top icon
Blog

Στο Kartodromo από νωρίς…

Ακόμα και αν η αγωνία σε άγρια σχέση με την αμηχανία σε οδηγούν στο μάδημα της μαργαρίτας (το λουλούδι, όχι η μητέρα του Αλ) για το «να πάω, να μην πάω», είναι ο Θωμάς Α. Κρασώνης που σε «σέρνει». Όταν ένα παιδί θέλει να πάει να δει τους φίλους του, συναθλητές του που είναι τα παιδιά των φίλων σου, ε, δεν έχεις περιθώρια και μάλιστα, θα βρεθείς από νωρίς στα pits εκεί στο «σπίτι» του Κώστα Μιχαλόπουλου και του Γιώργου Καμιτσάκη, στα βόρεια.

Με το καλημέρα λίγοι και καλοί που όσο ο ήλιος ανέβαινε τόσο η αύξηση των θεατών σφράγιζε το ενδιαφέρον, αποτέλεσμα της δουλειάς που έκανε και στην επικοινωνία η επιτροπή καρτ της ΕΠΑ και κάνει η ΕΛ.Λ.Α.Δ.Α που έχει την ευθύνη διοργάνωσης του πρωταθλήματος.  Σοφή κίνηση να έχει ένα Σωματείο την ευθύνη ειδικά επί του προκειμένου, αφού δεν πρόκειται για τη διοργάνωση ενός ακόμα αγώνα, αλλά του πιο σοβαρού θεσμού των Ελληνικών αγώνων και όχι μόνο. Με το που «προσγειώνεσαι» στην πίστα νοιώθεις όμορφα μέσα από την ασφάλεια που εκπέμπουν τα δύο σύγχρονα νοσοκομειακά στην έξοδο των pit, αλλά γενικότερα είναι το επίπεδο της οργάνωσης που προδίδει τη σύγχρονη, την ποιοτική αντιμετώπιση και εννοείται πως δεν λείπουν τα σημεία που απαιτούν βελτίωση. Το σχολιάζουν πρώτοι άλλωστε οι οργανωτές, ενώ το ξέρουν καλύτερα από όλους μας στην Ομοσπονδία, με τον Πρόεδρο των Ελληνικών Αγώνων αποδεδειγμένα εξπέρ σε ενιαίο και καρτ. Η ζωή του όλη του Δημήτρη Μιχελακάκη, για να μη ξεχνιόμαστε και να σεβόμαστε.

Άλλωστε ο σεβασμός πρέπει να είναι η σημαία στο χώρο του καρτ όπου αυτό το σύνολο, αθλητές, γονείς, ομάδες και οργανωτές επιβάλλουν την όρθια θέση, την ελαφριά κομψή υπόκλιση και το κοίταγμα στα μάτια. Είναι ο χώρος από όπου ξεκινάει το Motorsport, ο χώρος που κακώς έμεινε θολός μέσα στη σκόνη του Ράλλυ Ακρόπολις-WRC. Χώρος που όταν οι διοικήσεις τον έβλεπαν μπελά έμεινε όρθιος χάρη στη βάση του αλλά και στην έδρα του, τις πίστες μας δηλαδή, χωρίς να υποτιμούμε προσπάθειες ανθρώπων όπως ο Δημήτρης Αθανασέκος που έδωσε τη διεθνή λάμψη, σε συνδυασμό με εξαιρετικούς αθλητές μας που τόλμησαν, ξενιτεύτηκαν και διακρίθηκαν, εξασφαλίζοντας διεθνές μεταπτυχιακό, που αποτελεί τον «οδηγό» για κάθε γενιά. 

Να μείνουμε όμως στο «Kartodromo In-Out» σήμερα, στον επίλογο του πρωταθλήματος και η παραμονή στη φιλόξενη «τέντα» του Abloy team, του Γιώργη Γρυλλάκη, πιστοποιεί τη δύναμη της ψυχολογίας. Περισσότερο από καθένα οι νεαροί αθλητές θέλουν τις σωστές οδηγίες και είναι ένα χάδι και μια τρυφερή «παρόλα» που ξεπερνάει ιπποδυνάμεις και γρανάζια. Άλλωστε στο Ελληνικό καρτ, με ομάδες που το κοσμούν, είναι αυτονόητο η σωστή προετοιμασία των «μηχανών». Το έχουν οι μηχανικοί μας, όπως σε συνεργασία με τους γονείς που καταλαβαίνουν, είναι άψογοι και ως managers και στη ψυχολογική προετοιμασία.

Τα παιδιά έχουν μόνο καλή διάθεση, είναι φίλοι μεταξύ τους και αν θέλεις βλέπεις ότι τα σκεπτικά παιδιά με το μουντό πρόσωπο είναι αυτά που δέχονται την περισσότερη πίεση από τους γονείς τους. Οι ίδιοι εννοείται πως ξέρουν καλύτερα, αλλά είναι γεγονός με απόδειξη ότι όσοι έλαμψαν στο Motorsport είχαν δίπλα τους και τους γονείς τους, αλλά όχι μέσα στα πόδια τους…

Ήταν μια γεμάτη ημέρα, με καταπληκτικούς αγώνες με προβλέψιμα και απρόβλεπτα, με ευτυχείς και κατηφείς γονείς, με πολύ σοβαρούς μηχανικούς, Πρωταθλητές του άλλοτε οι περισσότεροι, ενώ δεν λείπουν και οι σχετικοί θεατές. Δεν πρόκειται για χώρο που ευνοεί τον άσχετο, οπότε εκεί στο σύρμα βλέποντας, ακούς ελάχιστα αλλόκοτα και πολλά σημαντικά.

«Στιγμές», η εικόνα αθλητών-μηχανικών στο δρόμο για την αφετηρία, οι αντιδράσεις των γονιών σε καυτές φάσεις και στο πέσιμο της σημαίας. Με τον κ. Γιώργο Πετρίση να διδάσκει συμπεριφορά και την κ. Χριστίνα Πολύζου επικοινωνία με το άψογο στιλ που τη χαρακτηρίζει. Φιλοξενία προσφέρουν παντού, αλλά στην περίπτωσή μας κάναμε κατάχρηση αξιοποιώντας τη φιλία μας με τους Σωτηρόπουλους και τη σχέση μας με τους Παπαευθυμίου, οπότε ζήσαμε την αγωνία του κ. Αποστολίδη να γιατρέψει τον πληγωμένο από χθες στην πίστα Βασίλη τους που είναι «μας» μέσα από τη συμπεριφορά αυτού του 8χρόνου τύπου για φίλημα. Όμορφη αντίθεση, η «δράση» του δασκάλου Γιώργη Γρυλάκη, αφού ο υπέροχος Ανδρέας Δεβετζόγλου, αρνείται πεισματικά να αξιοποιήσει την ταχύτητά του στα χρονόμετρα, με την αντίδραση του μπαμπά Μιχάλη Δεβετζόγλου. Συμπεριφορά γονιού για σεμινάριο, ειδικώς σήμερα, αλλά και γενικότερα, σε κάθε κίνηση.

Χαρήκαμε την live γνωριμία μας με τον μπαμπά του Πρωταθλητή, πλέον, Ντεντόπουλου που με δυο γιούς στη μάχη, έχει βάλει την αγωνία σε άλλη διάσταση, ενώ από τη στιγμή που θα τον κερδίσεις και θα σε εμπιστευτεί, έχεις πολλά να πεις με τον σούπερ ώριμο Φώτη Σωτηρόπουλο που κέρδισε τον τίτλο στα 6ταχυτα σεμνά και ταπεινά. Κάτι που είναι συνδεδεμένο με τη σπάνια αγωγή του.

Αl 66 !

Τι να γράψεις για τον δικό μας. Για τον Αλέξανδρο Παπαευθυμίου του Θέμη και της Μαργαρίτας. Τα στατιστικά του για χορηγία, μετά από 10μήνη προσπάθεια, είναι η βιτρίνα. Η ουσία έχει να κάνει με τα σχόλια των αθλητών της Junior που εκεί στα σύρματα είχαν επί τρεις φορές τα μάτια για τη μάχη του Στυλιανού Πετρίση, με τον Στυλιανού και «τους Πραγκα» (Πρωταθλητής ο Σπανός) και με την άλλη, πιο πίσω. Μάχη για τους μικρότερους, με τον «Αλ» να ξεπερνάει την πίεση και την κακοτυχία της παραμονής στα ελεύθερα με τον τσαμπουκά και το ταλέντο που τον διακρίνει και μαζί με τους αδελφούς Ντεντόπουλους (νικητές-Πρωταθλητές) να προσφέρουν θέαμα και συναγωνισμό. Το ζητούμενο!

Για το 2018 είναι το αναμενόμενο αγωνιστικό ημερολόγιο που θα ανοίξει το δρόμο και θα προκύψουν οι στοχευμένες συμμετοχές σε Πρωτάθλημα και Cup από την ΙΑΜΕ και τη Rotax. Συνδυασμός που με το σωστό συντονισμό, χωρίς τρίπλες, παγίδες και υπονοούμενα, θα αναβαθμίσει γενικότερα τον πλέον σημαντικό χώρο των Ελληνικών Αγώνων για χίλιους λόγους. Μείνετε συντονισμένοι και μακάρι να αποδειχθούμε συνεπείς σε όλο αυτό που σοφά  σχολιάζει ο Κωστας Μαιτός: «Να το ζεις, όπως το βλέπεις, είναι πολύ αργά για να το μάθεις, να εμβαθύνεις και να το αναλύσεις».

Κρατάμε λοιπόν τον τελικό της Mini, τις μάχες στη Junior με την αρχοντιά του Γιάννη Λάτση, την ποιότητα στη Senior, τα απρόοπτα στην Cup που δεν τα χαρακτηρίζεις και αγωνιστικά συμβάντα, αγαπημένε Στέλιο Καγιάφα (χρόνια πολλά) και είναι μονόδρομος η στήριξη. Διακριτικά, αλλά ελπίζουμε αποτελεσματικά. Και του χρόνου λοιπόν και αν αδικήσαμε, εδώ είμαστε για να επανορθώσουμε μέσα από το σεβασμό μας και για τον τελευταίο στην κατάταξη αθλητή «πρωταθλητή»._Σ.Χ.

ΥΓ: Αργά η γρήγορα θα ακολουθήσει το πλήρες επίσημο ρεπορτάζ από την ΕΛ.Λ.Α.Δ.Α και το χαρισματικό πληκτρολόγιο του κ. Πάνου Διαμάντη με φωτογραφίες από τους συνεργάτες τους. 

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ