Για τον Λάμπρο Αθανασούλα το σχόλιο. Το Σαββατοκύριακο συμμετέχει στο Ράλλυ Σπριντ Κορίνθου έχοντας δίπλα του το πλέον αληθινό χαμόγελο των ελληνικών αγώνων: τον Κύριο Κώστα Σούκουλη. Όπλο τους, το EVO IV της Kirkos Racing και ατού, πέρα από τα φρέσκα Pirelli, η υπεραξία που δίνει σε κάθε συμμετοχή της ομάδας της η οικογένεια Κύρκου και οι συνεργάτες της. Πρέπει να τους ζήσεις για να καταλάβεις πώς οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά, μέσα από έναν σπάνιο τρόπο, που απλά δεν πληρώνεται.
Με την ευκαιρία, άλλος στη θέση του Λάμπρου ίσως να λύγιζε μέσα σε ένα τόσο βαρύ περιβάλλον. Ειδικά όταν συμμετέχεις αραιά και πού, οπότε οι αυτοματισμοί θέλουν ερέθισμα και το μυαλό πίεση-χρυσή τομή. Επί του προκειμένου, σε σχέση με «Τον οδηγό», όπως τον προσφωνώ (σ.σ.: θα ήθελα να εκφραστώ αλλιώς, αλλά ο σεβασμός μου στον πατέρα του, τον κ. Κώστα Αθανασούλα, δεν το επιτρέπει), κανένα πρόβλημα που να συνδέεται με την πίεση σε ψυχολογικό αλλά και σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο. Αυτός ο τύπος που φλερτάρει πλέον με τα 40 χρόνια, έχει την ποιότητα να αξιοποιήσει τη θετική ενέργεια που προκύπτει από την παρουσία του Λεωνίδα, του Λάμπρου, του Παναγιώτη, αλλά και από το περιβάλλον, αφού αγώνας γίνεται στα… πάτρια εδάφη. Επιχειρούν με τον Πρόεδρο Παύλο (άτυπα αδελφός ο Sir) στο Λουτράκι, όπου ζουν άλλωστε με τις συντρόφους τους και τιμούν με το παραπάνω ευρύτερα την περιοχή. Άλλωστε ξέρουν, έχουν τον τρόπο ώστε να ανταποδίδουν αγάπη και εμπιστοσύνη, τόσο διαφορετικά ο ένας από τον άλλον, όσο και τόσο ίδια.
Κάτι ως υποχρέωση-ανταπόδοση λοιπόν η συμμετοχή εκεί, σε έναν αγώνα όπου οργανωτές, θεατές και τοπική αυτοδιοίκηση ποτέ δεν έκρυψαν την εκτίμησή τους στο πλήρωμα και στους γύρω τους και μάλιστα την εξέφρασαν και την εκφράζουν με διάφορους τρόπους.
Άλλωστε, με αρσενικούς όπως ο Γιώργης Σωτηρόπουλος και ο Γιάννης Εγγλέζος της ΛΑΚ συνεννοείσαι με τα μάτια και δε χρειάζεται ούτε η παραδοσιακή, όσο και ενίοτε ψεύτικη διαδικασία της χειραψίας ώστε να τηρούνται τα αυτονόητα. Αλληλοσεβασμός, λοιπόν, ανάμεσα σε ικανούς με ήθος, και την Κυριακή επιβάλλεται η παρουσία του αγνού ερασιτέχνη θεατή.
Ανδρικό κομμάτι, ψαγμένοι οργανωτές και κορυφαίες, όσο και πολλές συμμετοχές, σε εκδήλωση «ούτε ώρα από την Αθήνα».
Να ευχηθούμε σε όλους καλό δρόμο και στους θεατές καλή διασκέδαση. Ο κάθε αγωνιζόμενος έχει το στόχο του και μέσα από αυτή την προσπάθεια προκύπτουν και τα όποια συναισθήματα. Μακριά λοιπόν από εμάς το καλή διασκέδαση. Είναι σαν να προτρέπουμε να μην ανησυχεί την κ. Μαρία Αθανασούλα (πολύτεκνη με τρεις «γιους», αφού οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και τον διαχρονικά απείθαρχο κ. Κώστα). Καμία σχέση. Για να είμαστε ακριβείς, στους αγώνες ανησυχείς για όλους και κυρίως για όποιον σε νοιάζει, σε ενδιαφέρει. Για το παιδί σου; Απλά εκτοξεύεις την ταχυκαρδία και αναμένεται να σηκωθεί κύμα εκεί στο Waves από τα καρδιοχτύπια, όσων στην αναμονή.
Τι να του πω; Ξέρει! Από την πλευρά μας εδώ στους 4Τροχούς που τον λατρεύουμε, no problem. Θα είναι ίδιος την επόμενη ημέρα κερδίσει-χάσει. Θα κοσμεί το χώρο που υπηρετεί επαγγελματικά προσφέροντας ειλικρινείς υπηρεσίες, θα συνεννοείται με τα μάτια με τον Παύλο, δε θα εκνευρίζεται όταν καθυστερεί να απαντήσει η Ελίνα του στα SMS (σ.σ.: πρέπει να με εκπαιδεύσεις οδηγέ) και θα εκφράζει την ικανοποίησή του για όσους είναι δίπλα του, με τρόπο που δεν αντιγράφεται.
Από πέτσινα ευχαριστώ χορτάσαμε, ολοκληρώσαμε και κλείσαμε. Ο τρόπος τους είναι αυτός που επιβάλλει τη συνέπεια απέναντί τους. Σε καταδικάζουν να μην προδώσεις, απομυθοποιηθείς και εκτεθείς.
Καλό δρόμο λοιπόν._Στρατισίνο
