Με τον Ιαβέρη Jr…
Η συνάντηση με τον Ιαβέρη, τον Δημήτρη Γιαλούρη και το Escort Gr4 του Παναγιώτη Παραδείση ορίστηκε στη χωμάτινη κυκλική διαδρομή στη Μαλακάσα. Στο γνωστό στους παλιούς Drive In.
Πήγαμε εκεί για να θυμηθούμε ιδανικά το Ράλλυ Ακρόπολις του ’78, μεταφέροντάς το στη σημερινή πραγματικότητα μετά από 40 χρόνια και η συνάντηση-συζήτηση εξελίχθηκε διαφορετικά. Η σημαντική αυτή ημέρα προχθές, Τρίτη 5 Ιουνίου, που είχε ως βάση το Ράλλυ Ακρόπολις, γέμισε με το χώρο και πλημμύρισε από το ποιοτικό πάθος του Κωνσταντίνου Μαρκουίζου, του Ιαβέρη Jr. 
Ένας σαραντάρης πρωταθλητής σε όλα, με ωριμότητα που σε καθηλώνει μέσα από ένα σπάνιο πάθος για την ποιοτική ζωή, με στόχο τη δημιουργία, ακόμα και όταν τα πάντα λειτουργούν αρνητικά. Ο πατέρας του διεκδικούσε τη νίκη με Gr 1-2 και σούστα πίσω από τη Stratos και τα Violet σκέφτεσαι, και δεν εκπλήσσεσαι. Η εποχή όμως έχει αλλάξει και το ξέρει και είναι αυτή η σπάνια λογική της μητέρας του, Ελένης, που τον χαρακτηρίζει, οπότε ο συνδυασμός γονιδίων τον κάνει διαφορετικό. Είναι άλλωστε απάντηση και το πώς διδάσκει αντίδραση στην κακοτυχία και στην κρίση, ρουτίνα για αυτόν τον χαρισματικό άνθρωπο που σε κερδίζει και όταν αναπνέει με το χωρίς ύφος δικό του στυλ. Βλέπετε, έχει… μαλώσει με το «κλαίγομαι» και ζει για να κερδίζει και να δημιουργεί.
Παραμονές ενός πολύ δύσκολου Ράλλυ -σεμινάριο για τη ζωή-, όπου θα συμμετάσχει με συνοδηγό τον πατέρα του, τον συναντήσαμε στη Μαλακάσα. Με το χαμόγελο του Τάσου και τη σοβαρή όψη της Ελένης, αλλά με κυρίαρχα τα δικά του χαρακτηριστικά που του χαρίζουν την προσωπικότητά του. Την ώρα που φροντίζει την εγκατάσταση για τη δουλειά μας, αναλύει και το στόχο του. «Το κυνηγάω καιρό. Το θέλω πολύ και θα γίνει. Αργά ή γρήγορα θα έχουμε εδώ έναν όμορφο χώρο με χωμάτινη διαδρομή, με διπλή και τριπλή παράλληλη πορεία για διάφορες εκδηλώσεις». Έχει πλάνο και δεν το κρύβει. Σχεδιασμένο πλάνο, μέσα από όραμα. 
Εμείς τότε, στο «Πανεπιστήμιο» στη Μιχαλακοπούλου, είχαμε όνειρα και στόχους, ωστόσο χωρίς πλάνο. «Μια επάνω και όπου βγει» δίδασκε νοοτροπία ο δάσκαλος. Κάπως έτσι λειτουργεί ο Άρης Ιαβέρης, με ψυχή όση όλοι μας μαζί και ακόμα παραπάνω. Και καρδιά μωρού το 45άρι της οικογένειας, ο πατέρας του Ανάσταση, του μονάκριβου -ακόμα- εγγονού. Δεν είναι δυναστεία οι Ιαβέρηδες, αλλά Οικογένεια και το διαπιστώνεις συζητώντας με τον Δημήτρη, το βαφτιστήρι του Κώστα Φερτάκη που τον λάτρευε. Χεράς και αυτός, αλλά ψύχραιμος, αντιμετώπιζε πάντα αλλιώς το πάθος που τους συνδέει για τη νίκη. 
Το πάθος άλλωστε είναι και το στοιχείο που κυριαρχεί στην κουβέντα με τον οικοδεσπότη, τον Junior, που έχει χαλαρώσει και όταν δεν βιντεοσκοπεί το Escort σε γωνιές Ιαβέρη, μας αναλύει το όνειρό του. Το ρεαλιστικό του πλάνο. Να στηθεί η πίστα, να έρθουν διαφημίσεις, να φτιαχτεί το κτίριο, να έρχεται ο κόσμος και να ευχαριστιέται θέαμα και φιλοξενία. «Και να μεταφέρουμε τη γνώση μας για ασφαλή και αγωνιστική οδήγηση με το δικό μας τρόπο. Είναι η αμυντική οδήγηση που κάνει τη διαφορά και μας κρατάει ασφαλείς». Αυτό είναι το σχόλιό του και αν τον έχετε ακούσει να σχολιάζει στην τηλεόραση, είναι ο ίδιος και όταν συζητάς μαζί του.
Έχει την ειλικρίνεια του πατέρα του, με διαφορετική στρατηγική σε ό,τι αφορά την επίτευξη του αποτελέσματος. Για τον Jr το άφημα και τα δυνατά φρένα στην κορυφή της στροφής είναι ατού, όταν για τον Τάσο ήταν αμυντική διάθεση εκτός της φιλοσοφίας του. Είπαμε όμως: Πρόκειται για τη σύγχρονη εκδοχή και άλλωστε είναι αυτή η τέλεια προσαρμογή, ώστε να μην έχουμε καμία αμφιβολία.
Το Σεπτέμβριο η πίστα, μέχρι το τέλος του χρόνου η εγκατάσταση. 
Εμείς εκεί, σεμνά και ταπεινά ως οφείλουμε, απολαύσαμε Ιαβέρη με Escort και χωρίς, ενώ πήραμε γεύση από το αυτοκίνητο-όνειρο ζωής, έργο του Δημήτρη Γιαλούρη, στην Τέλεια Διαδρομή. Σε ένα καθαρόαιμο χωμάτινο περιβάλλον, με το συναίσθημα να κυριαρχεί και να εκτοξεύει την αδρεναλίνη εντός, αλλά, κυρίως, εκτός μπάκετ. Τιμή μας όλο αυτό, συνδεδεμένο με 43χρονη εμπιστοσύνη χωρίς πάρε δώσε, και απλά, γιατί έτσι πρέπει. Κάνοντας αυτοκριτική, σημαντικό να αναγνωρίζεις και να ξέρεις πού οφείλεις σεβασμό και όχι μόνο._ «Στράτος» Χ.
