Ευκαιρίας δοθείσης: Περί φιλοξενίας

Τα ξενοδοχεία, όπως και τα εστιατόρια, και γενικά οι χώροι όπου παρέχονται υπηρεσίες, λογικά δε συγκρίνονται με τα αυτοκίνητα. Με το αντικείμενο της δουλειάς μας, και όχι μόνο.

Ψάχνοντας, όμως, και αφού ζεις, θα βρεις κοινά σημεία που μας αφορούν. Είναι δεδομένο ότι οι Ιάπωνες και οι Κορεάτες έχουν τα βραβεία αξιοπιστίας, ενώ οι Γερμανοί εκείνα του κύρους, με τη Volvo και τις Jaguar και Range Rover να διακρίνονται για την ποιότητα κύλισης, αφού τις χαρακτηρίζει, όπως άλλωστε και τους Γάλλους, η οδική συμπεριφορά.

Τα γαλλικά αυτοκίνητα, όπως και τα Ford, δεν τα οδηγείς, αλλά τα «φοράς», όπως τα γάντια σου. Ειδικά όλα τα Peugeot, κάποια Renault και τα Fiesta και Focus σε εμπνέουν να εξαντλήσεις τα όριά σου, χωρίς να υπερβείς το όριο σε ό,τι αφορά την ασφάλεια. Αίσθηση που δε θα βρεις, για παράδειγμα, σε Ασιάτη, ενώ πρέπει να την ψάξεις, π.χ., στην Opel.

Περί φιλοξενίας μέσα από την παροχή υπηρεσιών το σχόλιο, και ξεφύγαμε με τα δικά μας, για να προσδιορίσουμε τη σημασία του ανθρώπου σε κάθε δραστηριότητα. Έργο ανθρώπων το πώς λειτουργεί μια Mercedes, σε συνδυασμό με την ιστορία της και το πού απευθύνεται, οπότε και μπορεί να υποστηριχθεί το κόστος της από τον χρήστη, με δεδομένη την εντιμότητα που χαρακτηρίζει το «ό,τι πληρώνεις παίρνεις». Συμβαίνει στα αυτοκίνητα, αλλά δεν είναι το ίδιο όταν πρόκειται για χώρους όπου παρέχονται υπηρεσίες, και όπου δε λείπουν οι υπερεκτιμημένες προτάσεις. Συνήθως όμως με ημερομηνία λήξης.

Σταθερές αξίες…

Πού μένεις; Πού έφαγες; Ενίοτε, απαντώντας στο ερώτημα, στο όνομα του ξενοδοχείου ή του εστιατορίου προσθέτεις μάρκα αυτοκινήτου, που προδίδει το επίπεδο μέσα από την ικανοποίησή σου, σε συνδυασμό με το κόστος.

Ειδικότερα, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα υπάρχουν «αλυσίδες» με σταθερή αξία, που δε θα σε απογοητεύσουν. Για παράδειγμα, υπεράνω κόστους, ποτέ δε θα προδοθείς από όποιο ξενοδοχείο, σε όποια χώρα και αν βρεθείς, του ομίλου Four Seasons. Η Ferrari των ξενοδοχείων, που δεν είναι όλα ίδια, οπότε αν ξέρεις συνδυάζεις την πόλη με το μοντέλο. Υπερβάλλει ο συνδυασμός, αλλά αν τα 4S είναι Ferrari, τα δικά μας της Grecotel είναι μεταξύ Mercedes -π.χ. το Amirandes, που φωτίζει τις Γούβες στο Ηράκλειο- και Range Rover Sport ή Macan, π.χ. το Caramel, πριν μπεις στο Ρέθυμνο ερχόμενος από την «ε.δ. Ηράκλειο» με κατεύθυνση τα Χανιά.

Δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, πέρα από τη super premium φιλοσοφία κατασκευής και την αντίστοιχη στη λειτουργία τους. Φιλοσοφία εμπνευσμένη από τους ιδιοκτήτες, ακόμα και σε αρχιτεκτονικό επίπεδο. Ποιότητα Mercedes στην κατασκευή, αλλά το πάτημα, η κύλιση διαφέρει, και τα πάντα είναι ιδανικά προσαρμοσμένα στο χαρακτήρα κάθε κατασκευής-δημιουργίας.

Κοινός παρονομαστής οι άνθρωποι. Σοφά επιλεγμένοι, άριστα εκπαιδευμένοι, ξεπερνούν και την ελληνική φιλοξενία γενικώς, και την κρητική ειδικώς. Πρόκειται για φιλοξενία-υποστήριξη Grecotel, που θα τη βρεις μεμονωμένα, και πάντως όχι παντού, όπως εδώ, και αφού τη χρυσοπληρώνεις στα διεθνή 4S και σε κάποια Mandarin Oriental, με δεδομένο ότι τη διαφορά την κάνουν το όνομα και η φορολογική δήλωση του πελάτη. Εκεί επιλέγουν πώς θα συμπεριφερθούν. Στα δικά μας, καμία σχέση. Την ίδια αντιμετώπιση έχει ο μεγιστάνας από βορειοανατολικά, και ο Έλληνας ή άλλος Ευρωπαίος που ήρθε να ζήσει το όνειρό του και ποτέ δεν έχει ψιλά στο μαγιό του για φιλοδώρημα. Ή μόλις την τελευταία ημέρα ανακάλυψε πως στον έντυπο λογαριασμό για τον καφέ υπάρχει και ο χώρος για την έξτρα αμοιβή για τους ανθρώπους που σε υποστηρίζουν υποδειγματικά και με το χαμόγελο σημείο αναφοράς.

Αρχικά πιστεύεις πως υποκρίνονται. Σκέφτεσαι πως πληρώνονται για να χαμογελάνε. Γρήγορα, όμως, πριν συμπληρώσεις 24ωρο, αντιλαμβάνεσαι πως το ζουν, πως χαίρονται που σε ικανοποιούν. Πρόκειται για συνδυασμό χαρακτήρα και εκπαίδευσης, αποτέλεσμα επιλογής. Σε χώρο όπου δεν έχουν ιδέα για το πώς έστριβες ή για το τι δουλειά κάνεις, ενώ είναι σαφές πως ζεις εδώ ευκαιριακά, σε κάνουν να νιώθεις κάποιος μεταξύ Βαρδή και Λιούις, με κόστος που δεν ξεπερνά τη συμφωνημένη τιμή της διαμονής. Τρόπο που τον γνώρισες το 2012 και τον ζεις συχνά και με κάθε ευκαιρία, με αφορμή τις διακοπές σου. Άλλωστε, μόνο τυχαία έπειτα από επτά χρόνια δε βρίσκεις τους ίδιους ανθρώπους με σταθερή αξία σε διάφορες θέσεις με αυξημένη ευθύνη.

Amirandes

Τότε, την πρώτη φορά, ήταν η υποδοχή και οι άνθρωποι στο εστιατόριο και στην πισίνα, οι «συνεργάτες» σου, το παρεάκι σου για ένα χαλαρό 8ήμερο. Αυτοί που ήξερες ότι αρκούσε ένα νεύμα για να υλοποιηθεί η σκέψη σου. Έτσι και σήμερα, με τα κτίρια και όλες τις εγκαταστάσεις υποδειγματικά συντηρημένες, ώστε να αδυνατείς να προσδιορίζεις την ηλικία τους. Σε επίπεδο υπηρεσιών, όμως, θα προσθέσουμε τους άρχοντες της παραλίας. Τον γίγαντα κ. Αλέξανδρο με τον συνεργάτη του, τον διοπτροφόρο κ. Γιάννη. Οργώνουν την άμμο ως αθλητές, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους, όπως οι συνάδελφοί τους σε κλειστούς ή λιγότερο εκτεθειμένους χώρους. Χτενίζουν με το μάτι την παραλία από τη μία άκρη στην άλλη, και το μισό και πλέον χιλιόμετρο που μας κουράζει στο βλέμμα αυτοί το πολλαπλασιάζουν θυμίζοντας Γιαννιώτα στην ανοιχτή θάλασσα. Ταχύτατοι, αποτελεσματικοί, προβλέπουν την ανάγκη-πολυτέλεια και δημιουργούν, ενώ ο ιδρώτας τους λειτουργεί όπως το σπρέι της Evian που δροσίζει τον καταπονημένο αθλητή.

Ξέρεις καλά από παλιά τον γενικό αρχηγό, τον φίλο Βασίλη Μηναδάκη. Γνωρίζεις πλέον τον αρχηγό εδώ στο Αmirandes, τον ακούραστο Γιώργο Σκουλάξινο, και καταλαβαίνεις. Ατσαλάκωτος εμφανίζεται παντού και πάντα, ελέγχοντας και παρακολουθώντας πώς εξελίσσεται η φιλοξενία στο σπίτι τους.

Και του χρόνου!

Στο τιμόνι του «208» (στις διακοπές σε νησί μόνο Diesel, σε ε.δ. μόνο GTi) αναρωτιέσαι πώς θα ήταν ο τόπος, η χώρα μας, σε ρυθμούς Grecotel. Έχεις την απάντηση-πίκρα όταν χάνεις την έξοδο για το λιμάνι του Ηρακλείου, με την πινακίδα «Port3» κάπου κρυμμένη ανάμεσα σε απεριποίητα δέντρα και θάμνους.

Πάντως, ελπίζεις για τα καλύτερα όσο ζεις, και όσο εταιρείες όπως η Grecotel κ.ά. αντέχουν και διδάσκουν υψηλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών. Είναι σαφές πως το κρασί-ρακί, η θάλασσα και το κορίτσι μας δεν αρκούν.

Κακά τα ψέματα, θέλει τρόπο με πολύ κόπο, αγαπητοί, με δεδομένο πως η αισθητική δε διδάσκεται, την έχεις στο DNA, όπως εδώ οι δημιουργοί και οι άνθρωποί τους στους διοικητικούς τομείς ευθύνης._ Σ. Χατζηπαναγιώτου