ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις, από το μπάκετ-3: Ήμουν κι εγώ εκεί…

Έπεσε η σκόνη, όπως λέγεται, και με τις σκέψεις πλέον σε τάξη, να η ευκαιρία για μια άτυπη ανασκόπηση της εμπειρίας μας με το «0» στις πόρτες και με σταθερή αξία παραπλεύρως τον συναθλητή και φίλο Δημήτρη Βαζάκα, με γεγονός πως δεν αλλάζεις συνεργάτη που εμπιστεύεσαι, κυρίως ως άνθρωπο.

Δεν είναι παιχνίδι τα «0» στο ΡΑ, ούτε βέβαια τα «S», ό,τι κατάλαβαν από το πρώτο μέτρο οι Ζήβας-Μ. Ξανθάκος, ό,τι γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Μήλας, με γεγονός πως η Μισέλ Μουτόν εμπιστεύεται μόνο Αμαξόπουλο. Πλοηγοί, ένας ρόλος για βετεράνους οδηγούς αγώνων, αλλά και νέους, στελέχη που θέλουν να μάθουν.

Γράφτηκε ότι όντας στο μπάκετ ξανά και ξανά, φρενάρει η εξέλιξη των νέων… Ειλικρινά λυπάμαι, και δε θα επαναληφθεί, επιστρέφοντας την γκρίνια και κυρίως τη λάσπη. Άλλωστε, όλοι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα και σε βάθος χρόνου, οπότε απλώς κριθήκαμε…

Να δούμε επιγραμματικά, λοιπόν, τα αρνητικά, τα θετικά και το «πώς αλλιώς», όπως τα έζησα με μούσκεμα την μπαλακλάβα και το απολαυστικό κράνος της Stilo, που δεν ήξερα και έμαθα…

ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Δε μας άρεσε

• Ο υπουργικός συνωστισμός στο ΟΑΚΑ, με ενδιαφέρον στο να δίνουν εκκίνηση, απόντων βετεράνων συναθλητών μου, όπως είθισται σε όλο τον πλανήτη.
• Η απουσία του Βασίλη και της Γιάννας Δεσποτοπούλου, που δεν προσκλήθηκαν, όπως ο ίδιος ο Β.Δ. σχολιάζει πικραμένος.
• Η αστοχία με τη φιλοξενία των αγωνιζομένων, ανάμεσα σε χρόνο αναγνώρισης και σε SSS. Αν οι «θεοί», οι P1, τακτοποιήθηκαν, οι «ημίθεοι» και οι Έλληνες άλλαξαν ρούχα με φόρμες όπου έβρισκαν χωρίς προστατευτικές «πετσέτες». Δύσκολη και η παροχή νερού. Απασχολημένοι οι εκτός τόπου περιβόητοι Relation…
• Όπως άλλωστε και την επομένη, όταν ο θίασος έτρωγε ήλιο στο απέραντο γαλάζιο, στο Λουτράκι, για μία και παραπάνω ώρα.
• Το Λουτράκι μάλλον αντιμετώπισε με αμηχανία το γεγονός, δώρο Αυγενάκη, όταν η Λαμία είναι σε πτήση.
• Συζητήσιμοι οι χρόνοι ανάπαυσης(;) στις προπορείες στην Αλίαρτο, ίσως και στην Ιτέα…
• ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΙ κάποιοι που σχολίασαν αρνητικά την ποιότητα και το μέγεθος του αυτοκινήτου που τους παραχωρήθηκε, διεκδικώντας κάτι καλύτερο.
• Άλλος πάλι για το επίπεδο εισόδου σε σχέση με το πάσο του. Για ένα κόκκινο «All Access», ο κακός χαμός.
• Η μόνη σχέση μας ως «0» με το ράδιο του αγώνα, η βαθιά φιλία μας-συγγένεια με τον Νίκο Τσάδαρη. Καμία έκπληξη από τον Γιάννη Σταυρόπουλο, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την προσωπική εμπάθεια από το ρόλο του.

• Κακά τα ψέματα. Μπορούμε καλύτερα ως αγωνιζόμενοι.

ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Μας άρεσε

Στο πλαίσιo του «χορηγικού μας πακέτου» προς τον αγώνα που του οφείλουμε σημαντικό κομμάτι ζωής, επιλέξαμε με τον Δημήτρη και δοκιμές-αναγνωρίσεις, που συνδυάστηκαν άλλωστε με άρθρα για την Toyota, χορηγό του αγώνα.

– Στο περιθώριο, χρησιμοποιώντας υπηρεσιακό RAV4 για την περίσταση («αυτοκινητάρχης» o εξαιρετικός κ. Άγγελος Πάρχας) και αξιοποιώντας και τη φιλοξενία στη Λαμία (Γ.Γ. ΡΑ η κ. Μαρία Μαργαρίτη), οπότε και μετριάστηκε το κόστος, συναντήσαμε στο Ελευθεροχώρι τους Μιχάλη και Δημήτρη των TechItSerious και μιλήσαμε για την ασφάλεια των θεατών. Η προσέγγισή τους, μάθημα. Η γνωριμία μας, εμπειρία.

– Τα RAV4 άψογα εξοπλισμένα, με τρακτερωτά λάστιχα υψηλού επιπέδου και τις σχετικές ρεζέρβες. Εργαλεία στα χέρια ειδικών, και τα κομψά θηρία αποδείχθηκαν και αξιόπιστα σε σβέλτους ρυθμούς, με τα Hilux να πιστοποιούν «who is the boss» στην κατηγορία. Σε συνδυασμό με τα C–HR και τα Yaris Cross, ένα ωραίο σύνολο.

– Εμείς, με το γνωστό πλέον λευκό EVO «μας», που δε φροντίσαμε να αποκτήσει τα χρώματα του αγώνα. Είχε όμως άψογα ρυθμισμένο κινητήρα, έργο «Νομικός», τα σωστά Pirelli, έργο του ιδιοκτήτη Θοδωρή Πέππα του «Πιρελάρχη», ανάρτηση από το καλό «Mitsu» της SM. Μαζί μας, στην τέντα και στο δρόμο, οι σωστοί. Όπως ο αληθινός, ο υγιέστατος -πατέρας πλέον- κ. Λευτέρης Σωτήρχος και ο Σταμάτης Παντιέρας. Ο Μηνάς μου στα νιάτα του. Η ομάδα μας. Μια έντιμη παρέα με ήθος, και είναι ο θείος Τάκης Σωτήρχος που με το σεβασμό του θυμίζει την ιστορία μας.

– Στο EVO, όταν οδήγησε ο Δημήτρης Βαζάκας, που πετούσε με το GR Yaris στο ΟΑΚΑ, είχε δίπλα του τον εξαιρετικό κ. Θοδωρή Χατζηθεοδωρίδη, όπως και η αφεντιά μου στον Ταρζάν-1. Μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή, μέχρι που πήρε το τρένο για τη συμπρωτεύουσα όπου ζει, αποφεύγοντας κακοτοπιές.

– Κλειδί αυτής της παρέας ο Σωτήρης Σκαλτσάς, που δεν άφηνε τίποτα στην τύχη από ειδική σε ειδική και στο SP. Διαφωνήσαμε έντονα Παρασκευή πρωί, αλλά με τη συγγνώμη μου κατατεθειμένη και το πάθος του-σταθερή αξία συντονισμένο, συνεχίσαμε μονοιασμένοι και αποτελεσματικοί, όπως μας ταιριάζει.

– Ο Σωτήρης καταθέτει ψυχή και για την προσπάθεια της ΟΜΑΕ, με στελέχη που λατρεύει, σε σχέση με τη χρήση του ΟΑΚΑ το προσεχές Σαββατοκύριακο. Ο Σ.Σ., η ψυχάρα, μαζί με τον Ζήβα είναι τα δυνατά χαρτιά, οι δύο άσοι του Μιχελακάκη. Ο «θείος» δυσκολεύεται να αξιοποιήσει το καλό χαρτί, ακόμα ένα δώρο Αυγενάκη.

– Ο Υφυπουργός που όργωσε κυρίως από αέρα, έχοντας χρόνο για δυο-τρία λόγια με συντελεστές. Είναι η ευφυΐα του, αλλά και ένα δημιουργικό πάθος που τον χαρακτηρίζει και που δε βρίσκεις στην κρατική μηχανή, όπως και δε βρίσκεις μάνατζερ κλάσης Νικόλα Κερερέ, Παύλου Αθανασούλα. Αντίστοιχα, στο WRC δε βρίσκεις Ξενάκη, Μαλεβίτη και την κ. Εύα στο ΟΑΚΑ. Νέο αίμα, που το πάει αλλιώς. Τα ατού εδώ είναι φρέσκα.

– Σοφή επιλογή να επαναλαμβάνονται ελάχιστες ειδικές, με γεγονός ότι όπου ξαναμπήκαμε η εικόνα ήταν από ΡΑ του 1980.

• Η επιστροφή. Σημαντικό για το χώρο σε πανελλήνιο επίπεδο η παρουσία της Hyundai Hellas, του Ομίλου Συγγελίδη μέσω Citroen και των Peugeot-Γκάλλο και Skoda-Κοιλάκος.

• Συγγνώμη από διαμαρτυρόμενους συναδέλφους, που, αφού έπρεπε να συνοδεύσω τον 95χρονο πατέρα της συντρόφου μου, πήγα Παύλιανη το Σάββατο με έξοδά μας, οπότε ούτε που άκουσα το C3, όταν την Κυριακή οι συνάδελφοι συνοδήγησαν. Παράπονο, αναζητώντας μια στάλα σεβασμό τουλάχιστον εδώ, στο χώρο-η ζωή μου όλη. Σε άλλης γης, σε άλλα μέρη, θα καμάρωναν με συνάδελφό τους τον «Στρατισίνο». Εδώ ενοχλεί…

– Καμία έκπληξη ότι στην Kosmocar κρατούν αποστάσεις έχοντας επιλέξει σε επικοινωνία την ήρεμη δύναμη, σε αντίθεση με το εργοστάσιο που εκφράζει τη δυναμική του στο WRC2… Ποτέ δεν είναι αργά. Το θέλεις το θηρίο από την Αργυρούπολη, στο χώρο που προδίδει και τσαγανό.

– Εξαιρετικές, σοβαρού επαγγελματικού επιπέδου οι παρουσιάσεις ελληνικών αγωνιστικών ομάδων, όπως των Καρέλλη και Στεφανή. Όταν Σερδερίδης και Βελάνης διάλεξαν τον απλό τρόπο της σύγχρονης επικοινωνίας, αφήνοντας το αποτέλεσμα μπροστάρη…

– Το βραβείο επικοινωνίας σε έναν νεοφερμένο «χερά», που συγκλονίζει με αυθόρμητα βίντεο σε πρώτο πρόσωπο. Ο Πασχάλης Χατζημάρκος αξιοποίησε την εμπειρία του Μάριου Τσαούσογλου δίπλα του και την ποιότητα της ομάδας του Κώστα Σπύρου, οδήγησε «τάπα» το 208 Rally4 και στο ακατάλληλο τερέν, και γράφει ιστορία στο χώρο. Είτε ανηφορίζει είτε κατηφορίζει.

– Ωραία κείμενα σε πρώτο πρόσωπο από τον Τεό Καλαμαρά, που εκφράζει με κάθε ευκαιρία το σεβασμό του στο γεγονός, και με την κ. Βίκυ Ψαράκη δίπλα του.

– Το χαμόγελο αποτελεί διαχρονικά το όπλο του Θέμη Χαλκιά, και είναι η φιλοσοφία ζωής του αυτός ο τρόπος που τον κρατάει όρθιο σε κάθε ατυχία. Κόσμημα δίπλα του ο Ανδρέας Βίγκος, όταν στα pits ο πατέρας του Βασίλης προσθέτει αξία στην ομάδα και στον αγώνα. Σεβασμός!

– Οι Χαλκιάς και Βελάνης, με την τέλεια μεταξύ τους χημεία, που δεν κρύβεται και διδάσκει ανθρώπινες σχέσεις.

– Όταν ο καθαριστήρας θέτει σε λειτουργία την αυτόματη πυρόσβεση και γίνεσαι μαντάρα, απαιτούνται νεύρα κλάσης Πάνου Ισμαήλου για να μη χάσεις το momentum.

– Στραβά και «ανάποδα» για τα ατού μας, όπως οι Κεχαγιάς, Καρέλλης και Λευκαδίτης, με σημαντικούς δίπλα τους, και η ελληνική εθνική ομάδα έχασε από τα όπλα της για το κάτι παραπάνω, σε συνδυασμό και με την αστοχία του Ρουστέμη στους Βωξίτες. Κρίμα, γιατί έχουν την εμπειρία, και αποδείχθηκε πως είχαν το ρυθμό, όπου λειτουργούσαν οι «μηχανές» τους.

– Δύσκολη άσκηση ο ρυθμός, όταν συμμετέχεις σε ένα ανύπαρκτο Πρωτάθλημα. Ό,τι ξεπέρασαν με μαεστρία χωρίς SR οι Καρανικόλας και Χατζημάρκος, που αγωνίστηκαν και δεν ταξίδεψαν…

– Όπως και ο Κύπριος Αλέξανδρος Τσουλόφτας, ο καλυτερότερος Ελλαδίτης, o Πρωταθλητής μας το 2020 που σεβόμαστε. Κακά τα ψέματα, ο Αλέξανδρος, σημείο αναφοράς και για τους δικούς μας, αν κάποτε συμφωνήσουμε να αναλύσουμε με ρεαλισμό, όπως το κάνει μόνο ο Γιάννης Παπαδημητρίου. Το κυριότερο, ο Αλέξανδρος είναι αλάνθαστος σε ρυθμό τέρμα γκάζι, όντας και ψηλά στις κατατάξεις.

– Αλάνθαστοι και οι πρώτοι από τους Έλληνες, οι Λάμπρος Αθανασούλας και Νικόλας Ζακχαίος, σφράγισαν τις δυνατότητες του i20 N και πιστοποίησαν την ποιότητά τους, αντιμετωπίζοντας από κοινού και με πείσμα επαγγελματία τις αντιξοότητες από το πρόβλημα υγείας του οδηγού. Απλώς, οι καλυτερότεροι σε όλα. Σε κάθε δραστηριότητα, με την παντελή έλλειψη πονηριάς του Λάμπρου σε επικοινωνιακές κακοτοπιές, να δημιουργεί χαμόγελο αντί πικρία. Πλέον είναι δύο, είναι πλήρωμα οι άνθρωποι στην καρδιά μας, με τον Νικόλα φέτος να κάνει τη διαφορά, και ας μην το ξέρει.

ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Θα θέλαμε

Για την εικόνα του αγώνα, ένα GR-Yaris με το «0». Στο τέλος, προετοιμάστε εδώ στη χώρα μας ένα Yaris Cross ή ένα 2λιτρο C–HR, ικανό να ανταποκριθεί.

Θα σας αγχώσει η προετοιμασία, θα σας τσαλακώσει τα excel, αλλά αξίζει.

Δεν είναι εικόνα σε αγώνα που χορηγεί ο hybrid πρέσβης να ανοίγει δρόμο ένα «Mitsu» εικοσαετίας.

Ο παχουλός Γεροντής που γκρινιάζει, αλλάζει, και μάλιστα άμεσα, με γεγονός πως δε θα υπηρετήσω ξανά ένα μηχανισμό όπου πλέον δεν προκύπτει εμπιστοσύνη με τον επικεφαλής σε επίπεδο επιτροπής, οπότε και αναρωτιέσαι τι θα συμβεί αν αστοχήσεις.

Καιρός να αλλάξει και το αμάξι, λοιπόν…

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Να είμαστε υγιείς, και ίσως δοθεί η ευκαιρία να συναντήσω τον πρωθυπουργό που τον έκρυψαν περίτεχνα και, το κυριότερο, για την ψυχή. Μήπως τα καταφέρω επιτέλους να δώσω εκκίνηση στο παιδί «μου».

Τα Κύπελλα στη ράμπα, άλλωστε, τα σηκώνει πρώτη και καλύτερα από όλους η Μαρία-Ελένη Αθανασούλα, του χρόνου με ίσιο το μαλλί της.

Ξέρετε, όταν μεγαλώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια, συνειδητοποιείς τα χρόνια σου, καμπανάκι για το «αντίο Φίλοι»._ «Στρατισίνο»