Ξενόφερτο αλλά ευπρόσδεκτο. Δεν προκύπτει διάθεση εντυπωσιασμού, αλλά μαθαίνεις, ενώ ενίοτε οι γνωριμίες εξελίσσονται σε φιλίες.
Σε περιπτώσεις όπως στη ΦΙΛΠΑ και στο 3cg στις βραδιές τους, Τετάρτη και Τρίτη αντίστοιχα, είναι ευπρόσδεκτα τα μέλη και οι φίλοι τους. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως στου Δημήτρη, στου Ανδρέα και στου Άλεξ αισθάνεσαι ότι σε εμπιστεύονται και σου ανοίγουν το σπίτι τους. Προδίδει εμπιστοσύνη και σεβασμό το κάλεσμα στου Βαζάκα, στου Καροτσιέρη και στου Βαζαίου. Θυμάσαι στο ένα, “φορτώνεις” στο άλλο και μαθαίνεις στο τρίτο. Σημαντικός ο ρόλος του οικοδεσπότη που ξεπερνάει τις μηχανές του. Άλλωστε, τα λόγια και ο τρόπος δίνουν ζωή στα άψυχα. Ζωντανεύουν μνήμες αγώνων στο ένα γκαράζ, “οδηγείς” στο άλλο και απολαμβάνεις το δάσκαλο στη Γλυφάδα, ο οποίος… σε ποτίζει με ένα δικό του σπάνιο και πολύ ειδικό τρόπο. Είναι πολύ όμορφο και θέλει κλάση ώστε να επικοινωνείς τη γνώση σου χωρίς να υποδεικνύεις.
Τρίτη βράδυ στο 3cg
Είναι μια συνήθεια που εξελίσσεται σε τρόπο ζωής και τη φωτίζει ο οικοδεσπότης Βύρων Ρηγινός με φίλους του συνοδοιπόρους – σταθερή αξία. Κάθε Τρίτη κάτι διαφορετικό και πάντα ενδιαφέρον. Από τον ομιλητή εξαρτάται η συνέχεια. Απαιτητικό το ακροατήριο και δεν έχεις περιθώρια να διαχειριστείς πρόχειρα την πρόσκληση που κρύβει την πρόκληση.
Ράλλυ Ακρόπολις χθες, και μάλιστα σε πρώτο πρόσωπο. Συνοδηγοί, ουδείς τυπικά, αλλά όλοι όσοι έκαναν τον κόπο και ήρθαν να ακούσουν και να συζητήσουμε. Σημαντικός ο ρόλος τους. Σε συνδυασμό με το οπτικό υλικό προσφορά του Νικόλα Γ. Κακολύρη και του περιοδικού μας, μας παρέσυραν σε ένα παιχνίδι αναμνήσεων με το συναίσθημα στη μέγιστη τιμή. 
Ανέκδοτες άσπρο-μαύρες εικόνες, και φουλ στο χρώμα τα πιο σύγχρονα, τα δικά μας χρόνια. Καλύψαμε μέχρι και το 2013 μιλώντας για το Παγκόσμιο ΡΑ των 60 ετών και τους Πρωταγωνιστές του. Από τον Δαρδούφα, τον Σιρόκο και τον ΜακΡέι, μέχρι τους σύγχρονους ήρωες που μας οδηγούν. Έχει τη σφραγίδα της ΕΛΠΑ όλο αυτό το μεγαλείο και είμαστε οι τελευταίοι που θα υποβαθμίσουμε το ρόλο της.
Ολοκληρώσαμε με σχόλιο για το Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις και μακάρι να βρεθεί λύση επιστροφής του στο προσκήνιο. Πρόστυχα και άδικα το πήραν από το ΑΣΜΑ και ελπίζουμε να δείξουν τακτ για την επόμενη ημέρα. Λεπτομέρεια το πού και το αν θα προσμετράει.
Φύγαμε φορτωμένοι με εικόνες από το τηλεοπτικό αφιέρωμα του Μιχάλη Λυκάκη. Ο αγώνας μας, το ΡΑ ’85-’95. Τα πλάνα του, η φωνή του, το δικό μου κείμενο πριν από 20 χρόνια. Μακάρι οι νεότεροι να βρουν υλικό και να μαζεύονται σε γκαράζ και να τα λένε, με δεδομένο ότι όλες οι εποχές είναι σημαντικές.
Ευχαριστώ από την καρδιά μου όλους τους παρόντες. Από τον Άρη και τη Λένα, τον δάσκαλο και τον Πέτρο μου, μέχρι τον Χάρη και τον κ. Ραζή κ.ά., εκεί στο βάθος, καλούς φίλους. Παλαιούς και σύγχρονους. Αν το sporting μας χωρίζει, είναι το κλασικό, το ΙΟ που μας φέρνει κοντά και μας ενώνει. Άλλωστε η αποφώνηση της εκδήλωσης από τον κ. Νικόλα Ρηγινό ήταν ο επίλογος που… μας καταδικάζει να επιστρέψουμε, κάνοντας focus στις πολεμικές μηχανές του άλλοτε μέχρι και του σήμερα.
Ευχαριστούμε._ Στρατισίνο
