Με Range Rover Evoque Convertible στη Μύκονο

Είναι από τις στιγμές που το ένα φέρνει το άλλο, και ξαφνικά, από εκεί που είσαι στο Μελετάκι με τον Σ.Χ., τον Θ.Η. και το μοναδικό κάμπριο-SUV της αγοράς, το βλέπεις, το ξαναβλέπεις και αντιλαμβάνεσαι ότι το περιβάλλον για να το αξιολογήσεις δεν είναι άλλο από το «ασπρονήσι» των Κυκλάδων. Άμεση η ανταπόκριση του τμήματος επικοινωνίας της εταιρείας στο αίτημά μας για παράταση των ημερών της δοκιμής της ισχυρότερης τετρακίνητης έκδοσης που έχουμε στην κατοχή μας, αυτής με τους 180 ίππους (βγαίνει και με 150 ίππους) και στάνταρντ το αυτόματο 9άρι κιβώτιο της ZF. Μαζί μας, όπως πάντα, η Blue Star Ferries, με την υποδειγματική φιλοξενία της στον κορυφαίο επιβατικό στόλο των θαλασσών μας, και… έτοιμες οι βαλίτσες! Όχι με αυτά που θα θέλαμε, βέβαια, αφού Μάρτη μήνα μαγιό και πετσέτες είναι ακόμη στις ντουλάπες, αλλά με τα άλλα, τα πολύ σημαντικά και βασικά για τη ζωή μας, την οποία μοιραζόμαστε μαζί σας από κάθε σημείο της Γης, 47 χρόνια τώρα: τα «πυροβόλα» του Θάνου, έτοιμα να απαθανατίσουν τη γνωστή,  αλλά και μια άλλη, διαφορετική Μύκονο, αυτήν που λίγοι -κυρίως οι ντόπιοι και οι εργαζόμενοι εκεί- ζουν και γνωρίζουν. Το χαλαρό και πράσινο (καλά διαβάζετε) νησί των ανέμων! Έτσι είναι στην αρχή της άνοιξης, πριν καν ανοίξει τις πόρτες του και γεμίσουν οι μαγικές παραλίες και τα ολόλευκα και πάντα προσεγμένα καλντερίμια του από τις ορδές των τουριστών, ως ένας από τους κορυφαίους προορισμούς της υφηλίου! Έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε για τις επόμενες σελίδες από το να επιβιβαστείτε μαζί μας στο Blue Star Paros, το οποίο ξεκινάει στις 07:30 από το λιμάνι του Πειραιά;

Κείμενο: Μανώλης Σαλούρος / Φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος

Διάθεση στα ύψη

Σύμφωνοι, δεν είναι όλα τα θέματα το ίδιο. Το συγκεκριμένο δεν μπορεί να μην εκτινάξει στα ύψη συναισθήματα και προσμονή, ειδικά από τη στιγμή που η Μύκονος αποτελεί για το συγκεκριμένο πλήρωμα αγαπημένο προορισμό. Ελάχιστα τα τετραγωνικά χιλιόμετρα αυτού του τόπου για όσα σου προσφέρει απλόχερα η φύση, αφού, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, δεν αναφερόμαστε στην ξακουστή νυχτερινή ζωή του νησιού, αλλά σε αυτά τα μαγικά και με απίστευτη ποικιλία πρωινά του. Μέρες να έχεις στη διάθεσή σου να αλλάζεις παραλίες – και, όχι, δεν είναι όλες αποκλειστικά για γεμάτα πορτοφόλια. Απ’ όλα έχει αυτός ο παρεξηγημένος, αλλά όμορφος μπαξές των Κυκλάδων, ακόμα και το Δεκαπενταύγουστο.
Όμορφο για πάρα πολλούς και το λευκό (Fuji White) κάμπριο Evoque, που ξεκουράζεται στο πάρκινγκ του πλοίου, με τις ματιές να το καρφώνουν ασταμάτητα. Μπορεί για εμάς το 5θυρο κλειστό Evoque να αποτελεί χωρίς αμφιβολία την πιο ωραία και ενδιαφέρουσα σιλουέτα ολόκληρης της κατηγορίας των SUV, αλλά δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην παραδεχθεί ότι αυτό το Convertible είναι κάτι το διαφορετικό – μοναδικό, για να ακριβολογούμε. Στην κυριολεξία μία κατηγορία μόνο του, αν και υπάρχουν και εκείνοι που δυσκολεύονται να αφομοιώσουν τη συγκεκριμένη επιλογή της εταιρείας. «Εγώ πάντως θα έπαιρνα το κλειστό», μας είπαν αρκετοί. Θα συμφωνούσαμε κι εμείς, μέχρι τη στιγμή που άνοιξε η μπουκαπόρτα και αποκαλύφθηκε το νέο λιμάνι της Μυκόνου. Έκτοτε δε θέλαμε να το κλείσουμε ποτέ…

Ηλιοβασίλεμα στο Φάρο

Θερμοκρασία ιδανική, ανοιξιάτικες ευωδιές από τη γη, η φύση σε παροξυσμό, και ξαφνικά μια άλλη Μύκονος. Πού ήταν όλο αυτό το πράσινο κρυμμένο; Ξεκινάμε με κατεύθυνση προς τις παραλίες Πάνορμο και Άγιο Σώστη. Έχει χάσει την μποέμ λογική της τα τελευταία χρόνια η πρώτη, αγαπημένη παραλία χωρίς ομπρέλες και ξαπλώστρες ακόμα και το καλοκαίρι η δεύτερη ενώ έχει και τη «μυστική» και καλά κρυμμένη «ταβέρνα της Κικής», που είναι πια γνωστή στα πέρατα της οικουμένης, και στην υψηλή τουριστική περίοδο η αναμονή στα σκαλάκια της πλησιάζει το δίωρο.

Στην άκρη της διαδρομής, στα βράχια, το Evoque μάς κλείνει πονηρά το μάτι, σαν να θέλει να μας θυμίσει μέσα σε τι βρισκόμαστε. Convertible μεν, Range Rover-Land Rover δε, με ό,τι σκληροτράχηλο μπορεί να σημαίνει αυτό. Κάνει πλάκα σε τέτοια εδάφη και το απολαμβάνει! Το «δικό μας» διαθέτει μόνιμη τετρακίνηση, οπότε ένας ηλεκτρονικά ελεγχόμενος συμπλέκτης Haldex (5ης γενιάς) κατανέμει αυτόματα τη ροπή μόνιμα στους δύο άξονες.

Δείτε το βίντεο – live που είχαμε κάνει εκεί με το Range Rover Evoque Convertible

Σε εκδόσεις του μοντέλου με περιοδική τετρακίνηση, από τα 35 χλμ./ώρα η ροπή μεταφέρεται μόνο στον εμπρός άξονα. Παράλληλα, όμως, υπάρχει και το Terrain Response. Το συγκεκριμένο σύστημα τετρακίνησης διαθέτει τέσσερα στάνταρντ προγράμματα, για οδήγηση σε φυσιολογικές συνθήκες (General), για γρασίδι, χώμα, χιόνι (Grass/Gravel/Snow), για λασπωμένα εδάφη και νεροφαγώματα (Mud and Ruts) και για άμμο (Sand), συν μία προαιρετική λειτουργία για καλύτερες επιδόσεις στην άσφαλτο (Dynamic). Ουσιαστικά, επεμβαίνει στο σύστημα διεύθυνσης, στην απόκριση του γκαζιού, στα φρένα και στην κατανομή της ροπής εμπρός-πίσω. Σημειώστε όμως και το σύστημα ATPC (All Terain Progress Control), που επεμβαίνει στα προγράμματα λειτουργίας του αυτοκινήτου, όπως κάνει το cruise control, για παράδειγμα, διατηρώντας σταθερή την ταχύτητα από τα 1,8 έως τα 30 χλμ./ώρα, αλλά και τις εξαιρετικές τιμές των 19, 18,9 και 31 μοιρών, για τη γωνία προσέγγισης, ράμπας και διαφυγής, αντίστοιχα. Είπαμε, δεν είναι ένα συνηθισμένο «καμπριολέ»…
Πάμε και σε άμμο, λοιπόν; Φεύγουμε προς Φτελιά (το πιο αυθεντικό σκηνικό μυκονιάτικης παραλίας τα τελευταία χρόνια), με το ομώνυμο μαγαζί στα αριστερά και το επίσης γνωστό Alemagou στα δεξιά της, όπως κατεβαίνεις για να τη συναντήσεις. Χαμός εκεί το καλοκαίρι, μόνοι μας τώρα να χορεύουμε-λερώνουμε το Evoque. Βγαίνουμε και πάλι στον κεντρικό δρόμο, με κατεύθυνση προς το κεφαλοχώρι με σήμα κατατεθέν του τη μεγάλη πλατεία, Άνω Μερά, γνωστή για την εκπληκτική εκκλησία της Παναγιάς Τουρλιανής (αξίζει να βρεθείτε στη γιορτή της Παναγίας τον Αύγουστο) και τις πολλές και καλές ταβέρνες της. Αγαπημένα μας μέρη εκεί το «Ό,τι Απόμεινε» και το «Οδός Αράξαμε», λίγα μέτρα πιο πάνω.

Συνεχίζουμε προς τις παραλίες Καλό Λιβάδι (τεράστιες οι ξενοδοχειακές μονάδες της περιοχής και ακριβά, αλλά ποιοτικά τα μαγαζιά της παραλίας) και τις γειτονικές Αγία Άννα και Καλαφάτη, ανάμεσα στις οποίες υπάρχει ένα κομμάτι μιας διαφορετικής Μυκόνου. Ο λόγος για το ψαροχώρι -ουσιαστικά- Διβούνια (το όνομα οφείλεται στη μορφολογία του εδάφους), το οποίο αποτελεί μια ξένη αλλά τόσο ιδιαίτερη πινελιά, διαφορετικής τεχνοτροπίας, στον κυκλαδίτικο αυτόν πίνακα. Το καλοκαίρι μπορείτε να απολαύσετε ωραίους ψαρομεζέδες και κακαβιά εκεί, στο ταβερνάκι «Μάρκος» ή, αν το πορτοφόλι σας αντέχει, να πάτε σε ένα από τα πλέον ιδιαίτερα μαγαζιά (όχι μόνο της Ελλάδας), στη «Σπηλιά», στην Αγία Άννα.
Γρήγορο πέρασμα από την αγαπημένη Λια με την άγρια ομορφιά της, και φύγαμε για μύλους και ηλιοβασίλεμα! Να το και το πρώτο, αναπάντεχο πρόβλημα του εγχειρήματος: «Δεν μπορείτε να πάτε με το αυτοκίνητο στους μύλους, μόλις πριν από λίγο έσπασε μια σωλήνα, πλημμύρισε ο δρόμος και ξεκινήσαμε έργα. Ελάτε σε τέσσερις-πέντε μέρες…». Τους εξηγούμε ότι δεν έχουμε τόσες μέρες στη διάθεσή μας (δυστυχώς), και φυσικά καταλαβαίνουν απόλυτα την ανάγκη να έχουμε το τόσο συνηθισμένο αλλά συνάμα απαραίτητο καρτ ποστάλ μαζί με το αυτοκίνητο στις «αποσκευές μας», επιστρέφοντας από οδοιπορικό στη Μύκονο… «Ελάτε στις 8:30 το πρωί. Δε θα ξεκινήσουμε αν δεν τελειώσετε τη φωτογράφιση!»

Ήρεμοι πλέον, κατευθυνόμαστε προς την άκρη του νησιού, στην περιοχή Φανάρι, όπου και ο θρυλικός Φάρος Αρμενιστή της Μυκόνου. Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι Γερμανοί τον μετέτρεψαν σε παρατηρητήριο, εκμεταλλευόμενοι τη στρατηγική του θέση. Με το τέλος του, όμως, και ενώ οι επικεφαλής τους αποχωρούσαν από την Ελλάδα, ήρθαν αντιμέτωποι με μια δυσάρεστη για αυτούς έκπληξη. Μια ομάδα από νεαρά αγόρια με την ονομασία «Αέρας» έκανε έφοδο στο Φάρο, αιφνιδίασε τους στρατιώτες και τους συνέλαβε…
Ο ήλιος ολοκληρώνει την καθημερινή του βόλτα και βρίσκεται ακριβώς εκεί που πρέπει για να δημιουργήσει «στουντιακές» συνθήκες φωτισμού, με τις Canon και τα φλας να παίρνουν φωτιά και εμάς να χαζεύουμε την -εφάμιλλη αεροπλάνου- θέα. Ο επίλογος στην ημέρα γράφεται μοναδικά, και συνεχίζεται ακόμα καλύτερα, με νυχτερινή περατζάδα και σπάνιες εικόνες για το περίφημο «Mykonos by night». Γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει κάτι πιο σπάνιο από το να δεις τα Ματογιάννια και την πανέμορφη στο σύνολό της χώρα του νησιού άδεια και να την περπατήσεις έτσι. Πολλά βράδια στη Μύκονο μπορείς να ξεχάσεις. Το συγκεκριμένο και τόσο διαφορετικό ποτέ…

Καλή-μέρα!

Έχουμε επιλέξει ένα από τα πιο «έξυπνα» σημεία του νησιού για να μείνουμε, την περιοχή της Άνω Μεράς, που προαναφέραμε, η οποία σου εξασφαλίζει ιδανικό ορμητήριο για τις καλύτερες παραλίες, αλλά και την επιλογή να μην κατέβεις κάποια βράδια στη χώρα, περνώντας πιο απλά και πιο παραδοσιακά, αν το θελήσεις. Ξυπνάμε νωρίς στο οικογενειακό, φιλόξενο και ιδιαίτερα προσεγμένο «Mykonian Studios», με τον ήλιο να έχει φωτίσει το νησί και να έχει απογειώσει τα χρώματα της φύσης. Γρήγορο πέρασμα για ανεφοδιασμό σε έναν από τους πολλούς κορυφαίους φούρνους του νησιού, και αμέσως μετά κύριοι στο ραντεβού μας για το απαραίτητο «κλικ» στους μύλους, με φόντο την ξακουστή Μικρή Βενετία. Εκεί εμείς οι δύο, οι εργάτες, και μία γάτα με ένα πράσινο φουλάρι στο λαιμό της. Αυτοί και μόνο σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της οικουμένης. Μαγεία!

Τους ευχαριστούμε και συνεχίζουμε προς το αγαπημένο μας Αγράρι (όμορφη παραλία με θαλάσσια σπορ και άνεση να βρεις χώρο να βολευτείς ό,τι ώρα και μέρα του καλοκαιριού και αν την επιλέξεις) και, λίγο αργότερα, προς το περίφημο Super Paradise, το οποίο αγναντεύουμε από ψηλά, αφού το συναντάμε στα καλύτερά του. Χωρίς τις ξαπλώστρες και τις ορδές των ξένων και των Ελλήνων – «Μύκονοοοοοοος», ένας μαγικός κόλπος με απίστευτα νερά και μαγική αμμουδιά. Αυτό είναι το «Μπλιντρί», όπως λέγεται στη μυκονιάτικη διάλεκτο, και καθόλου τυχαία δεν αποτελούσε εκείνα τα χρόνια, αλλά μέχρι και σήμερα, μία από τις διασημότερες παραλίες όπου μπορεί να βρεθεί κάποιος ταξιδιώτης στη ζωή του.

Σε όλον αυτόν το γύρο που έχουμε κάνει και με ελάχιστα να έχουμε ακόμα στο πρόγραμμα, έχουμε εκτιμήσει αφάνταστα και μερικά στοιχεία του Range Rover Evoque Convertible. Φιλόξενο -σαν τους Μυκονιάτες- το εσωτερικό του, με τις δύο εμπρός θέσεις να είναι εξαιρετικά αναπαυτικές, παραδοσιακά ψηλά τοποθετημένες για καλή ορατότητα, και να απέχουν πολύ μεταξύ τους (μεγάλο άλλωστε το συνολικό πλάτος των 1.980 χλστ. του αυτοκινήτου και καθόλου πληκτικό για τους πίσω επιβάτες, όπως ίσως περιμένεις όταν το βλέπεις απ’ έξω). Σημαντικό ρόλο εδώ παίζει και το μεγάλο μεταξόνιο των 2.660 χλστ. Η μόνη μας ένσταση αφορά το μικρό και στενό πίσω παρμπρίζ, το οποίο μάλιστα στην έκδοση Convertible το βλέπεις από το καθρεφτάκι να κουνιέται και λίγο. Highlight του ποιοτικού εσωτερικού η μεγάλη οθόνη αφής 10 ιντσών InControl Touch Pro στο κέντρο του ταμπλό. Ο 2λιτρος ντίζελ κινητήρας των 180 ίππων συνδυάζεται αρμονικά με το αυτόματο κιβώτιο των 9 σχέσεων, ενώ, όσο είσαι σε mood διακοπών και δεν το πιέζεις, κρατάς σε νορμάλ επίπεδο και τη μέση κατανάλωση, κοντά στα 10 λίτρα/100 χλμ. (tip: φουλάρετε από την Αθήνα, «τσιμπάνε» τα πρατήρια του νησιού). Όταν πατήσεις το πόδι στο γκάζι, η κατανάλωση ανεβαίνει αισθητά, αλλά με νόημα, αφού το σύνολο ακούει και συμβαδίζει, με τη ροπή των 430 Nm μόλις από τις 1.750 σ.α.λ. να είναι εκεί, όταν και όπου τη χρειάζεσαι. Η κουκούλα ανοίγει ή κλείνει σε 18 δλ., με τη διαδικασία να εκτελείται και εν κινήσει, με ταχύτητα έως 48 χλμ./ώρα.

Το αντίστοιχο μπουτόν βέβαια βρίσκεται σε ένα σημείο-παγίδα, στο οποίο συνήθως συναντάμε το ηλεκτρικό χειρόφρενο των νέων αυτοκινήτων, κάτι όμως που βέβαια, όταν είναι δικό σου, σαφέστατα το συνηθίζεις. Η ακαμψία του συνόλου επηρεάζεται όταν είναι ανοιχτό και όταν το πιέσεις, όχι όμως σε σημείο ενοχλητικό, ώστε να μην έχεις κάτω την κουκούλα σε μια σβέλτη απογευματινή βόλτα. Την ίδια ώρα, η πληροφόρηση που φτάνει στα χέρια μας από το ελαφρύ σε αίσθηση τιμόνι είναι καλή, ενώ κανένας κραδασμός σε οποιασδήποτε μορφολογίας έδαφος δεν εμφανίζεται.Ολοκληρώνουμε το οδοιπορικό μας σε περιοχές όπως είναι ο Ορνός, ο Πλατύς Γιαλός και ο Αϊ-Γιάννης, ενώ το πέρασμά μας από την «τσουχτερή» Ψαρρού γίνεται μόνο και μόνο για να δούμε σε τι οφείλεται όλη αυτή η κίνηση προς τα εκεί, τέτοια εποχή. Όπως το φανταζόμασταν… Οργασμός εργασιών, με μεγαθήρια να ξεφυτρώνουν σε ταχύτητες-ρεκόρ, έτοιμα να ικανοποιήσουν και τις πιο τρελές επιθυμίες Αράβων, Ρώσων αλλά και άλλης εθνικότητας ζάπλουτων παραθεριστών που θα κατακλύσουν το νησί και αυτό το καλοκαίρι, με σοβαρό κίνδυνο πλέον να χαλάσουν αρκετή από την ξακουστή μαγεία του. Νιώθουμε σίγουροι όμως για τους ντόπιους αυτού του μέρους, οι οποίοι γνωρίζουν όσο λίγοι τι θα πει τουρισμός και πώς να τον υπηρετούν υποδειγματικά, ότι θα βάλουν φραγμό και θα το σώσουν, έστω και την τελευταία στιγμή. Άλλωστε, πάνω απ’ όλα η Μύκονος είναι ο τόπος τους, ο οποίος είναι «καταδικασμένος»-ευλογημένος να φιλοξενεί πάντα χιλιάδες κόσμου, και είμαστε σίγουροι ότι καταλαβαίνουν απόλυτα ότι δε χρειάζεται και δεν πρέπει να γεμίζουν τα μαγαζιά τους με ναργιλέδες και κάθε σπιθαμή βουνού με θηριώδη ξενοδοχεία, επεμβαίνοντας -αρνητικά- στην ομορφιά του κυκλαδίτικου τοπίου.

Τι μας έχει μείνει; Μερικές πανοραμικές φωτογραφίες από το ύψωμα όπου βρίσκεται το ξωκκλήσι του Άγιου Παταπίου, με τη μαγευτική του θέα στη Φτελιά, και ένα παιχνίδι στα νερά το οποίο αφήσαμε για επίλογο. Στο δρόμο (άσφαλτος και πατημένο χώμα) προς Φωκό (περιοχή στην οποία μπορείτε να κάνετε και ιππασία) έχουμε σημειώσει από εχθές σημεία με λιμνούλες, τα οποία είχαμε χρησιμοποιήσει φωτογραφικά και στον περσινό αγώνα Regularity που είχε γίνει στο νησί. Τώρα είναι ακόμα πιο πολλά, οπότε η κουκούλα κλείνει, με το Evoque να είναι το μοναδικό μέλος της παρέας που κάνει τη βουτιά του… αυτό το διήμερο, χωρίς βέβαια να πλησιάζουμε καν τις δυνατότητες περάσματος από νερό -ύψους μισού μέτρου-, σύμφωνα με τον κατασκευαστή.

Καλοκαίρι έρχεται…

Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο να αναφέρεσαι τέτοιες εποχές σε ανεβασμένη διάθεση περιδιαβαίνοντας τη Μύκονο με ένα πολυτελές SUV… Δείτε το όμως σαν ένα αγχολυτικό ταξίδι, ικανό να σας κάνει έστω και για λίγο να ξεφύγετε από τη ζοφερή καθημερινότητα. Έτσι το αντιμετωπίσαμε και εμείς εκείνο το διήμερο. Ανοίξαμε την οροφή του Range Rover Evoque Convertible (αν είναι να πάρεις το 3θυρο, πάρ’ το έτσι – σταθερή επιλογή μας όμως το 5θυρο), χαλαρώσαμε και νιώσαμε ότι ανοίξαμε ουσιαστικά μία ακόμα σεζόν σε ένα από τα ωραιότερα οικόπεδα του κόσμου. Την πατρίδα μας. Καλό καλοκαίρι σε όλους!_ Μ. Σαλ.

Χλιδή στο νησί, πολυτέλεια και στο ταξίδι μας με το Blue Star Paros της Blue Star Ferries, στο δρομολόγιο Πειραιάς-Σύρος-Τήνος-Μύκονος.

Βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο, λίγο έξω από την Άνω Μερά και δίπλα στις καλύτερες παραλίες του νησιού. Ο λόγος για το Mykonian Studios, που μας φιλοξένησε εκείνο το βράδυ στο νησί. Περισσότερες πληροφορίες: 22890.71054 & www.mykonianstudios.gr