Ταξιδεύουμε στο Πήλιο με την «καλή» AMG Α-Class, σε χάτσμπακ εκδοχή και s και σχολιάζουμε.
Ήταν… το φάρμακό μας λίγες ώρες πριν τον εγκλεισμό στα σπίτια μας τον Απρίλιο. Αποδείχθηκε ο πιο καλός μας φίλος στο Πήλιο, με αφορμή το Ράλλυ Κένταυρος. Ταξιδέψαμε στο Βόλο καταναλώνωντας 9/9,5 λίτρα/100 χλμ. και αμέσως τη σταθμεύσαμε, να αναπαυθεί, όπως ο πολεμιστής πριν τη μάχη. Καλοί οι δρόμοι της Αττικής, τέλεια διαδρομή στα Δερβενοχώρια, αλλά θέλεις κάτι παραπάνω. Μακριά από πίστες, αλλά κάτω από συνθήκες ιδανικές… σε διατεταγμένη υπηρεσία σε σχέση με τον αγώνα του Πρωταθλήματος. Κλειστός ο δρόμος στην κυκλοφορία και γράφεις τον τίτλο:
«Συνθήκες Ιδανικές»…
Σε σχέση με την ασφαλεια ανθρώπων και μηχανής και το κυριότερο, ώστε να οδηγήσεις μια μηχανή με DNA συνδεδεμένο με τη F1. Αυτοκίνητο που σε ανατριχιάζει μελετώντας τις προδιαγραφές του και σε συγκλονίζει οδηγώντας το, σε ρυθμό GT στην τέλεια διαδρομή. Αψηφά την ποιότητα του οδοστρώματος που ισοπεδώνεται από τις σχετικές ρυθμίσεις, ενώ σου δίνει τη δυνατότητα της ευκαιριακής ικανοποίησης. Επιλέγοντας εκκινήσεις με launch control ή ταξιδεύοντας τον βετεράνο οδηγό αγώνων στα χρόνια της νιότης του, οπότε η πλαγιολίσθηση ή το ντριφτ αν προτιμάτε (σικ;) ήταν τρόπος ζωής.
Σήμερα, παραμένει ενδιαφέρουσα επιλογή χωρίς αιτία, αλλά στην περίπτωσή μας, με συγκεκριμένη πολύ σοβαρή αφορμή, το ζητούμενο ήταν διαφορετικό. Άλλωστε, το συγκεκριμένο αυτοκίνητο που επιτελεί έργο, όντας στο στόλο των δημοσιογραφικών αυτοκινήτων της Mercedes Benz Hellas, που επικοινωνεί first class – όπως αρμόζει για ένα ταξίδι στα άστρα.
Σημείο αναφοράς ο πλουραλισμός σε αμάξωμα σε σχέση με την Α-Class, αλλά δεν είναι της στιγμής.
Χάνια Ιn-Οut
Στον αγώνα έχουμε ήδη αναφερθεί. Η δική μας διαδρομή, συνδεδεμένη με τα όρια εντός λογικής της Α45, ήταν συγκεκριμένη και μόνο τυχαία δεν ήταν η επιλογή να την αναγνωρίσουμε Σάββατο πρωί. Με τον ΕΛ-ΕΜ να κοσμεί τη θέση δίπλα μας και να δίνει υπεραξία σε αυτήν τη δοκιμή-«ειδική διαδρομή», που τη ζήσαμε τρεις φορές, αφού είδαμε, γνωρίσαμε και αναζητήσαμε όρια, σε τρία περάσματα. Κατηφορίσαμε από τα Χάνια για 17 χλμ. και ανηφορίσαμε για τον Κισσό, άλλα 9 χλμ.
Διαφορετικός ο δρόμος κατεβαίνοντας, το γνωστό Καράβωμα, σε σχέση με τη διαδρομή προς τα Χάνια. Τον Κισσό τον γνωρίσαμε πριν 3-4 χρόνια, όντας τότε η βάση, το αρχηγείο του αείμνηστου Δημήτρη Γαρουφαλιά, ενώ ζήσαμε το Καράβωμα το 1983, προσπαθώντας με τον Σωτήρη Κοκκίνη και το Escort να σταθούμε με αξιοπρέπεια, τότε, στο Ράλλυ Κένταυρος. Αγώνας που δεν μας ταίριαξε ποτέ… Διαφορετικές όμως οι συνθήκες σε κάθε περίπτωση. Το Καράβωμα, κλάσης Χολομώντα και Φτέρης, έχει αλλάξει προς το ταχύτερο: Νέο οδόστρωμα σε πολλές περιπτώσεις, που όμως δεν αλλοιώνει το χαρακτήρα του. Ο Κισσός είναι αλλιώς όταν ανηφορίζεις με την οικογένεια και διαφορετικά όταν έχεις γράψει και ακούς από δίπλα τον ΕΛ-ΕΜ με βαθιά φωνή, κλάσης Γιάννη Βογιατζή, να απαγγέλλει. Να τονίζει τις κακοτοπιές, να σε εμπνέει όπου μπορείς να εμπιστευθείς και να επαναλαμβάνει όταν έτσι πιστεύει ότι πρέπει. Το κάνει είτε επειδή πρέπει να πιστέψεις, είτε επειδή δεν άκουσες. Το τελευταίο είναι και το πιθανότερο, αφού χωρίς πίεση ξεχνιέσαι και σκέφτεσαι το πώς π.χ. θα κατεβαίνει ο Πλάγος αν δουλέψει ο V-Tech ή πώς θα ανεβαίνουν οι Καρπάνος και Κανδηλιώτης με τα ΕVΟ τους, για να καλύψουν χαμένα από την κατηφόρα, που… εκθέτει τα βαριά τους εργαλεία.
Είναι βαριά…
Ξεπερνάει τα 1.600 κιλά αυτή η Α-Class. Το βάρος της εξαφανίζεται επιταχύνοντας, ενώ κρύβεται σε ρυθμό 7/10, ακόμα και σε «κάθετη πτώση» όπως στο Καράβωμα. Με γρήγορα κομμάτια που καταλήγουν σε κλειστές στροφές, με τις φουρκέτες να θέλουν τρόπο, αφού διαφέρουν μεταξύ τους. Ακόμα και στο 8/10 τα φρένα δε θα σε εκθέσουν, ενώ έχεις δύναμη σε όλη την κλίμακα των στροφών. Ό,τι επιτρέπει τη χρήση 3ης και 4ης, ενίοτε 5ης και σπάνια 2ης σχέσης. Είναι συγκλονιστικός αυτός ο δίλιτρος με τους 420 ίππους σε συνδυασμό με το αυτόματο 8άρι και έχοντας επιλέξει το πρόγραμμα Sport+, με τον έλεγχο της πρόσφυσης στη θέση ΟΝ. Κινητήρας για ισόβια βράβευση, και στη Στουτγάρδη ξεπερνούν τους συναδέλφους τους από το Ίνγκολσταντ, που για αντίστοιχο αποτέλεσμα χρειάζονται 2.5 λίτρα.
Αν ποτέ στο DTM μπει περιορισμός στα 2λιτρα θα συμβεί ό,τι και στη F1: Θα ψάχνουν αντίπαλο στην AMG, ενώ είναι σαφές πως αν βρεθεί σε ελληνικό αγώνα, οι φωστήρες τεχνικοί έφοροί μας θα μετρήσουν τον κυλινδρισμό, έλεγχοντας και φανατικά τα καύσιμα.
Εμείς, με ΕΛ-ΕΜ, είχαμε αγωνία για τα φρένα, τα οποία εν τέλει απολαύσαμε σε επίπεδο αντοχής και μόνο από κακό υπολογισμό -ανηφορίζοντας αργότερα από τον Κισσό στα Χάνια- αισθανθήκαμε «κάπως» σε μια περίπτωση. Το ABS δούλεψε οπως στο DTM, στρίψαμε με φουλ φρένα, και ουφ, όλα οκ. Δεν εκτεθήκαμε. Οι φίλοι, με Ν ή άλλη φτερούγα, δε διαθέτουν ABS, αλλά θα καταλάβουν. Πάντα πιστεύεις πως έχεις λίγο ακόμα, αλλά το βάρος μπορεί να σε σκοτώσει και με ένα Ν επιλέγεις να φρενάρεις και να επιτάχυνεις νωρίς, αξιοποιώντας την τετρακίνηση. Είπαμε, το έκαναν ο Καρπάνος, και ο Κανδηλιώτης, που κατέβηκε αεροπορικώς και προς την Πορταριά.
Η γνωστή Αλυκόπετρα ανάποδα, οπότε φουλ κατηφόρι, με φαρδύ, ωραίο δρόμο, μεκαταπληκτικά κομμάτια με στροφές διαρκείας που κλείνουν. Εξαιρετικό οδόστρωμα, λίγα γλιστερά για να θυμάσαι ότι είναι Ράλλυ και αν πρόκειται για ανάβαση Ευρωπαϊκού επιπέδου, το «πάω από την Πορταριά στα Χάνια», ό,τι ζήσαμε (με σοφά τοποθετημένα τα σικέιν) στο «πάω Πορταριά», είναι ειδική για PS WRC.
Ο Mr Fast είναι αυτός, και του χρόνου θα πάω εκεί για να τον παρακολουθήσω να ζωγραφίζει. Ωραίο το πατίνι Πρόεδρε Σωκράτη Τσολακίδη, κούκλα η μπλε κυρία για 4-5 στα πιτς, αλλά οι θεατές σε θέλουν αλλιώς. Πυροβολάρχη, να μοιράζεις «σκόνη». Οπότε, θα σταθμεύσουμε στην πλατεία τη γυμνασμένη AΜG του θείου Βασίλη, θα πάρω από το χέρι τον φίλο μου, Ζώη Τσολακίδη και θα πάμε στα τελευταία κομμάτια για να απολαύσουμε: Τη μαγεία ανθρώπου και μηχανής σε απόλυτο συντονισμό με ένα περιβάλλον για τους καλυτερότερους, όπως πιστοποίησαν οι Γιάννης Πλάγος-Αλκέτας Ρέντης, διεκδικώντας το ακατόρθωτο.
Να ζεις…
Με αυτήν τη Mercedes στο Πήλιο για το Κένταυρος, με «συγκάτοικο» έναν πραγματικά άξιο με αρχές. Ευχαριστούμε γενικώς και κακά τα ψέματα, χωρίς την Αλεξάνδρα και τον Αντώνη, όλο αυτό θα έμενε όνειρο. Ξέρετε, απέχουν το «δοκιμάζω» οδηγώντας, από το «δοκιμάζω»… πυροβολώντας. Είπαμε: Συνθήκες Ιδανικές._ Σ. Χ.
ΦΩΤ.: ΧΑΡΗΣ ΚΛΑΜΟΥΡΗΣ
