Ενώ είναι σχεδόν έτοιμο το τεύχος Ιανουαρίου, οπότε τα Aριστεία και όχι μόνο ανοίγουν το δρόμο στο 2018, να η ευκαιρία για σκέψεις στο χθες…
Το 2017 ήταν ακόμα μια κακή χρονιά για το αυτοκίνητο και δεν είμαστε εμείς που θα πανηγυρίσουμε για την αύξηση των πωλήσεων, ούτε θα χειροκροτήσουμε για τη βροχή από ηλεκτρονικά συστήματά στα νέα μοντέλα. Η χρονιά άλλωστε κύλισε με το «ρεύμα» να αναρριχάται -έστω και ως υποστήριξη- και με το ντίζελ να αντιστέκεται και να μας εκθέτει, όντας πολύ σκληρό για να πεθάνει όσο είναι σημαντικά ακριβότερη η βενζίνη στην Ελλάδα.
Στη χώρα μας, τα αυτόνομα, που μας απειλούν, αργά ή γρήγορα θα βρουν χώρο, χάρη στο αναγεννημένο οδικό δίκτυο. Για τους διεθνούς επιπέδου αυτοκινητοδρόμους βέβαια ο λόγος, γιατί το επαρχιακό δίκτυο υποφέρει, και την Τέλεια διαδρομή, πλέον ψάξε και θα τη βρεις μόνο σε σχέση με τα τοπία. Θα την εξελίξεις βέβαια σε «ειδική», ρισκάροντας τους τροχούς σου, αφού ευτυχώς ακόμα διαθέτουμε «ξεκλείδωτους» δρόμους σε σχέση με την κίνηση και την αστυνομία. Μπορείς να γκαζώνεις με κατασκευές έως Μ2 και στο τέλος είναι τα GTΙ όλων των διαστάσεων και των τύπων που μας συναρπάζουν. Τα «μωρά» επιπέδου 208 που είναι και η σωστή διάσταση, τα μεγαλύτερα, όπου πάλι η Peugeot δείχνει το δρόμο με διακριτικά σημαντικές νέες πινελιές στο 308 και τα θηρία. Απίστευτη γκάμα. Δεν έχεις κανέναν λόγο πλέον να αναζητήσεις supercar. Εξαίρεση η 911 και το i8. Κανόνας πλέον τα Focus RS και Type R, οι Α45, τα RS3 και βέβαια η Μ2 και το ΤΤ RS.
Αξιοποιήσιμη ιπποδύναμη από αρκετούς, η αίσθηση στον ουρανό, όπως όμως και οι τιμές τους. Το ζεις το όνειρο (ο Μπέρναρντ έφερε πρώτος τους πυραύλους, κακά τα ψέματα) και αυτό μετράει. Μαζί με τα μεγέθη αλλάζουν και τα δεδομένα και πιο φιλικά και προσγειωμένα είναι τα B-SUV που έκαναν τη διαφορά. Σε συνδυασμό μάλιστα με εξαιρετικά μόνο Β. Απόδειξη η επιτυχία του Fiesta που αναδείχτηκε και «Ελληνικό Αυτοκίνητο της Χρονιάς» και του C3 Αircross που κατέκτησε τον τίτλο στο διαγωνισμό Auto Best για φέτος. Το Citroen θα διεκδικήσει και το COTY. Άλλο αυτοκίνητο σε σχέση με το σκέτο C3. Το μόνο Citroen σήμερα που χαρακτηρίζει τη διαφορετικότητα που διεκδικεί με συνέπεια ο Γάλλος κατασκευαστής. Θα κερδίσει και το COTY; Δεν προκειπτουν δογματικές συμπεριφορές, αλλά θα δυσκολευτεί έχοντας απέναντί του ένα δύσκολο όσο και αλλοπρόσαλλο ρεπερτόριο.
Δύσκολα κρίνεις και τον καταιγισμό των SUV του γερμανικού γκρουπ. Ουσιαστικό το Skoda, με σχεδίαση για σεμινάριο το VW και “μέσα σε όλα” το Seat Arona που για εμάς αποτελεί Αριστείο.
Στους αγώνες, ο Χάμιλτον κέρδισε τον Φέτελ πιο δύσκολα από όσο καταγράφουν οι αριθμοί, αλλά είναι άγνωστο αν επιτέλους καταξιώθηκε αυτός ο καταπληκτικός Βρετανός οδηγός. Δύσπιστο κοινό, με κόκκινο μυαλό, που πανηγυρίζει επειδή πιστεύει πως η Alfa επέστρεψε στη F1. Μια ακόμα μπλόφα του Μαρκιόνε που δίνει υπεραξία στα προϊόντα του, έχοντας όμως ατού επί του προκειμένου με την Giulia και τη Stelvio, δύο εξαιρετικά αυτοκίνητα της κλάσης των γερμανικών, και σε επίπεδο SUV και των βρετανικών και της Volvo.
Στα Ράλλυ; Ρεσιτάλ Γουίλσον και Οζιέ με ατού το Fiesta, με ή χωρίς τη Ford δίπλα τους. Κρίμα που η Hyundai δεν εξαργύρωσε τα θετικά της στοιχεία και μπράβο στην Toyota που πιστοποίησε την κλάση της σε όλα τα επίπεδα. Τους είχαν ξεγραμμένους, αποδείχτηκαν και αποτελεσματικοί. Η ιαπωνική ποιότητα στην αγωνιστική της διάσταση χάρη στους Μάκινεν και Λάτβαλα και ναι, τα Ράλλυ παραμένουν ομαδικό παιχνίδι.
Κρίμα που Audi και Porsche χαιρέτησαν το WEC, ενώ παρά την παρουσία θεών των Ράλλυ στα RallyCross, ο θεσμός δεν εξελίσσεται σε εμπορεύσιμο προϊόν όπως σχεδιάστηκε. Η αναθεώρησή του προ των πυλών.
Στην Ελλάδα, το καρτ θέλει να αναπτυχθεί, αλλά κάποιους δεν τους βολεύει και μακάρι ο θεσμός IAME να παρασύρει όλους στο «αλλιώς». Το Ενιαίο με Skoda είναι γεγονός, τα Dirt Games λάμπουν και μέχρις εκεί. Αρνούμαστε τεκμηριωμένα να συμφωνήσουμε με την άποψη των διοικούντων πως όλα είναι καλά και ωραία. Έχουν άλλωστε τσαλακώσει κάθε έννοια ηθικής και αγωνιστικής τάξης περιορισμένοι στο μικρόκοσμο σωματείων με οροφή και μικρών ανθρώπων χωρίς όραμα και στόχους που ζουν για να διατηρούν καρέκλες και μικρά ευτελή οφέλη. Κρίμα, γιατί οι αθλητές που δεν έχουν χορηγούς, έχουν και άποψη και ταλέντο και τους αδικεί το ότι τους χρησιμοποιεί μια παρέα ανθρώπων χαμηλού επιπέδου. Ουδείς από τους πρωταγωνιστες στους αγώνες -μια σπάνια γενιά 35άρηδων-45άρηδων- θα τους χρησιμοποιούσε στη δουλειά του, ούτε ως ευκαιριακό εξωτερικό συνεργάτη.
Κακά τα ψέματα και αν η αγορά πατήσει καλύτερα το 2018, δεν προβλέπεται διαφοροποίηση των αγώνων, διεθνών και εθνικών το χρόνο που έρχεται._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
