Οδηγώντας Ιστορικά αυτοκίνητα

Στην πλειονότητά τους πρόκειται για εκδηλώσεις της Scuderia Triskelion του Γιάννη Καράμπελα, με ατού τις «εικόνες» του Γιάννη Κουσκούτη. Ιστορικό αυτοκίνητο ή κλασικό, όπως το χαρακτηρίζουμε· το αντικείμενο των αναμνήσεων του petrolhead, που προδίδει και μέρος της κουλτούρας του καθενός μας.

Οι εκδηλώσεις για την έκθεσή του πολλές, κάποιες μάλιστα σημαντικές με διαφορετικό στυλ, και κάθε οργανωτής απευθύνεται με συνέπεια στους δικούς του πιστούς, οπότε οι συμμετέχοντες επιλέγουν το πού θα προσαρμόσουν το αυτοκίνητό τους και τη διάθεσή τους. Είναι γεγονός πως μόνο καλό κάνει στο ελληνικό ΙΑ ο άτυπος ανταγωνισμός μεταξύ οργανωτών που εκφράζουν διαφορετικές τάσεις. Έχει μάλιστα και τη γοητεία του όλο αυτό, που προέκυψε ως έργο ικανών οργανωτών, με τις ομοσπονδίες να παρακολουθούν σε αμηχανία.

Να θυμηθούμε πέντε από τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιήσαμε, καταγράφοντας σύμφωνα με το χρόνο χρήσης τους.

Με την Toyota Supra δεύτερης γενιάς στο Tour du Peloponnese by Triskelion, το 2020. Η συνεννόηση στον πεζόδρομο στο Π. Ψυχικό, και να ’μαστε στον Πόρο, συμμετέχοντες στο τρίτο σκέλος, επίλογος της εκδήλωσης με υπεραξία από τις διεθνείς συμμετοχές, και όχι μόνο. Γεγονός που σε άλλη χώρα θα εξελισσόταν τουλάχιστον υπό την αιγίδα του Υπουργείο Τουρισμού. Η Supra πρόκειται για τέρας αξιοπιστίας, και αυτή η λευκή κουπέ Toyota, που δεν είναι Celica, σε κερδίζει με το στυλ της, όντας ένα ιαπωνικό GT 2+2, που προσφέρεται για την Τέλεια Διαδρομή στην XXL διάστασή της.

Δεν της βρίσκεις ψεγάδι, και είναι το σωστό όχημα ώστε να εκμηδενιστεί η αγωνία σου. Δεν είναι δικό σου, την προσέχεις πολύ, αλλά έχει τα χρόνια της, και είναι κρίμα να εγκαταλείψεις στο δρόμο για το Λουτράκι, όπου η διανυκτέρευση και η εορταστική απονομή.

Ακόμα και αν πιέσεις τον κινητήρα και το κιβώτιο, θα ανταποκριθούν, και συνολικά θα σε δικαιώσει, αρκεί να την τοποθετήσεις σωστά στο κάδρο, με σεβασμό και στην καταγωγή της. Κρατάμε τη λειτουργία και τον ήχο του 2.8, και βέβαια το ενδιαφέρον του ιδιοκτήτη της, κ. Άρη Γεωργοσόπουλου, για το «αν περνάμε καλά». Τότε γνωρίσαμε και τους «Warriors» στη διάσταση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης.

Με το Nissan Sunny GTiR σε έκδοση παραγωγής και συνοδηγό τον Σωτήρη Σκαλτσά, το 2019 στο Legend Acropolis από τον ΣΙΣΑ. Εκδήλωση σε γνωστά εδάφη με ιστορία, γεγονός που λειτούργησε ως ψυχοθεραπεία, έργο του φίλου-συνοδηγού, ενώ λειτουργεί και ως προπόνηση για όσους εμπιστεύονται τη φιλοσοφία του οργανωτή. Άλλωστε, ως βετεράνος θέλεις να συμμετέχεις στις «24 ώρες Ελλάδα», ενώ ονειρεύεσαι την Πίνδο, εκδήλωση τύπου Costa Brava.

Έξυπνα σχεδιασμένη εκδήλωση το LA, που τυπικά δε συναγωνίζεται το ΙΡΑ, και μάλιστα, αν προέκυπτε διάθεση συνεργειών στην ΟΜΑΕ, θα μπορούσε να λειτουργεί υποστηρικτικά.

Να υπενθυμίσουμε ότι με το Sunny της Νικ. Ι. Θεοχαράκης στην αγωνιστική εκδοχή του κερδίσαμε 21/23 ράλλυ, τρία πρωταθλήματα σε τρία χρόνια και άλλα δύο τα επόμενα δύο, με έναν άξονα λιγότερο και χωρίς τούρμπο στο GTi. Μία πεντάδα τίτλοι «Στρατισίνο»-Sunny, όλοι με την κ. Αντωνία Παυλή, όπως έγραψε και ο Ηλίας Καφάογλου στο βιβλίο του, που μας προσφέρθηκε λόγω της δημοσιογραφικής μας ιδιότητας, και ευχαριστούμε.

Με την έκδοση παραγωγής, με το λευκό GTiR του μουσείου Τάκη Θεοχαράκη, πήγαμε και στο Αττικό, δοκιμασία του πρωταθλήματος Regularity της ΟΜΑΕ, προσκεκλημένοι από την ΑΛΑ, όπου και προσπαθήσαμε να ανταγωνιστούμε χρησιμοποιώντας την εφαρμογή speed pilot. Εκδήλωση όπου συνεργαστήκαμε με τον φωτογράφο Κρις Μέλχερ, αξιοποιώντας το υλικό του και από το εξαιρετικό Δαναών του AC3.

Το GTiR, με έμπειρο πλήρωμα και τα όργανα του Master, χάνει μόνο από λάθος στην πλοήγηση, ή από πιθανή αστοχία του οργανωτή, που σπάνια προκύπτει τη σύγχρονη εποχή. Έχεις κιβώτιο με τις σωστές σχέσεις, η απόκριση στο γκάζι είναι άμεση, αποτέλεσμα του 2λιτρου κινητήρα με τούρμπο, δε «χαζεύει» ποτέ και πουθενά, με την τετρακίνηση να υποστηρίζει και την ακρίβεια της μ.ω.τ., όταν τα εξαιρετικά φρένα περιορίζουν το βάρος του στην κατηφόρα. Με περιορισμούς στη χρήση του που απογοητεύουν…

Στο Arcadia Tour με την ΒΜW 2800 CS το 2021, και εδώ έχουμε σύνθεση άσων. Στην οργάνωση από Τρισκέλιον και ΕΛΙΑ, αλλά και στη διάθεση του αυτοκινήτου της Restorcaration των αδελφών Κορφιάτη, έργο Γιάννη Αθανασάκου. Σε γκρι-σιελ το κουπέ που ονειρεύεσαι και, όντας σε άψογη κατάσταση, μας επέτρεψε να απολαύσουμε την τέλεια διάσταση της Touring έκφρασης με επίκεντρο τη φιλόξενη Δημητσάνα. Τουριστικό μέρος, αλλά η παρουσία των κλασικών με πληρώματα για σαλόνι σε ρετιρέ με θέα βουνό και θάλασσα, δημιουργούν μια εξαιρετική ατμόσφαιρα με στυλ, δείγμα γραφής της κλάσης του ΙΑ στην Ελλάδα.

Η 2800 CS, γνωστή και από την 3.0, την εξέλιξή της, είναι το κουπέ των Βαυαρών που θα μπορούσε να παράγεται ακόμη, με παρεμβάσεις μόνο στην παθητική ασφάλεια. Η δική μας, ευχάριστη και αξιόπιστη, προσεγμένη στην ουσία, όπως προκύπτει από την ποιότητα κύλισης, αλλά και σε λεπτομέρειες συνδεδεμένες με επιμέρους λειτουργίες. Με ένα τέτοιο κουπέ σκέπτεσαι ότι θα είναι ούτως ή άλλως όμορφα, κάνοντας εκπτώσεις στο τι θα αντιμετωπίσεις με άλλοθι τα χρόνια της. Όταν όμως τη ζεις για 500 χιλιόμετρα σε 24 ώρες, νιώθεις υπέροχα και χαμογελάς συνέχεια, που όλα λειτουργούν άψογα.

Περί Τρισκέλιον το ανάγνωσμα, και είναι τιμή μας η συμμετοχή σε ένα ακόμα TdP το 2021. Εκδήλωση πανδαισία, και ήταν η δεύτερη για εμάς και η τρίτη για το περιοδικό που στήριξε ως πραγματικός χορηγός επικοινωνίας, απολαμβάνοντας και την τέλεια σχέση σε δύσκολους ρόλους, με θολή προοπτική.

Αυτοκίνητό μας το καλυτερότερο. Η BMW 850 Ci, επίσης προσφορά του κ. Άρη Γεωργοσόπουλου, που θεωρούμε πλέον φίλο μας. Συμμετέχει με απαιτήσεις, αλλά έχει επιλέξει και να στηρίζει το ΙΑ, προσφέροντας διακριτικά, έξυπνα επιλεγμένα κοσμήματα με τροχούς σε φίλους του, και μαζί τους απολαύσαμε το τελευταίο σκέλος του αγώνα. Με ενδιάμεση αφετηρία από τη Σπάρτη, όπου ο κοσμογυρισμένος δήμαρχος δεν κατανόησε το μέγεθος της εκδήλωσης με τις 50 ξένες συμμετοχές, και διανυκτέρευση στο Μυστρά, όπου θα ξαναπάμε.

Η «850» όπως δεν μπορείς να ονειρευτείς. Σε ξεπερνάει… δε φτάνεις μέχρις εκεί και δεν πήραμε τυχαία τα βουνά και τα λιμάνια σε νεκρό χρόνο, ώστε ο Κουσκούτης να την απαθανατίσει και εκτός μάχης. Στο απόλυτο τετ-α-τετ του φωτογράφου με άποψη και της σύγχρονης μηχανής του, που δίνουν ψυχή στο αντικείμενο τοποθετημένο με το στυλ του στο τοπίο.

Συνήθως γράφεις, «θέλω να ακούω έναν πολυκύλινδρο ατμοσφαιρικό». Εδώ θέλεις να απολαμβάνεις το βάθος του και, επιλέγοντας μία και δύο ταχύτητες περισσότερες από το προβλεπόμενο, οφείλεις να δεθείς με το σασί ώστε να το αξιοποιήσεις, διαγράφοντας τροχιές ακριβείας. Το ξέρεις, θα εκτεθείς αν πρέπει να διορθώσεις. Θα προδώσεις τους δημιουργούς της. Είναι η απόλυτη έκφραση των Βαυαρών στο κλασικό κουπέ που ψάξε και δε θα βρεις…

Επίλογος αυτής της διαδικασίας με τη βαριά ευθύνη, αποτέλεσμα της ανιδιοτελούς παραχώρησης, με τη μαύρη Spider. Συμμετοχή σε εκδήλωση με επίκεντρο την Τρίπολη από τους ιδιαίτερα φιλόξενους, σεμνούς και αποτελεσματικούς του ΑΡΣΟΕ, ό,τι ζήσαμε και στο Αίγιο από την ΑΛΜΑ με την ευκαιρία του Μόντε Βοστίτσα, που επίσης υποστηρίξαμε. Η μαύρη Alfa Romeo Spider τελευταίας γενιάς με τον 2λιτρο χωρίς Dellorto αλλά με ψεκασμό που της ματώνει την ψυχή, δημιουργεί όμως μια αίσθηση αξιοπιστίας που ψάξε, και σε Alfa εποχής δε θα βρεις. Σε συνδυασμό βέβαια με τη συντήρηση έργο του ιδιοκτήτη της, κ. Στέλιου Βουδούρη, που επίσης συμμετέχει σε εκδηλώσεις με την κόκκινη Veloce του.

Δεν είναι υπερβολή, πίσω από ένα ΙΑ σε άψογη κατάσταση έργο μηχανικών, θα βρεις τον ιδιοκτήτη που σέβεται τα κοσμήματά του. Ο τσαπατσούλης εδώ χάνει το momentum σε διάφορα επίπεδα, και εμείς -τυχεροί- πήγαμε Ναύπλιο και μετά Τρίπολη, όπως θα μπορούσαμε με μια σύγχρονη Giulia Spider με την κίνηση πίσω, που δεν αισιοδοξούμε ότι θα προκύψει. Μας αιφνιδίασε αυτή η Spider ως ιδιαίτερα πολιτισμένη, μακριά από τα τερτίπια που δημιουργούν χαρακτήρα, αλλά γρήγορα προσαρμοστήκαμε, αντιληφθήκαμε το μέγεθός της και την απολαύσαμε ταξιδεύοντας στο χρόνο. Αυτήν θα αγοράζαμε, με αυτή θα θέλαμε να ξαναπάμε οπουδήποτε, ακόμα και για μια αθώα βόλτα με κατάληξη στο Kafeina στην Ερυθραία, όπου πάντα Σάββατο ή Κυριακή κάποιον φίλο θα συναντήσεις. Θα πας και στην Καντίνα στη Βαρυμπόμπη, αλλά εκεί δεν είναι αποδεκτή. Δεν είναι ο χώρος που της ταιριάζει. Είναι οι γραμμές της που προδίδουν το χαρακτήρα της, και στο τιμόνι της καθρεφτίζεται το μεγαλείο της Alfa. Έχεις απαντήσεις για το πώς αυτοί οι Ιταλοί, με μεράκι και τέχνη, κατάφερναν να εξελίσσουν το απλό σε σημαντικό.

Επόμενο, τελευταίο μας σημείωμα για την Τέλεια Διαδρομή, «Avec Les Grecs» στο Μόντε, σε 4Τ Aπριλίου, απλώς γιατί το μέγεθος του Έλληνα όταν συνεργάζεται σεμνά και με χαρακτήρα ξεπερνάει αποτελέσματα και αξίες οχημάτων.

Ευχαριστούμε τους παραπάνω για την προσφορά τους._ Σ. Χ.