top icon
Blog

Πρασινές μεταφορές στην Ελλάδα: κανένα μέτρο, μόνο προβλέψεις

Η πρόσφατα ανακοινωθείσα πολιτική του ελληνικού κράτους όσο αφορά την ανάπτυξη των υποδομών για τα εναλλακτικά καύσιμα δεν εμπεριέχει κανένα μέτρο, παρά μόνο εικασίες και ευχολόγια!

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης -χωρίς καλά καλά να το πάρει κανείς μυρωδιά- το Εθνικό Πλαίσιο Πολιτικής (ΕΠΠ) για την ανάπτυξη υποδομών για τα εναλλακτικά καύσιμα. Ουσιαστικά πρόκειται για υποχρέωση του ελληνικού κράτους, σύμφωνα με Ευρωπαϊκή Οδηγία του 2014, η οποία εκπληρώνεται μόνο σε θεωρητικό επίπεδο και με καθυστέρηση ενός έτους.

Δεν είναι περίεργο, αν σκεφτεί κανείς πως το συγκεκριμένο πλαίσιο πολιτικής συνυπογράφουν δέκα υπουργοί, μεταξύ των οποίων εκείνοι Τουρισμού, Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων. Κάνουμε, λοιπόν, το σταυρό μας και προχωράμε στην ανάγνωση…

Ξεκινώντας με τα αυτοκίνητα που διαθέτουν κινητήρα εσωτερικής καύσης, σήμερα το ποσοστό των οχημάτων που χρησιμοποιούν εναλλακτικά καύσιμα (CNG, LPG, βιοκαύσιμα) φτάνει μόλις το 6,7%. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά τη χρήση του φυσικού αερίου, αυτήν τη στιγμή μόνο 1.400 σε ένα σύνολο 8 εκατομμυρίων οχημάτων υιοθετούν αυτήν τη φιλικότερη προς το περιβάλλον λύση. Το πρόβλημα της έλλειψης σταθμών ανεφοδιασμού (σήμερα 11+5 υπό κατασκευή) δε φαίνεται να αλλάζει στο μέλλον, αφού το ΕΠΠ προβλέπει να αυξηθούν σε 22 το 2020, σε 35 το 2025 και σε 55 το 2030. Στις αντίστοιχες χρονικές περιόδους εικάζεται πως θα κυκλοφορούν 13.500, 35.000 και 70.000 ελαφρά οχήματα με φυσικό αέριο. Η στόχευση της ελληνικής πολιτείας εντοπίζεται κυρίως στην ανανέωση του στόλου των αστικών λεωφορείων με οχήματα που χρησιμοποιούν φυσικό αέριο. Εντούτοις, δεν προβλέπονται ηλικιακά όρια για τον υφιστάμενο στόλο των λεωφορείων, κάποια από τα οποία σήμερα είναι πλέον τεχνολογίας Euro 1.

Η σχετική εξέλιξη στις ίδιες περιόδους του στόλου που θα χρησιμοποιεί υγραέριο (LPG) προβλέπεται στα 256.000, τα 350.000 και τα 420.000 αυτοκίνητα. Ειδικά για τα βιοκαύσιμα, σύμφωνα με το ΕΠΠ, ο σχεδιασμός είναι το 2020 να αντιπροσωπεύουν το 10% της κατανάλωσης ενέργειας για τις μεταφορές, από 2% που είναι σήμερα, ενώ όσον αφορά το υδρογόνο θεωρείται ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να αξιοποιηθεί στο συγκεκριμένο τομέα.

Ας έρθουμε όμως στο επίκαιρο θέμα της ηλεκτροκίνησης, η οποία, σύμφωνα με πολλούς κατασκευαστές, αναμένεται να πραγματοποιήσει μια θεαματική είσοδο στα επόμενα χρόνια στην αρένα των πωλήσεων. Σήμερα οι μεταφορές στη χώρα μας που πραγματοποιούνται με ηλεκτρική ενέργεια (συμπεριλαμβανομένων των σιδηροδρόμων) αντιπροσωπεύουν μόλις το 0,8% της συνολικής κατανάλωσης. Το ΕΠΠ αναγνωρίζει τα οφέλη της ηλεκτροκίνησης και προβλέπει την αύξηση του στόλου των ηλεκτρικών οχημάτων στα 3.500 το 2020, στα 8.000 το 2025 και στα 15.000 στο κλείσιμο της επόμενης δεκαετίας.

Οι συγκεκριμένες προβλέψεις κρίνονται συγκρατημένες από τους υποστηρικτές της ηλεκτροκίνησης και… ανέφικτες από τους ανθρώπους της αγοράς, οι οποίοι θεωρούν ότι, για να επιτευχθούν οι συγκεκριμένες προβλέψεις και με δεδομένη την απογοητευτική κατάσταση της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου, θα πρέπει στα επόμενα χρόνια ένα στα δύο αυτοκίνητα που πωλούνται πάνω από τα 30.000 ευρώ να είναι ηλεκτρικό.

Το αντιφατικό της υπόθεσης είναι ότι, όταν στην Ευρώπη θεωρείται ικανοποιητικό να υπάρχει ένα σημείο φόρτισης για κάθε 7-10 αυτοκίνητα, το ΕΠΠ προβλέπει για το 2020 έναν αριθμό από 2.000 δημόσιους και ιδιωτικούς σταθμούς φόρτισης, οι οποίοι το 2025 θα φτάσουν τους 12.000 (εκ των οποίων οι 4.000 θα είναι δημόσιοι) και τους 25.000 το 2030.

Θετικά πάντως κρίνονται το γεγονός πως προτείνεται να προχωρήσουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις στο θεσμικό πλαίσιο για τη δημιουργία υποδομών φόρτισης. Επίσης, γίνεται αναφορά για πρόβλεψη χρήσης φορτιστών στα νεοανεγειρόμενα και ανακαινιζόμενα κτίρια όπως και για φορολογικές απαλλαγές στα καθαρά οχήματα, ενώ προβλέπονται ευνοϊκές ρυθμίσεις για τη στάθμευση των ηλεκτρικών οχημάτων ή την κίνησή τους στις λεωφορειολωρίδες.

Χωρίς αμφιβολία, ακόμα και τα στελέχη της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι σαστισμένα μπροστά στον καταιγισμό των εξελίξεων, αδυνατώντας να απαντήσουν με σιγουριά στο τι μορφή θα πάρει ο κόσμος της αυτοκίνησης τα επόμενα χρόνια. Όμως πολιτική δεν είναι να παρατηρείς το περιβάλλον, αλλά να το διαμορφώνεις.

Εν προκειμένω, στο Εθνικό Πλαίσιο Πολιτικής για την ανάπτυξη υποδομών για τα εναλλακτικά καύσιμα συναντάμε εικασίες και ευχολόγια, ενώ δεν υπάρχει έστω και μία δέσμευση για τη λήψη μέτρων ώστε να οδηγηθούν τα πράγματα στην κατεύθυνση των προβλέψεων. Και αυτό, όταν υπάρχει η παραδοχή πως οι περιορισμένες υποδομές αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για την εξάπλωση των εναλλακτικών καυσίμων…_ Μ. Σ. 

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ