Ο Αλόνσο υπήρξε ο καλύτερος και ένας από τους καλύτερους του grid, ακόμα και σήμερα που αντί να οδηγεί έχει επιλέξει να γκρινιάζει.
Περίπτωση που αναρωτιέσαι για το ποιος συμβουλεύει αυτόν το χαρισματικό πιλότο. Έφυγε (νύχτα) από τη Ferrari και πήγε στη McLaren υπολογίζοντας περισσότερο το πακέτο σε ευρώ, παρά αυτό που αφορά σε επιδόσεις. Ήταν σε αδιέξοδο, θα πείτε. Πού αλλού; Αυτός και ο Μαρκιόνε γνωρίζουν. Στη McLaren, λοιπόν, από τα ψηλά στα χαμηλά και τίποτα το ιδιαίτερο, ούτε με κινητήρα Honda που δε δούλεψε ποτέ, ούτε με Renault που τον ήθελε πολύ, έχοντας ζήσει δόξες με τους Γάλλους – όντας δις Παγκόσμιος μαζί τους. Οι παλιές αγάπες δεν ξεπερνιούνται και ο Ισπανός αντιμετώπισε με τακτ τα φετινά του “χάλια”, όταν τη Honda τη σταύρωσε έχοντας ξεχάσει την ιστορία και βέβαια υποβαθμίζοντας την προσπάθεια.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά προσέθεσε στην εξίσωση χωρίς λύση τη συμμετοχή του στην Ινδιανάπολη, όπου φυσιολογικά προσαρμόστηκε αμέσως (ΣΧ: οδηγικά είναι τεράστιος), αλλά και στο WEC με την Toyota. Στην καλύτερη ομάδα μεν, όμως σε ένα θεσμό χωρίς ανταγωνισμό. Όλα όμορφα στο Λε Μαν, όπου συμμετείχε στο πώς ζουν οι Ιάπωνες το όνειρό τους, και όλα στραβά κι ανάποδα στο Σίλβερστοουν, με τον αποκλεισμό των TS-050.
Είχε προηγηθεί η δήλωση-φωτιά του Φερνάντο Αλόνσο ότι αποχωρεί από τη F1 το 2019 και όλοι, ακόμα και όσοι λίγοι θεωρούν πως η λάμψη του περιορίζεται, αισιοδοξούμε για την επιστροφή του.
Κακά τα ψέματα…
Η Formula 1, ακόμα και για εμάς των Ράλλυ, παραμένει η κορυφαία έκφραση του Motorsport. Δε χρειάζονται αποδείξεις. Ακόμα και σήμερα, που οι ήρωες είναι ελάχιστοι, παραμένει η κορυφαία μορφή σε τέσσερις τροχούς. Αν στην εξίσωση προσθέσεις τους δύο τροχούς, η συζήτηση αλλάζει, αλλά δεν είναι της στιγμής.
Λίγοι πλέον οι ήρωες, πολύ μεγάλη λοιπόν η απώλεια ενός εξ αυτών όπως ο Αλόνσο και στα μάτια μας πολύ φτηνό όλο αυτό περί triple crown. Σε σχέση με τι; Με τους ερασιτέχνες στην Αμερική ή με το WEC όπου οι Toyota αγωνίζονται χωρίς αντίπαλο; Αποκλείεται να τον καλύπτει ότι εύκολα ή δύσκολα και πάντως οριακά κερδίζει τους team mate του. Κορυφαίοι, αλλά σε κάποιους έχει διδάξει F1. Το βράδυ επιστρέφοντας ξέρει πως χωρίς Porsche και Audi στο θεσμό οι νίκες του, που άλλωστε είναι συλλογικές, δεν έχουν τη λάμψη και την αξία που του ταιριάζει. Σήμερα παρακολουθείς WEC με ενδιαφέρον για τη μάχη στα GT, με τα Ford να κερδίζουν ή να χάνουν οριακά από τις Μ8 που λάμπουν με το καλημέρα μέσα από αυτό το σπάνιο μέταλλο της BMW.
Μακάρι η αποχώρηση να έχει ημερομηνία λήξης και η επιστροφή να συνδυαστεί με διεκδίκηση τίτλου στο φυσικό του χώρο, που είναι η F1.
Η ιστορία ίσως δώσει απαντήσεις στις απορίες τις δικές μας και όσων πιστών και λιγότερο ειδικών όπως οι δικοί μας κ.ά. πραγματικά εξειδικευμένοι στη F1. Για τη μετά-Ferrari εποχή και άλλες λεπτομέρειες που αφορούν στην πορεία ενός από τους μεγαλύτερους ever οδηγούς F1. Κυρίως, όμως, για τις αντιδράσεις του, συνδεδεμένες με τις δικές του λαθεμένες επιλογές.
Εν αναμονή…_ Σ.Χ.
