«Κακά τα ψέματα», από έναν ανιδιοτελή άνθρωπο του χώρου των αγώνων, που στήριξε με έντιμο πάθος την προσπάθειά μας τότε που νοιώσαμε σημαντικοί. Οπότε και σήμερα, δυσκολευόμαστε να δούμε την πραγματικότητα όντας στην κοσμάρα μας. Στραπατσάροντας και τη μικρή μας ιστορία και την αγωγή μας.
Κείμενο φωτιά. Κείμενο που αποκαλύπτει το διχασμό στο χώρο μας, ξεπερνώντας το προσβλητικό «εσύ με ποιον είσαι»;
Κείμενο, «κλεμμένο» από τον κ. Γιώργο Φλώρο, άλλοτε Πρόεδρο της ΕΛΕΤΑ και μαζί μας στην ΕΘΕΑ της ΕΛΠΑ, την εποχή Γλωσσώτη.
Γιώργος Φλώρος:
«Οι παρακάτω σκέψεις αφορούν τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Γι’ αυτό, όσοι από τους φίλους μου δεν ενδιαφέρονται μπορούν να το αγνοήσουν. Το δεύτερο που θα ήθελα να πω είναι ότι, σε καμία περίπτωση, δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή παρατάξεις. Απευθύνομαι σε ΟΛΟΥΣ όσους εμπλέκονται στο άθλημα. Τέλος, προκαταβολικά την απολογία μου αν σε κάποια σημεία είμαι αψύς. Απορρέει από την αγωνία και τον θυμό μου για τα τεκταινόμενα στον χώρο που όλοι αγαπήσαμε.
Είναι εξαιρετικά θλιβερό να βλέπει κανείς, στον πολύπαθο μικρό μας χώρο, τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, την απόλυτη διχόνοια. Το προπατορικό μας αμάρτημα σε όλο του το μεγαλείο και μάλιστα σε εκθετική δύναμη. Ύβρεις, χείριστη χρήση της Ελληνικής γλώσσας, αήθεις επιστολές, έωλα επιχειρήματα, εμφανή άγνοια του θέματος συνθέτουν τον καμβά αυτού του πίνακα. Ουσιαστικές προτάσεις και συναινετικό κλίμα είναι άγνωστες έννοιες που, από καιρό, έχουν πεταχτεί στον καιάδα. Ύψιστη προσπάθεια όλων, που έχει εξελιχθεί σε μέγιστη προτεραιότητα, να αναφωνήσουν «νίκησα» για να ικανοποιήσουν έτσι την τεράστια ανεπάρκειά τους, τον απίστευτο εγωισμό τους, το εμφανέστατο έλλειμμα ικανότητας διοίκησης. ΜΟΝΟΣ και ΜΕΓΑΛΟΣ ηττημένος το σπορ, που στέκεται στη γωνία, ανήμπορο να αντιδράσει, έρμαιο στις διαθέσεις των ανόητων, άσχετων και ολίγιστων εξουσιομανών. Και περιμένουμε να μας εμπιστευθούν οι ξένοι που, χαμογελαστοί, μας βλέπουν σαν θλιβερές και παρηκμασμένες φιγούρες. Άδικα περιμένουμε, όποιο κι’ αν είναι το αποτέλεσμα.
«Μα τι και ποιος φταίει;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Οι θερμόαιμοι, συνήθως ανεγκέφαλοι ή παρατρεχάμενοι, έχουν έτοιμη την απάντηση που, βέβαια, απέχει παρασάγγας επτακαίδεκα από την πραγματικότητα. Πόση σημασία έχουν τα ονοματεπώνυμα ένθεν κακείθεν; Καμία φυσικά. Για θεσμούς θα μιλήσει κανένας; Πως μπορούμε να κτίσουμε το σπίτι μας καλύτερα θα μιλήσει κανένας; Θα το θεωρήσω αστείο αν μου πείτε ότι ο τελευταίος νόμος που ψηφίστηκε κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, στο κομμάτι που μας αφορά βέβαια. Κατά την ταπεινή μου άποψη, που διαμορφώθηκε μετά από 40 χρόνια ενασχόλησης, αποτελεί μνημείο ανοησίας, κορωνίδα ασχετοσύνης και διεκδικεί όσκαρ επιπολαιότητας.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται οι θεσμοί όμως μένουν. Και καλοί – βλέπε και αποτρεπτικοί – θεσμοί διαμορφώνουν υγιείς και αποδοτικούς ανθρώπους ενώ κακοί ακριβώς το αντίθετο. Ήδη, όσοι ενεδύθησαν την μπέρτα του Ζορό και σήκωσαν ψηλά την πύρινη ρομφαία της δικαιοσύνης την κατέβασαν τάχιστα και καταστρατήγησαν τον νόμο πριν αλέκτωρ λαλήσει άπαξ, όχι τρις. Ίσως αντελήφθησαν… Το δυσάρεστο και εξοργιστικό για μένα είναι ότι για το πραγματικά προβληματικό και απαράδεκτο σημείο του νόμου δεν μίλησε ΚΑΝΕΙΣ. Όλοι μίλησαν για το κόκκαλο που τους πέταξαν. Για το σημείο που θα έπρεπε να σηκώσουν επανάσταση άκρα του τάφου σιωπή. Γιατί άραγε;
Κάτι τέτοια έβλεπε ο αρχαίος μας ποιητής Μένανδρος που είχε πει πολύ εύστοχα :
«Άπαξ γαρ εξουσία, ισχύν λαβούσα, ουδέν του οικείου συμφέροντος κρίνει λυσιτελέστερον». Και με απλά λόγια :
«Κάθε εξουσία όταν γίνει ισχυρή δεν θεωρεί τίποτα πιο σκόπιμο από το δικό της συμφέρον».
Για να διαψεύσουμε τον Μένανδρο πρέπει να οικοδομήσουμε τους θεσμούς, το σπίτι μας. Κακά τα ψέματα, το πρόβλημά μας δεν είναι πρόβλημα προσώπων, είναι πρόβλημα θεσμών. Ακόμα και με αυτόν τον ακατονόμαστο νόμο μπορούμε να κάνουμε τα πρώτα σωστά βήματα. Όσο γρηγορότερα το καταλάβουμε αυτό τόσο καλύτερα.
Όπως και να έχει, πέραν των άλλων, χρειάζεται επειγόντως μία «πολιτική εκτόνωση». Όχι βέβαια για να κατασκευάσουμε «νικητές» αλλά για να κάνουμε, επί τέλους, το επόμενο βήμα. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό δεν είναι απλώς ανόητοι, δεν είναι ότι δεν αγαπούν το άθλημα, είναι απλά ακατάλληλοι και επικίνδυνοι. Και, όπως είπα, αναφέρομαι σε ΟΛΟΥΣ συμπεριλαμβανομένων των συλλόγων και των αγωνιζομένων. Αν το καταλαβαίνουν ας το κάνουν πράξη. Τώρα αμέσως. Διαφορετικά ο σοφός Θουκυδίδης, 2.500 χρόνια μετά, θα αποδειχθεί τραγικά προφητικός λέγοντας :
«Ου τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι, αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέροις ούσιν». Και στα απλά Ελληνικά:
«Δεν κατηγορώ αυτούς που ασκούν την εξουσία αλλά αυτούς που είναι πρόθυμοι να υπακούσουν».
Με τους φιλικότερους χαιρετισμούς μου,
Γιώργος Ε. Φλώρος
