Κάθε χρόνο θα υπάρξουν οδηγοί που θα κάνουν το «ξέσπασμα» και θα ανέβουν επίπεδο, αλλά και εκείνοι που θα αποδειχθούν κατώτεροι των προσδοκιών. Φέτος, μετά από 11 αγώνες, τρεις οδηγοί εντυπωσίασαν θετικά και άλλοι τρεις απογοήτευσαν με τις εμφανίσεις τους. Ποιοι είναι όμως;
Κάθε χρόνο θα υπάρξουν οδηγοί που θα κάνουν το «ξέσπασμα» και θα ανέβουν επίπεδο, αλλά και εκείνοι που θα αποδειχθούν κατώτεροι των προσδοκιών. Φέτος, μετά από 11 αγώνες, τρεις οδηγοί εντυπωσίασαν θετικά και άλλοι τρεις απογοήτευσαν με τις εμφανίσεις τους. Ποιοι είναι όμως;
Δεν είναι απαραίτητο να έχει κερδίσει κανείς αγώνα, να έχει ανέβει στο βάθρο ή ακόμα και να έχει πάρει βαθμούς για να εντυπωσιάσει, όπως επίσης όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν πως δεν μπορείς να έχει απογοητεύσει τόσο την ομάδα, όσο και τον ίδιο σου το εαυτό. Με αυτή τη λογική, εξετάζουμε τρεις οδηγούς που μέχρι στιγμής έχουν τους λόγους τους να χαίρονται με την απόδοσή τους και τρεις που θα πρέπει να αναθεωρήσουν την προσέγγισή τους ενόψει του δεύτερου μισού της σεζόν.
Valtteri Bottas
Ήρθε στην Mercedes για να αντικαταστήσει τον απερχόμενο πρωταθλητή Nico Rosberg, όμως κανείς δεν ήξερε πώς θα αντιδρούσε σε μία ομάδα ικανή για νίκες (και τίτλους). Η αρχή ήταν δύσκολη, λάθη υπήρξαν (βλ. Κίνα), αλλά ο Φινλανδός μπόρεσε να βρει τα πατήματά του και στο Μπαχρείν με την pole και στη Ρωσία με τη νίκη να θέσει γερές βάσεις για την υπόλοιπη χρονιά. Τα συνεχόμενα βάθρα, η σταθερότητα που επιδικνύει, καθώς και η νίκη στην Αυστρία τον έχουν θέσει βαθμολογικά στη μάχη του τίτλου. Το αν θα αντέξει μέχρι το τέλος παραμένει ένα ερωτηματικό, όμως η ικανότητά του να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα γρήγορα και πειστικά έχουν κερδίσει τον σεβασμό των ανθρώπων της γερμανικής ομάδας, που είναι ένα βήμα πριν την πρόταση για επέκταση του συμβολαίου του.
Esteban Ocon
Δεν είναι rookie, αλλά διανύει την πρώτη του πλήρη σεζόν στην F1 και μάλιστα σε μία ομάδα που έχει αποδείξει τα τελευταία τρία χρόνια την δυναμική της στο midfield. Ο Esteban Ocon έχει δείξει πως μπορεί να είναι γρήγορος, αλλά είναι και σταθερός στους αγώνες, μιας και μπορεί να βγάζει τις στρατηγικές της ομάδας σε μία άκρως απαιτητική χρόνια για τους νέους κι άπειρους οδηγούς. Ωστόσο, τα παιδαριώδη λάθη του (με πιο τρανό παράδειγμα αυτό στο Μπακού) δείχνουν πως έχει περιθώρια βελτίωσης, κυρίως στον ψυχολογικό τομέα, αλλά η οδηγική του εικόνα τον χρίζει θετική έκπληξη του πρώτου μισού.
Stoffel Vandoorne
Η συγκομιδή ενός μόλις βαθμού δεν είναι σε καμία περίπτωση εντυπωσιακή για να κάνει τον Βέλγο να βρίσκεται ανάμεσα στις θετικές εκπλήξεις της χρονιάς. Βέβαια, όπως προαναφέρθηκε, οι βαθμοί, τα βάθρα, οι νίκες δε λένε τίποτα αν δεν μπουν σε ένα πλαίσιο. Το πλαίσιο για τον Stoffel Vandoorne είναι η αναξιόπιστη και αδύναμη μονάδα ισχύος της Honda, η οποία δεσμεύει τον ίδιο και τον F. Alonso σε πολύ μεγάλο βαθμό. Κι αν από τον Ισπανό περιμένουμε τις καλές εμφανίσεις, έστω και με όλα τα προβλήματα (κυριολεκτικά) στην πλάτη του, ο Vandoorne θα μπορούσε να είναι πολύ μακριά από τα αξιοπρεπή αποτελέσματα (τηρουμένων των αναλογιών). Όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει και η δυναμική του είναι εμφανής. Δεν θα πρέπει να συγκρίνουμε τον καλύτερο οδηγό του gridμε έναν rookie, αλλά τι κάνει ο rookieσε σχέση με το μονοθέσιο που έχει στα χέρια του.
Kimi Raikkonen
Αν και έχει δύο pole στο ενεργητικό του και σίγουρα έχει αδικηθεί σε συγκεκριμένες περιπτώσεις από τη Ferrari, o Kimi Raikkonen παραμένει κατώτερος του Sebastian Vettel για το μεγαλύτερος μέρος του πρώτο μισού της σεζόν, σε στιγμές που ο teammate του ήταν εκπληκτικός. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η SF70H δεν απέχει τόσο από τη Mercedes, ίσως και να είναι στα ίδια πλέον. Επομένως, το πρόβλημα έγκειται στην απόδοση του ίδιου του Φινλανδού, που βρίσκεται πίσω από τον Daniel Ricciardo και πρακτικά στερεί αγώνα με τον αγώνα τη δυνατότητα στη Scuderia να παλέψει για τον τίτλο των κατασκευαστών.
Jolyon Palmer
Αρκεί να δει κανείς ότι ως ο επικρατέστερος αντικαταστάτης του στη Renault είναι ένας οδηγός που απέχει από την F1 εδώ κι έξι χρόνια για να καταλάβει πως ο Jolyon Palmer είναι –ίσως- ο χειρότερος οδηγός στο φετινό grid. Η απόδοση του Nico Hulkenberg στην έτερη R.S.17 αποδεικνύει πόσο μακριά από τον ανταγωνισμό βρίσκεται ο Βρετανός, παρά το ότι κατάφερε να πείσει τους ιθύνοντες της ομάδας του Enstone για την αξία του στο δεύτερο μέρος της περυσινής σεζόν. Θα πρέπει να κάνει εμφανίσεις εφάμιλλες ή και καλύτερες του Hulkenberg για να μπορέσει να κρατήσει τη θέση του και το 2018.
Daniil Kvyat
Από το περυσινό Ισπανικό Grand Prix, o Daniil Kvyat έχει συλλέξει 8 βαθμούς στο πρωτάθλημα και 10 πόντους ποινής στο δίπλωμά του. Θα μπορούσε το segment για τον Ρώσο της Toro Rosso να τελειώσει εδώ, αλλά δεν αρκεί. Είναι ασταθής, επικίνδυνος τόσο για τον ίδιο του τον εαυτό, όσο και για τους άλλους οδηγούς, και δεν παραδέχεται τα λάθη του. Το συμβάν πέρυσι στο Σότσι και ο υποβιβασμός του στην «μικρή» ομάδα της Red Bull κατέστρεψαν ουσιαστικά την καριέρα του, αλλά ήταν ένας αξιόλογος και –κυρίως- γρήγορος οδηγός που μπορούσε να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία, όπως έδειξε το 2015 με την RBR. Ωστόσο, η «προαγωγή» του Max Verstappen ήταν αυτό που καταδίκασε μία καριέρα που θα μπορούσε να πάει πολύ καλύτερα.
Εννέα αγώνες απομένουν για το τέλος του πρωταθλήματος κι όλα είναι ανοιχτά. Και οι μεν και οι δε μπορούν να αλλάξουν την εικόνα τους άρδην. Κι αν είναι κάποια χρονιά να συμβεί αυτό, η φετινή προσφέρεται περισσότερο από καμία άλλη την τελευταία πενταετία, με τις ισορροπίες να είναι λεπτές και εύθραυστες, ίσως σε σημείο που να έχουμε μπροστά μας το δεύτερο μέρος του καλύτερου πρωταθλήματος μετά το 2010._Δ.Μ.
