Ασχολούμαι, απασχολούμαι, πολλά χρόνια. Ας πούμε από το ’75, οπότε σπούδασα Ιαβέρη με καθηγητή τον Μοσχούτη. Χρονιά που γνώρισα τον Κώστα Φερτάκη και τον Λεωνίδα Κύρκο.
Έτρεξα από το ‘77 μέχρι το ‘83 ως ιδιώτης και μετά όντας πολύ τυχερός αγωνίστηκα επαγγελματικά μέχρι το 2000. Έγραφα στους “Τροχούς” από το ‘80 ασχολήθηκα με τον ΣΟΑΑ από το ‘81 και με τα “κοινά” από το 2000 μέχρι να έρθει στα πράγματα ο Μιχελακάκης και η παρέα του, ορκισμένοι εχθροί του κατεστημένου που στη συνέχεια στήριξαν με πάθος. Το στηρίζουν και δήθεν δεν το καταλαβαίνουν. Κατεστημένο στους αγώνες η νοοτροπία της ΕΛΠΑ που την ξέρουν καλύτερα από όλους οι συνεργάτες τους και μέλη της διοίκησης. Είναι οι ευεργετημένοι της ΕΛΠΑ που άλλωστε, συντονίζουν σήμερα. Φανερά και με ή χωρίς καρέκλες. Για “ξεκάρφωμα” δίπλα στον Πρόεδρο χρόνια αδικημένος επιχειρηματίας, οργανωτής και εκδότης αποτελεσμάτων ο κ. Παναγιώτης Σιδέρης κ.α για διάφορους λόγους. Εξαιρώ τον σημαντικό αλλά τα μέγιστα, αποδεδειγμένα ανιδιοτελή κ. Γιάννη Μεσημέρι.
Λεπτομέρεια τα άλλα ονόματα. Άλλωστε, αναφέρεσαι σε όσους αγωνίζονται και προσφέρουν θετικά ή αρνητικά και όχι σε όσους σέρνονται. Παρεάκι με σφραγίδα λοιπόν που αρνείται να αντιληφθεί ότι το πάει λάθος έχοντας εξασφαλίσει θετική ψήφο ή λευκή ανοχή από τα Σωματεία. Ζουν το όνειρό τους. Άλλοι για την καρέκλα, άλλοι για τα ψίχουλα, άλλοι για τη “μούρη”, ο καθένας με το επίπεδο του. Με εξαίρεση, τον Δημητρίου της Κρήτης, κάποια εγκλωβισμένα στελέχη στη Λαμία και στην Κόρινθο και τα “Καπετανάκης” στην Πάτρα, οι υπόλοιποι οριακά φτάνουν ισόγειο. Παλεύουν για τη διάκριση αφιλοκερδώς και νέοι στην κεντρική Ελλάδα κ.α., αλλά εν τέλει στηρίζουν και είναι αυτό που σβήνει την προσπάθεια τους επί της ουσίας. Όνειρό τους η αναβάθμιση του αγώνα τους και γιατί όχι καμία καρέκλα ακόμα και στην ΟΜΑΕ. Ευκολάκι άλλωστε. Βαράς προσοχή, πας πάσο και όλα γίνονται. Είναι όλοι αυτοί που ψιθύριζαν με τη γλώσσα στους ΕΛΠΑτζήδες, ενώ έσκυβαν και κοιτούσαν χαμηλά όταν περνούσε ο Μανιατόπουλος. Οι ίδιοι που έτρεμαν στην ιδέα ότι αν σκεφτούν να “δουλέψουν” τον Χαλιβελάκη θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. Δεν τους άρεσε ο ΡΟΝ τους αρέσει η κουτοπόνηρη λογική όπως αυτών που κυβερνούν.
Κάποιοι που ενίοτε λειτουργούσαν για τους οδηγούς, σήμερα τους κάνουν χάρη και τους βλέπουν ως παράβολο συμμετοχής και μοχλό για την αναβάθμισή τους στο τίποτα, από το πουθενά.
Είναι λοιπόν οι ίδιοι συνεργάτες του ΔΣ της ΟΜΑΕ, είναι η ΓΣ της που ψηφίζει “ΝΑΙ” με ηχητικό χρώμα και δεν τους ενοχλεί η κατηφόρα. Δεν τους ενδιαφέρει, που ο Πρόεδρος πλέον δεν έχει χρόνο, ενώ η Πρόεδρος της ΕΠΑ έχει χρόνο κατ’ επιλογή και ως άμισθη, άτυπη γραμματέας. Η αισθητική του κ. Σιδέρη τους ταιριάζει και είναι αυτός ο αναβαθμισμένος (αν είναι) “υπεύθυνος σέρβις πάρκ” και συντονιστής υλικών, που βγαίνει μπροστά, εξηγεί, διαπραγματεύεται και καθοδηγεί ακόμα και γονείς με μόρφωση και ευρύτερη ισχύ, που γκρεμίζουν κάστρα στη ζωή, διδάσκοντα υποδειγματικά τα παιδιά τους.
Με δεδομένο ότι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα και ποιος έχασε την αισθητική του για να τη βρουν στο ΟΑΚΑ, σήμερα αυτή η παρέα που έχασε το Αττικό και σκοτώνει το καρτ που δήθεν γνωρίζει, βλάπτει το σπορ. Ακόμα και αν γίνει Ακρόπολις με πανηγυρική επιτέλους λογική και αν αναστηθεί το ΙΡΑ σε συνεργασία με τη ΦΙΛΠΑ, η άποψη δεν αλλάζει. Θα τη γευτούμε την καραμέλα, αλλά δεν θα στηρίξουμε, αφού ακόμα μια φορά τα ιερά και τα όσια θα χρησιμοποιηθούν και δεν θα αξιοποιηθούν. Θα συνεχιστεί το παιχνίδι για την ικανοποίηση των Σωματείων, η μοιρασιά σε ημέτερους κριτές και στελέχη και ο πόλεμος. Η μάχη με τους νόμους που ενώ γνωρίζαμε, ανακαλύψαμε δήθεν εκ των υστέρων πως μας αδικούν και με άλλοθι τη δυσκολία προσαρμογής τα εγκλήματα προκύπτουν κατά συρροή.
Με τη δική μου λογική, αφού έτσι δεν πάει οφείλεις να ξυριστείς, πλυθείς, φορέσεις παντελόνι, επιλέξεις πουκάμισο και να βγεις να μιλήσεις και να παραιτηθείς καταθέτοντας και τις σκέψεις σου για την επόμενη ημέρα, αφού πρόταση δεν έχεις.
Αποτύχατε αγαπητοί πρώην Συναθλητές, σας πρόδωσε-παγίδευσε το κατεστημένο που δήθεν μισούσατε αλλά στηρίξατε και όλο αυτό είναι η αρρώστια που πληρώνει ο χώρος.
Οι εραστές που γίνονται εχθροί, εξελίσσονται σε νόμιμη σχέση με διατάσεις ολέθριες για ένα χώρο που προδώσατε και αδικείτε.
Στο καλό. Αφήστε χώρο για τους υπέροχους Dirt που τους φιλάς και όταν διαφωνείς, για την παρέα του Μακρή που ένα τους λες 3-4 καταλαβαίνουν, για τον Τσολακίδη που ονειρεύεται Καρούτες, για τους «40ρηδες» με τα R που θα φέρουν κόσμο.
Χώρο και φως και για τους Δελαπόρτα-Μουστάκα που προδίδουν το μέγεθος του Έλληνα όταν έχει μυαλό και πεισμώνει.
Συμφωνώ με το Γιάννη Αντωνιάδη. Δεν είχα πλάνο. Συμφωνώ και με τον Βασίλη Σαριμπαλίδη. Δεν έχουν όραμα.
Έχουν τα πάντα όμως οι παραπάνω αυτοί τύποι που σκίζουν και στη ζωή. Επειδή όσο ζω σκέπτομαι, εκτιμώ ότι δε μπορεί. Κάποιος με ιερό σκοπό θα βρεθεί και εμπνευσμένα θα στηρίξει ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα mini καρτ για τα παιδιά μας. Κάτι τέτοιο θα ήταν και ο τροφοδότης μηχανισμός των Ιδιωτικών challenge που μεγαλουργούν στον κόσμο, αλλά δεν βάζουν στη γωνία τα Εθνικά Πρωταθλήματα φυτώριο νέων πιλότων-αθλητών.
Αναζητείται…_Στρατισίνο
ΥΓ: Απώλεια για το κάρτιγκ οπότε για ό,τι το πλέον σημαντικό των αγώνων, η απουσία Καιτατζή, Ψαράκου, Λεώνη και Δουζίνα. Απόδειξη ότι είσαστε ανήμποροι να στηρίξτε το αυτονόητο στην πετυχημένη του διάσταση. Κρίμα γενικώς, ντροπή ειδικώς.
