Ειδική διαδρομή που ολοκληρώθηκε, η πορεία του περιοδικού από τον Μάιο του 2013. Ο Σ.Χ. σχολιάζει…
Σημαντικό ό,τι αφορά την επόμενη ημέρα, αλλά έχει αποδειχθεί. Δεν έχεις ελπίδα αν δεν σεβαστείς το πώς και κυρίως το τι έζησες χθες. Στην περίπτωσή μας, από τον Μάιο του 2013 μέχρι σήμερα. Δεν είναι της παρούσης ένα σύντομο σχόλιο για την “τεράστια” εποχή της αθωότητας, από το 1970 έως το 2000 με την είσοδο στο ΧΑΑ, ούτε για την τέλεια διαδρομή στο Κορωπί, από το 2006 μέχρι και το 2010. Έχοντας διαγράψει και το πολύ δύσκολο 2012, “ταξιδεύουμε” με τους προδομένους συνεργάτες μας στο 2013, οπότε ο Σπύρος Δουλφής, τότε και των ΤΕ, έγραψε ιστορία. Εξασφαλίζοντας την επόμενη μέρα για το περιοδικό και τους ανθρώπους του – στη συντριπτική τους πλειονότητα. Πρωταγωνιστής της δεύτερης εκδοτικής περιόδου ο “Παγκόσμιος Πρωταθλητής”-εκδότης κ. Θεοχάρης Φιλιππόπουλος, που μας εμπιστεύθηκε. Οδηγήσαμε και νύχτα χωρίς φώτα, με λιωμένα λάστιχα – την περίοδο των capital control. Το 2016 χάσαμε και τα φρένα, όμως ποτέ δε χάσαμε το πηδάλιο. Όντας στο πλέον ασφαλές εργασιακό περιβάλλον του πλανήτη, δε μας συμπάθησαν όλοι, αλλά μας στήριξε ένα εξαιρετικό λογιστήριο-ανθοπωλείο, έργο του κ. Παναγιώτη Καράμπελα, με τμήμα HR που διδάσκει ανθρωπιά, ενώ είδαμε και φως και δημιουργική κατεύθυνση με αποτέλεσμα, όταν το σχήμα ομόρφυνε με την κ. Δήμητρα Κρίθαρη στο μπάκετ της ευθύνης. Προστέθηκε σεβασμός στην καθημερινότητά μας, αφού η ενημέρωση στον Boss έφτανε με ειλικρίνεια και χωρίς “ναι μεν, αλλά” για εμάς, τους περίεργους τύπους κάτω στο γκαράζ. Χώρος με παρελθόν, τότε με οικοδεσπότη τον Νίκο Πάνο. “Η Ferrari στο χώρο της”, θα μπορούσε να είναι η ερμηνεία μιας σκληρής επιλογής, που διαχειρίστηκα με σχετική υπομονή και χωρίς χιούμορ.
Το όπλο; Οι άνθρωποι!
Όσοι ξεκινήσαμε σε 20θέσιο Viano EVO 4Matic το 2013 (και με την Auto Bild) και όσοι συνεχίσαμε μέχρι σήμερα, πλέον σε 11θέσιο Multivan WRC. Όλοι μας σε καλά τοποθετημένα μπάκετ με βάσεις από ατσάλι και με ζώνες 6 σημείων. Ενδεκάδα λοιπόν τα κομάντο, μαζί με την κ. Φυτίλη και τον Θάνο Ηλιόπουλο, γιατί πλέον άλλαξαν τα δεδομένα σε σχέση με την εμπορική διεύθυνση, που ήδη λειτουργεί οριζόντια σε σχέση με τα περιοδικά του Ομίλου. Της Alpha Editions, με το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών στα χέρια της “Νίκη Εκδοτική” των αδελφών Σμυρνιωτάκη, με τον Παντελή Πρόεδρο του ΔΣ. Στη θέση του κυβερνήτη, ως Διευθύνων Σύμβουλος, ο Κωνσταντίνος Λαζαρίδης, με βαρύ βιογραφικό που προδίδει δημιουργική κατεύθυνση με έργο, και το σημαντικό, ένας τύπος της ουσίας, όντας σεμνός, με δυνατή, σφιχτή, ανδρική χειραψία και με την καθαρή ματιά που λείπει από την πιάτσα. Απαραίτητα στοιχεία τα παραπάνω για τις συνεννοήσεις με τη Δήμητρα Κρίθαρη, άνθρωπο που εμπιστεύονται οι εργαζόμενοι, ο αυστηρός επιχειρηματίας του χθες και πλέον οι αισιόδοξοι με αποδεδειγμένο καλά πληρωμένο όραμα του σήμερα-αύριο, αλλά και η αγορά.
Στα καθ ημάς…
Με νέα, υγιέστατη ταυτότητα οι 4Τροχοί, με πολλές ενδείξεις και στοιχεία προοπτικής και με νέα, φιλόδοξη, σύγχρονη και ενθουσιώδη εμπορική διεύθυνση. Γεγονός είναι ότι αν σκοντάψει η συνεργασία η ευθύνη θα είναι δική μας, έχοντας μάθει με ένα διαφορετικό μοντέλο που δίδαξε ο κολοσσός Γιάννης Βρόντος και σφράγισε με τον δικό της τρόπο η κ. Σύρμω Παπαδοπούλου. Η πρώην AMS & Auto Bild, το κόλπο γκρόσο του Δουλφή στην μετά την “παρακμή”, σκληρή και ιδιαίτερη 4Τ εποχή, έως και χθες.
Για τη Σύρμω λοιπόν, που πλέον δεν είναι μαζί μας
Τη «σκότωσα» πολλές φορές. Παρορμητικά και ως πρώτη, φτηνή και επιπόλαιη ανάγνωση. Την αδίκησα ελάχιστες και τη λάτρεψα όσο μόνο τον Βρόντο. Είχε τον τρόπο της η “Συρμoπούλου” μας. Ήρθε “αλλιώς” από το Πανεπιστήμιο “Πέτρος Τριανταφύλλης”, αλλά προσαρμόστηκε υποδειγματικά προσθέτοντας τις δικές της πινελιές, ενώ συχνά… κατεδάφισε και πτέρυγες του κάστρου μας. Με τακτ, με σεβασμό και ηρεμία, με την τέχνη να ανέχεται και με την επιδεξιότητα να αντέχει και να διαχειρίζεται την άρνηση, με ολική επαναφορά. Επιμένοντας με το δικό της, δήθεν χαλαρό τρόπο, οπότε χωρίς να το καταλάβεις το πρόβλημα όλων που δε διέκρινες ή δεν ήθελες να διαχειριστείς, γινόταν δικό της. Το κακό report της Παρασκευής, πριν “κλείσει το τεύχος”, γνώριζες πως θα γυρίσει σε “εξαιρετικό” και μέσα στο στόχο τις επόμενες 2-3 ημέρες, με πλεονέκτημα την ήρεμη δύναμη που τη χαρακτηρίζει. Σταθερή η αξία της και ήξερες ότι το “να τα πούμε” ήταν θέμα, ενώ το “ποτέ μπορείς να μιλήσουμε;” ήταν καμπανάκι. Στον ουρανό με το αυθόρμητο “τι έχεις;” ακόμα και σε τηλεφωνική επικοινωνία, αφού ήταν συνδεδεμένο με ειλικρινές ενδιαφέρον. Άλλωστε, ελάχιστοι αντιλαμβάνονται από τη φωνή σου την κακή σου διάθεση, αφού επίσης ελάχιστοι ενδιαφέρονται ουσιαστικά, τη στιγμοί που οι πρώτοι έχουν και κατά νου ότι πιθανόν η διάθεσή σου σχετίζεται με τους ίδιους. Η Σύρμω λοιπόν, με περίσσια αρχοντιά και με μηδενική στήριξη από την περιβόητη ελεύθερη αγορά, όπου λάμπουν οι αδιάφοροι… περίπου συνάδελφοί της ακόμα και στον ίδιο όροφο, αλλά και στην παραπάνω γειτονιά, έγραψε σκορ ρεκόρ με την ευκαιρία της επετειακής έκδοσης για τα 50 χρόνια του περιοδικού. Ένα ρεσιτάλ συνεργασίας της ίδιας και των συνεργατών της με τη Δήμητρα Κρίθαρη και ατού την ομάδα μας, την οποία μόνο ο Μιχάλης, ο κ. Σταυρόπουλος μπορεί να συντονίσει.
Μόνο αυτός μπορεί να βάλει σε τάξη σκέψεις και ιδέες ώστε να προκύπτει αποτέλεσμα. Ο τέλειος συνεργάτης, που διαχειρίζεται έντιμα και με αρχές τα θέλω και τα πρέπει των εμπορικών, που αν τους δώσεις χώρο, εύκολα μπορεί να πουλήσουν και το editorial χωρίς να το ξέρεις. Η ομορφιά της δουλειάς μας, και από τη μια οφείλουμε ένα “ευχαριστώ” στον κ. Φιλιππόπουλο, που μας σεβάστηκε και από την άλλη, οι συντελεστές-ψυχή του εγχειρήματος, επιβάλλεται να αντιμετωπίσουν αισιόδοξα την επόμενη ημέρα. Όπως και αν εξελιχθεί για το περιοδικό, με ιδιαίτερα αισιόδοξο και δημιουργικό πλάνο που θα ανακοινωθεί. Εγχείρημα με ποιότητα, που ξεπερνάει το τέλειο πάτημα της Mercedes, το οποίο επεκτείνεται και στο site, που βρήκε το μάστορά του εφ όλης της ύλης.
Καλή συνέχεια…
Με την ευγένεια που δικαιούνται οι άνθρωποι και την ηρεμία που απαιτείται, για να είναι ανταγωνιστικοί σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον._ Σ. Χ.
