Ήταν 28 Σεπτεμβρίου 2008, όταν ο Felipe Massa έφευγε 3 δευτερόλεπτα νωρίτερα από τα pits και έπαιρνε μαζί του την αντλία καυσίμου και έχανε θέσεις, έχανε τη νίκη, έχανε τον τίτλο τελικά. Εννέα χρόνια μετά, μία αντίστοιχη περίπτωση, αλλά υπό πολύ διαφορετικές συνθήκες, έρχεται να δυσχεράνει σημαντικά το έργο του Sebastian Vettel στη μάχη του πρωταθλήματος.
Είναι μεγάλες οι σεζόν στην F1 πλέον. Είναι κανόνας οι 20 αγώνες, μπορεί κι οι 21 (όπως πέρυσι), κι αυτό επιτρέπει στη μάχη του πρωταθλήματος να διαρκεί για 9 μήνες, χωρίς σταματημό. Όμως, υπάρχουν στιγμές που μπορεί να μην καθορίσουν την έκβαση αυτής της μονομαχίας, αλλά να αλλάξουν τις ισορροπίες, να μας κάνουν να μιλάμε για ένα ξεκάθαρο φαβορί. Τα παραδείγματα πολλά, κι από τη σύγχρονη ιστορία του σπορ: Σιγκαπούρη 2008, Σπα 2012, Σπα 2014, Μαλαισία 2016. Αγώνες στους οποίους σε κάποιον τυχαίο γύρο, ο ένας εκ των δύο διεκδικητών έχασε βαθμούς, έχασε θέσεις ή ακόμα και τη νίκη.
Στο τέλος της φετινής χρονιάς, σε αυτή τη λίστα μπορεί να προστεθεί κι η Σιγκαπούρη του 2017. Με τον Vettel να (μοιάζει να) στρίβει προς το μέρος των Verstappen και Raikkonen, με τις ζημιές που υπέστη, με τους 28 βαθμούς που τον χωρίζουν από τον Hamilton πλέον, τα πράγματα είναι δύσκολα για εκείνον, κι όχι μόνο στη μάχη του πρωταθλήματος. Είναι μία συμπεριφορά, σπασμωδική θα έλεγε κανείς, από έναν οδηγό που έχει την πείρα να αποφεύγει τέτοιες καταστάσεις. Η πρόθεσή του μοιάζει να είναι απλώς να τοποθετηθεί καλύτερα για την 1η στροφή που δεν απέχει και πολύ από το σημείο του ατυχήματος, αλλά αυτό δεν αλλάζει το καταστροφικό (τόσο για τον ίδιο, όσο και για τους συναθλητές του) αποτέλεσμα.
Αυτό το κείμενο δεν αποσκοπεί να επιχειρηματολογήσει υπέρ της θέσης ότι ο Vettel έχασε μέσα από τα χέρια του τον τίτλο. Αυτό θα το ξέρουμε όταν το πρωτάθλημα κριθεί μαθηματικά, όποτε συμβεί αυτό. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει ακόμα, με 6 αγώνες να απομένουν, και θα ήταν επισφαλές να πούμε ότι έκλεισε η μάχη, άσχετα με το αν η πλάστιγγα γέρνει έτι περαιτέρω υπέρ του Hamilton.
Ωστόσο, φέτος ο Γερμανός 4κις Πρωταθλητής χάνει αγώνα με τον αγώνα από τον μεγαλύτερό του αντίπαλο και όχι μόνον επειδή η Mercedes έχει βελτιώσει δραματικά το μονοθέσιό της. Ο Hamilton έρχεται από μία χρονιά στην οποία οδήγησε εκπληκτικά μετά τα μισά της, πήρε τις περισσότερες νίκες, πίεσε στο όριο κι έχασε τελικά τον τίτλο για έναν σπασμένο κινητήρα. Πλήρωσε τα λάθη του στην αρχή του 2016, αλλά έχασε για λίγο, στο νήμα. Αυτό τον έφερε σε καλύτερη κατάσταση από τον Vettel, που έχει να διεκδικήσει τίτλο από το 2013, όταν και στέφθηκε για τελευταία φορά πρωταθλητής.
Και θα περίμενε κανείς ο οδηγός της Scuderia να αρπάξει την ευκαιρία που του δόθηκε φέτος, να γίνει ο Vettel της «χρυσής τετραετίας», να μην αφήσει περιθώρια στον αντίπαλο. Μόνο που κάτι τέτοιο δε συνέβη – τουλάχιστον μέχρι τώρα, μετά από 14 αγώνες.
Στην υβριδική εποχή, ο Γερμανός ήταν ή μακριά από τις νίκες, ή μακριά από τον τίτλο, κι αυτό παίζει το ρόλο του. Είναι νέος, σίγουρα, αλλά είναι πολλά τα χρόνια… αποχής. Είτε με την Red Bull το 2014, είτε με τη Ferrari το 2015 και το 2016, δεν είχε τη δυνατότητα να παλέψει με έναν τόσο άξιο αντίπαλο, με μία άκρως ανταγωνιστική ομάδα. Δεν ξεχνάς να μάχεσαι, ξεχνάς πώς είναι να έχεις την πίεση ενός τίτλου στους ώμους σου.
Αυτή η πίεση ίσως να έχει τον τελικό λόγο σε μία μάχη που δεν θα κερδιθεί εύκολα και θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Κι αν εννιά χρονιά μετά από εκείνο το βράδυ Σεπτέμβρη στη Marina Bay ο τίτλος κριθεί ξανά εκεί, θα είναι πάλι προς όφελος του Lewis Hamilton. Περίεργο πράγμα ο αθλητισμός._Δ.Μ.
