Υπάρχουν άνθρωποι. Είναι αυτοί, οι χορτάτοι, με ήθος, γνώση και το δικό τους στυλ που κάνουν τη διαφορά.
Βρίσκεις ελάχιστους στους ελληνικούς αγώνες, όπου μόνο τυχαία είναι οι μέτριοι αυτοί που κάνουν κουμάντο. Οι σημαντικοί είτε αδιαφορούν, είτε ζυγίζουν και αφού η ζυγαριά μένει στα ρηχά, βλέπουν αλλιώς την εμπλοκή τους. Αποστασιοποιημένοι, η ξενιτεμένοι. Ψάξε όμως και θα βρεις τους πεισματάρηδες και αν οι Dirt games μαζί με τον Γιάννη Χεκιμιάν δείχνουν το δρόμο στη χωμάτινη πίστα, υπάρχει ακόμα μια καλή παρέα με ποιότητα και ειδικό βάρος που εμπλέκεται στην ασφάλτινη πίστα και που επίσης ανησυχεί. Με άποψη, τεκμηριωμένα και με πρόταση που θα κουνήσει τα νερά. Η ψυχή και η ευφυΐα τους σε πρώτο πλάνο, το κόστος εκτός λογικής που κερδίζει και καταργεί τα πλήκτρα, αφού επιβάλλει το σεβασμό της σιωπής και είναι η λεπτομέρεια με τη διακριτική συμμετοχή του αθλητή στο κόστος που κάνει τη διαφορά. Είναι το λεπτό σημείο που θα απομονώσει τον ευκαιριακό και θα κεντρίσει το ενδιαφέρον του σοβαρού που έχει τη δική του ευκαιρία.
Makris Sport team Skoda
Να γίνουμε σαφείς λοιπόν και αν γνωρίζεις καλά και για πολλά χρόνια τον Αποστόλη Μακρή, ξέρεις ότι το “να τα πούμε” του Γιώργη Καμιτσάκη, “με τον Αποστόλη και το Νίκο Ζάχο”, κρύβει κάτι σημαντικό. Κάτι που περιορίζει τον πυρετό και βελτιώνει τη διάθεση με δεδομένο ότι ξέρεις πως θα πρόκειται για κάτι σοβαρό και με υπεραξία. Βλέπετε αυτή η τριάδα μιλάει λίγο. Έως καθόλου και σε σημείο παρεξήγησης και είναι η συμπεριφορά τους, η ποιότητα κύλισής τους εντός και εκτός μπάσκετ που κάνει τη διαφορά, πέρα από το παλμαρέ και την ιστορία τους. Ένα χρυσό βιβλίο για τον καθένα, με κοινό παρονομαστή τη βαθιά γνώση σε ό,τι κάνουν, την εντιμότητα και βέβαια, το σεμνό ύφος – αποτέλεσμα της πορείας τους στην πίστα, στις ειδικές και στη ζωή.
Ο Αποστόλης Μακρής, γράφει ιστορία και στην “αγορά”, όντας ένας παλιός καλός φούρναρης με σύγχρονη λογική και δική του φιλοσοφία. Μισεί τις γραβάτες και συνδυάζει πάντα το τζιν του με μια υπερκομματική μπλούζα δουλειάς, ενώ στα χέρια του εναλλάσσονται το ασύρματο τηλέφωνο, με κάποιο κλειδί. Απλό γαλλικό, τότε τη δεκαετία του ’90, οπότε και γνώρισα τον μπαμπά της Κωνσταντίνας που “πουλάει τα Ibiza όπως τα ζεστά κρουασάν όπως έλεγε ο φίλος Λέβι”. Ό,τι πιο σύγχρονο σήμερα. Πιστοποιεί απλά ότι δε χρειάζεται να έχεις μεταπτυχιακό, να φοράς Rolex, να κουβαλάς Tumi, ούτε να φοράς Tod’s και ιταλικές γραβάτες για να δημιουργείς και να αναπτύσσεσαι. Αυτό άλλωστε είναι το ατού του. Η ανάπτυξη μέσα από σκληρή δουλεία, ένα γρήγορο πολύ καλά δουλεμένο μυαλό και οι υπερωρίες – τρόπος ζωής. Δε μασάει στο meting room, αλλά είναι εκεί, κάτω από τη ράμπα και είναι ο λόγος του, η τιμή του που γοητεύει και κάνει τους άλλους να τον εμπιστεύονται. Σπάνιος!
Δε ρισκάρεις αν σχολιάσεις πως είναι ο μόνος σε αυτόν τον πλανήτη – ελληνική αγορά, που μιλάει με τους τρεις κολοσσούς που εκπροσωπεί απευθείας στα κινητά τους και με τα μικρά τους ονόματα, την ώρα που λόγω του αγωνιστικού του DNA και σε συνδυασμό με το ότι δεν έχει ζητήσει ποτέ τίποτα από το περιοδικό μας, σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα. Ακούς αυτούς τους δύσκολους τύπους που είναι και δική σου φίλοι να λένε τα καλύτερα γι’ αυτόν τον αεικίνητο και αειθαλή, που διδάσκει το πώς διαχειρίζεσαι στα ίσια και με απόλυτη ισορροπία τη Seat, τη Citroen και τη Skoda. Για σεμινάριο. Όπως και η αγωνιστική του συμμετοχή, όπου το πάθος συναντάει την εμπειρία με σοβαρότητα που ξεπερνάει ακόμα και συμμετοχές των εισαγωγικών εταιρειών τότε, τη χρυσή εποχή.
Για τον Γιώργη Καμιτσάκη, τον εμπνευστή της συνάντησης τι να γράψεις; Ο Sir George των ελληνικών αγώνων, με ιστορία στην πίστα ως αθλητής-πρωταθλητής και ακόμα παραπέρα, όντας ο συνιδιοκτήτης της πίστας Καρτόδρομο. Εδώ, σε πρώτο πρόσωπο, οι ρόλοι είναι αντίστροφοι και η αναφορά έχει αξία. Όποτε το περιοδικό μας ήθελε οτιδήποτε για τη χρήση της πίστας, η απάντηση “κάντε τη δουλειά σας, χαρά μας” (όπως και του Κώστα Μιχαλόπουλου) συνδυαζόταν με χαμόγελο. Η ίδια συμπεριφορά και για την αγωνιστική διαδρομή του γιου του, Στέφανου, όπως και για τις αγωνιστικές δραστηριότητες της ομάδας καρτ του Κ.Μ.. Ωραίοι άνθρωποι που προσφέρουν χωρίς να λειτουργούν ανταποδοτικά, οπότε και η συνεργασία έχει και την κλάση της. 
Για τον Νίκο Ζάχο, του κληρούχα μου Θανάση της ΑΛΑ, μπορείς να γράφεις για πολλές ώρες. Το ότι είναι πολυτάλαντος ως αθλητής είναι γνωστό. Μιλάει άλλωστε το παλμαρέ του. Για την αγωνιστική ομάδα καρτ Praga που έχει με τον αδελφό του Βασίλη, μιλούν τα αποτελέσματα των αθλητών τους που ζωγραφίζουν και εκτός πίστας με τη συμπεριφορά τους, ενώ θα ακούσεις μόνο τα καλύτερα για αυτόν τον ειδικό, πολύ σημαντικό τους ρόλο. Από όλους και από δύσκολους, απαιτητικούς και μπαρουτοκαπνισμένους. Όπως ο Αντώνης Σταφυλοπάτης και ο Τάκης Καμπύλης, φίλους που παραδέχεσαι. Εμείς, όντας άσχετοι με αυτόν το χώρο, καμαρώνουμε που οι δικοί μας του αυτοκινήτου (σ.σ. έτσι τους νιώθουμε), διδάσκουν καρτ και μέχρις εκεί. Οτιδήποτε παραπάνω στο καρτ θα σε εκθέσει. Δε μαθαίνεται και απαιτεί σεβασμό αυτός ο χώρος-θερμοκοιτίδα των ελληνικών αγώνων. Με τον Νίκο λόγω ηλικίας και ιδιοσυγκρασίας δεν είμαστε φίλοι, όμως όντας θαυμαστής του, είτε πατάει άσφαλτο είτε χώμα, είτε παρακολουθεί με το ηλεκτρονικό του τσιγάρο έναν αγώνα καρτ, είτε προπονεί τον Θανάση Jr, χαίρεσαι με την προοπτική συνεργασίας.
Η ουσία!
Αυτοί οι τύποι λοιπόν μόνο σοβαρά εμπλέκονται και όλο αυτό που αρχικά σε γοητεύει, εν τέλει σε συναρπάζει. Η ιδέα-πρόταση, το project, αφορά νέους ανθρώπους, χωρίς εμπειρία στους αγώνες Ενιαίου. Με τα τρία Fabia, κάτω από ιδανικές, εργοστασιακές για τα ελληνικά δεδομένα συνθήκες. Χαμογελάς. Νομίζεις πως ονειρεύεσαι. Σκέφτεσαι τα δικά σου, το παρελθόν σου, όλα με έντονη τη συναισθηματική φόρτιση. Το συναίσθημα άλλωστε δε λείπει από κανέναν. Δίνει μάλιστα την ώθηση για μια προσπάθεια με πολύ μεράκι, τεράστιο κόστος και καμία προοπτική εσόδου. “Για νέους. Για ό,τι υπηρετούμε. Για ό,τι λείπει” είναι το μότο της σοβαρής συζήτησης, με τον Παναγιώτη Τριανταφυλλίδη να συνεννοείται με τα μάτια με τον Ν.Ζ. και να κρατάει σημειώσεις με το επαγγελματικό μεράκι που τον χαρακτηρίζει.
Ανταλλαγή απόψεων, γρήγορη επικοινωνία, ταύτιση άποψης, με τη συζήτηση να μην κουράζει, αφού οι αντιρρήσεις-άλλη άποψη έχουν εποικοδομητικό χαρακτήρα, ώστε να βγει ό,τι ταιριάζει με την ιστορία και τις γνώσεις όλων μας. Χέρι-χέρι η προσπάθεια. Χωρίς υποσχέσεις και “θα”, αλλά με ουσία. Μαλωμένοι άλλωστε με τα φρου-φρου και οι τρεις τους από την πρώτη τους στιγμή.
Τρία τα αυτοκίνητα, μικρή, πολύ μικρή συμμετοχή στο κόστος από τους αθλητές. Όλα πληρωμένα και από τον καθένα 2.000 ευρώ για κάθε διπλή συμμετοχή, με τη μόνη επιβάρυνση από εκεί και πέρα να αφορά στα… επί προσωπικού (φαγητό, μετακίνηση και ύπνος του αθλητή) και τις πιθανές ζημιές που αφορούν σε φανοποιεία. Αν το ενδιαφέρον είναι μεγάλο, οι κορυφαίοι, ο Γιώργος Καμιτσάκης και ο Νίκος Ζάχος θα επιλέξουν τους καλυτερότερους που θα μπουν στην ομάδα ως ισότιμα μέλη και με επιμονή και υπομονή θα διεκδικήσουν ό,τι τους αναλογεί. Στον αγώνα με τα ίδια αυτοκίνητα, όπου οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Λεπτομέρειες μέσα από την εμπειρία αυτής της τριάδας με άποψη που έχει την ευθύνη αποδεδειγμένα με έργο και τεράστια επένδυση, κόσμημα για τους ελληνικούς αγώνες.
Ευθύνη μας, η προβολή της προσπάθειας και στοίχημα όλων να δείξουμε το δρόμο σε όλα τα επίπεδα που δεν περιορίζονται στα αποτελέσματα σε βουνό και πίστα. Δεδομένο ότι ο καθένας θα κάνει τη δουλειά του και είναι μονόδρομος η απόλυτη προσαρμογή στην προκήρυξη και στους κανονισμούς -έργο του ΣΟΑΑ με την εποπτεία της ΟΜΑΕ-, αλλά και ο σεβασμός στην Kosmocar, όπως επιβάλλουν η εμπειρία και οι αρχές όλων μας. Περισσότερα, στο site μας στις 16 του μήνα, οπότε και η επίσημη προκήρυξη, όπως και στο site της Α. Makris και βέβαια στους 4Τροχούς Φεβρουαρίου, λίγες ημέρες πριν τη συνάντηση για την αξιολόγηση.
Έτσι, μετά το Dirt Games, έχεις ακόμα έναν λόγο να στηρίξεις τους ελληνικούς αγώνες, με δεδομένο ότι δε θα… προδώσεις ποτέ το χωμάτινο πρωτάθλημα, για το ΡΑ και για αυτούς τους τύπους με τα R που μας δείχνουν ότι κάτι αφήσαμε που μπορεί να εξελιχθεί και να φέρει κόσμο στα πιτς και στην κερκίδα.
Καλή αγωνιστική χρονιά._ Σ. Χατζηπαναγιώτου, Στρατισίνο
