Να η ευκαιρία!

Χωρίς αντισώματα, με γκρίνια και πνιγμένοι στη μιζέρια μας, δε βλέπουμε την πραγματικότητα. Όπως εκφράζεται με συνέπεια από τους νεότερους αγωνιζόμενους, που δε δίνουν σημασία σε ό,τι φτηνό μας χωρίζει. Για διάφορα που αναβαθμίζουν τα συμπλέγματά μας, υποτιμούν τη νοημοσύνη, σκοτώνουν τον αυτοσεβασμό και δίνουν χώρο στη μιζέρια. Σε ένα παιχνίδι για άρχοντες, όπου και ο τελευταίος επενδύει μια περιουσία και είναι αμφισβητούμενο ό,τι προκύπτει από την προίκα του…

Στερούνται οι περισσότεροι, διαφοροποιώντας τις προτεραιότητες με βάση τη λογική και είναι αυτοί τους οποίους πρέπει να σεβαστούμε. Ειδικά σήμερα, που ελάχιστοι ισχυροί με αμφιλεγόμενες προθέσεις παίζουν μπιρίμπα στην πλάτη τους – μια δεκάρα ο πόντος, ούτε ευρώ.

Αυτή είναι η αξία μας μωρέ;

Ε, δε συμφωνούμε. Και αν η καθυστερημένη πρόσκληση για τη συμμετοχή στην ανάβαση στον Αχλαδόκαμπο ερμηνεύεται ως ευκαιρία για αντίδραση, η δική μας θέση είναι διαφορετική. Η συμμετοχή, συνδέεται με την ηρεμία που απαιτείται και γι’ αυτό αρκεί ο καθένας μας να παίξει το ρόλο του. Ο οργανωτής, ο ΑΣΣΟΑΑ του Νίκου Πλέσσα, να υποδεχθεί, να φιλοξενήσει και να οργανώσει υποδειγματικά, αξιοποιώντας και την ποιότητα των αγωνιζομένων ώστε το γεγονός να προβληθεί σε υψηλά επίπεδα. Ο ΣΟΑΑ, να φροντίσει την ασφάλεια των αθλητών που καλούνται να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Για τη σοβαρότητα στελεχών και κυρίως κριτών δεν υπάρχει αμφιβολία. Ικανοί και για τη διαχείριση της αστοχίας, ενώ είναι σίγουρο πως οι πάντες όλοι θα λειτουργήσουν υποδειγματικά σε σχέση και με το υγειονομικό πρωτόκολλο. Το οποίο παρεμπιπτόντως προσφέρεται για σεμινάριο. Ό,τι δυστυχώς δεν ισχύει για το ντράγκστερ, ευθύνη της ΟΜΑΕ, αφού δεν περιμένεις ευαισθησία από σωματεία με κακό παρελθόν, που παραδοσιακά στοχεύουν στο εμπορικό κέρδος. Αυτή είναι η δουλειά τους και αφού η ΟΜΑΕ αδυνατεί να εποπτεύσει, πνιγμένη σε ανεξόφλητες συναλλαγματικές, ήρθε η ώρα της ΕΠΑ με ουσιαστικό και τυπικό ξεκάθαρο ρόλο. Η ΕΠΑ του κ. Τάκη Κουτσίκου και των συνεργατών του, με δεδομένη την εκτίμησή μας και στη σχετική επιτροπή που έχει την ευκαιρία της σε σχέση με τη στήριξη του Restart.

Ευκαιρία, Συνδεδεμένη με την εμπιστοσύνη στον οργανωτή και στην προοπτική του θεσμού, αφού τα πάντα όλα επιδέχονται βελτιώσεις. Αν κάπου χωλαίνει ο χώρος των αγώνων, πέρα από το επίπεδο εκλεγμένων, είναι οι δομές του, με κούραση 50 ετών, όσων και το περιοδικό μας.

Σε μια ορθόδοξη αγωνιστική κοινότητα το δυνατό Σωματείο της Αθήνας, με ιερούς δεσμούς με το Σύνδεσμο (ο ΑΣΣΟΑΑ του ΣΟΑΑ) και… το Τούρμπο-Ψαρράκου (όπως λέμε Garrettστη μηχανή του), θα είχε τη στήριξη των τοπικών φορέων. Συνεργασία με ό,τι σημαντικό διαθέτει ο χώρος σε Ναύπλιο, Τρίπολη και Άργος και τότε θα μιλούσαμε για ανάβαση 7,5 χλμ. με απευθείας τηλεοπτική κάλυψη κ.ά. συνδεδεμένα με ό,τι προκύπτει όταν έχουμε το σπάνιο «η ισχύς εν τη ενώσει».

Αυτονόητο ότι αναζητούμε τις ισχυρές τοπικές συμμετοχές-διαμάντια που απουσιάζουν, ενώ οι «πιλότοι» έπρεπε να ζουν για το γεγονός, όπως στα δικά μας μάτια είναι αδιανόητο από την πρεμιέρα να λείπουν τα Skoda Fabia και οι ισχυρές δυνάμεις του Ιστορικού, που κοσμούν με την παρουσία τους κάθε γεγονός με τέρμα γκάζι. Όπως είναι οι αναβάσεις ή, μια στάλα πιο χαλαρά, ένα καλά σχεδιασμένο χωμάτινο ράλλυ. Όπως δεν είναι το Εαρινό (μεθαύριο) και αν έχεις μια στάλα σεβασμό και δεν τα κάνεις όλα για το θετικό οικονομικό αποτέλεσμα, σε επίπεδο 100 ευρώ, δεν πας Ιούλιο μήνα στο Χαρβάτι. Έτσι απλά και αναμένουμε… το ξύπνημα της επιτροπής Ράλλυ με τον Π. Χατζητσοπάνη μέλος της. Ό,τι καλύτερο.

Με δεδομένο το γεγονός ότι ο χάρτης των αγώνων και το πιεσμένο πρόγραμμα σε συνδυασμό με την ξεροκεφαλιά των οργανωτών, όπως και με τη δική μας γκρίνια, δε δημιουργούν κλίμα συναίνεσης εκ προοιμίου, έχουμε «ώρα ΕΠΑ» με ομάδα ΔΙΑΣ επί του προκειμένου την επιτροπή Αναβάσεων, ως ομάδα καταστολής και ηρεμίας που την έχει ανάγκη ο χώρος γενικώς και οι οδηγοί ειδικώς.

Ψηφίζουν «αδιαφορία» και συμμετέχουν με πάθος. Τους οφείλουμε σεβασμό, λοιπόν, τουλάχιστον προβάλλοντας ως διεθνές γεγονός τον πρώτο μας αγώνα μετά την καραντίνα, που είναι και ο πρώτος του 2020 σε πανελλήνιο επίπεδο.

Η δική μας F1 εκκινεί στον Αχλαδόκαμπο και αν ο Μάριο δεν είναι Χάμιλτον, είναι Μπότας, με τον Σολδάτο σε ρόλο Φερστάπεν. Ζαν Τοντ ο Νικόλας Πλέσσας; Δύσκολο έως αδύνατο για διάφορους λόγους, ενώ η δημιουργική του τρέλα -με ρίσκο- δε συγκρίνεται με την επαγγελματική προσέγγιση, που σκοτώνει τη λίμπιντο και αλλοιώνει το DNA.

Καλό δρόμο σε όλους και να θυμίσουμε ότι πρέπει να απευχηθούμε ό,τι συνήθως ελπίζουμε. Δε θέλουμε θεατές αυτήν τη φορά, υπερισχύει το κύρος του χώρου και η συνέχειά του και είναι χρέος μας να μείνουμε σπίτι παρακολουθώντας την εξέλιξη ηλεκτρονικά. Εγγύηση τα κομάντο δίπλα στον Ν.Π., όπως οι Βρυώνης, Ρόκκος (ο Σωτήρης, ο αληθινός), Σ. Σκαλτσάς, Κανέλλου κ.ά. εκπαιδευμένοι να προσφέρουν καταθέτοντας ψυχή χωρίς ανταλλάγματα και όταν πρόκειται για τα στελέχη των σωματείων στη μάχη, έχουμε να κάνουμε με την απόλυτη απεικόνιση του εθελοντισμού.

Respect, λοιπόν, όπως και στον κριτή με ονοματεπώνυμο που θα συμπληρώσει 12ωρο στηρίζοντας την ασφάλεια και την ομαλή εξέλιξη στα «Κ». Εχθρός του… ο ήλιος, δύναμή του το πάθος του, που εκφράζεται με γνώση δουλεμένη με μεράκι. Σε αυτό το αλλόκοτο Restart, όλοι νικητές. Μας το οφείλουμε._ Στρατισίνο

ΥΓ.: Εννοείται πως ζηλεύω που δε συμμετέχω. «Άστοχος», αναζητώντας ένα ανέβασμα εκεί, συνοδηγός του Σταμάτη Κατσίμη ή του Μάριου Ξανθάκου που θα λείψουν, όπως θα λείψει και ο τεράστιος πλέον Πάνος Κύρκος, που πάει Γιάννενα με Γιώργη Πολυζώη. Ομορφιές._ Σ.Χ.