Ξύπνα επιτέλους!

Είναι σαφές. Ο Πρόεδρος «Πάμης» που νομίζει ότι συντονίζει την ΟΜΑΕ δεν είναι ο Νώντας Φατούρος που γνώρισα και συνεργάστηκα. Ο πετυχημένος μηχανικός-επιχειρηματίας, υπόδειγμα οικογενειάρχη. Ο άνθρωπος που είπε «όχι» στους τότε αληθινούς ΕΛΠΑτζήδες, όταν στριμώχτηκα και με σταύρωσαν. Ο ΡΟΝ έκλεισε το μάτι και όταν οι φίλοι (;) μου σε ΣΟΑΑ και ΣΟΑΒΕ σφύριζαν αδιάφορα και η παρέα τους με φίλους και συγγένειες στα υπόγεια έτριβαν χέρια, εκείνος και ο Αθανασέκος βγήκαν μπροστά και με στήριξαν. Ο Νώντας Φατούρος, που παρέλαβε χρυσάφι και μετά προέκυψε ειδική διαδρομή στο ΟΑΚΑ. Παραμίλησε το WRC. Και μέσα σε 4 εργάσιμες μέρες ο χώρος επανήλθε, όντας το καλύτερο στάδιο των Βαλκανίων. Ήταν ο Γιαννόπουλος, τότε ο πολίστας στο ΟΑΚΑ. «Καλύτερο από πριν» σχολίασε σε Δεσποτόπουλο και Μανιατόπουλο. Καλύτερες στον κόσμο και οι τέντες του Ν.Φ., κατάλληλες για κατασκευαστικό σεμινάριο, και όταν ό ίδιος λύγισε λόγω κρίσης ως επιχειρηματίας, η αξιοπρέπειά του έμεινε ανέγγιχτη. Όπως και το χιούμορ του – μακριά από το ΟΑΚΑ.

Σήμερα η εικόνα είναι διαφορετική. Με τις ευλογίες του Χαλιβελάκη και τη στήριξη του Ηλιόπουλου στο τιμόνι της ΟΜΑΕ, και πρόκειται για άλλον άνθρωπο. Τον ήξερα «Νώντα». Τον γνώρισα «κ. Φατούρο». Προέκυψε «Πάμης», που τον σέρνουν από τη μια οι αγωνόπατερες και από την άλλη δανειστές – ούτε καν οι χορηγοί που χρειαζόμαστε. Κάποιοι στο ΔΣ τον χρησιμοποιούν, ενώ είναι σαφές ότι η ΕΠΑ έχει πάρει δικό της δρόμο, με τον γκρεμό από τη μια και τα βράχια από την άλλη, με τη ματαιοδοξία σε σκληρό πόκερ με τον αχαλίνωτο ενθουσιασμό. Για τα καλά και τις γρήγορες αποφάσεις η ΕΠΑ, με τους άφθαρτους-άσχετους, με τις καλύτερες των προθέσεων. Από την άλλη, για τα «στραβά» η ΟΜΑΕ με τον ανεπαρκή της πρόεδρο, όπως σχολιάζουν ύπουλα και δήθεν πονηρά ακόμα και οι συν-εκλεγμένοι. Ποιος; Ο δημιουργός; Εσείς, εμείς, τι έχουμε φτιάξει;

Ε, δε συμφωνούμε για τον Ν.Φ.. Ούτε θα ψάξουμε εμείς να βρούμε αν πονάει πιο πολύ το «σε σέρνω αφού σε “διόρισα” και σας κρατάω από το λαιμό αφού χρωστάτε», ή το «σε επηρεάζω για το καλό όπως το βλέπω και χωρίς ευθύνη, αφού άλλωστε εγώ σε έφτιαξα». Το ποιος γνωρίζει σήμερα το καλό είναι μια δύσκολη και θολή ερώτηση. Σε κάθε περίπτωση, καμία σχέση η συγγένεια, για το θεό και μακριά από εμάς αυτού του επιπέδου η κιτρινίλα.

Στα αγωνιστικά, μαθητής και βασικός συνεργάτης του Μανώλη Χαλιβελάκη, ο Νώντας δεν είναι «Πάμης», είναι ο κ. Φατούρος. Δίπλα στο ΡΟΝ σε κάθε άσκηση και εμείς παραδεχόμαστε τον Φατούρο που «ζωγράφισε» ανεπηρέαστος στο ΟΑΚΑ, ενώ ο ίδιος δίδαξε ήθος στη δύσκολη άσκηση της διοικούσας των 4.

Κάνε λάθος λοιπόν. Αλλά κάν’ το εσύ. Να είναι δικό σου, επιλογή σου και τότε θα έχεις δίπλα σου τους σημαντικούς, τους τεράστιους στο ΔΣ και όχι όποιους κρατάνε το χώρο σε ομηρία. Αν είχες καταφέρει να τους συσπειρώσεις και λειτουργούσατε ως μπουνιά, όπως τότε, η παρέα μας, και αργότερα εσείς με τον Μανώλη σε ΕΠΑ και διοικούσα (θυμάσαι;), θα λειτουργούσες χωρίς γκάφες, αμφισβητώντας τα αυτονόητα και δίνοντας χώρο και έδαφος για τα απερίγραπτα – που στοίχισαν. Όπως η αποχώρηση Τσολακίδη και έχασες τον αρχηγό, τον Στρατηγό της Γ’ στρατιάς. Το τσαγανό του Ντάβου, στη σύγχρονη εκδοχή.

Άνθρωποί σου το Προεδρείο, τα μέλη του ΔΣ σας, η ΕΠΑ μας, με Τάκη που δεν ελέγχεται αλλά γοητεύει με το έντιμο πάθος του, τα μέλη των επιτροπών παρά το συνωστισμό και τα όργανα ελέγχου. Στελέχη που θέλουν έμπνευση και το κυριότερο τις αρχές που απαιτούνται για την αντικειμενική στήριξη. Έχω την αίσθηση… παλιό (!) φίλε (;) ότι ασχολείσαι παραπάνω με τους «εκτός» από ό,τι με τους «εντός» ΔΣ και είναι σαφές πως μηδενίζεις και απαξιώνεις κάθε σου πρόθεση, προσπαθώντας να συμβιβαστείς με τα ασυμβίβαστα. Εκεί, σαφέστατα υστερείς. Δεν την έχεις τη διαπλοκή, δεν είσαι… πονηρίδης, έχεις πάει σχολείο, ενώ είναι όμορφο ότι έχεις τρόπους και την αγωγή που λείπει.

Κάντε λιγότερα, αλλά κάντε τα απαιτούμενα βάζοντας περιφρούρηση στα ιερά και όσια που συνδέονται με τους κανονισμούς, όπως και με την ιστορία, προστατεύοντας και το ΡΑ που το ξεσκίζει κάθε απερίγραπτος με άλλοθι (σ.σ να το πάτε και στην Πίνδο, αλλά δεν είναι δικό σας. Δικό μας είναι, όλων μας!).

Αναβαθμίστε λοιπόν στελέχη, δώστε χώρο στα νιάτα που φεύγουν νύχτα και σκέψου πού πας με όλους αυτούς που σέρνονται και αμφισβητούσαμε παρέα πριν από 10-15 χρόνια. Οποίος είναι κάτοικος Λυκόβρυσης δε σημαίνει ότι είναι και απαραίτητος σήμερα επειδή υπήρξε και ικανός κάποτε. Τω καιρώ εκείνω… Όλο αυτό για τα στελέχη, όπως και η προσπάθεια να βρεθούν οι πόροι και να πάνε στο καλό οι δανειστές, είναι στρατηγική.

Εκεί όπου μπορείς να εκπλήξεις. Το πιστεύω εγώ, ο Σ.Χ., που σε έχω προσβάλει και αδικήσει. Εσύ; Έχεις διαμάντια δίπλα σου. Γίνε λοιπόν ο λευκόχρυσος που ξέρω και θα προκύψει το κόσμημα που ήδη έχασε λάμψη με το αντίο δύο μελών του ΔΣ – πολλών καρατίων στην κοινωνία. Μήνυμα-μάθημα το αντίο τους.

Σε πρώτο πρόσωπο

Το έγγραφα κάποτε και στον θείο. Καθάρισε το πρόσωπό σου ώστε να λάμψει η πραγματική σου εικόνα, φόρα κράνος, απομόνωσε τα σκουπίδια, συντόνισε την ομαδάρα σου, αφαίρεσε από το προεδρικό κινητό ΡΟΝ και Ζορό και επιτέλους πάρ’ το επάνω σου. Μην αφήνεις χώρο στους απρόσκλητους που είχαν τις ευκαιρίες τους και τις κλοτσήσαν. Αν τους νιώθεις όλους απέναντι και έχεις χάσει το μομέντουμ με Τάκη, Κορίνα, Γιώργη, Πάνο Φεράρι, Στέλιο και Φωτεινή, ευχαρίστησε και χαιρέτισε. Σε λιώνει η φθορά. Σε αδικεί. Κάν’ το για σένα Πρόεδρε. Είπαμε, κάνε κάτι εσύ, ας είναι και λάθος. Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς. _ Στρατισίνο

ΥΓ.: Ευχαριστώ, αλλά με προσβάλλει να με προτείνουν σε επιτροπή. Είναι πολλά τα χιλιόμετρα. Ποτέ ξανά δεύτερο βιολί. Χόρτασα και από αυτό και απ’ όλα.