όχι γιατί έτσι πρέπει.
Είσαι σίγουρος πως όσοι πιστοί και συνειδητοποιημένοι, είτε έχουν οδηγήσει, είτε το συνδυάζουν με μια 911. Καμία σημασία η εκδοχή. Το ίδιο και για το Sport. Έχει ποιότητα, πατάει περίφημα και αξιοποιώντας το πλαίσιό του πας όπως με την X6, με λίγο περισσότερους ίππους.
Όργανο για το πρεστίζ δεν έχουμε, αλλά είμαστε σίγουροι πως θα… δείξει κόκκινο, κάτι που δε συμβαίνει με τα μεγάλα SUV κύρους που σε προκαλούν να μην τα οδηγείς. Μόνο νύχτα με τα θηρία, από όπου δε λείπει η τεχνολογία. Παντού και πάντα με το δίλιτρο Diesel Range Sport που τα κάνει όλα αλλιώς και σ' αρέσει. Είναι συνδυασμός των άλλων Sport και του θηρίου. Είναι μια πρόταση με ένα σοφά στοχευμένο SUV που αρέσει και στον Πραγματικό Oδηγό για όποτε του δoθεί η ευκαιρία, με δεδομένο ότι επιμένουμε να ονειρευόμαστε._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
