top icon
Blog

Η επόμενη ημέρα…

Σε πρώτο πρόσωπο από τον «Στρατισίνο» με ευκαιρία και αφορμή…

Γεγονός πως βαρέθηκα να ζηλεύω.

Τη μια τον Τσιτσιπά, λογικά λιγότερο τη Μαρία, χθες τον Γιάννη και το Λευτέρη, προχθές τους αρσιβαρίστες, ενώ την ξέρετε την τρέλα μας σε 4Τ με τον Βλάση Μάρα. Μοιράζεται το πάθος μας, σεβόμαστε το στιλ του. 

Το Πόλο;

Καμία σχέση! Εδώ υποκλίνεσαι. Δεν μπορείς να μιμηθείς κάτι τόσο όμορφο και σημαντικό ανθρώπων έργο, μια καλά δουλεμένη ομαδική προσπάθεια σε συλλογικό επίπεδο, όπως και εθνικής ομάδας. 

Συγκλονιστική διαδρομή σε διάρκεια και επιτυχίες και ένας άσχετος του υγρού στίβου έχει στη μνήμη δεκάδες διεθνή meeting που ως έθνος σε αθλητικό επίπεδο μας ξελάσπωσαν οι άνδρες και οι κυρίες με τα γαλανόλευκα σκουφάκια.

Όπως με τα ερυθρόλευκα του ΟΣΦΠ ή αυτά του αυτοκράτορα Εθνικού παλαιότερα. Σε κάθε περίπτωση, αν έχω καταλάβει σωστά από τον professor Sir Pilavio, τον αγαπημένο μου Πόλυ Αφρουδάκη, η Βουλιαγμένη, αθόρυβα και με διαχρονική συνέπεια, είναι το Πατριαρχείο του ελληνικού πόλο.

Όπως στο motorsport, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι η Λαμία, στο δρόμο που ακολουθεί με συνέπεια ο ΑΟΘ. 

Ο Πόλυς ένας ιδιαίτερος, με έργο που ξεπερνάει τα αγόρια του, την Αγία αυτή τριάδα που πρέπει να γνωρίσεις, πέρα από τους τίτλους τους και τις συμμετοχές σε αγώνες πόλο με παλμαρέ που συγκλονίζει.

Απόλλων

Όπως και ότι ακόμα και σήμερα ο κ. Πολύβιος Αφρουδάκης στα 69 του εμπνέει νεότερους και διδάσκει ώριμους. Επειδή είναι ευγενής, μην κάνεις το λάθος και τον υποτιμήσεις ως φλύαρο στο πρώτο λεπτό, γιατί μόνο ακούγοντας τον με προσοχή και σεβασμό, θα σε διαβάσει, θα σε κατατάξει, θα σε εμπιστευθεί και έχεις μόνο να ωφεληθείς από αυτή την ποιότητα γνώσης που στον οίκο μας δεν θα βρεις με εξαίρεση τον «Ιαβέρη» και ελάχιστους ακόμα που όμως έριξαν τη μαύρη πέτρα των αποστάσεων. Σημαντικό ότι το μενού αγωγής των παιδιών τους, έργο του αυστηρού πατέρα και της κ. Αφρουδάκη-μητέρα, ξεπέρασε τα περί αθλητικής πειθαρχίας, αλλά τους κατέστησε αριστούχους στο να λειτουργούν συναινετικά με μια λογική εθνικής ομάδας σε κάθε τους δραστηριότητα. Προχθές Σάββατο στην πισίνα όταν η ισπανική ομάδα μας ξεπέρασε, όντας εκτός γνώσης και αφού ξέρεις πως εδώ πρόκειται για διαφορετική ειδική διαδρομή, αναζήτησα τα μάτια του Πόλυ. Ήθελες κάπου να ακουμπήσεις το βλέμμα σου εκείνη την ώρα και να μην αφήσεις να σε παρασύρει ο ενθουσιασμός του Απολλωνιστή δίπλα μας, ο Παντελής και η παρέα του, που σε συγκλονίζει. Σοβαρός και ανέκφραστος ο Sir, αλλά καθησυχαστικός, με αυτή τη φλόγα που διέκρινα και στο βλέμμα του φίλου μου Ζάχου Αφρουδάκη στα πέντε μέτρα αλλά που να τολμήσεις να τον αγγίξεις, να του μιλήσεις και να τον ρωτήσεις;

Έχουν την αυτοπεποίθηση του μπαμπά τους τα αγόρια του, σε αναβαθμισμένη εκδοχή λόγω των εμπειριών τους ως πρωταθλητές. 

Ότ,ι διαθέτει η ομάδα μας, το ομοιογενές σύνολο έργο του Γιώργη Αφρουδάκη με συνοδηγό στη δημιουργική φάση του σχεδιασμού τον Νικόλα Δεληγιάννη και πρέπει να το γνωρίσουν αυτό το «πλήρωμα» συλλέκτες παγκόσμιων τίτλων ως Πρωταθλητές, κάποιοι του σιναφιού μου. Δεν είσαι τίποτα μπροστά τους, αλλά είναι τόσο χορτάτοι και χωρίς συμπλέγματα που σε κάνουν να νιώθεις σημαντικός. Όπως σπουδαία είναι η ομάδα που κοουτσάρει ο Δεληγιάννης με τους συνεργάτες του, αυτή η παρέα του Σολανάκη που στο νερό λειτουργεί όπως το καλό Impreza WRC. Το αγωνιστικό (Β)12 που ήξερες πως ποτέ δεν θα σε προδώσει. Σε επίπεδα γκρουπ Ν, έτσι ήταν το GTI-R μου, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με WRC.

Οι motosport χάρη στον Αυγενάκη, που με την ευκαιρία απολαμβάνει το πόλο στα καλύτερα χέρια, έχουμε Ακρόπολις που μετράει ως μια ετήσια Ολυμπιάδα, ένα Παγκόσμιο αν σας ανησυχεί η υπερβολή των πλήκτρων. Όμως, δεν είχαμε ποτέ Αφρουδάκηδες, Καπράλο, Γιαννουρή, Μαυρωτά, ούτε βέβαια Γιαννόπουλο, σήμερα στο τιμόνι της ΚΟΕ, με γνώση και ανάστημα που του επιτρέπουν την παρέμβαση στη διεθνή Ομοσπονδία.

Είπαμε, ζηλεύουμε και προσπαθούμε να το διαχειριστούμε με θετικό πρόσημο, έχοντας την τύχη και την τιμή να φέρουμε τον άτυπο τίτλο του 20 χρόνια επαγγελματίας σε ένα ερασιτεχνικό περιβάλλον. Η διάρκεια, το πλέον σημαντικό σε κάθε δραστηριότητα και είναι συγκλονιστική η διαδρομή του

Απόλλων-πόλο με ούτε δέκα χρόνια διαδρομή, μέσα από τη συνεννόηση δύο ανδρών που υποστηρίζουν με το 100% τον όρο αρσενικός.

Πάντα χαλαροί ενίοτε και με κοντά παντελόνια στις συναντήσεις τους ο Γιώργος και ο συνοδοιπόρος Σταμάτης (δεν του ταιριάζει το «χορηγός» του Βελλή που μισεί τη δημοσιότητα) και δεν ξέρω, δεν ρωτώ το πως. Είναι μια μαγεία για δύο όλο αυτό που ξεπερνάει την πληροφόρηση με το ενδιαφέρον να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Άλλωστε κρίνεται από το αποτέλεσμα και κάποτε ρώτησα εκδότη του 4Τ, ο κορυφαίος της χώρας, πως συνεννοείται και πως πείθει την κ. Μπερλουσκόνι και τον ΓΒΒ. «Τους λέω αλήθειες Στράτη και οι προβλέψεις μου είναι εύστοχες και η πολυετής εμπιστοσύνη έχει ρίζες». Που επιβάλλουν τη διάρκεια, συμπληρώνεις και αυτό το μοτίβο ταιριάζει γάντι στη λειτουργία της ομάδας πόλο του Απόλλων που γράφει ιστορία συνδεδεμένη πλέον με αποτέλεσμα -τίτλο σε διεθνές επίπεδο. Σε ένα σκληρό ιδιαίτερα απαιτητικό περιβάλλον. 

Απόλλων

Κακά τα ψέματα… 

Επιφανειακά δεν συνδέονται το πόλο με το motorsport, όπου με άλλοθι πληγώνονται οι θρύλοι και οι καρεκλοκένταυροι σκοτώνουν κάθε όραμα. Οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά, στη μια και στην άλλη περίπτωση με γεγονός ότι στους υποβρύχιους, -«τέρμα γκάζι» ως ταχύπλοα, είτε επιτίθενται, είτε επιστρέφουν να αμυνθούν, εμπλέκονται οι Άριστοι, ότι δεν συμβαίνει στα δικά μας.

Ευθύνη μας και θα συμφωνήσουμε επιμέρους με τον Αυγενάκη ότι το καθαρό και δημιουργικό τοπίο στην ΟΜΑΕ είναι εσωτερική υπόθεση όπου δεν παρεμβαίνει για λόγους αρχής.

Γεγονός πως το τι σημαντικό έκανε ο Αυγενάκης στη θητεία του έχει καταγράφει.

Το τι δεν έκανε, το ξέρει καλύτερα. Ενδιαφέρον έχει να ακούσουμε τι άλλο θα γίνει ώστε αυτή η αίγλη από το Ράλλυ Ακρόπολις στο WRC να περάσει στη βάση. Με ρεαλιστικό πλάνο που ξεπερνάει την πίστα στο Ηράκλειο ή άλλου για F1 η MotoGP.

Για τον Έλληνα πιτσιρικά που του οφείλουμε να έχει τη δυνατότητα να επιλέξει κάτω από ιδανικές συνθήκες και μάλιστα, ιδανικά να οδηγηθεί επιστημονικά στο τι του ταιριάζει. Η μπάλα; Ο στίβος; Το σκουφάκι; Το κράνος; Ο χωματόδρομος ή το τένις. Τον Πολύβιο Jr τον χάσαμε. Διάλεξε τένις. Έτσι πάει; Σε αυτό το θηρίο, στα μάτια του άσχετου θα ταίριαζε το σκουφάκι του μπαμπά του ή του θείου του… 

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς._«Στρατισίνο»

Τerrassa IN-Out 

– Οργάνωση Champions League για την μπλε ομάδα.

– Ευθύνη του Σπύρου Μίντζη και του Γιώργου Αγγελάκη. Δύο μπλε άνθρωποι του ΓΣ που σεβόμαστε

– Γενικών καθηκόντων ο ακούραστος Θοδωρής Μπερδές. Πολυεργαλείο με ενθουσιασμό και τακτ.

– Εξαιρετική η δημοσιογραφική κάλυψη από ένα χαμηλό υψηλού επιπέδου σχήμα συναδέλφων με τακτ και γνώσεις

– Το ξενοδοχείο Don Cardido φιλοξένησε την ελληνική ταξιαρχία.

– Στο ίδιο οι διαιτητές και ο Πρόεδρος της ΚΟΕ ο εξ πολίστας θρύλος Κυριάκος Γιαννόπουλος.

– Για τους motosport boss στο ΟΑΚΑ το 2005-6 όταν οι πρώτες SS.

– Στην Τεράσα μετακινείσαι δύσκολα. Δυσεύρετα τα ταξί και ευτυχώς βρέθηκε στο δρόμο μας ο Εβαν Παυλόπουλος, εξ Πανιώνιος και γλυτώσαμε μετά μέσο νύχτιο περπάτημα πέντε χλμ.

– Πόλη με στιλ που μεταφέρθηκε στην πισίνα και είναι γεγονός πως 100 δικοί μας, με πυρήνα την Αναγέννηση κέρδισαν καθαρά τους 900 Ισπανούς στη μάχη της εξέδρας.

– Στην Τεράσα όπου σε δείπνο δεν δέχτηκαν το φιλοδώρημα που είχε υπολογιστεί ποσοστιαία, σχολιάζοντας ότι είναι μεγάλος ο λογαριασμός για να δεχτούν την αύξηση του! Πρωτοφανές.

– Έντονη συναισθηματική φόρτιση για όλους μας της παλιάς ΠΑΕ για διάφορους λόγους αλλά δεν είναι της παρούσης.

– Πατριδογνωσία ο Blue, με ευθύνη και για τη συναισθηματική κατάρρευση με το σφύριγμα της λήξης

– Περιγράφονται ως συγκλονιστικές οι σκηνές στο Ελευθέριος Βενιζέλος με την άφιξη της ομάδας.

– Παίχτες, τεχνικό team και στελέχη στην αγκαλιά 150 Απολλωνιστών που βρέθηκαν στο Αεροδρόμιο.

Τι άλλο; Όλα μπλε. Για πάντα μπλε!

Απόλλων

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

  • Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

    ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ