Όταν στη σκέψη σου είναι η Τέλεια πλέον διαδρομή, είναι σαφές πως είσαι στο σωστό δρόμο και αντιστέκεσαι. Η ειδική διαδρομή; Φλερτάρει με τη γραφικότητα αυτή η σκέψη και θέλει προσοχή. Μονόδρομος η υποστήριξη των νέων, των παιδιών σου στο motorsport.
Η Τέλεια διαδρομή, λοιπόν, δεν συνδέεται απαραίτητα με μια γρήγορη βόλτα στο Σούνιο με το μαύρο 208 GTi με τον σκληρό συμπλέκτη και τον ήχο του κινητήρα να σε παραπέμπουν στο παρελθόν σου, εξασφαλίζοντας μια ήρεμη πορεία προς τον τερματισμό. Μακάρι να πορευτούν όλα ειρηνικά και δημιουργικά μέχρι τον Οκτώβριο του 2020 ή του 2021, όπως θα διόρθωνε η αρχισυντάκτης μας, αλλά δεν είναι της στιγμής… Άλλωστε είσαι καταδικασμένος να πυροβολείς όσο αναπνέεις χωρίς ημερομηνίες με επετειακή χροιά, η με τη δική σου ολοκλήρωση ως επαγγελματίας.
Το όνειρο παραμένει, για μια επίσκεψη στην Τοσκάνη με κόκκινη AMG-GT ή για μια «βόλτα» στο νότο, στην Ιταλία με τους 3C και βέβαια, με ιταλικό όχημα του χθες ή του σήμερα.
Μέχρι τότε, πάμε, πήγαμε Ελλάδα και από την πανάκριβη Σκιάθο με τις τέλειες παραλίες όπου η ξαπλώστρα+καφές-νερό στοιχίζουν όσο σε ένα θεωρείο στην Όπερα, να’ μαστε στο Πήλιο. Μας έγινε συνήθεια αυτό το όμορφο σπάνιο παιχνίδι που συνδυάζεις τους ούτε 20 βαθμούς Κελσίου στον Άι Γιώργη με τους περίπου 40 στην παραλία. Σταθερή αξία, αναλλοίωτα με τάσεις εξέλιξης τα «6 κλειδιά» στην Άφυσσο. Εδώ, όπου η συζήτηση με τον κ. Αντώνη Σταφυλοπάτη, από τους τελευταίους με Κ, εξελίσσεται εφ’ όλης της ύλης και φέτος το τρίγωνο της κουβέντας έχει γωνιές, το Ράλλυ υπερπαραγωγή στη Λάρισα και τα all time classic της περιοχής. Την Πορταριά αύριο και το αναβαθμισμένο Κένταυρος μεθαύριο, αγώνας που θα κρίνει τίτλους ανάμεσα στους καλύτερους, όπως ο Πλάγος, ο Αναλιωτάκης και βέβαια ο Αναδιώτης, με τους εξαιρετικούς συνοδηγούς τους. Σαφέστατα, θα είναι και άλλοι ικανοί και υπέροχοι στο παιχνίδι με εγγυητή την ώριμη ποιότητα του ιστορικού Σωματείου του Βόλου, με σημαία την έντιμη λειτουργία του.
Η «βόλτα» μας αυτή τη φορά και σε αυτή την πρώτη φάση των διακοπών με τον Κορεάτη Αριστοκράτη, το ΚΙΑ Sportage 1.7d των 140 ίππων με το αυτόματο κιβώτιο των επτά σχέσεων. Σύνολο που μας κάνει να νοιώθουμε άνετα. Μας ικανοποιεί μέσα από τη λειτουργία του, όπου η χρηστικότητα συναντάει το χαρακτήρα που προδίδει προσωπικότητα και διαμορφώνει στιλ. Εξωτερικά, είναι η μάσκα με τα μεγάλα φωτιστικά σώματα που δεσπόζει και σε παρασύρει ώστε να μπεις και να οδηγήσεις. Βρίσκεσαι σε ένα φιλικό, καλά δουλεμένο περιβάλλον με στόχο τη χρηστικότητα που προσφέρεται με συναίσθημα, με τον τρόπο που άλλωστε χαρακτηρίζει ευρύτερα την κατασκευή. Προτεραιότητα στα απαραίτητα, που στα προσφέρει ταπεινά σε υλικά αλλά άψογα σε διάταξη και πληρότητα. Αντίστοιχη η συνέχεια και στο δρόμο, οδηγώντας. Η ποιότητα κύλισης δεν είναι επιπέδου 3008, αυτοκίνητο που άλλωστε συγκρίνεται μόνο με την Χ1, ούτε όμως και με τα «βαριά χαρτιά» του γερμανικού γκρουπ, όπως το Tiguan και το Kodiaq, που διδάσκουν τον σοφά στοχευμένο προσανατολισμό. Άλλωστε, ο Κορεάτης μπελάς των Γερμανών και των συγγενών τους, είναι το Tucson της Hyundai.
Το Sportage είναι σε «δικό του αγώνα» με στοιχεία GTi και στο δρόμο, όπου δίνει τη δυνατότητα σε κάθε επιπέδου οδηγό, να προσαρμοστεί, να το αξιοποιήσει και να δεθεί μαζί του για μια έντιμη σχέση που θα αντέξει στο χρόνο. Δεν το βαριέσαι και όσο το γνωρίζεις τόσο δένεσαι μαζί του, κάτι σπάνιο σήμερα για την ιερή σχέση ανθρώπου και μηχανής.
Δεν είναι τo μαγικό χαλί που όμως θέλεις 30-32 και 34 χιλιάδες ευρώ για να το αποκτήσεις, αλλά με 26 έχεις τα πάντα σε όλα τα επίπεδα, χωρίς ποτέ να ξεπεράσεις τα 7.5 λίτρα ντίζελ για κάθε 100 χλμ., κάτω από οποιοδήποτε συνθήκες.
Πολυεργαλείο, λοιπόν, αυτός ο αριστοκράτης Κορεάτης, που σε γοητεύει με την άποψη που εκφράζει.
Καλή μας συνέχεια …. Ο «αγώνας» συνεχίζεται. Σ. Χατζηπαναγιώτου
