Η ΕΛΠΑ ήταν σαν τη σημερινή ΝΔ, ως ανοιχτό βιβλίο, σε αντίθεση με τον τρόπο που συντονίζονται και -περίπου- διοικούνται σήμερα οι ελληνικοί αγώνες (από τους διοικούντες την ΟΜΑΕ και τους φίλους τους, που αρνούνται να σχεδιάσουν, και επιμένουν σε μια χαμηλού επιπέδου φιλοσοφία συνδεδεμένη με μικρά συμφέροντα και με μια θολή πραγματικότητα).
Ο καθένας μας με την αγωγή του και με το τι έχει ζήσει, και ο καταπιεσμένος δε θα γίνει ποτέ άρχοντας, όσο και αν προσπαθούν να τον αναβαθμίσουν τα φιλαράκια του με τρόπο που φαίνεται αθώος.
Χαιρετίσαμε τη συνάντηση της διοίκησης της ΟΜΑΕ και άλλων με κυβερνητικά στελέχη. Απλώς ανησυχούμε, και δεν το κρύβουμε. Για παράδειγμα, όταν ο αρμόδιος Υπουργός απευθύνει χαιρετισμό για το PICK, μια καραμπινάτη εκδήλωση-επιχείρηση με αντικείμενο το κάρτινγκ. Αναρωτιόμαστε μάλιστα ποιος τον συμβουλεύει αυτόν τον αγνό παλίκαρο, και δεν τον προστατεύει. Θα πείτε, «βολεύει και την ΕΚΟ, που στηρίζει την εκδήλωση, ενώ έχει εμπλακεί και το Dirt, που δεν είναι πλέον απλώς ένα πολύτιμο game μεταξύ φίλων». Θα πείτε, και λέτε και άλλα εσείς, αλλά για το συγκεκριμένο έχουμε ορκιστεί να βλέπουμε το ποτήρι καθαρό και γεμάτο, οπότε και προσπερνάμε, αρνούμενοι τη διαπλοκή της διαπλοκής.
Αφού δε μαθαίνουμε, λοιπόν (τιμή μας… η έλλειψη εμπιστοσύνης που δείχνουν οι κατοικούντες στο ΟΑΚΑ και οι φίλοι τους), ακούμε για θετική εξέλιξη σε σχέση με το Acropolis Rally ERC, που μας προβληματίζει και για την απόρριψη του Ιστορικού ΡΑ που μας πικραίνει. Μακάρι δύο Αναβάσεις να γίνουν διεθνείς, με δεδομένες τις επιφυλάξεις μας σε επίπεδο διαδρομής, όπως και χίλια μπράβο για τη δυνατότητα του Δ.Ε.Θ. να αποκτήσει επιτέλους διεθνή ταυτότητα. Αδικήθηκε τότε, πριν από τριάντα χρόνια, έτοιμο να δικαιωθεί σήμερα και να προσμετρά στο Βαλκανικό, αν και αγνοώ το μέγεθος του θεσμού.
Αλήθεια, γιατί να μη γίνει το Δ.Ε.Θ. ο ελληνικός αγώνας στο ERC; Από τον ΑΟΘ των Τσολακίδη-Παυλίδη και Σία (τι δεν καταλαβαίνεις;). Ο καλύτερος αγώνας του θεσμού θα είναι και θα διατηρήσει το κύρος του, θα σωθεί το Ράλλυ Ακρόπολις, που οφείλουμε να προστατεύσουμε, αν πράγματι θέλουμε και μπορούμε να σχεδιάσουμε την επιστροφή του στο WRC. Καθιερώνοντας και την Ιστορική του εκδοχή.
Εκτίμησή μας πως αυτή η διαδικασία, της προσμέτρησης στον κορυφαίο θεσμό, που είναι και το μόνο ενδιαφέρον από όλη αυτήν τη φιλολογία που δεν πείθει, ξεπερνάει μικροσυμφέροντα και σχετικές φιλίες εποχής.
Ας είμαστε ρεαλιστές…
Η διεκδίκηση της επιστροφής του Ράλλυ Ακρόπολις στο WRC είναι υπόθεση του Πρωθυπουργικού γραφείου. Είναι δεδομένο πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πείθεται με φλυαρίες και συριζαίικη πολυλογία άνευ ουσίας. Τρόπος που άλλωστε ξεπεράστηκε και εκτέθηκε στη συνάντηση ΟΜΑΕ-υπουργών και, επιτέλους, ας μην κρυβόμαστε. Ούτε θα μονοιάσουμε ούτε θα συνεννοηθούμε, ακόμα και για το Ακρόπολις. Άλλωστε, ο Μιχελακάκης και η παρέα του περισσότερο το μίσησαν το ΡΑ, και σήμερα το χρησιμοποιούν μήπως και διατηρηθούν, με δεδομένο ότι δεν υφίσταται άλλη πρόταση για την Ομοσπονδία μας.
Να βρεθούν λοιπόν οι κατάλληλοι (έντιμοι και γνώστες) τύποι, όπως ο «Ιαβέρης», ο Μανώλης Χαλιβελάκης, ο «ΕΛ-ΕΜ», ο Σωκράτης Τσολακίδης, ο Γιώργης Πολυζώης και βέβαια ο Νίκος Τσάδαρης, και να εξηγήσουν-αναλύσουν με αλήθειες και ρεαλισμό τη δυνατότητα διεκδίκησης. Με σημαιοφόρο τον συγκεκριμένο Έλληνα Πρωθυπουργό. Τον μόνο Έλληνα που μπορεί να διαχειριστεί με μαεστρία τον Ζαν Τοντ και τη μα-FIA που αποφασίζει.
Είναι κρίμα να μείνουμε στο πώς θα χαμογελούν στην Κορινθία, και κυρίως στην ουτοπία ότι θα συνδέσουμε το μηχανοκίνητο αθλητισμό με την οδική ασφάλεια μέσω εκδήλωσης που αποβλέπει στο θέαμα με εμπορικό κέρδος.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς._ «Στρατισίνο»
