Ελληνικοί αγώνες…

Σχόλιο που αφορά τους Σωκράτη Τσολακίδη, Τάκη Κουτσίκο και Παύλο Χουρδάκη. Με τον Ανδρέα Βίγκο, προκύπτει η βάση της ομάδας που τρέχει το άθλημα. Τυπικά «άθλημα». Ουσιαστικά, πρόκειται για σπορ με τους συμμετέχοντες -που δεν είναι αθλητές- να πληρώνουν τα πάντα όλα: από τον εξοπλισμό, μέχρι τους εποπτεύοντες.

Στην ΕΠΑ παγιδεύτηκαν και ολιγώρησαν, ενώ εκτέθηκαν με την προσπάθεια στελέχωσης των επιτροπών, όπως και ως προς τη δημιουργία προγράμματος ανάγκης, λόγω κορονοϊού. Αδιανόητο για τους συγκεκριμένους ανθρώπους, λαμβάνοντας υπόψη τη σοφία τους, συνδεδεμένη με την εμπειρία που τους χαρακτηρίζει κοινωνικά. Έχουμε άποψη για τον Σωκράτη, τον Τάκη και τον Παύλο σε σχέση με οικογένεια και δουλειά – τιμώντας και τον όρο της φιλίας. 

Ο Σωκράτης, που μαθαίνει γρήγορα και έχει εκμηδενίσει το Θεσσαλονίκη-Αθήνα, είναι άπειρος στα κοινά στην ύπουλη διάστασή τους, ο Τάκης βιάζεται να προσφέρει, αψηφώντας και το κόστος, ενώ ο Παύλος πιστεύει πως έχει να κάνει με καθηγητές, όπως στο σχολείο-κόσμημα που διευθύνει. Με δικαιολογίες που δεν τους ταιριάζουν δεν κατάφεραν να γίνουν ομάδα και επέτρεψαν σε μέλη του ΔΣ να κάνουν παιχνίδι. Γεγονός είναι πως η ξεπερασμένη νοοτροπία παραμένει πλειοψηφία, ενώ είναι η μόνη φορά που δεν έχεις να χρεώσεις τίποτα στον απομονωμένο, Νικόλα Πασαλή.

Οι «σωματοφύλακες» του αθλήματος ζαλίστηκαν από την ανάθεση -με τιμή και εμπιστοσύνη- και ένιωσαν υποχρέωση. Ο Σωκράτης, όντας ευγενής, αλλά και βιρτουόζος ως Τουρσουνίδης του βολάν, επέτρεψε να τοποθετηθούν στην ομάδα του μέλη που δε γνωρίζει, ενώ διοργανώνεται πάρτυ χωρίς οικοδεσπότη αναφορικά με τις επιλογές των μελών των επιτροπών. 

Βάσει αρχών και καταστατικού η ΕΠΑ επιλέγει και αποφασίζει, με γνώμονα το πώς θα προοδεύσει το σπορ. Με αντικειμενικά κριτήρια, χωρίς… πιστοποιητικό φρονημάτων σε σχέση με τον Μιχελακάκη. Να δεχτούμε την απειρία, αλλά κάποιες επιλογές σε γνώσεις και δυνατότητες προσβάλλουν, ενώ ο χρόνος τρέχει και το έργο κρίνεται ανεπαρκές ήδη από την αφετηρία. Χάθηκε η περίοδος της καραντίνας την οποία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί η ΕΠΑ για δημιουργικό παιχνίδι, σήμερα, που αγοράζεις-πουλάς καράβια διαδικτυακά, ενώ στο χώρο μας διαπλέκονται και δε σέβονται.

Σε κάθε περίπτωση, η διαχείριση του Restart, μιας ιεροτελεστίας που δεν μπορεί να εξαρτάται από την ανάγκη εσόδων, απαιτεί σύμπνοια και εμπιστοσύνη, όπως και διαβούλευση με τους αγωνιζόμενους, ώστε να εκτιμηθεί η δυναμική τους. Ωραία τα λέτε στο χαρτί. Είναι όμως εφικτό; Έχετε συνεργαστεί με τον ΣΟΑΑ γι’ αυτήν τη διαδικασία; 

Η καυτή πατάτα βρίσκεται στο χέρι μιας φρέσκιας ΕΠΑ και αυτούς τους τέσσερις, κορόιδο δεν τους πιάνεις και είναι σαφές πως θα πολεμήσουν και δε θα φύγουν, ώστε να μην επιστρέψουμε σε ρετρό καταστάσεις. Εκτός από τσαγανό και εμπειρία ζωής, έχουν και ήθος και δε θα εκτεθούν στον ερασιτέχνη οδηγό αγώνων που κλήθηκαν να υπηρετήσουν.

Περί ΣΟΑΑ…

Υπήρξα δύο φορές Πρόεδρος, όπως ήταν Αντιπρόεδρος ο Γιάννης Μεσημέρης, που εκπροσωπούσε τον Σύνδεσμο στην ΕΘΕΑ του Μανιατόπουλου, με τρόπο για σεμινάριο και ποτέ με “ναι σε όλα” και εκ των υστέρων “δεν κατάλαβα, πότε έγινε αυτό”, που προδίδουν ανεπάρκεια.

Ο θεσμικός ρόλος του ΣΟΑΑ τσαλακώθηκε με την ψήφιση του καταστατικού της ΟΜΑΕ πριν από δέκα χρόνια, με άλλοθι ότι οι αθλητές εκπροσωπούνται από τα Σωματεία τους.

Ο ουσιαστικός του ρόλος, συνδεδεμένος με την ασφάλεια και την προβολή, παραμένει ενεργός χάρη στον Πρόεδρό του και στους συνεργάτες του, που οφείλεις να σεβαστείς. Ο ρόλος του ΣΟΑΑ στην ΕΘΕΑ τότε και στην ΕΠΑ σήμερα, είναι κεκτημένο δικαίωμα, ευθύνη του ΔΣ της ΟΜΑΕ. Τα περί ψήφου, είναι επιλογή του ΣΟΑΑ, ενώ η ΕΠΑ, ρυθμίζει τις τεχνικές λεπτομέρειες της εκπροσώπησης. Αυτονόητο πως είναι απαραίτητη η παρουσία εκπροσώπων του ΣΟΑΑ στις επιτροπές, με παρακινδυνευμένη τη συμμετοχή μεμονωμένων εν ενέργεια αθλητών. Συνολικά, πρόκειται για πρακτική, Μανιατόπουλου, Χαλιβελάκη και Μιχελακάκη, αλλά… ποιοι είναι αυτοί; 

Σε κάθε περίπτωση 

Ο ΣΟΑΑ πρέπει να επιστρέψει στην εξωστρέφεια, με όρους για τη συμμετοχή στο ΔΣ του, με αθλητές συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και με ρόλο σε κάθε τύπου αγώνα. 

Αδιανόητο, αθλητές που εμφανίζονται σε επιτροπές να μη γνωρίζουν πού βρίσκονται τα Σωματεία τους, όπως και να έχουν άγνοια για τη δυναμική και την ιστορία του Συνδέσμου. Οφείλουμε λοιπόν να τους εμπνεύσουμε προς τη σωστή κατεύθυνση, μακριά από το παραγοντιλίκι, που δεν τους ταιριάζει.

Πάμε σύγχρονα, με τις καθαρές γραμμές του καπετάνιου-Πρωταθλητή και κρίμα που ουδείς τολμάει να αναφερθεί… σε κάποια -ενίοτε- λάθος πατήματα, ως αποτέλεσμα του πάθος και του αυθορμητισμού του, που λατρεύεις.

Μονόδρομος λοιπόν η πρακτική «χορηγώντας», για ένα καλύτερο αύριο, στοχευμένα, όπως π.χ. με υποτροφίες και όχι με δανεισμό για την επιβίωση – μια επιλογή χωρίς τέλος. 

Σε σχέση με τα οικονομικά της ΟΜΑΕ 

Να βρεθούν οι άριστοι, να πλαισιώσουν τον Μανώλη -ΡΟΝ- Χαλιβελάκη που έχει την εμπειρία και την απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης των αριθμών, ώστε επιτέλους να οργανωθεί η οικονομική επιτροπή που απαιτείται για την οικονομική σωτηρία μιας ΟΜΑΕ χωρίς εξάρτηση. 

Θα ανακουφιστούν και οι δανειστές. Με την ευκαιρία, να θυμηθούμε πως από τους ισχυρούς οικονομικά, μόνο ο Μανιατόπουλος και ο Ηλιόπουλος κατέθεσαν ψυχή, κόπο και χρήματα σε βάθος χρόνου, χωρίς να σκεφτούν αν θα τα πάρουν πίσω.

Εμπιστοσύνη λοιπόν στα καθαρά χέρια ανθρώπων στο ΔΣ ως άμυνα, αλλά και στη γνώση, όπως και στις γνωριμίες τους για χορηγίες, μέσα από μια επικοινωνιακή πολιτική που πρέπει να σχεδιαστεί και να συμπεριλαμβάνει και τη συμμετοχή όσων επιχειρούν, διοργανώνοντας.

Επιστρατεύοντας χωρίς συμψηφισμούς τους ισχυρούς του χώρου, που δε θα αρνηθούν έχοντας μπροστά τους ένα έντιμο πλάνο, με εγγυητή τον Μάριο Ηλιόπουλο. Το σημείο αναφοράς και «αφού στηρίζει ο Μάριος, δίπλα σας». 

Πληρώστε, λοιπόν, τους ορκωτούς, κλείστε φυλακή όλους όσους χρειάζεται ώστε να υποστηρίξετε και τις εμμονές σας, αλλά φτάνει το μπίρι-μπίρι για τη Laguna, τα laptop, την νταλίκα και τα κινητά, τους ισολογισμούς και τα διαφυγόντα από τη ΓΓ. Κούρασε και κάνει κακό όλο αυτό, ενώ εκθέτει. 

Πληρώστε όμως και ειδικούς της σύγχρονης επικοινωνίας, μιας που πλέον έχουμε βαθιά μεσάνυχτα. Εμείς όλοι είμαστε απλά, ένα «κλικ» μπροστά από τα μπλουζάκια του Δεσποτόπουλου, όταν οι πραγματικά ειδικοί έχουν φύγει μια δεκαετία εμπρός και πορεύονται με γκάζι. Κάποιοι ελάχιστοι το γνωρίζουν, όπως ο Παυλίδης, ίσως ο Ηλιόπουλος-Φεράρι και βέβαια η Ψαρράκου, η οποία σας προκαλεί αλλεργία επειδή δημιουργεί. Ίσως και άλλοι, όπως κάποιοι στην ΕΠΑ, αλλά και τεχνοκράτες, αν οι επιτροπές είχαν ορθόδοξο χαρακτήρα. 

Αγαπητέ Μάριε 

Είναι δεδομένο ότι ο χώρος σε χρειάζεται. Με το σεβασμό που επιβάλλει η σωτηρία του Ράλλυ Ακρόπολις από το πουθενά και γιατί έτσι, κάτι που έγινε με συνέπεια και κέφι. Με τα χέρια στο τιμόνι, μακριά από τα πλήκτρα, αποφεύγονται οι άδικες συγκρούσεις με λάθος άνθρωπο, όπως είναι ο Σωκράτης Τσολακίδης που παλεύει προσφέροντας, ενώ κουβαλάτε την ίδια τρέλα. Εσύ πλέον γνωρίζεις, ενώ εκείνος μαθαίνει, με το τζαρτζάρισμα στην Κ1 να εκθέτει ευρύτερα και να δίνει χαρά σε όσους θέλουν το κουμάντο. 

Αίσθησή μας…

… ότι έχουμε Ομοσπονδία με Πρόεδρο που αδυνατεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα «θέλω» και στα «πρέπει» κάποιων ισχυρών. Ο ίδιος, σε άμεση επικοινωνία με τον αρμόδιο Υπουργό, δυσκολεύεται και με τα εκλεγμένα μέλη του ΔΣ, παρά τη μόρφωση και τη δεδομένη εντιμότητά του. Εντύπωσή μας είναι ότι δεν προκύπτει εμπιστοσύνη. 

Σήμερα, ο Επαμεινώνδας Φατούρος καλείται να λήξει και την παρεξήγηση που προκλήθηκε με ευθύνη της ΟΜΑΕ, ανάμεσα σε ΕΠΑ και ΣΟΑΑ, που τους ενώνουν οι προσωπικότητες των Προέδρων τους, αλλά και το «ιερό» Restart, που απαιτεί τη σοφία όσων σκέφτονται και δε διαπλέκονται. Μας ενώνει αυτή η δύσκολη άσκηση, ενώ εκθέτουν οι μονομαχίες με τα πλήκτρα._ Στρατισίνο