Βαριά η φανέλα του εργοστασιακού, ακόμα πιο βαριά του πλοηγού…
Όσο και του κριτή και του φύλακα-ενδιάμεσου, ενώ η ευθύνη όλων των εμπλεκομένων αντικατοπτρίζεται στο μέγεθος των στελεχών.
Είναι απίστευτο το πως συντονισμένα λειτουργεί ο μηχανισμός Ράλλυ Ακρόπολις, όπου όλοι με εξαίρεση έναν που αγαπάμε, καταθέτουν ψυχή στοχευμένα στον τομέα ευθύνης τους.
Μια καλά ρυθμισμένη μηχανή που δουλεύει χαμηλά και ψηλά, με κυβερνήτες στο κόκπιτ τους Πασαλή-Αθανασούλα, ή Αθανασούλα-Πασαλή όπως θα σχολίαζε η κ. Ανίτα, όπως την αποκαλούσε με σεβασμό ο «ΑλΜαν».
«Όλοι πολύτιμοι», το δικό της σχόλιο, όταν η ομάδα κρούσης σχολιάζει τον υψηλού επιπέδου ρόλο του κ. Νικόλα Κερερέ και η κοινωνία που ενδιαφέρεται και ξεπερνάει τους ειδικούς, γνωρίζει πολύ καλά. Ο αγώνας μας είναι στα καθαρά χέρια του Τάκη Πουρναράκη που αποδεικνύεται και εξαιρετικός master chef. Με την ευγένεια του και εύστοχες ενέργειες, κέρδισε και τους μπαρουτοκαπνισμένους της παλιάς φρουράς και εμάς τους αμφισβητίες του που νιώσαμε παραγκωνισμένοι.
Με τίτλο όλοι κάτι κάνουν και οι προθέσεις είναι υγιείς και δημιουργικές, πάμε παρά κάτω…
Κάποιοι δουλεύουν μήνες σε 20ωρη βάση και ερχόμαστε εμείς στο και πέντε, οπότε μονόδρομος η ψυχραιμία και ο σεβασμός.
Όνειρο είναι…
Οι σκληροπυρηνικοί από το προχθές και λίγοι από χθες κάνουν «φόκους» στον αγώνα που είναι το μισό έργο, με τις παράπλευρες ενέργειες να είναι σήμερα στο 60-40 ότι θα αντιστραφεί (επιτέλους) από αύριο με την αφετηρία και τη δοκιμασία στο Σύνταγμα να ανατριχιάζει ειδικούς και μη, αλλά και τους αδιάφορους.
Η Ελλάδα ζει σε ρυθμούς Ράλλυ Ακρόπολις, η καρδιά του WRC κτυπάει στη Λαμία και ακούγεται στην Αθήνα με την εικόνα να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο.
Έργο Λευτέρη Αυγενάκη όλο αυτό, που αξιοποίησε το πράσινο φως του Πρωθυπουργού, δημιουργώντας ένα ισορροπημένο πάζλ με στοιχεία από κομμάτια της κοινωνίας πέρα από τη δική μας κοινότητα που εκπροσωπείται εξαιρετικά. Από την Ομοσπονδία μας βέβαια, και η ΟΜΑΕ έχει επιτέλους τη θέση της σε ένα πολύ σοβαρό παιχνίδι που ξεπερνάει το ίδιο το γεγονός.
Έργο της ΕΛΠΑ το Ράλλυ Ακρόπολις και κρίμα που ορισμένοι, ομολογουμένως με ισχυρό άλλοθι, πληγώνουν αντί να στηρίζουν ένα γεγονός εθνική υπόθεση που μας ξεπερνάει και πρέπει να μας ενώνει…
Πάμε Λαμία!
Αυτή τη φορά χωρίς το καρτελάκι του αγωνιζόμενου, χωρίς το all-pass της οργάνωσης και βέβαια χωρίς την κάρτα Media που εκδίδει το γραφείο Τύπου.
Με τον Δημήτρη Βαζάκα
Αύριο, Πέμπτη πρωί νωρίς στο shakedown για το άτυπο «καλό αγώνα» μέσα από μια σημαντική διαδικασία για όλους και αμέσως μετά στην Ακρόπολη.
Στη ράμπα με το Τογιότα GR Yaris της Toyota Ελλάς που στηρίζει πάση δυνάμει τον αγώνα και αμέσως μετά Σύνταγμα…
Την Παρασκευή στους Αγίους Θεοδώρους και το δημιουργικό άγχος ευθύνης είναι επιπέδου του πρώτου μας Ακρόπολις το 1984, με τον αείμνηστο Κώστα Φερτάκη στο εργοστασιακό Nissan 240 RS.
Αυτού του επιπέδου το άγχος άντεξε μέχρι και το 2003 στο 50ο Ράλλυ Ακρόπολις με την Τώνια Παυλή στο Impreza. Τότε, ένα λάθος σε καθιστούσε υπόλογο σε συνεργάτες και ίσως δημιουργούσε πρόβλημα στη συνέχεια της αγωνιστικής διαδρομής, ό,τι δεν προέκυψε.
Σήμερα είναι αλλιώς. Η ευθύνη έχει τεράστιες προεκτάσεις και ο λάθος ρυθμός μπορεί να βλάψει μια εθνική προσπάθεια σημαντικών που γνωρίζουν και την ιστορία και την προοπτική. Alter Ego, ο Δημήτρης και φύλακες άγγελοι ο Νικόλας Μανώλης, ο Χαρδαλιάς του motorsport και ο Νικόλας Πασαλής, ο ισόβιος δικός μας Χρυσοχοϊδης.
Στα πιτς με εντολή Παθάνα (συγγενής μου από το 2001) ο m. Pirelli Θοδωρής Πέππας και ο SM Λευτέρης Σωτήρχος. Κοσμήματα που λάμπουν παντοτινά και είναι όλοι οι παραπάνω που δημιουργούν προϋποθέσεις ώστε να αποδειχθεί αξιόπιστη αυτή η ιδιαίτερη συμμετοχή μας στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις._ Στρατισίνο
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
