Οδηγώντας, με δεδομένο ότι δεν πίνεις αλκοόλ, οφείλεις να είσαι εκλεκτικός. Στον καφέ, στο φαγητό και στο επιδόρπιο.
Γεύσεις οδηγώντας, γεύσεις και για την ικανοποίηση του μυαλού μας σε πλήρη επικοινωνία με το στομάχι μας. Να καταλήξουμε και σήμερα εκεί, στη γωνία Αγ. Κωνσταντίνου και Κηφισίας όπου έζησε ο Γιώργος Μοσχούς και μέχρι πρόσφατα ήταν η έδρα της Interamerican, όπου το Rey Pablo.
Αδελφάκι του αντίστοιχου στη Βούλα. Έργο του ανήσυχου και πολύ σοβαρού Μιχάλη Τραυλού, ένα στέκι για μερακλήδες που ζει εκεί από τον Ιούνιο του 2014. Η εξέλιξη των ειδών συνδυάστηκε με το ελεγχόμενο πάθος του Δημήτρη Καραδέμητρου που εκφράζεται δημιουργικά. Κοινός παρονομαστής η εντιμότητά τους και όταν οι νέοι άνθρωποι είναι ειλικρινείς, συνεννοούνται γρήγορα και αποτελεσματικά. Το Rey Pablo στο Μαρούσι είναι γεγονός και αν ξεχαστείς και παρασυρθείς από το εξαιρετικό σέρβις μπορείς να μείνεις εκεί από το πρωί στις 8 έως μετά τα μεσάνυχτα, ακολουθώντας γευστικούς συνδυασμούς ανάλογα με την ώρα. 
Το σημαντικό; Νιώθεις ασφαλής. Περνάς απαρατήρητος ή δηλώνεις το “παρών” ανάλογα με τη διάθεσή σου. Το βάρος στην εξυπηρέτηση, από νέους, ωραίους ανθρώπους, χαρακτηρίζει αυτή την προσπάθεια που τη βαθμολογίες “εξαιρετική”. Είναι το πάτημα και ο αέρας του Μιχάλη και το στυλ-ήρεμη δύναμη του Δημήτρη που παραμένει ίδιος, απλός και φιλικός όπως τότε. Πριν πέντε χρόνια, εκεί στο Πήλιο στα Χάνια, στην προετοιμασία της ομάδας μας του Απόλλωνα.
Μακάρι να γίνει και άλλο, και άλλο Rey Pablo και μάλιστα πολύ όροφο. Το σίγουρο, ότι η ποιότητα του φαγητού και του σέρβις θα είναι ίδια όπως και ο ιδιοκτήτης. Ο Δημήτρης Καραδέμητρος, ευθύβολος στη ζωή, όπως και τα φαρμακερά του σουτ, μέσα και κυρίως έξω από την περιοχή.
Με δεδομένο ότι οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά, Μήτσο και Μίχα, καλό δρόμο στην Τέλεια διαδρομή, εδώ με αφετηρία το “σπίτι” του αείμνηστου Γιώργου Μοσχού και της οικογένειάς του._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
