top icon
Blog

Ράλλυ Ακρόπολις: Ανθρώπων αντίδραση…

Ζηλεύεις; Πολέμα και ξεπέρνα με έργο. Με σκληρή δουλειά και σωστές επιλογές αξιοποιώντας ιστορία, εμπειρία, γνώση και αυτό το κάτι διαφορετικό που προσφέρει η χώρα μας. Το μέταλλο! Σε περιβάλλον, αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό. Όπως οι ειδικές μας διαδρομές έτσι και η ποιότητα των ανθρώπων. Στην οργάνωση που σήμερα παρακολουθούν αμήχανα και μουδιασμένα και στα μπάκετ, που το κόστος πνίγει το ταλέντο και ως Μέσα οφείλουμε να στηρίξουμε.

Για το Ράλλυ Ακρόπολις το σχόλιο, με αφορμή την αγωνία Ελλήνων συναθλητών μου και δημοσιογράφων για το μέλλον του, όπως εκφράζεται με υπερβολικούς χαρακτηρισμούς που δεν ταιριάζουν στο ήθος των συντακτών, αλλά και προσβλητικές συγκρίσεις που αδικούν την ιστορία μας. Ό,τι όλοι μαζί δημιουργήσαμε…

Σύμφωνοι, καμία σχέση με το παρελθόν. Φτάνει όμως και ας είμαστε ρεαλιστές. Η ιστορία αυτού του Ακρόπολις στη «football league» ξεκίνησε το 2014 με αύρα από το Παγκόσμιο και φτάσαμε σήμερα να οπισθοχωρούμε σε επίπεδο, όντως μπερδεμένοι και απογοητευμένοι.

Μας πήγε πίσω, μας αποπροσανατολίζει η διεκδίκηση της επιστροφής στο WRC, μας φρενάρει η εκκρεμότητα με τη διεθνή αναγνώριση της ΟΜΑΕ από τη FIA λόγω ΕΛΠΑ και το πλέον σημαντικό. Ο θεσμός, το ERC δεν λάμπει και είναι το Eurosport που παλεύει ώστε να τον κρατήσει ζωντανό αξιοποιώντας ευκαιριακά ατού και αγώνες επιπέδου WRC όπως το δικό μας, το Ακρόπολις. Υποχρέωσή μας λοιπόν να εξασφαλίσουμε την άμυνά μας τελειώνοντας επιτέλους με το περιβόητο delegation από τη FIA, να βάλουμε τάξη στις σκέψεις μας και να προσφέρουμε ό,τι ξέρουμε και αποδεδειγμένα μπορούμε.

Έναν αγώνα υπόδειγμα στο ERC με στόχο και την επιστροφή. Αφενός ποτέ δεν ξέρεις και το πλέον σημαντικό, όταν βλέπεις μπροστά και δεν ασχολείσαι μόνο με τη λειτουργία μέσω διεκπεραίωσης, μένεις στην κορυφή και είσαι εσύ το σημείο αναφοράς. Ο leader κοιτάει μόνο μπροστά και παίρνει εικόνα από ό.τι καλύτερο και δεν ασχολείται με αγώνες επιπέδου Ολύμπιου Ράλλυ που σήμερα με την πτώση του θεσμού συμπεριλαμβάνονται στο Ευρωπαϊκό ημερολόγιο. Κρίμα που η FIA δεν συνδέει το ERC με το WRC όπως άλλοτε, οπότε υπήρχε η διαδικασία της υποβάθμισης και βέβαια και της αναβάθμισης. Το ίδιο και για τους οδηγούς, με τα εργοστάσια να χρησιμοποιούν τον Ευρωπαϊκό θεσμό για την εξέλιξη, αλλά και την «τιμωρία» οδηγών που πάντως, με την παρουσία τους αναβάθμισαν το θεσμό μέσα από το συναγωνισμό. Σήμερα, δεν πληρώνεις πλέον μόνο για να οδηγήσεις αλλά και για να κερδίσεις τη θέση σου στο WRC και κρίμα που πληρώνουμε και δεν μας πληρώνουν για τη συμμετοχή μας στο ERC.

Αν μάλιστα συνεχίσουμε ασυντόνιστοι και αμυνόμενοι το πιθανότερο είναι να μας αυξήσουν και το παράβολο αντί να μας παρακαλάνε…

Σε πρώτο πρόσωπο και με γνώση για τις συνέπειες των άγραφων νόμων όπου δεν επικρατεί η ψυχραιμία και η αντικειμενική ανάλυση σχολίων, ευκαιρία και για σκέψεις συνδεδεμένες με Ελληνικές συμμετοχής σε επίπεδο κορυφής…

Υπήρξα ψύχραιμος και ρεαλιστής σεβόμενος πολλά και διάφορα αυτονόητα, σε ότι αφορά την επιλογή της SEAJETS να υποστηρίξει στο ΡΑ τον Πορτογάλο επικεφαλής του θεσμού. Δικαίωμά τους, έχουν ή δεν έχουν συμφέροντα στις Αζόρες. Ο χορηγός ονόματος άλλωστε έχει την υποχρέωση να δημιουργεί προϋποθέσεις αναβάθμισης του προϊόντος που στηρίζει. Κακά τα ψέματα, θα είχαμε εμφύλιο αν υποστήριζε έναν Έλληνα από τη στιγμή που δεν είχε θεσμοθετηθεί η χορηγία ως υποτροφία για τον έναν ήτον άλλο αθλητή μας.

Χθες-σήμερα, έγινε σαφές πως η προσπάθεια συνεχίζεται και ο Πορτογάλος που δεν είναι οδηγός ώστε να παρασύρει τον κόσμο στα βουνά, κερδίζει ή χάνει, πάει και Κύπρο. Ειλικρινά ούτε ξέρω, ούτε με αφορά πως συνδέεται επιχειρηματικά αυτό το τρίγωνο με Ακρόπολις/Κύπρο/Αζόρες.

Το μόνο σίγουρο, οι Ελληνικοί αγώνες δικαιούνται να δουν μια Ελληνική συμμετοχή σε αυτή την τριάδα που εύκολα γίνεται καρέ και έτσι θα βγούμε ιδανικά και με αρχοντιά από τη μιζέρια που μας χαρακτηρίζει.

Καμία υπόδειξη. Απλά ένοιωσα ότι κάποιοι που ζηλεύουν αγώνες υποδεέστερους από τον δικό μας, δε νοιώθουν άβολα, για την απουσία μας από τις ειδικές διαδρομές, που είναι και το ζητούμενο.

Δεν «ξυπνούν», δεν προβληματίζονται, δεν ανησυχούν, βλέποντας πόσο όμορφα και σοβαρά έχει «στηθεί» ο νεαρός Τσουλόφτας στο θεσμό και μακάρι μια ημέρα να διεκδικήσει και τον τίτλο. Μπορεί!

Εμείς, λευκή πετσέτα και ότι μας σερβίρουν το κατεβάζουμε «αμάσητο» και ούτε ζηλεύουμε δημιουργικά, ούτε ονειρευόμαστε ρεαλιστικά, αδικώντας την ιστορία μας και τα προσόντα μας.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς._ Στρατισίνο

ΥΓ: Δύο χαρακτηριστικές εικόνες με 25 χρόνια διαφορά. Από τον παππού στον εγγονό. Ζήλεψε και εσύ και διεκδίκησε. Μπορείς ακόμα καλύτερα. 

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ