Θα αλλάξει η πανδημία το μοντέλο των μετακινήσεων μας;
Όταν όλη αυτή η ιστορία της πανδημίας πάρει ένα τέλος, έχει ενδιαφέρον να δει κανείς τι θα αφήσει πίσω της. Όχι μόνο σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, αλλά πως θα διαμορφωθεί η ζωή μας από εκεί και μετά, με δεδομένο ότι άλλαξαν με τρόπο βίαιο τα δεδομένα στον τρόπο που εργαζόμαστε, συναλλασσόμαστε ή επικοινωνούμε.
Όλα αυτά έφεραν, μεταξύ άλλων, μια δραστική μείωση της κυκλοφορίας, έτσι που η κίνηση στους δρόμους των μεγαλουπόλεων θυμίζει ξημερώματα 15Αύγουστου. Πρόκειται για ένα παράπλευρο κέρδος, αν μη τι άλλο για το περιβάλλον και την κατανάλωση καυσίμων. Αν το #ΜένουμεΣπίτι συνεχιστεί σαν πρακτική και μετά την πανδημία, πώς άραγε θα επηρεάσει την αγορά του αυτοκινήτου;
Κατ’ αρχάς σε μια άδεια πόλη, αναμφίβολα θα λειτουργούν καλύτερα οι συγκοινωνίες και ο κόσμος θα τις προτιμά ολοένα και περισσότερο.
Με τη ζήτηση των καυσίμων να διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα, αναπόφευκτα την κατιούσα θα πάρουν και οι τιμές τους.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η αγορά ενός καινούργιου αυτοκινήτου δεν θα είναι τόσο επιτακτική.
Επίσης, με δεδομένο τον περιορισμό των ετήσιων χιλιομέτρων και τη φθηνότερη τιμή της βενζίνης, τα αυτοκίνητα με τεχνολογίες που εξασφαλίζουν χαμηλότερο κόστος χρήσης (ηλεκτρικά, υβριδικά, ντίζελ ή με φυσικό αέριο), θα καταστούν λιγότερο ελκυστικά.
Με λιγότερες πωλήσεις αυτοκινήτων, η αυτοκινητοβιομηχανία θα δυσκολευτεί να επενδύσει στις νέες τεχνολογίες, που ο κόσμος έτσι κι αλλιώς δεν θα έχει συμφέρον να τις υιοθετήσει. Το αποτέλεσμα θα είναι οι εταιρείες να πιάνουν ολοένα και πιο δύσκολα τους στόχους για τις εκπομπές, κάτι που θα έχει ως συνέπεια σημαντικά πρόστιμα.
Μπορεί βέβαια όλα αυτά να είναι θεωρητικά και η τηλεργασία να αποτελέσει μια παρένθεση που θα παρέλθει μαζί με την πανδημία. Γιατί μπορεί πολλοί να ονειρεύονταν να μπορούσαν να εργάζονται από το σπίτι, στην πράξη όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα φανταζόμασταν.
Αντιγράφω το πολύ πετυχημένο σχόλιο του Μανώλη Καψή από το THETOC:
“…την πρώτη ημέρα κάθισα μπροστά στην οθόνη στις 7 το πρωί και τα παράτησα, εξουθενωμένος, μετά τις 9 το βράδυ. Ελπίζω η συνέχεια να είναι διαφορετική. Δεν ήταν η μόνη δυσκολία. Η παραμονή στο σπίτι, είναι συνδυασμένη στο μυαλό μου, σχεδόν με το σώμα μου, με το Σ/Κ. Με διάβασμα, μαγείρεμα, ένα ωραίο κρασί, σιέστα μεσημεριανή, με τηλεόραση, με ρέμβασμα. Δεν είναι συνδυασμένο στο μυαλό μου το σπίτι με εργασία, αλλά με ξεκούραση και απόλαυση. Την ίδια ώρα που ήμουν καρφωμένος στο PC την ίδια στιγμή, μια άλλη φωνή με καλούσε να σταματήσω και “να το ρίξω έξω”. Να ανοίξω ένα βιβλίο, να χωθώ στον καναπέ και να το απολαύσω. Το διπλανό δωμάτιο ήταν σχεδόν σαν ένας διαρκής πειρασμός”.
Κοντός ψαλμός…_Μ.Σ.
ΔΕΙΤΕ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ
